Categorie: Cursus “Als mijn muren vallen”

Blogs die ik geschreven heb over de cursus “Als mijn muren vallen”
Het is een cursus wat gaat over afwijzing en de vele vormen van afwijzing, en hoe wij kunnen genezen van Afwijzing…
het belangrijk dat je de muren van afwijzing die je om je hart hebt gebouwd omver gooit zodat er ruimte komt voor Gods Liefde!

“Als mijn muren vallen” deel 5

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Angst voor Afwijzing

De derde muur is de muur van De Angst voor Afwijzing

Deze blog is het vervolg op de blog “Angst voor afwijzing” en ga ik je vertellen hoe je deze muur omver kunt gooien en hoe God herstel geeft..

Het is belangrijk om die muur om te gooien.. dat je weet waar je ware identiteit ligt… en bij wie je moet zijn als je beproeft word… of wordt aangevallen door de leugens in je denken…

Je moet steeds terug naar je bron… en je bron is bij Jezus… Gods liefde is constant en betrouwbaar… Hij blijft altijd dezelfde… er is niets veranderlijker als de mens… maar als wij naar God toe gaan en bij Hem de waarheid vinden zullen we steeds vaster in onze identiteit komen te staan… en zal de angst voor afwijzing verdwijnen..

Wij mogen weten dat wij in Zijn liefde geworteld zijn Efeziërs 3:17 en niet in de leugens die afwijzing met zich meebrengt…

We moeten stoppen met ons oude leven… ons oude denkpatroon… Ons oude leven heeft een onstabiel fundament het is besmet met wat anderen van ons denken… met ons oude denken… ons eigen ik… onze eigen prestaties…

Maar we mogen in een nieuw leven gaan wandelen dus ook in een vernieuwd denken… waarin een stabiel fundament is waar Zijn waardering in ligt… Zijn woorden en beloften in liggen… Zijn hulp en Genade in ligt.. waar we in een proces vernieuwd worden in ons denken…

Wij mogen onze toevlucht zoeken in de aanvaarding van God.. hoe God over ons denkt.. God houdt zoveel van ons…. maar Hij houdt te veel van ons om ons te laten hoe we nu zijn…

Hij wil zo graag met ons aan de slag.. om ons te vormen meer en meer naar de persoon zoals Hij jou heeft bedoelt…. en ja dan worden we geschuurd en geschaafd… gesnoeid.. maar als je op een goede manier wordt gesnoeid ga je meer vrucht dragen…

En dan mogen we gaan staan in onze nieuwe vrijheid..

Jezus wist als geen ander wat afwijzing was… Hij heeft in verschillende vormen afwijzing ervaren… via verleiding… via beproeving… maar Jezus wist wat Hij moest doen als hij afgewezen werd… als Hij beproeft werd… het was voor Hem altijd een reden om dan Zijn Vaders aanwezigheid op te zoeken…

Als wij ons afgewezen voelen mogen wij ook weten wat wij kunnen doen…. wij mogen ons dan terugtrekken bij onze liefdevolle Vader… en ons laten vullen met Zijn aanvaarding… Hij staat met Zijn armen wijd open op je te wachten!

Ik ervaar juist dat crisis mij dichter bij God brengt… moeilijke periodes brengen mij dichter bij God dan als alles goed gaat….

Door wat ik in mijn leven heb meegemaakt heb ik God leren kennen als een liefdevolle God.. als een God die voor mij zorgt en die er altijd is… die altijd thuis is.. als ik het moeilijk had dan riep ik God aan en dan was Hij er… dan kreeg ik bv plotseling een passende Bijbeltekst of kwam er op dat moment een geweldig mooi lied voorbij op de radio… luister altijd naar Groot Nieuws Radio   Hierin hoorde ik altijd Gods bemoedigend stem die zij… Ik ben er wel hoor… wees niet bang Ik hou je vast… en dan werd ik rustig en kon ik vol vertrouwen weer verder..

Heb jij ook zo’n verhaal… dat je juist in moeite God vond? Of herken je dat niet… 

We mogen accepteren wie we zijn…

31454163_1780491212015359_1136647358126227456_n

We mogen leren om tevreden te zijn met wie we zijn… en waar nodig natuurlijk aan de slag om meer op Jezus te gaan lijken… maar we mogen weten dat we geaccepteerd zijn door God.. dat Hij ons ziet door Jezus.. zonder enige voorwaarde… daarin mogen we groeien…

Daar tegenover moeten we de deur naar afwijzing sluiten… en dat doe je door:

  • Niet afhankelijk te zijn van menselijke waardering
  • Niet trots te zijn
  • niet anderen tevreden willen stellen om de waardering
  • niet de ander tot onze bron maken

JEZUS IS DE BRON VAN HET  LEVEN!!!

Wij mogen vrij wandelen in de aanvaarding van God….. De liefde van God ervaren en geloven geeft een vaste identiteit als geliefde zoon of geliefde dochter…. Jezus leefde vanuit deze aanvaarding van de Vader…..

Als je geliefd en geaccepteerd wordt dan bestaat het gevaar dat wij ons trots gaan voelen… dat we de eer aan ons zelf geven… maar wij mogen niet vergeten dat wij herstel van ons verwonde hart hebben gekregen puur door de genade van God.. omdat Hij van ons houdt en om ons geeft.. aan God dus alle eer!!!

Als iemand mij eert en bevestigd is dit een uitstekende aanleiding om God te loven en te danken voor wat Hij in mij heeft gedaan…

Om je muur te laten vallen zul je stappen moeten zetten naar God toe maar ook naar de vijand…  Ten eerste moeten we de “angst voor afwijzing” BELIJDEN bij God… aan Hem vergeving vragen dat je in deze leugen hebt gelooft en dat je er ook naar hebt gehandeld…  Stap 2 is het HERROEPEN bij de vijand…  en dan heb je de muur AFGEBROKEN…… en rest je nog om God te DANKEN voor dit wonder en mag je God vragen dat Hij je wil vullen met de waarheid… met Zijn aanvaarding en Liefde.

Als je muur is gevallen krijg je ruimte van God om te groeien en te ontplooien.. en dan mag je God vragen of Hij je wil helpen om tot ontplooiing te komen en in vrijheid te leven.. door dat je muren vallen wordt je ruimte groter… je kan het zien als een tuin… eerst was je tuintje klein.. je had beperkt ruimte omdat er dikke muren om heen stonden… maar hoe meer muren er vallen hoe groter jou tuin wordt… en dan mag je bidden:

Heer Jezus, leidt mij om het nieuwe goede land in te nemen, dat u mij geeft… Laat mij die plaats zien en help mij die vorm te geven. Ik heb Uw hulp nodig, om de grenzen van mijn tuin te bewaken… Ik wil de door U toevertrouwde schat op de juiste manier te bewaken…

Je bewaakt je tuin door je grenzen aan te geven…. Jij mag in staat gesteld worden om gezonde grenzen te stellen…

Zelfaanvaarding is dat jij je eigen grenzen leert erkennen en dat je ze ook bevestigd… “Ja dit zijn mijn grenzen, dit is wie ik ben”

Grenzen zijn nodig.. God geeft ook duidelijk grenzen aan in de bijbel… grenzen die goed voor ons zijn… als wij die niet respecteren dan gaat het mis.. dan gaan er dingen fout…

Grenzen zijn: Accepteren… Respecteren en Waarderen…

In de ruimte die God je heeft gegeven heeft Hij jou ook schatten toevertrouwd… schatten zijn bijvoorbeeld.. “Gezondheid.. tijd… Liefde.. dromen.. vertrouwen op God.. Ideeën  die je hebt…. handig zijn in creativiteit… kunnen luisteren… kunnen bemoedigen.. kunnen troosten”… enz.. enz..

Welke schatten heb jij van God gekregen en weet jij die schatten te waarderen…

557b21b29745f0228d46da5c863d0596

Ik heb het altijd wel lastig gevonden om te ontdekken welke schatten God mij had gegeven maar na er over na te hebben gedacht kom je er wel achter… en dan mag je er ook wat mee doen.. maar wel binnen je grenzen… ik heb lang geworsteld met wat mijn grenzen waren en nog vind ik dat lastig… er zijn veel mensen geweest die mijn grenzen nooit hebben gerespecteerd… die voortdurend over mijn grenzen gingen… grenzen die ik aangaf maar die genegeerd werden, hierdoor werd mijn eigenwaarde flink op de proef gesteld, waardoor de grenzen die ik had vervaagden, omdat ik op een gegeven moment dacht dat ze niet belangrijk waren, omdat toch niemand er rekening mee hield… Toen ik bevrijd werd in 2010 moest ik mijn grenzen weer leren ontdekken… wie ben ik en wat wil ik.. wat vind ik leuk… wat is mijn mening…dit is zo lastig… en nog vind ik het af en toe ontzettend moeilijk.. want worden ze nu wel gerespecteerd? houd men dan nu wel rekening met mijn grenzen? dat vertrouwen moet groeien en dat heeft tijd nodig…

Als we gescheiden leven van God hebben we vaak geen duidelijk beeld en zekerheid van wat goede grenzen zijn… we weten vaak niet meer wie we zelf zijn… je voelt je emotioneel verantwoordelijk voor de gevoelens en reacties van andere…. Goede grenzen met duidelijke verantwoordelijkheden zijn zo belangrijk voor een christen en helpen je ook om als christen te leven… ieder mens heeft grenzen nodig…

Heel vaak hebben mensen verkeerde associaties met grenzen stellen…  met nee zeggen… Ze zeggen dan dat je ontevreden bent… dat je dan boos bent…  dat je dan opstandig bent..  dat je dan  anderen kwetst… maar dat is niet zo… je bent een mens en hebt beperkte capaciteiten… je kunt niet alles voor een ander doen of oplossen.. je kunt niet voor iedereen verantwoordelijk zijn… jou verantwoordelijkheid is dat je goed voor je zelf zorgt… en dat je doet wat God van je vraagt… gehoorzaamheid aan God moet op de eerste plaats komen…

Maar uit je zelf is dit moeilijk en kunnen wij niet goed onze grenzen stellen… hier hebben we de hulp van de Heilige Geest bij nodig om goede grenzen te stellen…

In Johannes 15:5  staat dat wij Jezus nodig hebben omdat wij zonder Hem niets kunnen…

Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.

