Angst voor Afwijzing
De derde muur is de muur van De Angst voor Afwijzing
Deze muur gingen we op de derde dag van de cursus “Als muren vallen” om ver gooien… wat was dat een heftige dag… want als je veel met afwijzing in je leven te maken hebt gehad dan bouw je een muur om je heen op die bestaat uit de angst dat het weer gaat gebeuren…
Ik ben deze dag erachter gekomen dat de “angst voor afwijzing” mij eigenlijk klein houdt… dat deze muur mij belemmerd in de contacten met anderen maar ook in mijn zelfontwikkeling… wat ben ik geschrokken van deze ontdekking… maar wat ben ik blij en dankbaar dat op deze dag bij mij de ogen zijn open gegaan en vooral waarom ik er ook nog steeds zo’n last van heb en dat ik dit eigenlijk zelf in stand houdt…
Wat doe ik mijzelf te kort met die “angst voor afwijzing” maar ook anderen…
Ik zal proberen uit te leggen wat God mij die dag heeft laten zien…
Wij mensen willen geliefd worden… geaccepteerd worden en erkend worden in wie we zijn… Hier hangt zoveel van af… het is zo belangrijk voor ons zelfbeeld als we opgroeien in een omgeving waarin we gevoed worden met goede positieve woorden…Hier worden we door opgebouwd…
Maar als dit niet gebeurd dan is Afwijzing levensbedreigend.
Het is net een motor als die de juiste brandstof krijgt dan draait de motor op volle toeren maar krijgt hij verkeerde brandstof dan zal hij al gauw gaan pruttelen tot dat hij stuk gaat en er mee ophoudt..
Juist daarom is afwijzing en kritiek een grote emotionele belasting.. als je dit veel in je leven hebt meegemaakt dan bouw je een muur op van angst… je wordt bang voor mensen dus dan doe je ontzettend je best om de mensen het naar de zin te maken omdat je handelt uit angst voor de mensen maar dan handel je niet uit geloof in God..
Als je handelt uit angst:
- ben je bang om erkenning te verliezen..
- je bent bang om alleen te zijn..
- je bent bang voor de roddels van andere mensen..
- je bent bang om uitgelachen te worden…
- je bent bang voor wat anderen over je denken…
Die angst gaat in je koppie zitten en beheerst op een gegeven moment compleet je denken… waardoor je in leugens gaat geloven die jij jezelf aanpraat en wat anderen tegen je zeggen… bv dat je er niet bij hoort… dat je nooit aan hun verwachtingen kan voldoen…
Angst kan zoveel invloed hebben in je leven dat het je gewoon verlamd… je durft niet meer… het remt je in je doen en laten.. je bent bang om het niet goed te doen.. je bent bang om te falen…. op een gegeven moment ga je jezelf compleet weg cijferen.. je neemt genoegen dat mensen je niet accepteren… je eigenwaarde verdwijnt helemaal en minderwaardigheidsgevoelens komen er voor in de plaats… je gaat ook een rol aannemen waarvan je denkt dat de ander dat wel accepteert en voor dat je het weet ben je een kameleon die zich aan alle situaties aanpast…
Je bent zo bang om anderen te teleur te stellen als je gewoon jezelf bent… (Hoe je denkt dat je bent!!!)
Helaas leidt “angst voor afwijzing” vaak tot een isolement of tot eenzaamheid en uiteindelijk kan er zelf een depressie uit voortkomen…
Ik ervaar zelf dat het mij in een bepaald isolement drijft omdat ik gewoon door de angst niet durf… en doordat ik in een isolement kom ervaar ik de eenzaamheid des te meer… en door de eenzaamheid krijg ik dan last van depressieve gevoelens..en ga je in een spiraal naar beneden in je denken.
De angst voor afwijzing…
- maakt je afhankelijk van anderen
- je voelt je uitgeleverd
- wat zal een ander wel niet van mij denken…
Daarom:
- Ben ik bang om nee te zeggen
- Durf ik niet duidelijk mijn grenzen te stellen
- Durf ik andere mensen niet aan te spreken
- Durf ik mijn mening niet te geven
Je vindt het zo verschrikkelijk dat je dit doet… gevolg… je veroordeelt en veracht jezelf erom… en wat gooien we dan meestal in de strijd.. Juist PERFECTIONISME….. je gaat enorme hoge eisen aan je zelf stellen om toch aan je eigen verwachting en die van de ander te voldoen..
