Ik raakte vanavond ontroerd op mijn werk..

Een bewoner met dementie kwam een andere bewoner tegen, deze meneer mistte zijn onderbenen..

Mevr zag hem een raakte ontroerd.. ze vond het zo erg dat deze meneer geen onderbenen meer had.. ze kreeg tranen in haar ogen en wenkte mij…

Ze vroeg of we konden bidden voor deze meneer, dat God de benen weer aan wilde laten groeien..
Ze zei.. dat kan alleen God.. wij kunnen dat niet maar God wel.. ik kreeg tranen in mijn ogen en zei tegen haar.. natuurlijk kunnen we bidden voor deze meneer..

Midden tussen het rumoer in de zaal begon ze te bidden..
Ze bad.. en ik bad met haar mee.. op een gegeven moment hield ze op… ze was even stil… of was ze naar God aan het luisteren.. ze antwoordde op wat ze hoorde.. bad nog even door en zei Amen.. ik bevestigde haar gebed ook met een Amen…

Ze vertelde mij dat God tegen haar had gezegd dat Hij het later in de hemel beter zou maken..

Wederom raakte ik ontroerd.. het kinderlijk geloof en de eenvoud raakte mij…

Er straalde zo’n liefde van haar uit..

Ze had de tranen in haar ogen toen ze opnieuw naar die meneer keek… tegelijk had ze een bepaalde rust over haar…. want God had haar bevestigd dat Hij het in orde zou maken in de hemel..

Vond het zo bemoedigend.. en wonderlijk tegelijk.. Dat Hij tijdens haar gebed Zich liet zien en haar gelijk gerust stelde in een onderonsje..

Hij weet wat wij op de momenten zo nodig hebben… en Hij geeft.. wat hebben we toch een grote liefdevolle God.. 😘

Be Blessed!