Tag: angst

Mantelzorg in Coronatijd 1

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheid2 reacties

In mijn vorige blog “Houd vol… ik ben met je” schreef ik al wat deze periode met ons kan doen… de angsten die we kunnen voelen en de worstelingen die er zijn en kunnen komen..

Toen ik die blog schreef was het nog niet heel erg dichtbij gekomen en had gehoopt en gebeden dat het onze deur voorbij mocht gaan..

En dan komt het ineens heel dichtbij…

Niet dat het bij ons al definitief is vastgesteld maar dat je verdacht bent..

En wat komt er dan een narigheid over je heen.. je beland in een ontzettend spannende tijd.. een tijd die je niet mee wilt maken maar waarin je geen keus hebt dan er dwars door heen te gaan!

Op goede vrijdag begonnen de klachten bij mij, verkouden en ontzettende hoofdpijn.. ach ik dacht gaat wel weer over.. maar het werd steeds erger.. er kwam keelpijn bij en de hoofdpijn werd steeds erger tot misselijk aan toe..

Ik twijfelde… moet ik contact op nemen met de huisarts.. of gaat het vanzelf voorbij.. na wikken en wegen toch maar contact op genomen.. omdat mijn echtgenoot ook in de risicogroep valt wilde ik geen risico nemen..

Aan de andere kant ben je terug houdend omdat het nogal een eng idee is en je niet weet wat je verwachten kunt.. ik belde en werd verwacht op de coronapoli in onze woonplaats.. als ik kwam kon ik in wachtkamer 7 plaatsnemen en een mondkapje opdoen wat klaar ligt…

Daar ging ik…

Kriebels en spanning van heb ik jou daar.. niet zo zeer dat ik bang was maar meer het ongewone… het bijzondere.. het onzekere..

Op dat moment flitste er een gebed door mij heen die iemand van onze huiskring de avond ervoor had gebeden voor mij, en wat had ik dat nu nodig had..

Ik was die avond al niet lekker maar we hadden via Jitsi toch een huiskring avond.. ik was achteraf blij dat ik wel was gegaan.. na ons lief en leed gedeeld te hebben besloten we voor elkaar te bidden.. 

Zij bad dat Gods vrede bij mij mocht zijn en dat ik mocht weten en ervaren dat Hij altijd bij ons is.. wat er ook nog ging gebeuren..

Nu denkend daaraan vond ik het een knipoog van Hem, elke dag zeg ik “Hij is erbij” vaak tegen mijzelf en de ander.. de hele middag verliet dit niet meer mijn gedachten.. ik moest er steeds aan denken, en met dat gebed in mijn hoofd en hart ging ik op weg naar de coronapost..

Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.
Johannes 14:27

Natuurlijk had ik nog steeds een knoop in mijn maag, en ik zong onderweg mijzelf moed in met dit gebed..

Het is namelijk niet zo dat als je christen bent de rampen jou deur voorbij gaan.. wij lijden net zo hard en soms nog harder.. maar wij hebben een troost dat God bij ons is… altijd… en ons nooit verlaat.. waardoor wij de stormen anders doorstaan.. in het vertrouwen dat Hij voor ons zorgt..

En tegelijk blijf je mens… met je tekortkomingen.. je spanning.. je angsten en daar tegenover je hoop, je geloof en je vertrouwen in Hem waardoor ik de spanning, angst en tekortkoming kan handelen..

God wist gisteren al dat dit vandaag zou gaan gebeuren en wist wat ik daarin nodig had!

Aangekomen en plaatsgenomen waar ik moest zijn kwam daar de dokter.. onherkenbaar in een wit pak.. masker voor en bril op.. hij stelde zich zelf voor en had hij pietje gezegd dan had ik het ook geloofd..

Dit was zo bizar!

Ik kreeg zo’n naar gevoel… het was net of had ik de pest en was ik ongelofelijk besmettelijk.. was natuurlijk ook zo maar zo heb je dit nog nooit meegemaakt en moest denken aan wat er in de bijbel staat over de melaatsen dat iedereen ze uit de weg ging en ze buiten de stadpoorten werden gezet…

Dit kwam flink binnen en het was of iemand mij een stomp gaf op mijn blauwe plekken.. ongewenst.. niet oké.. afgekeurd.. afgewezen..