Maar wij vergeten één ding… dat je pas perfect wordt als je deel hebt aan het leven van Jezus… wat betekend deel hebben aan het leven van Jezus?… dat is dat wij proberen te denken en te handelen zoals Jezus… maar dit gaat pas als wij eerst naar Jezus gaan met onze pijn en Hem om vergeving vragen… hulp vragen en die hulp dan ook aanvaarden, dan kan Jezus in jou aan de slag en jou denken en angst ombuigen… dan kan Hij aan de slag met die leugens.. en hoe kom je ook al weer van die leugens af… Dit kan door vernieuwing van ons denken…
Niet afgaan op hoe mensen over je denken maar hoe God over je denkt!
Als wij geloven in hoe mensen over ons denken… of bang zijn voor afwijzing dan geven wij mensen wel heel veel ruimte in ons leven om over ons te oordelen dan kun je jezelf afvragen….“waarom heb ik mensen het recht gegeven (om in plaats van God) als rechter in mijn leven in te nemen”
En dan mag je jezelf de vraag stellen: “Wat betekend het voor mij als ik alleen God het recht geef om over mijn leven te oordelen”
Als je daarnaast weet wat God in de bijbel zegt in Jeremia 29:11
Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven
Max Lucado heeft een mooi verhaal geschreven over afwijzing en angst voor afwijzing.. Niemand is zoals jij!
De wortel van angst voor afwijzing zit in het feit dat je vaak van het slechtste uitgaat… en omdat je van het slechtste uitgaat durf je niet de autoriteit te nemen en beslissingen te nemen…. waardoor je de anderen hun zin geeft en je de ander tevreden stemt.
De ander komt hierdoor onder druk te staan van controle en manipulatie van mensen met angst en problemen… en die mensen met angst en problemen lijken sterk maar zijn ten diepste erg onzeker…
- Angst voor afwijzing = verbonden met zelf afwijzing
- Acceptatie van anderen = graadmeter voor onze eigenwaarde
- Hoe meer twijfel aan onze waarde…. des te meer angst voor afwijzing
- Negatief zelfbeeld is de oorzaak voor sterke angst voor afwijzing
- “Zoals je over jezelf denkt, zo denk je dat anderen over je denken”..
Maar het gaat erom wat God van je denkt!
De stickers blijven alleen plakken als je er zelf in gelooft..
Als jij weet wie je bent in Jezus Christus dan zullen de stickers van afwijzing niet blijven plakken… dus we mogen gaan staan in de gedachten die God over ons heeft…. Dat we geliefd zijn… dat je er mag zijn… dat God van je houdt om wie je bent… dat Hij jou heeft gemaakt naar Zijn evenbeeld met gaven en talenten die bij jou passen… bij jou eigen ik… en dat je mag leven in het plan dat God met jou heeft.. op de plek waar God jou heeft geplaatst…
Je mag op reis gaan om te ontdekken wie je bent… Hoe God je heeft gemaakt… en welke gaven en talenten Hij in jou heeft gelegd en als je dat weet zul je kunnen leven in je bestemming…
Als je dit gaat doen dan ben je de man die op de rots bouwt zoals Jezus vertelt in Mattheus 7:24-27
Wie deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots. Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. En wie deze woorden van mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een onnadenkend man, die zijn huis bouwde op zand. Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.’
Helaas is afwijzing onoverkomelijk… het begint vaak al in onze jeugd… in onze kindertijd… meestal in onze eerste 7 levensjaren… toen hebben we geleerd dat:
- Ik wordt geaccepteerd als ik lief ben
- Ik ben het waard om van te houden als ik lief ben
- Ik wordt geaccepteerd als ik goede prestaties lever
Bijvoorbeeld ouders zeggen: Als je heel lief bent en niet zeurt dan krijg je……………………. Als je goed je best doet op school en goede cijfers haalt dan mag je………………………………… en vul zelf maar in…….