En in Johannes 5:19  staat dat ook Jezus niets zonder zijn Vader kon doen…

Jezus​ reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier.

De Heilige Geest helpt ons om onze puinzooi op te ruimen.. Hij redt ons van gevaar… Hij onderwijst ons… en Hij leidt ons naar de volle waarheid..

In Johannes 14:16-17 staat dat toen Jezus met Hemelvaart naar de Hemel ging Hij ons een helper zou sturen…

Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: De ​Geest​ van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven

In 1 Timotheüs 1:7 staat

God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, ​liefde​ en bezonnenheid.

De Here Jezus is naar de hemel gegaan en pleit voor ons bij God.. als wij iets verkeerds doen.. zondigen.. dan pleit de Here Jezus voor ons bij God… en God ziet ons niet maar ziet de Here Jezus…. De Here Jezus staat voor ons…  waardoor God ons als het ware niet kan zien..  het mooie is als de Here Jezus voor ons is wie kan er dan tegen ons zijn…

Dit staat in Romeinen 8:26

De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons ​gebed​ tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. 

En een prachtige bemoedigende tekst vind ik in Romeinen 8: 34-39

Wie zal hen veroordelen? ​Christus​ ​Jezus, die gestorven is, meer nog, die is ​opgewekt​ en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons. Wat zal ons scheiden van de ​liefde​ van ​Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het ​zwaard? Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht. ’Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad.  Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, ​engelen​ noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de ​liefde​ van God, die hij ons gegeven heeft in ​Christus​ ​Jezus, onze ​Heer.

Hoe behoud ik deze vrijheid… Geef de vijand geen kans om binnen te komen… dus trek de wapenrusting aan… en laat je leiden door de Heilige Geest..

In Jacobus 4:7-8 staat

Onderwerp u dus aan God, en verzet u tegen de ​duivel, dan zal die van u wegvluchten. Nader tot God, dan zal hij tot u naderen. Reinig uw handen, zondaars; zuiver uw ​hart, weifelaars. 

En in 1 Petrus 5:8-9 staat

Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de ​duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Stel u tegen hem te weer, gesterkt door uw geloof, in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, onder hetzelfde leed gebukt gaan. 

Het is dus belangrijk om de wapenrusting aan te doen… omdat ook de vijand niet stil zit..en wij willen toch ons gewonnen land niet weer laten weg roven… wij willen toch onze overwinning niet weer uit handen geven toch?

De wapenrusting kun je vinden in Efeziërs 6:14-17

Houd stand, met de waarheid als ​gordel​ om uw heupen, de ​gerechtigheid​ als ​harnas​ om uw borst, de inzet voor het ​evangelie​ van de ​vrede​ als ​sandalen​ aan uw voeten,  en draag bovenal het geloof als ​schild​ waarmee u alle brandende ​pijlen​ van hem die ​het kwaad​ zelf is kunt doven. Draag als ​helm​ de verlossing en als ​zwaard​ de Geest, dat wil zeggen Gods woorden.

Je hebt daadkracht en moed nodig om grenzen te stellen. Het is moeilijk om goede grenzen te stellen, omdat de kracht en moed die er voor nodig is vaak ontbreekt en het recht op eigen grenzen geroofd is. Als ik mijzelf niet kan begrenzen kan ik mijn leven niet opbouwen en mijn persoonlijkheid niet ontwikkelen… God wil dat ik leef en dat mijn ziel gezond is.

Daarvoor moet ik wel actief worden… God heeft mij verantwoordelijkheid gegeven over leven en grenzen. Ik wil mijn grenzen ontwikkelen en God wil mij daarbij helpen. Het is belangrijk dat ik in beweging kom en uit mijn passiviteit en angsten.

God daagt mij uit: “Alsjeblieft, Roep om Mijn hulp!!! Bid tot Mij, dan krijg je steun en bovennatuurlijke kracht. Mattheüs 7:8 Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.

Ik vraag jullie om mee te bidden in de stiltes jullie verlangens zelf bij God bekend te maken.

Heer Jezus,

Ik belijd mijn onvermogen om gezonde grenzen te stellen. Ik heb Uw hulp nodig. Ik vertrouw hier op Uw belofte: “Gelukkig zijn zij die het verwachten van God alleen en niet van zichzelf…” (Mattheus 5:3) Ik heb uit angst voor de reacties van anderen, mijn grenzen niet goed ontwikkeld. Laat me zien voor welke reacties en van wie, ik zou vrezen? (noem specifieke namen). Ik laat de angst voor deze reacties en eventueel verlies van die relatie los en geef ze aan U terug.

Ik smeek U om mij te vullen met Uw kracht, zodat ik weer initiatief kan nemen. Laat mij zien, wiens aandacht en wiens gemeenschap ik moet opgeven als ik ervoor kies een bevrijd leven met gezonde grenzen te leiden. (brengt de Heilige Geest mij namen te binnen?).

Heer U alleen zult mijn Heer zijn. In Uw naam verbreek deze ongezonde bindingen en vraag U om bevrijding en genezing. Ik spreek Uw waarheid uit over deze situatie. Ik laat wrok en verkeerde reacties bij de persoon. Het is zijn probleem. Hij heeft geen recht op iets van mij. Ik leg mijn hand op mijn hart en beslis innerlijk voor mezelf: “Ik laat de negatieve emoties van anderen niet in mijn hart binnen. Dat is zijn probleem. Ik laat ze bij hem. Ik bescherm mijn hart voor de negatieve emoties van anderen”.

Ik laat mijn grenzen niet door boodschappen van schuld, die me een slecht geweten geven, bepalen. Heer Jezus U zei in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: “Is het niet Mijn zaak wat ik doe met Mijn eigendom?” (Mattheüs 20:15). Ik bescherm wat U, Heer, mij als schatten hebt toevertrouwd. (Bedenk wat die schatten zijn: Tijd, liefde, Ideeën, verstand, handigheid, creativiteit, vreugde, gastvrijheid, kunnen luisteren, bemoedigen, troosten, geven).

Ik Gééf, maar ik behoud de controle over mijn geven. Ik Vérgeef degenen die ertoe hebben bijgedragen dat ik moeilijk grenzen kan stellen. (noem in je stil gebed de namen die in je opkomen). Ik vergeef degenen die mijn grenzen hebben overschreden door manipulatie en controle!

Dank U Vader dat mijn waarde ligt in wat U van mij denkt. Ik ben Uw geliefde kind, volledig aangenomen, voor Eeuwig. Dank U Vader, dat U mij omhult met Uw liefdevolle tegenwoordigheid. 

Ik hou ook van U!

Be blessed!

29683495_1760919543970723_5758880420274835053_n

De Volgende keer de laatste dag Muur van afwijzing van anderen!

 

 

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 4

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Angst voor Afwijzing

De derde muur is de muur van De Angst voor Afwijzing

Deze muur gingen we op de derde dag van de cursus “Als muren vallen” om ver gooien… wat was dat een heftige dag… want als je veel met afwijzing in je leven te maken hebt gehad dan bouw je een muur om je heen op die bestaat uit de angst dat het weer gaat gebeuren…

Ik ben deze dag erachter gekomen dat de “angst voor afwijzing” mij eigenlijk klein houdt… dat deze muur mij belemmerd in de contacten met anderen maar ook in mijn zelfontwikkeling…  wat ben ik geschrokken van deze ontdekking… maar wat ben ik blij en dankbaar dat op deze dag bij mij de ogen zijn open gegaan en vooral waarom ik er ook nog steeds zo’n last van heb en dat ik dit eigenlijk zelf in stand houdt…

Wat doe ik mijzelf te kort met die “angst voor afwijzing”  maar ook anderen…

Ik zal proberen uit te leggen wat God mij die dag heeft laten zien…

Wij mensen willen geliefd worden… geaccepteerd worden en erkend worden in wie we zijn… Hier hangt zoveel van af… het is zo belangrijk voor ons zelfbeeld als we opgroeien in een omgeving waarin we gevoed worden met goede positieve woorden…Hier worden we door opgebouwd…

b5a521a8e1208fff433431017a4c3678

Maar als dit niet gebeurd dan is Afwijzing levensbedreigend.

Het is net een motor als die de juiste brandstof krijgt dan draait de motor op volle toeren maar krijgt hij verkeerde brandstof dan zal hij al gauw gaan pruttelen tot dat hij stuk gaat en er mee ophoudt..

Juist daarom is afwijzing en kritiek een grote emotionele belasting.. als je dit veel in je leven hebt meegemaakt dan bouw je een muur op van angst… je wordt bang voor mensen dus dan doe je ontzettend je best om de mensen het naar de zin te maken omdat je handelt uit angst voor de mensen maar dan handel je niet uit geloof in God..