De dokter was erg vriendelijk en ik had een goed gesprek met hem.. maar ondanks dat ik en mijn man in risicogroep vallen werden we niet getest.. ondanks dat ik onze situatie had uitgelegd.. hij deed het niet omdat simpelweg er te weinig testen zijn en omdat er geen therapie voor is heeft het ook geen zin…

We moesten er “gewoon” vanuit gaan dat het C virus bij ons aanwezig was..

Nou “gewoon”.. dit hield al heel wat in.. zo “gewoon” zou het niet worden… Thuisblijven.. in quarantaine… niet zelf de hond uitlaten.. mijn echtgenoot niet meer naar zijn dagbesteding.. wat betekend dat de structuur weg zou vallen.. terwijl daar juist zo’n behoefte aan is als je cognitieve problemen hebt..

De arts gaf mij wel een antibiotica mee voor als het misschien een bijholteontsteking was, en het kon geen kwaad..

Ik was erg verbaasd.. wat moet ik nu met antibiotica.. je weet helemaal niet wat mij mankeert.. ik wist dat dit wel degelijk kwaad kon, en na informatie te hebben gevraagd bij mijn orthomoleculaire immunoloog vriend Ron Grit van Vita Nova… besloot ik om het absoluut niet te slikken…

Antibiotica verzwakt je immuunsysteem waardoor je alleen maar meer kwetsbaarder wordt voor het coronavirus.. en dat is toch iets wat we nou juist niet willen.. en mijn grootste herstel van mijn lichaam heeft te maken met mijn immuunsysteem..

Ik ging weer naar huis en was doodmoe…

De dagen daarna leverde ik steeds meer in, bij elke inspanning kreeg ik het benauwd, en de hoofdpijn werd ook met de dag erger..

Maar goed mijn mantelzorgtaken gingen wel gewoon door.. en je moet gaan nadenken over…

Wat als…

Stel dat ik weg zou vallen door opnamen in ziekenhuis bv.. hoe moest het dan met mijn echtgenoot.. is het verantwoord om hem alleen achter te laten.. nee.. dus moeten er dingen geregeld worden..

Stel dat mijn echtgenoot die ook al koorts kreeg ziek zou worden.. wat zou hij willen… wil hij dan nog naar de IC.. wil ik nog naar de IC bij het slechtste scenario.. al deze vragen komen aan je voorbij en moet je het over hebben..

Oké.. je kan zeggen.. je moet niet van het ergste uitgaan… valt toch allemaal wel mee.. maar als je het nieuws een beetje volgt dan weet je ook wat er kan gebeuren.. gelukkig treft het bij de meeste mensen de milde variant…

Ook weten we allemaal wel dat deze puntjes vaak niet besproken worden in het dagelijks leven.. en als je het op dat moment moet beslissen en je weet niet wat je naaste wil dan zijn die beslissingen zo heftig en moeilijk.. wat is er dan mooier als je het samen doorgenomen hebt en weet wat de ander zijn wensen zijn…

Al deze dingen brengen de nodige spanningen en onzekerheid met zich mee.. en zeg nou eerlijk het is ook niet makkelijk en ook niet leuk om het over deze dingen te hebben.. hier wil je toch niet mee bezig zijn..

Gelukkig had ik nauw contact met mijn mantelzorgondersteuner en mijn coach.. en mijn arts op de achtergrond.. met elkaar liepen we de stappen door..

Niet makkelijk..

Ik werd met de dag benauwder en op een gegeven moment vertrouwde ik het niet meer..

Maar bellen dat was echt voor mij nog een stap te ver… ik wist dat als ik zou bellen.. dat dit heel veel consequenties kon betekenen… voor ons allebei..

De hele middag heb ik geworsteld.. overlegd… gebeden.. maar kon geen keuze maken.. en die keuze moest ik toch zelf maken..