Hieruit leren wij al jong dat als ik doe wat anderen van mij wensen wordt ik gewaardeerd… en als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders… want zonder je ouders kun je niet overleven… de ervaring die kinderen als eerste met afwijzing hebben is als ze in de steek gelaten worden of als ze verstoten worden… helaas gebeurt dit in deze tijd veel… denk aan scheidingen.. adoptie… dit is voor 3-5 jarigen een levensbedreigende situatie die het basisvertrouwen verwoest… het is de basis voor grote angst voor afwijzing..
Hoe kunnen we dit dan overwinnen?
Als allereerst Stop met je zelf naar beneden halen… Ontwapen je eigen innerlijke criticus…. het is niet zo belangrijk wat anderen van je denken het is veel belangrijker HOE JIJ OVER JEZELF DENKT!!!!
Erg belangrijk is om te onthouden…
“Afwijzing zegt iets over de ander die afwijzen… niet over jou!!!!”
Wij hebben wel één grote denkfout… halen vaak identiteit en gedrag door elkaar.. maar er zit een groot verschil tussen wie je BENT en wat je DOET!!
Wat iemand doet is vaak niet wie iemand ten diepste is…
Er is niemand die alle mensen mag….. Ook jij niet.. Klopt dat??? Bij mij wel… ik kan niet met iedereen vrienden zijn omdat sommige mensen je nou eenmaal beter liggen dan andere mensen… wij zijn allemaal uniek gemaakt met een eigen persoonlijkheid maar je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn maar je kan wel iedereen respecteren… God wil dat wij mild worden naar anderen mensen maar ook naar jezelf… mensen die afwijzing in hun leven hebben meegemaakt zijn over het algemeen ontzettend hard naar hun zelf toe… wijzen hun zelf af hier heb ik in mijn vorige blog Deel 3 over geschreven… maar God wil dat wij mild worden… dat wij vrijkomen van onze verkeerde patronen… maar dit leer je niet in 1 keer… dit is een proces.. maar gelukkig mogen we dit proces samen met God doorlopen… en elke keer als we weer terugvallen in ons oude patronen mogen we weer opnieuw beginnen met God..
Afwijzing is zo pijnlijk omdat wij als mensen ten diepste erkenning willen…. en de gevolgen van afwijzing zijn groot…. en vanuit afwijzing word de bron van de angst voor afwijzing en kritiek geboren en dat is een lage eigenwaarde… die lage eigenwaarde uit zich in negatief zelfbeeld… minderwaardig voelen…. dat je niet deugt…
En dan komen we weer op het feit uit dat God ons elkaar gegeven heeft… we hebben elkaar zo nodig voor de aandacht en erkenning… maar haal het niet alleen bij mensen… want mensen blijven mensen en kunnen fouten maken… er is geen mens perfect…
Vaak zoeken we alleen bij mensen de erkenning… “als anderen mij waarderen geloof ik dat ik het waard ben”…. je maakt jezelf helemaal afhankelijk van de goedkeuring van anderen…maar dan sla je toch de plank mis en stel je eigenlijk de mening van de mens(en) om je heen boven wat God over je zegt.
Van dit stukje raakte ik ondersteboven… wat kwam dit binnen en wat was dit pijnlijk… want wat ik absoluut niet wil is iets boven mijn God plaatsen… maar ik vind het zo moeilijk…. en worstelde daar zo mee… want je krijgt geen briefje uit de hemel waar in staat hoeveel Hij van je houdt… dat Hij je goedkeurt zoals je bent…
OF TOCH WEL????
En ik dacht wat ben ik toch dom.. De Bijbel is Gods Liefdesbrief voor mij… daar staat toch in hoeveel Hij van mij houdt… daar verteld Hij zelfs in hoe ik kan herstellen van de pijn van afwijzing….
Ach deze dingen weet je vaak wel maar vergeet je vaak en hoe belangrijk is het voor ons om aan dingen herinnert te worden… om het steeds maar weer te horen hoe het zit… Gelukkig heeft God engelen geduld met ons!
In mijn volgende blog “Als mijn muren vallen” deel 5 ga ik verder over hoe je de muur van “Angst voor afwijzing” omver kan werpen en herstel kunt ontvangen.
Love Heals All Things 