Als je handelt uit angst:

  • ben je bang om erkenning te verliezen..
  • je bent bang om alleen te zijn..
  • je bent bang voor de roddels van andere mensen..
  • je bent bang om uitgelachen te worden…
  • je bent bang voor wat anderen over je denken…

Die angst gaat in je koppie zitten en beheerst op een gegeven moment compleet je denken… waardoor je in leugens gaat geloven die jij jezelf aanpraat en wat anderen tegen je zeggen… bv dat je er niet bij hoort… dat je nooit aan hun verwachtingen kan voldoen…

Angst kan zoveel invloed hebben in je leven dat het je gewoon verlamd… je durft niet meer… het remt je in je doen en laten.. je bent bang om het niet goed te doen.. je bent bang om te falen…. op een gegeven moment ga je jezelf compleet weg cijferen.. je neemt genoegen dat mensen je niet accepteren… je eigenwaarde verdwijnt helemaal en minderwaardigheidsgevoelens komen er voor in de plaats… je gaat ook een rol aannemen waarvan je denkt dat de ander dat wel accepteert en voor dat je het weet ben je een kameleon die zich aan alle situaties aanpast…

Je bent zo bang om anderen te teleur te stellen als je gewoon jezelf bent… (Hoe je denkt dat je bent!!!)

Helaas leidt “angst voor afwijzing” vaak tot een isolement of tot eenzaamheid en uiteindelijk kan er zelf een depressie uit voortkomen…

Ik ervaar zelf dat het mij in een bepaald isolement drijft omdat ik gewoon door de angst niet durf… en doordat ik in een isolement kom ervaar ik de eenzaamheid des te meer… en door de eenzaamheid krijg ik dan last van depressieve gevoelens..en ga je in een spiraal naar beneden in je denken.

De angst voor afwijzing…

  • maakt je afhankelijk van anderen
  • je voelt je uitgeleverd
  •  wat zal een ander wel niet van mij denken…

Daarom:

  • Ben ik bang om nee te zeggen
  • Durf ik niet duidelijk mijn grenzen te stellen
  • Durf ik andere mensen niet aan te spreken
  • Durf ik mijn mening niet te geven

Je vindt het zo verschrikkelijk dat je dit doet… gevolg… je veroordeelt en veracht jezelf erom… en wat gooien we dan meestal in de strijd.. Juist PERFECTIONISME….. je gaat enorme hoge eisen aan je zelf stellen om toch aan je eigen verwachting en die van de ander te voldoen..

Maar wij vergeten één ding… dat je pas perfect wordt als je deel hebt aan het leven van Jezus… wat betekend deel hebben aan het leven van Jezus?… dat is dat wij proberen te denken en te handelen zoals Jezus… maar dit gaat pas als wij eerst naar Jezus gaan met onze pijn en Hem om vergeving vragen… hulp vragen en die hulp dan ook aanvaarden, dan kan Jezus in jou aan de slag en jou denken en angst ombuigen… dan kan Hij aan de slag met die leugens.. en hoe kom je ook al weer van die leugens af… Dit kan door vernieuwing van ons denken…

Niet afgaan op hoe mensen over je denken maar hoe God over je denkt!

Als wij geloven in hoe mensen over ons denken… of bang zijn voor afwijzing dan geven wij mensen wel heel veel ruimte in ons leven om over ons te oordelen dan kun je jezelf afvragen….“waarom heb ik mensen het recht gegeven (om in plaats van God) als rechter in mijn leven in te nemen”

En dan mag je jezelf de vraag stellen: “Wat betekend het voor mij als ik alleen God het recht geef om over mijn leven te oordelen”

Als je daarnaast weet wat God in de bijbel zegt in Jeremia 29:11 

Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van ​vrede​ en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven

Max Lucado heeft een mooi verhaal geschreven over afwijzing en angst voor afwijzing.. Niemand is zoals jij!

De wortel van angst voor afwijzing zit in het feit dat je vaak van het slechtste uitgaat… en omdat je van het slechtste uitgaat durf je niet de autoriteit te nemen en beslissingen te nemen…. waardoor je de anderen hun zin geeft en je de ander tevreden stemt.

De ander komt hierdoor onder druk te staan van controle en manipulatie van mensen met angst en problemen… en die mensen met angst en problemen lijken sterk maar zijn ten diepste erg onzeker…

  • Angst voor afwijzing = verbonden met zelf afwijzing
  • Acceptatie van anderen = graadmeter voor onze eigenwaarde
  • Hoe meer twijfel aan onze waarde…. des te meer angst voor afwijzing
  • Negatief zelfbeeld is de oorzaak voor sterke angst voor afwijzing
  • “Zoals je over jezelf denkt, zo denk je dat anderen over je denken”..

Maar het gaat erom wat God van je denkt!

De stickers blijven alleen plakken als je er zelf in gelooft..

Als jij weet wie je bent in Jezus Christus dan zullen de stickers van afwijzing niet blijven plakken… dus we mogen gaan staan in de gedachten die God over ons heeft…. Dat we geliefd zijn… dat je er mag zijn… dat God van je houdt om wie je bent… dat Hij jou heeft gemaakt naar Zijn evenbeeld met gaven en talenten die bij jou passen… bij jou eigen ik… en dat je mag leven in het plan dat God met jou heeft.. op de plek waar God jou heeft geplaatst…

Je mag op reis gaan om te ontdekken wie je bent… Hoe God je heeft gemaakt… en welke gaven en talenten Hij in jou heeft gelegd en als je dat weet zul je kunnen leven in je bestemming…

Als je dit gaat doen dan ben je de man die op de rots bouwt zoals Jezus vertelt in Mattheus 7:24-27

Wie deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots. Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. En wie deze woorden van mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een onnadenkend man, die zijn huis bouwde op zand.  Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.’

Helaas is afwijzing onoverkomelijk… het begint vaak al in onze jeugd… in onze kindertijd… meestal in onze eerste 7 levensjaren… toen hebben we geleerd dat:

  • Ik wordt geaccepteerd als ik lief ben
  • Ik ben het waard om van te houden als ik lief ben
  • Ik wordt geaccepteerd als ik goede prestaties lever

Bijvoorbeeld ouders zeggen: Als je heel lief bent en niet zeurt dan krijg je……………………. Als je goed je best doet op school en goede cijfers haalt dan mag je………………………………… en vul zelf maar in…….

Hieruit leren wij al jong dat als ik doe wat anderen van mij wensen wordt ik gewaardeerd… en als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders… want zonder je ouders kun je niet overleven… de ervaring die kinderen als eerste met afwijzing hebben is als ze in de steek gelaten worden of als ze verstoten worden… helaas gebeurt dit in deze tijd veel… denk aan scheidingen..  adoptie… dit is voor 3-5 jarigen een levensbedreigende situatie die het basisvertrouwen verwoest… het is de basis voor grote angst voor afwijzing..

Hoe kunnen we dit dan overwinnen?

Als allereerst Stop met je zelf naar beneden halen… Ontwapen je eigen innerlijke criticus…. het is niet zo belangrijk wat anderen van je denken het is veel belangrijker HOE JIJ OVER JEZELF DENKT!!!!

Erg belangrijk is om te onthouden…

“Afwijzing zegt iets over de ander die afwijzen… niet over jou!!!!”

Wij hebben wel één grote denkfout… halen vaak identiteit en gedrag door elkaar.. maar er zit een groot verschil tussen wie je BENT en wat je DOET!!

Wat iemand doet is vaak niet wie iemand ten diepste is…

Er is niemand die alle mensen mag…..   Ook jij niet.. Klopt dat??? Bij mij wel… ik kan niet met iedereen vrienden zijn omdat sommige mensen je nou eenmaal beter liggen dan andere mensen… wij zijn allemaal uniek gemaakt met een eigen persoonlijkheid maar je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn maar je kan wel iedereen respecteren… God wil dat wij mild worden naar anderen mensen maar ook naar jezelf… mensen die afwijzing in hun leven hebben meegemaakt zijn over het algemeen ontzettend hard naar hun zelf toe… wijzen hun zelf af hier heb ik in mijn vorige blog Deel 3 over geschreven… maar God wil dat wij mild worden… dat wij vrijkomen van onze verkeerde patronen… maar dit leer je niet in 1 keer… dit is een proces.. maar gelukkig mogen we dit proces samen met God doorlopen… en elke keer als we weer terugvallen in ons oude patronen mogen we weer opnieuw beginnen met God..

We hoeven niet te vechten....

Afwijzing is zo pijnlijk omdat wij als mensen ten diepste erkenning willen…. en de gevolgen van afwijzing zijn groot…. en vanuit afwijzing word de bron van de angst voor afwijzing en kritiek geboren en dat is een lage eigenwaarde… die lage eigenwaarde uit zich in negatief zelfbeeld… minderwaardig voelen…. dat je niet deugt… 

En dan komen we weer op het feit uit dat God ons elkaar gegeven heeft… we hebben elkaar zo nodig voor de aandacht en erkenning… maar haal het niet alleen bij mensen… want mensen blijven mensen en kunnen fouten maken… er is geen mens perfect…

Vaak zoeken we alleen bij mensen de erkenning… “als anderen mij waarderen geloof ik dat ik het waard ben”…. je maakt jezelf helemaal afhankelijk van de goedkeuring van anderen…maar dan sla je toch de plank mis en stel je eigenlijk de mening van de mens(en) om je heen boven wat God over je zegt.