Als mantelzorger kun je dit gewoonweg niet.. dit is gewoon onmenselijk.. mijn hart huilde… wat moest ik doen..

Bang voor mij zelf was ik niet.. nee… maar voor de thuissituatie wel.. de consequenties die dit met zich mee zou kunnen brengen.. brrr… het greep mij naar de keel.. ik was kapot van de spanning.. en er volgde zowaar een paniek aanval..

Dit kon ik niet!!

Auteur Hendrikje Fictorie verwoorde in een reactie op een schrijven van mij zo treffend wat ik voelde.. en wat vele mantelzorgers voelen.. 

Afhankelijk zijn terwijl je weet dat je geliefde afhankelijk van jou is is slopend..

Uiteindelijk heb ik na uren toch gebeld.. waarom.. omdat mijn saturatie best wel was gedaald en ik mij steeds benauwder ging voelen.. en natuurlijk de spanning die dit alles met zich meebracht is natuurlijk ook niet niks…

Dit is gewoon ondraaglijk.. ik kan die keuze gewoon niet maken..

Het is verschrikkelijk dat je sommige keuzes in je eentje moet maken.. die verantwoording is bijna niet te dragen.. dan ga je er nog liever zelf aan onderdoor..

In tranen vertelde ik de assistente van de spoedeisende hulp wat de situatie was.. de assistente wilde dat ik kwam.. omdat ze het niet vertrouwde..

Na het telefoontje vervoer kunnen regelen, een lieve vriendin ging met mij mee.. maar ik moest mijn man thuislaten want er mocht maar 1 begeleider mee.. en omdat mijn man niet meer mag autorijden had ik geen andere keus dan hem alleen achter te laten..

En dat brak mijn hart.. dit was zo verschrikkelijk.. want eerlijk gezegd wist ik niet zeker of ik weer thuis zou komen die avond.. en hoe moest het dan met mijn partner.. Hij kan zich namelijk niet meer alleen redden.. wel een paar uurtjes en dan nog moet ik altijd bereikbaar zijn.. dus al helemaal geen dagen of weken..

De taxi kwam voorrijden en tijd om te gaan was aangebroken..

Een laatste knuffel..

Wat heb ik die knuffel gevoeld..

Wat deed die knuffel pijn!

Ik slikte mijn tranen weg en en liep naar de deur.. draaide mij nog een keer om en zei..

Tot gauw.. lieverd…

Ik stapte de deur uit, mondkapje op en vlug in de auto..

Oooo wat deed dit zeer…

Door de spanning laaide mijn dystonie even enorm op.. al mijn gezichtspieren vlogen alle kanten op.. ik had even geen controle over mijn spieren..

Onderweg naar de coronapost kon ik gelukkig even kletsen met mijn vriendin.. en zo mijn gedachten even afleiden..

Op de coronapost gebeurde het zelfde als de afgelopen woensdag.. dus wist al een beetje hoe het ging en merkte dat die spanning er gelukkig niet meer was..

Tijdens het gesprek met de arts zei de arts op een gegeven moment dat ze het erg vreemd vond dat ik die woensdag niet was getest.. u zit in zo’n kwetsbare situatie en u zit samen met uw man in de risico groep..

En om thuis goed de zorg te kunnen regelen is het van belang dat je weet wat er aan de hand is..

Fijn… ik voelde me even gehoord!!

De thuiszorg die bij mijn man normaliter komt, had ik afgezegd vanwege het besmettingsgevaar, en dacht voor de tijd dat het duurt doe ik het wel samen met mijn man.. maar als de thuiszorg weer in beeld wilde komen dan was het toch van belang dat er duidelijkheid zou komen..

Helemaal als ik te ziek zou worden..

Ze zei ik vind dat u getest moet worden dus dat gaan we nu ook doen en daarna kunt u naar huis.. want als het zo is heeft u uw echtgenoot allang besmet..

Ik was ontzettend blij dat ik weer naar huis kon en het afscheid niet voor lang was geweest!