Van dit stukje raakte ik ondersteboven… wat kwam dit binnen en wat was dit pijnlijk… want wat ik absoluut niet wil is iets boven mijn God plaatsen… maar ik vind het zo moeilijk…. en worstelde daar zo mee… want je krijgt geen briefje uit de hemel waar in staat hoeveel Hij van je houdt… dat Hij je goedkeurt zoals je bent…

OF TOCH WEL????

En ik dacht wat ben ik toch dom.. De Bijbel is Gods Liefdesbrief voor mij… daar staat toch in hoeveel Hij van mij houdt… daar verteld Hij zelfs in hoe ik kan herstellen van de pijn van afwijzing….

Ach deze dingen weet je vaak wel maar vergeet je vaak en hoe belangrijk is het voor ons om aan dingen herinnert te worden… om het steeds maar weer te horen hoe het zit… Gelukkig heeft God engelen geduld met ons!

In mijn volgende blog “Als mijn muren vallen” deel 5 ga ik verder over hoe je de muur van “Angst voor afwijzing” omver kan werpen en herstel kunt ontvangen.

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 3

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Zelfafwijzing

De tweede muur is de muur van Zelfafwijzing

Afwijzing is er in vele vormen.. ik heb in mijn vorige blog verteld over Jou Afwijzing van God dit was de eerste muur die we ondersteboven gingen gooien..

Maar deze muur zul je vast ook herkennen.. de muur van Zelf afwijzing… ooo ik ken het zeer zeker en ben er een ster in…

Zelf afwijzing:

  • Wat is de oorzaak..
  • Hoe herken ik het
  • en wat zijn de gevolgen

Als je last hebt van zelf afwijzing worstel je ook met veel gedachten, gevoelens en vertoon je ook bepaald gedrag… want hoe ga ik met zelf afwijzing om?

  • Vaak probeerde ik ze te onderdrukken
  • Of ik zocht bewijzen dat het niet waar is
  • of ik gaf vaak anderen de schuld
  • of ik bekritiseerde juist anderen
  • ik deed mijzelf pijn
  • ik ben voortdurend aan het malen in mijn hoofd
  • ik zocht erkenning van andere mensen

Je kunt op twee manieren in de spiegel kijken…. de keus is vaak aan jou…

Of je kijkt in de spiegel en zegt: “Heer ik dank U dat ik zo wonderlijk gemaakt ben en van U het leven heb gekregen”.

Of je kijkt in de spiegel en zegt: “Ik heb een hekel aan je maar ik zal je toch maar wassen?”

Vaak zien wij alleen maar naar de buitenkant… oooo… daar zit een pukkel, ooo…. ik wordt kaal, ik ben veel te dik, ik ben veel te dun, heb een te grote neus enz.. enz… maar het is veel belangrijker om te weten wie ons gemaakt heeft en dat Hij van jou houdt om wie je bent… Hoe je hart is…. hoe je binnenkant eruit ziet..

Je moet je zelf accepteren zoals je bent… maar hoe doet je dat dan?

Zelfacceptatie wordt overgedragen het is niet een aangeboren iets.

Je leert jezelf accepteren als je genoeg bevestiging krijgt, als je voldoende gehoord hebt dat je er toe doet.. dat je er mag zijn… dat je geliefd bent… hierdoor ga je van jezelf leren houden… helaas leven wij in een gebroken wereld waardoor je al vanaf je prille kinderjaren dit niet voldoende of helemaal niet hebt gehad.. dit komt omdat je biologische ouders er niet volkomen aan kunnen voldoen… want ook onze ouders zijn niet perfecte mensen.. net zoals jij en ik… de meeste ouders doet hun best naar hun eigen kunnen, maar ook zij komen uit een gezin waar vast en zeker gebrokenheid is geweest… elk huisje heeft namelijk zijn kruisje… waardoor zij ook reageren en handelen vanuit hun imperfectie..

Helaas zoeken wij de bevestiging, de antwoorden vaak bij anderen dan bij God.. bv op school, in je werk, in relaties… maar omdat dit mensenwerk is kun je ook daarin beschadigd worden en onvoldoende bevestiging krijgen… want ook al deze mensen zijn imperfect en reageren vanuit hun ervaringen, vanuit hun gebrokenheid…

Ook ik heb dat altijd gedaan, altijd zocht ik bevestiging bij mensen… ik was er afhankelijk van omdat ik nog niet geleerd had dat ik het bij God moest zoeken… en ik moet eerlijk toegeven dat ik het nog wel doe… en dat is ook niet erg… alleen het verschil met toen en nu is dat ik er niet maar afhankelijk van ben.. omdat ik beetje bij beetje gevuld wordt met Gods bevestiging… met Zijn Liefde dat ik er mag zijn.. dat ik oké ben..

Je wordt afhankelijk van die bevestiging als je je bijvoorbeeld erg minderwaardig voelt, als niemand vandaag tegen je zegt hoe goed je eruit ziet….dan ontbreekt het jou aan een goed zelfbeeld en aan zelfacceptatie…

En omdat mensen ons niet helemaal kunnen geven wat wij juist nodig hebben om tot zelf acceptatie te komen… moeten wij onze bevestiging en onze antwoorden bij God zoeken… er is maar één Vader die het wel kan geven en dat is God.. Alleen God de Vader kan jou deze bevestiging en liefde geven die jij nodig hebt.. je hebt een Goddelijke Vaderlijke JA nodig om te worden zoals God je bedoelt heeft!

God heeft mij op een bepaald moment laten zien dat mensen vaak vanuit hun imperfectie handelen en reageren… hierdoor werd het voor mij makkelijker om bepaalde gebeurtenissen te relativeren en werden mijn gedachten hierover milder, waardoor ik de mensen die mij pijn hebben gedaan, die mij afgewezen hebben kon vergeven. Dit deed God  in mij omdat ik bij Hem mijn bevestiging ging zoeken in plaats van bij mensen.

Maar wat is eigenlijk de wortel van onze afwijzing?

Schaamte!

Je identiteit wordt aangevallen door Schaamte.. en afwijzing is een macht die je verbind met schaamte..

In mijn eerste blog heb ik verteld waar afwijzing uiteindelijk is begonnen, bij Adam en Eva… ze wezen God af omdat ze van de boom aten en toen ze ontdekten dat ze fout waren geweest, kregen ze ook gelijk door dat ze naakt waren.. en direct kwam schaamte om de hoek kijken, ze begonnen vijgenbladeren te zoeken om hun naaktheid te bedekken…

Als ik mijzelf afwijs dan ga ik mij meestal nog onzekerder voelen…  ik ga mij onveilig voelen… de macht van schaamte zegt altijd:

  • Jij hebt fouten gemaakt
  • Jij bent fout
  • Je voldoet niet

God zegt heel iets anders in de bijbel: Romeinen 5:1 Wij zijn dus als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in ​vrede​ met God, door onze ​Heer​ ​Jezus​ ​Christus.

Maar wat is in onze tijd dan onze reactie op schaamte… wij gaan ons verbergen achter onze moderne vijgenbladeren… wij gaan het probleem bagatelliseren, wij gaan het ontkennen, we gaan anderen de schuld geven door niet onze verantwoordelijkheid te nemen.. dit doen we vaak om niet weer afgewezen te worden

Maar wat is het dan fijn om te weten dat Jezus ons nooit afwijst.. wat we ook gedaan hebben… er is altijd een weg terug… Jezus staat klaar om jou op te nemen in Zijn huisgezin…

Helaas hebben wij mensen soldaatjes aangesteld om op de schaamte te reageren… Bijvoorbeeld;

  • Trots: Het niet willen zien
  • Perfectionisme: Ik doe het toch nooit goed
  • Vluchtgedrag: in je werk, je relatie
  • Controle: Alle touwtjes in eigen handen willen houden
  • Manipulatie: op iemands gevoelens spelen
  • Ontkennen: Nee hoor dat is nooit gebeurt
  • Presteren: Stinkend hard je best doen, boven je kunnen werken
  • Isoleren: In je zelf keren, geen contacten meer aangaan
  • Boosheid, Woede

Maar we hebben ook een aantal verdedigingsmechanismen die we gebruiken en dat zijn;

  • Sterk en onafhankelijk zijn
  • Uitsloven
  • Kopieergedrag

Vaak bepalen we zelf wie we zijn door onze fouten en zwakheden omdat we ons daar naar gedragen en denken we dat we pas iemand zijn als we goed doen of tenminste IETS doen en naar wat we presteren…

Oooo… wat is dit een wankele identiteit…

Ik werd hier zo met mijzelf geconfronteerd…hoe vaak doe ik wel niet vreselijk mijn best, mag ik van mij zelf geen fouten maken want dat moet ik toch kunnen… en als ik fouten maak of als ik iets niet kan of niet mijn best doe, dan hoor ik er niet meer bij.. dan mogen ze mij vast niet… en dan mijn onzekerheid die maakt dat ik mij vaak terugtrek… mijzelf isoleer… terwijl ik dit helemaal niet wil omdat ik qua karakter een sociaal persoon ben… Maar dit alles zit er soms zo ingesleten… het is er vanuit mijn vroeger jeugd ingeslopen…. de situaties die ik allemaal heb meegemaakt heeft mij gevormd… heeft mijn identiteit gedeeltelijk bepaald..

Ik gaf mijzelf altijd de schuld van alles wat ik mee had gemaakt… “ik zal het wel verkeerd gedaan hebben”.. “ik ben er toch verantwoordelijk voor”.. “ik heb foute keuzes gemaakt”… “ik heb niks gezegd”… “als ik dat maar had gedaan dan was dat niet gebeurt” en ga zo maar door… ik veroordeelde mijzelf enorm..

Ik werd hierdoor ook ontzettend hard naar mijzelf toe… en ja dan komt ook nog de aanklager die precies weet waar je zwakke plekken zitten en wrijft het er nog even extra in…

In al deze zelf-veroordelingen en zelf-afwijzing was ik een ster geworden, ik dacht ook werkelijk dat ik verantwoordelijk was voor alle problemen maar ook verantwoordelijk voor andermans problemen… als iemand een probleem had dan voelde ik mij daar direct verantwoordelijk voor.. helaas was dit mij in mijn vroege jeugd ook wel goed ingeprent door een leidinggevend persoon… “als jij je moeder niet goed helpt dan wordt ze ziek en als ze ziek wordt is het jou schuld”

En zo ontwikkelde ik een overlevingsstrategie van continu mijn uiterste best doen, perfectionisme en gedrevenheid… want anders….. en als mijn moeder maar iets mankeerde dan had ik het dus niet goed gedaan…. en dan nog maar harder werken… nog maar meer zorgen voor… hierdoor droeg ik wel een ongelofelijke zware last met mij mee die eigenlijk een hele grote leugen was.. want het was helemaal niet waar dat alles mijn schuld was, dat ik overal verantwoordelijk voor was… dat ik zelfs verantwoordelijk voor ziekte was.. enz. enz….. het was een enorme valse last die ik droeg.

Mensen die diepe gevoelens met zich meedragen die verstoppen zich vaak achter sarcasme en ironie en zijn tegen zichzelf ontzettend hard… bijna liefdeloos…

Ik heb zelf (gelukkig) sarcasme en ironie niet gehad.. en God zij Dank ben ik ook niet verbitterd geraakt, al had ik daar alle redenen toe… God heeft mij daarvoor bespaard en mij een blijmoedig hart gegeven vanaf mijn geboorte… tegen mij werd altijd gezegd dat ik het zonnetje in huis was… bijzonder vind ik dit nog altijd!

De kenmerken van iemand die zich zelf afwijst zijn vaak:

  • Boosheid en woede/opvliegendheid
  • Gevoelens voortdurend te kort te schieten
  • Depressie en Zelfmoord
  • De schoonheid die God hen gegeven heeft, niet meer kunnen zien
  • Wijzen anderen af
  • Ze verwachten vaak afwijzing
  • Voelen zich minderwaardig
  • Wijzen met de vinger naar anderen..

Misschien herken jij jezelf wel in een van deze punten… wees dan lief voor je zelf en zoek hulp en zoek hulp bij God en ga aan de slag want er is een weg van herstel!

Waar ik ontzettend last van heb gehad is dat ik ontzettend bang werd, bang voor de wereld om mij heen, bang voor de mensen en voor mijzelf… en door die angst werd ik hard en liefdeloos naar mijzelf toe… want anders…… hierdoor kwam ik in een isolement terecht en voelde ik mij ontzettend minderwaardig… wat zich nu af en toe nog uit in onzekerheid..

Angst is nooit goed…

Angst is het Centrale Thema van de Duisternis,                    Vertrouwen is het Centrale Thema van het Rijk van God

Als we dan zo hard en liefdeloos naar onszelf toe zijn kunnen we God ook niet liefhebben… ons vat is dan gevuld met gedachten van;

  • God> Waarheid
  • Satan> Leugen
  • Gedachten van onszelf

Het ergste is dat de macht van de afwijzing wat uit de koker van satan komt als doel heeft om ons te isoleren van God’s Liefde… het heeft als doel om ons te zetten in zelf veroordeling en wantrouwen naar iedereen.

Als je worstelt met je identiteit.. als je niet weet wie je echt bent en wie je eigenlijk zou willen zijn kom je in een soort spanningsveld terecht…

Aan de ene kant de afwijzing/leugen van Satan en aan de andere kant de waarheid van God.. die je verteld wie je mag zijn.. dat je geliefd bent.. dat er iemand is die ongeacht hoe of wat van je houdt..

Ons verlangen naar volmaaktheid zit zo diep.. in deze wereld is helaas nergens volmaaktheid te vinden… en omdat de realiteit niet overeenkomt met ons verlangen gaan wij zoeken naar redenen.. want waar ligt dat dan aan???

En dan komt de zelf-afwijzing/zelf-veroordeling om het hoekje en denk je; “Het ligt vast aan mij, dat ik niet genoeg aandacht en liefde krijg”… “ik ben het niet waard dat er van mij gehouden wordt”… “Ik ben niet belangrijk”… “ik ben niet goed genoeg”  en hierdoor heb je geen Genade voor jezelf en ontstaat er een enorm gat in je hart…

Dat gat wil je opvullen en je gaat op zoek naar dingen om jou gat op te vullen..  vul zelf maar in welke dingen dat zijn… maar ook geen genade met je zelf hebben heeft zijn uitwerkingen… “je gaat je ware ik verstoppen”.. “je gaat vluchten in verslavingen, in      zelf-afwijzing, in dagdromen, in fantasieën”.. ook kun je vaak geen echte en eerlijke relaties aangaan met anderen.. want als je niet van je zelf kunt houden… geen genade hebt voor jezelf.. kun je nooit helemaal 100% van die ander houden, en voor die ander genade hebben…als die ander iets doet vanuit zijn imperfectie wat niet oké is in jou ogen… en vul zelf maar verder in…

Je kunt jou gewonde hart niet herstellen zonder liefde/genade voor jezelf…

Als je in jou zelf afwijzing blijft geloven en het blijft bevestigen dan sluit je de deur naar Gods liefde.. maar waarom is het dan zo moeilijk om ons daar van af te houden, om deze muur af te breken, om ons om te draaien en de deur naar God’s liefde te openen… dat zijn twee dingen.. Trost en Zelfmedelijden…

 

Zelfmedelijden is een krachtige lijm die je vasthoudt aan je verleden, projecteert naar de toekomst zodat je in het heden niet durft te leven!

Ongelofelijk dus hoe krachtig zelfmedelijden is…

Ons verlangen zit ontzettend diep en dat is ook helemaal niet erg.. daar is namelijk helemaal niets mis mee.. want God heeft jou/mij perfect geschapen dus het is logisch dat wij dat nastreven….. maar zonder God… zonder Genade van God en genade voor jezelf lukt dit niet!  En weet je als je volmaakt zou zijn zou je de genade van God niet nodig hebben…

Met Zelf-afwijzing haat en wijs ik uiteindelijk af, wat God in Liefde geschapen heeft, namelijk….

MIJZELF!!

Hoe keer je het nu dan om?? Is dat mogelijk??  Jazeker er is herstel mogelijk… keer je om en geef het aan God.. beleid je zelf-afwijzing…. vraag vergeving. Ik citeer hieronder een gebed wat wij hebben gebeden op het seminar en wat je zou kunnen bidden om jou muur te omver te werpen..

Gebed om vergeving: Hemelse Vader, ik heb er berouw van, dat ik mezelf heb afgewezen. Het spijt me dat ik niet geloofde dat ik waardevol ben zoals ik ben. Het spijt me, dat ik mezelf niet aanvaard heb en dat ik heb geprobeerd om iemand te zijn die ik nooit had moeten worden. Ik heb spijt van al het negatieve, dat ik over mezelf gedacht en gezegd heb. Ik vraag U om vergeving, dat ik die woorden heb geloofd en op die manier invloed in mijn leven heb gegeven. Ik smeek U om vergeving over mijn eigen zaaigoed, de woorden van oordeel en veroordeling over mijzelf. Vader, vergeef me, dat ik onverzoenlijkheid, bitterheid en wrok in mijn hart tegen mezelf heb bewaard. Ik ontvang nu Uw vergeving en Uw reiniging. Als een wilsbesluit vergeef ik mijzelf. 

Nu mag je ook proclameren dat je niet meer gelooft in de afwijzing: Ik doe afstand van alle leugens die ik geloofde over mijzelf en breng ze naar het kruis, zodat ze daar vernietigd worden. Ik verwerp en verbreek elke vloek die ik over mezelf heb gedacht of uitgesproken. Ik maak me los van elke donkere en zware druk van de macht van afwijzing. Ik kies ervoor om mezelf te accepteren. Ik verbreek alle banden en samenwerking met zelf-afwijzing en met iedere macht, die me zou kunnen verleiden tot zelf-afwijzing.

Ik sta nu op en breek deze muur van zelf-afwijzing af in de Naam van Jezus

Dankgebed: Vader, ik dank U, dat ik uniek ben en onuitsprekelijk kostbaar. U houdt van mij alsof er niemand anders is om lief te hebben. Dank U wel dat Uw liefde voor mij onvoorwaardelijk is. Ik dank U dat U me nooit zult verlaten of vergeten. Vader help mij dat ik kan opbloeien in alle facetten van mijn geest, mijn ziel en mijn lichaam. Dank U dat U me begeleidt in het proces van heel worden. U bent Uw goede werk in mij begonnen en ik vertrouw er op dat het zich zal ontplooien in Uw Trouw, Kracht en Liefde. 

AMEN

Ik wil je wel adviseren om hulp te zoeken en om samen  de weg van herstel te lopen… want dat kun je niet alleen…je zult zeer zeker onderuit gaan, want wij mensen leren met vallen en opstaan… en als je valt heb je iemand nodig die je weer overeind helpt…  die een steunpilaar voor je is..  God heeft dit zelfs in de bijbel gezegd… Dat is zo mooi.. God weet waar wij soms door heen gaan en heeft daar in zijn handboek een handleiding voor geschreven… lees maar;

Prediker 4:9-10

Je kunt maar beter met z’n tweeën zijn dan alleen. Want samen bereik je meer dan in je eentje. Als één van beiden valt, dan helpt de ander hem weer overeind. Maar als je alleen bent, kan niemand je weer overeind helpen.

Prediker 4:12

Als iemand alleen is, kan hij zich niet goed verdedigen. Maar samen kun je een tegenstander aan. Samen ben je sterker. Net als een touw dat gemaakt is uit drie losse touwen. Dat trek je niet zomaar stuk.

Deze teksten worden vaak gebruikt bij huwelijksvoltrekkingen maar ik vind dat het daar niet alleen voor geldt… God bedoelt dit zeer zeker ook voor dat wij soms door moeilijke heftige periodes gaan, en dat we dat niet alleen moeten doen.. samen met een goede coach/Therapeut en God.. en dan heb je een sterk touw wat niet zomaar stuk te trekken is.. dus dan kan satan wel van alles proberen maar samen sta je sterker en met God ben je Overwinnaar!!

Ik heb dit in mijn eigen leven mogen ervaren en nog steeds wandelt er een coach met mij mee… en misschien wel mijn hele leven… ik vindt het fijn.. iemand waar je bij kan ventileren.. waarmee je kan sparren over je keuzes… die jou handvatten kan geven om weer door te gaan… het leven is nou eenmaal niet gemakkelijk…

Ik zou je wel willen adviseren als je christen bent om een christelijke therapeut/coach te zoeken.. want het is zo fijn en kostbaar om van gedachten te wisselen met iemand die op de zelfde golflengte als jij zit!

Op deze site kun je hulp vinden Ik zoek christelijke hulp

Mijn muur van afwijzing is gevallen… laat jij de jouwe ook ontploffen???

De volgende keer neem ik je mee naar mijn derde muur de muur van angst voor Afwijzing!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 2

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Jou afwijzing van God

De eerste muur is de muur van jou afwijzing van God

Als we heel ver terug gaan naar het begin van deze wereld vinden we waar de afwijzing naar God begonnen is.. deze is begonnen bij Adam en Eva.. Adam en Eva werden verleid door de slang en geloofden in de leugen, hiermee wezen ze Gods waarheid af.. de waarheid hoe God hun zag…

Satan spiegelde Adam en Eva ook een waarheid voor maar dat was een waarheid van list en bedrog… als je van die boom eet dan wordt je net als God… als je van die boom eet dan ben je iemand… terwijl ze juist in het paradijs een vertrouwelijke intieme band hadden met God.. er was geen schaamte, geen angst… maar toen ze in de leugen gingen geloven kwam juist de Angst en ook de Schaamte want ze gingen zich direct verstoppen..

Maar de afwijzing begon bij Adam en Eva en daarmee is het ook verweven in ons leven, en hebben wij ook last van de gevolgen zoals onderstaand rijtje..

  • Schaamte,
  • Angst,
  • Schuld,
  • Wantrouwen
  • Afwijzing.. daarom is afwijzing een erfzonde..

Maar hoe wijzen wij God dan hierin af.. wij zijn van nature een zondig mens en leven met verkeerde denkpatronen… erin gesleten door gebeurtenissen, situaties van afwijzing…. waardoor verkeerde denkpatronen ontstaan..

Denkpatronen van negatieve verwachtingen, bepaalde gewoonten, regels en beloften die je jezelf hebt opgelegd, Overtuigingen… Bitterheid.. Wrok en Onvergevingsgezindheid.. en dat zijn geen gedachten of denkpatronen die van God zijn.

Doordat je deze dingen toelaat of in gelooft wijs je God af.

Maar wat wijzen wij dan van God af…

  • Zijn Soevereiniteit
  • Zijn Liefde
  • Zijn Verzoening
  • Zijn gerechtigheid
  • Zijn oordeel

Misschien herken je wel een paar van die dingen… als je erg veel last hebt van wrok dan wij je Gods liefde af.. heb je moeite met vergeven dan wijs je Gods verzoening af en vul zelf maar in…

Het puntje Oordeel is ook een pijnlijke.. hoe vaak hebben wij niet ons oordeel klaar over iets.. vaak ook nog over situaties waar wij niet eens de hoed en de rand van weten… of over wat je is aangedaan of over een bepaalde situatie waarin je bent afgewezen… wij weten vaak heel snel de vinger op de zere plek te leggen, over het aandeel van de ander in die situatie, maar durf je ook eerst naar je zelf te kijken? Wat jou aandeel hierin is?

In Mattheüs 7:1-2 staat een tekst wat verwoord hoe wij God afwijzen als wij oordelen over een ander of situatie…

Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden.

Dit eerste stukje onderwijs kwam ontzettend bij mij binnen… dit was mijn eerste Eye opener van de cursus… Afwijzing oké… genoeg ervaring…

MAAR IK WIJS GOD NIET AF!

En toch…. gaandeweg kwam ik er achter dat ik God wel degelijk afwees… AU…. dat was pijnlijk…. een golf van Schuldig voelen ging door mij heen…. hoe kan dat nou.. Ik heb Hem zo lief… dan kan ik Hem toch niet afwijzen…

En toch deed ik het… een van de pijnpunten die bij mij boven kwam was dat ik steeds Gods gedachten in twijfel trok… dat ik eigenlijk niet geloof welke geweldige gedachten Hij over mij heeft.. en doordat ik dat niet kan of durf te geloven.. geloof ik mijn eigen gedachten patroon wat gevormd is door leugens die ontstaan zijn in de situaties die ik meegemaakt heb.. het gevolg is dat ik last krijg van minderwaardigheidsgevoelens.

Doordat ik Zijn woorden niet geloof maar mijn minderwaardigheidsgevoelens wel… wijs ik Hem af… ik deed dus hetzelfde wat Adam en Eva in het paradijs deden.. luisteren naar de leugens…. en leugens komen altijd van satan.. want God is Waarheid en zo wees ik Gods Liefde af..

Natuurlijk had dit alles een oorzaak… mijn gedachten patroon komt ergens vandaan… maar het keurt mijn afwijzing naar God niet goed… Je kan ergens door gevormd zijn, er kunnen jou vreselijke dingen zijn aangedaan… maar hoe jij daar mee omgaat is nog altijd jou verantwoordelijkheid…

Maar hoe overwin ik mijn afwijzing dan? Hoe verzoen ik mij weer met God.. Want gelukkig kan dit.. bij God is er altijd een weg weer terug.. God zij dank!

Wij zijn gevangenen van onze eigen gedachten en wij kunnen onszelf niet bevrijden en hebben daar God voor nodig… Alleen God kan jou je ware identiteit terug geven waardoor je weer de dochter/zoon wordt die je bent.

Eigenlijk is het heel eenvoudig… Gods aanbod van verzoening aanvaarden… dat betekend dat je erkent dat jij je hebt afgewend van God, dat jij God hebt afgewezen.

Als we dat doen dan slaat God een bres in je muur…

5250a99049cb726e897fdb10750fdcd8

Maar je kunt alleen uit deze gevangenis komen als je Zijn hand pakt, als jij je omkeert.. Maar Hij begint pas als jij daar toestemming voor geeft… Hij geeft ons zelf steeds de keuze.. God is een God van Liefde.. God dwingt ons niet… Hij spoort ons wel Liefdevol aan. En dan komt er verzoening met God en kan er een vertrouwensrelatie opgebouwd worden…

Dan leren we Gods Vaderhart kennen en worden we weer Zijn dochter/Zoon.. het vraagt wel een daad van ons.. als wij ons met God verzoenen moeten wij ook onze positie innemen.. door de verzoening komt de Heilige Geest met kracht in ons en kunnen wij de gebieden ingaan en gaan opruimen… en dan kan God komen met zijn herstelplan om de nieuwe opgeruimde gebieden weer te vullen met Zijn Acceptatie en Liefde…

Gaat dit dan allemaal zo makkelijk? mijn ervaring is NEE.. dit alles is niet makkelijk… wij vallen zo gauw terug in ons gedachten patroon.. die leugens zijn ons zo eigen geworden… we hebben er zolang in gelooft… en satan weet dit en valt jou daar dan ook in aan… hij komt met gebeurtenissen die negatieve emoties veroorzaken waardoor jou nieuwe gedachten over jezelf gaan wankelen… het is belangrijk om voortdurend die leugens te bestrijden… maar dat gaat alleen als je de toegangspoorten van die leugens herkend..

We leven in een wereld waar er veel van je wordt verwacht… we proberen ook te leven naar de maatstaven van de wereld.. we moeten er goed uitzien… je moet veel kunnen en je moet het snel kunnen leren.. allemaal dingen waar wij heel vaak niet aan kunnen voldoen… en dan krijg je al gauw dat je denkt.. zie je wel dat kan ik niet.. nu faal ik alweer… ik zie er niet uit.. ik ben te dik, te dun, te grote voeten, een grote neus, grote oren… ik ben veel te klein en vul zelf maar verder in… allemaal dingen waardoor je niet aan de verwachtingen van deze wereld kan voldoen.. en wat heb ik hier een last van gehad… hoe vaak ik mij wel niet in allerlei bochten heb gewurmd om aan het ideaalbeeld van deze wereld te voldoen… want anders…. ik was soms net een kameleon… in elke situatie kreeg ik de kleur die bij die situatie paste… herkenbaar??

Het is hard werken om je nieuwe identiteit eigen te maken… om je oude patronen om te vormen tot nieuwe patronen.. het geloof in je oude patronen heeft jaren geduurd dus dan zou het logischer wijs ook jaren duren om die oude patronen om te zetten in nieuwe… toch??

Gelukkig is geduld mijn sterkste kant… (niet dus)

Omdat het heel veel energie kost om dit je eigen te maken… omdat het heel veel geduld vergt en doorzettingsvermogen moeten wij des te vriendelijker zijn voor onszelf…

pff… vriendelijk zijn voor jezelf… wat is dat moeilijk… vaak is mijn oordeel naar mijzelf toe keihard… ik ben voor mij zelf vaak niet zo lief dan dat ik voor anderen om mij heen ben… dit heeft (weet ik) te maken zelfacceptatie… geloven dat ik er wel mag zijn… gedachten die God over mij heeft.

Ook is het belangrijk dat wij dicht bij God blijven.. dat wij met God wandelen in dit leven… zij aan zij.. met Hem in relatie leven.. en krijg ik bevestiging en bemoediging van Hem door te praten met God (bidden) en door de bijbel te lezen… en hierdoor kan ik steeds meer het oude loslaten en de nieuwe waarheid aannemen…

Je hebt hier niet alleen God bij nodig maar ook andere mensen… ik geloof niet dat alleen bevestigd worden door God genoeg is… wij zijn mensen en hebben daarnaast ook de lijfelijke bevestiging en bemoediging nodig van onze vrienden en familie.. hier kunnen we niet zonder in dit leven. Anders had God ons wel alleen op de wereld gezet.. maar Hij wist dat wij andere mensen nodig hadden..

In Genesis 2:18-23 staat dat God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past. Toen vormde hij uit aarde alle in het wild levende dieren en alle vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste. Toen liet God, de HEER, de mens in een diepe slaap vallen, en terwijl de mens sliep nam hij een van zijn ribben weg; hij vulde die plaats weer met vlees. Uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, bouwde God, de HEER, een vrouw en hij bracht haar bij de mens. Toen riep de mens uit:

‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, één uit een man gebouwd.’

Doordat we bevestigd en bemoedigd worden hierin worden we steeds sterker… waardoor je het ook steeds meer eigen kunt maken..

Je mag geloven dat Zijn opstandingskracht in jou zit… dezelfde opstandingskracht die Jezus bezat waarmee hij na drie dagen weer is opgestaan zit ook in jou… als jij je leven aan deze Jezus hebt overgegeven, als je gelooft dat Hij voor jou is gestorven, dat Hij al jou gebrokenheid op zich heeft genomen… en dat Hij ook weer is opgestaan dan mag jij ook opstaan in deze opstandingskracht, en dan mag je Vertrouwen dat God jou gaat helpen om steeds meer jou nieuwe identiteit eigen te maken..

Stap uit in Geloof

Doordat ik uitstap in geloof hoef ik mij niet meer te schamen, hoef ik niet meer bang te zijn.. mag ik mij door God gerechtvaardigd voelen.. en in Job 36:7 staat

Hij beschermt wie rechtvaardig is, maakt hem machtig als een koning en geeft hem aanzien voor altijd.

Wauw… wie zullen wij dan nog vrezen… als wij als rechtvaardigen beschermt worden door God… als Hij ons machtig maakt als een koning.. en als Hij zegt dat wij aanzien hebben voor altijd… hoe kunnen wij dan nog steeds geloven in die leugens van minderwaardigheid? Afwijzing? Angst? Schuld? Schaamte? Wantrouwen? enz.. enz..

Afwijzing heeft ongelofelijk veel invloed in ons leven… op een ontzettende negatieve manier… maar dit probleem heeft Jezus voor ons aan het kruis gedragen… In Jezus Christus ontmoet je de genade van God… Hij rekent ons dit alles niet meer aan… omdat Jezus zijn leven heeft gegeven voor jou, ziet God jou niet meer staan maar ziet Hij zijn Zoon Jezus voor jou staan.. en wordt hij blij… Hij vind Grote Vreugde in ons zoals het zo mooi in de bijbel staat…

Hoe weten we dan dat Jezus de afwijzing van ons aan het kruis heeft gedragen? Omdat de Here Jezus niet alleen werd afgewezen door mensen, maar aan het kruis riep Hij

“Mijn God, Mijn God waarom hebt U Mij verlaten?”

Dit was de diepste afwijzing die Hij kon ervaren… de omwisseling van het kruis betekent: Hij droeg mijn afwijzing.. Ik ben aangenomen in de Geliefde: Jezus!

En als we deze genade aanvaarden dan worden de kenmerken van een leven met God zichtbaar… dan komt er Vrede, Aanvaarding, en Blijdschap!

Wat heb ik dit nadat ik de keuze maakte om dit te aanvaarden gemerkt… maar wat ging er een strijd aan vooraf… een strijd in mijn denken… in mijn gedachten patronen.

Doordat in mijn leven deze minderwaardigheidsgevoelens en leugens waren bevestigd ging ik er ook naar handelen.. je handelt namelijk naar wat je over je zelf denkt.

Bijvoorbeeld:

  • Je durft niet op de voorgrond te gaan staan, want wie ben jij nou..
  • Je durft jezelf niet ergens voor aan te bieden, want voor jou 10 anderen
  • Je durft je mening niet te zeggen, want die zal toch wel niet goed zijn…
  • Je durft niet voor je zelf op te komen want die ander is toch veel meer waard.. jij bent toch maar…

Hierdoor zul je ook altijd op de laatste plaats komen, en zullen anderen je nooit gaan waarderen om wie jij bent, om wat jij denkt… omdat zij waarschijnlijk zullen denken dat jij ook geen aandacht wilt, dat jij ook niet op de voorgrond wilt.. dus uiteindelijk roep je die negativiteit ook weer over je zelf heen en kom je in een vicieuze cirkel terecht..

Ik moest gaan ontdekken wat dan die waarheid is.. wie ben ik.. wat zegt Jezus over wie ik ben… dit was en is voor mij een ontdekkingstocht… en ontdek ik stapje voor stapje… en toen ik deze waarheid ging aannemen en geloven… toen ging er een wereld voor mij open…

Geloven is één… maar het ook daadwerkelijk aannemen en er in gaan staan, dus ook doen… is een tweede…

De eerste stap naar herstel van mijn minderwaardigheidsgevoelens, was belijden.. belijden dat het leugens zijn, belijden dat ik in een leugen had geloofd.. belijden dat ik God tekort had gedaan..

EN DE EERSTE MUUR VAN AFWIJZING IS OM!!!!

Tijdens dit proces heeft er bij mij een wonder plaats gevonden, want hierdoor wordt ik steeds meer de Geliefde dochter zoals God mij heeft bedoeld en kom ik volledig tot mijn recht als de persoon waarom ik op deze aarde bent gezet.. waarom ik ben geboren.

Niet wat ik denk of voel bepaalt mijn identiteit in Christus maar wat Jezus voor mij heeft gedaan aan dat Kruishout…

Webiste Gods Ruil

En dan mag ik gaan ervaren en beleven wie ik ben!

Een Geliefde Dochter van de Allerhoogste!!!

Wat waardevol om daar achter te komen… en dan kom je uiteindelijk op de bestemming die God voor je heeft bedoelt…

Ben jij daar al achter?

“Als mijn muren vallen” Deel 1

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

In mijn blog ‘Als twijfel om de hoek komt kijken’ heb ik verteld dat ik bezig ben met de cursus “Als muren vallen”. Afgelopen zaterdag heb ik de derde dag gehad en wat ervaar ik een zegen dat ik deze cursus doe… Aan de ene kant een enorme confrontatie en aan de andere kant een geweldige bevrijdende cursus…

Ik heb besloten om deze cursus te doen omdat ik geloof dat herstel ook stappen van ons vraagt… dat herstel ook een proces is om door bepaalde pijnpunten heen te gaan.. dit kan je op vele manieren doen… met een therapeut, met een coach, met groepsgesprekken, boeken lezen over bepaalde onderwerpen, cursussen over bepaalde thema’s.. zo zijn er vele manieren en je moet gaan zoeken naar de manier die bij jou past… ik merkte dat na mijn bevrijding er ook een bepaalde honger is gekomen… een bepaalde drang naar onderwijs, gesprekken met andere christenen over bepaalde thema’s waar je zo mee kan worstelen, om zo dingen op te kunnen ruimen… maar misschien ook dingen te kunnen leren, en hoe je bepaalde dingen anders kan doen, hoe je bepaald gedrag kan afleren of aanleren enz. enz….

De cursus ‘Als Muren vallen’ kwam voorbij, en het triggerde mij enorm… ik werd er erg bij bepaald dat dit voor mij was.. soms kan iets zo rechtstreeks je hart binnen komen…

Ik kan wel zeggen dat ik op alle terreinen in mijn leven afwijzing heb ervaren.. Afwijzing heeft een heel groot gebied in mijn hart ingenomen en merkte al een hele poos dat ik er behoorlijk last van had, maar ook dat het steeds terug kwam, dat in mijn huidige leven afwijzing nog steeds een rol speelt en als een rode draad door mijn leven loopt.. en ik wilde er zo graag vanaf, van de pijnlijke ervaringen van afwijzing maar ook van de gevolgen.

Ik wist dat ik dit seminar niet alleen kan doen daarvoor is het thema veel te heftig, ik weet dat ik God er bij nodig heb en dat ik samen met Hem het wel aandurf…

Ik heb vele dingen in mijn handen gehouden Maarten Luther

Dat ik samen met Hem, dit in beslag genomen gebied door de vijand, tegemoet mag treden en samen met Hem de strijd aan mag gaan om het terug te veroveren… want zo voelt het echt… en wat is het fijn om het samen met Hem te doen en als je Gods Zegen erover vraagt merk je ook dat God bij je is… als de pijnlijke knelpunten dan voor bij komen dan kun je het ook aan, dan overweldigt het je niet.. en verlies je ook niet jezelf erin, maar dan komt de Heilige Geest met Zijn wijsheid om je bepaalde dingen te laten zien… pijnpunten… situaties die je mag belijden maar waar je ook herstel in mag krijgen… en dan worden pijnpunten Zegeningen…

Doordat ik dit herstel als één grote Zegen ervaar heb ik de behoefte om dit te delen, want ik geloof dat je Zegeningen krijgt om uit te delen zodat anderen er ook weer door gezegend en bemoedigd worden waardoor het Dubbele Zegeningen worden!

Het doel van dit seminar is om er achter te komen:

  • Hoe kom ik los van afwijzing
  • Hoe is mijn Godsbeeld/Hoe is mijn zelfbeeld
  • Leren accepteren dat ik Gods geliefde dochter ben
  • Stuk genezing van afwijzing
  • Leren staan in nieuw Leven.

Deze punten komen elke cursus dag terug en elke cursus dag mogen we een muur omgooien!

De eerste cursus dag ging over “Wat is afwijzing” en wat zijn de gevolgen van Afwijzing! S’middags ging het over de Afwijzing naar God…. Ik ga dit splitsen in twee blog’s anders worden ze te lang..

Wat is afwijzing..

Afwijzing kennen we allemaal… de een in mindere mate en de ander wat meer… Bijvoorbeeld door traumatische ervaringen zoals:

Misbruik, verlating door ouders of anderen, ontrouw in het huwelijk, echtscheiding van ouders of nieuw huwelijk, pesten, vroege dood van ouders of een van de ouders, verblijf in een ziekenhuis als kind.

Of afgewezen worden omdat je andere normen en waarden hebt, hoe je eruit ziet, of je kan niet aan de verwachtingen van een ander voldoen.. afwijzing… vul zelf maar in…

Pfff… die kwam binnen… er komen heel veel voorbeelden bij mij binnen…ga ze niet allemaal opnoemen.. maar pesten is er 1 van, verlaten door de belangrijkste mensen in je leven, ontrouw in mijn vorige huwelijk, misbruik op vele manieren en gebieden in mijn leven.. onveiligheid.. niet gezien worden binnen hulpverlening/Psychiatrie

Afwijzing brengt ook “slechte” vruchten voort maar het kan ook erg nare gevolgen hebben..

  • Angst, Schaamte
  • Zelfmedelijden
  • hopeloosheid
  • Je gaat aan alles en iedereen twijfelen
  • negatief denken
  • Je verliest je dromen
  • er niet bij horen
  • zelf-afwijzing
  • faalangst/perfectionisme
  • bang voor kritiek
  • minderwaardigheid gevoelens

Het is een voedingsbodem voor het gevoel dat je “NIET” Geliefd bent.. en dit kan stevig in je wortelen als je niet bevestigd wordt in dat je er mag zijn…dat je geliefd bent… dat je waardevol bent… wat uiteindelijk kan resulteren in Burn-out of depressie

Afwijzing heeft dus en vernietigende kracht!

De macht van afwijzing is dat afwijzing een negatieve emotie is, en als deze emotie te lang duurt dan gaat de macht van afwijzing in je wortelen, hierdoor kan je hart verharden.. je kunt verbitterd raken maar het neemt ook je hart gevangen!

Afwijzing is absoluut NIET van God… want God is Liefde… afwijzing komt uit de verkeerde koker… afwijzing komt uit de koker van Vijand… want hoe meer jij je afgewezen voelt, hoe verder jij van God komt te staan, omdat afwijzing andere gevoelens veroorzaakt dan Liefde… vanuit afwijzing kun je met erg onprettige gevoelens worstelen.. zoals haat, woede, jaloezie, bitterheid en door deze emoties/gevoelens kun je niet Gods Liefde voelen of accepteren… of de liefde van je medemens accepteren of voelen… hierdoor komt de afwijzing tussen jou en God en tussen jou en je medemens in te staan.

Maar we kunnen er wat aan doen…dat heb ik wel geleerd in dit seminar… wij zijn degenen die dit kunnen stoppen..

Jij kunt de gevolgen stoppen van de macht van afwijzing over je leven!

Vaak zoeken wij de oplossing om los te komen of om te gaan met afwijzing in onszelf of onze omgeving… ook ik heb dat in een aantal dingen geprobeerd…

Je gaat vluchtwegen zoeken, of je gaat jezelf afwijzen (waar ik een ster in ben geworden)… of je gaat het zoeken in genot.. roken, drinken, drugs, geld… vul zelf maar verder in…

Ten diepste ontkende ik het probleem, ontkende ik de afwijzing omdat het veel te diep zat, omdat het veel te pijnlijk is… want wat doet afwijzing ongelofelijk zeer…wat is het toch ontzettend pijnlijk… wat kan het je raken tot in het diepst van je ziel..

Maar de oplossing ligt bij God.

Je mag samen met de Heilige Geest gaan ontdekken (Als je dit wilt natuurlijk want we weten dat God een gentleman is en wacht totdat jij er klaar voor bent).. maar als je zover bent, en er voor open staat mag je de Heilige Geest vragen of Hij samen met jou door de pijnlijke afwijzingen heen wil gaan.. en Hij jou er van wil bevrijden… dit vraagt wel stappen van ons…

  1. Allereerst de afwijzingen benoemen/belijden dit is zo belangrijk.. schrijf het desnoods op en geef het dan symbolisch aan God terug, verbrand het of haal het door de papierversnipperaar…

  2. BID.. ga in gebed.. breng het bij God, breng het bij de Here Jezus.. vertel Hem wat jou is aangedaan en hoeveel last jij er van hebt… Jou reactie op afwijzing… De Here Jezus weet als geen ander wat afwijzing is en wat afwijzing betekend…

Toen Jezus de periode in ging naar Pasen, naar Zijn sterven is Hij meerdere malen afgewezen… zelfs door Zijn vrienden de discipelen.. Jezus vertelde dit al aan zijn discipelen voordat Hij gevangen genomen werd. Jezus wist dat Hij, juist als het moeilijk zou worden, verlaten werd door Zijn beste vrienden. Matthëus 26:31-35

Maar de ergste afwijzing die Jezus mee moest maken was de afwijzing van Zijn eigen Vader…

Toen Jezus aan het kruis hing… kwamen al onze zonden, onze ongerechtigheden, ziekten, pijn, al ons leed, al onze AFWIJZINGEN op Zijn schouders terecht… maar doordat ALLES op Hem kwam, kon God Zijn eigen vader Hem niet meer aanzien…Jezus was zo bevuild met ons “mensen”… dat God niet anders kon dan Hem verlaten, God wilde niks met onze zonden, onze ongerechtigheden en onze ziekten te maken hebben… Hij wilde dat wij Schoon voor Hem kwamen te staan, dat de weg werd vrij gemaakt.. maar dit konden wij zelf niet… daarvoor moest Jezus sterven, daarvoor moest Jezus eerst dit dragen en verlaten zijn van Zijn eigen vader… wat vreselijk.. hier zijn geen woorden voor… wat een eenzaamheid moet Jezus daar hebben geproefd en gevoeld.. wat een Afwijzing heeft hij ondergaan… ONZE AFWIJZING!!! Mattheus 27:33-56

Maar wat mogen we dankbaar zijn dat Hij dit voor ons heeft gedaan, zodat wij onze pijn, onze zonden, onze afwijzing bij deze God mogen brengen… en omdat Jezus dit voor ons heeft gedragen ziet God ons mensen niet meer voor Hem staan maar ziet Hij de Here Jezus voor hem staan… Wij zijn Zijn geliefde zonen en dochters door de Here Jezus… al onze zonden, onze pijn, onze afwijzingen zijn vergeven, vernietigd aan dat kruis.. en als wij het dan bij God brengen, mogen we het ook aannemen dat het zo is… en Hij gooit het in een denkbeeldige zee waar een bordje in staat verboden te vissen…

verboden-te-vissen

3. Ga dan heen en zondig niet meer… Oei… dat is pittig, dat is niet makkelijk… de pijn moet helen en herstellen en dat heeft tijd nodig… en we zullen onze valkuilen houden, en ook zal je nog wel eens afgewezen worden in bepaalde situaties of dingen… dat hoort bij deze gebroken wereld helaas… maar we mogen weten waar we naar toe mogen gaan, elke keer weer opnieuw.. Hij staat met open armen op je te wachten en dan mag je weer opnieuw beginnen…

Hij is een God van herstel en heeft engelengeduld met ons!