Toch heeft het mij wel aan het denken gezet..

Het heeft veel met mij gedaan merk ik.. het leven is kwetsbaar..

Het is afwachten morgen wat er uit komt..

Hopelijk blijft het bij dit.. en heb ik het hoogtepunt nu bereikt.. en gaan we weer langzaam de goede kant op..

Wat ik erg bijzonder vindt is dat er voor ons opnieuw een mooie nieuwe wereld opengaat sinds we verhuisd zijn.. we zijn niet zomaar in deze buurt komen wonen.. en we mogen weer ervaren dat buren ook “leuk” kunnen zijn.. dat je ook “normaal” contact met je buren kunt hebben… en dat we er voor elkaar mogen en kunnen zijn.. dit doet mij zo goed.. het maakt dat ik in no time mij hier ontzettend thuis ben gaan voelen en hier voor geen goud meer weg wil… het is zo ons eigen plekje geworden en langzaam aan komt alles af..

Ook de vele berichtjes die we krijgen hoe het met ons gaat, de zorg die we krijgen via de huiskring van onze kerk.. eten wordt gekookt.. hond wordt uitgelaten.. het is een Zegen om dit te ervaren..

En aan het eind van de middag zag ik een mooi bijzonder getuigenis filmpje op internet voorbij komen..

Ik wil het graag met jullie delen..

Een mooie bemoediging in deze coronatijd!

Getuigenis

Be Blessed!

Gezegende Paasdagen

On door Love Heals All ThingsinCreatieve christelijke plaatjes, PinterestEen reactie plaatsen

Geef Mij nu je angst, IK geef je er Hoop voor terug

Houd vol… Ik ben met je!

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheid1 reactie

Momenteel gaan er op Facebook meerder challenge rond.. sommigen zijn leuk, anderen minder leuk.. sommigen zijn een uitdaging en sommigen is gewoon om even je zinnen te verzetten.. al met al… het is een leuk tijdverdrijf..

Totdat ik vanmorgen deze challange te zien kreeg en ik vond het een hele mooie!

Ze deelde de challange.. om vandaag een Bijbeltekst te delen die je vandaag aansprak en te vertellen waarom!

Wat is het trouwens geweldig om te zien en te ervaren hoe de wereld zich ontpopt, zoals Hij het heeft bedoelt!

Niet IK maar SAMEN!!

En je begrijpt uiteraard dat ik hier graag aan mee doe!!

Onderstaande tekst kwam in mij op na dat ik vanmorgen de dienst had gekeken van onze eigen kerk en erachteraan een dienst van Opwekking.. 

"Ik gebied je dus: wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, staat je bij."

https://www.debijbel.nl/link/NL4mBPrJ

“Ik gebied je dus: wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, staat je bij.”

Bij beide diensten kreeg ik de bemoediging

“Houd vol!!”

Hier werd ik door geraakt… want dat zegt nogal wat in deze tijd om vol te houden… om door te gaan… en je niet te laten ontmoedigen..

Makkelijk?? Nee!!

Mogelijk?? Ja.. met Hem..

Ik kan het namelijk ook niet alleen.. als je het nieuws volgt dan kun je wel depressief en ontmoedigt raken.. het is alleen maar Corona.. en natuurlijk is het erg.. is het verschrikkelijk wat er gebeurt.. wereldwijd.. het verdriet en onmacht bij de mensen… maar ook de angst… de angst om er alleen voor komen te staan… hoe houd ik alle ballen in de lucht.. maar ook de angst om alleen te sterven als de corona jou in de greep heeft en de medici niks meer voor je kan doen.. en dan het eenzame gevoel wat uit die angst voortkomt…

Ik weet dat er ontzettend veel mensen bang zijn.. angst ervaren.. en sommige angsten zijn ook reëel…

Als je de beelden op tv ziet, uit Italië.. uit Spanje dan slaat de schrik je ook om het hart..

Dan valt echt letterlijk alles om je heen weg, dan sta je er alleen voor.. misschien nog een hand van een verpleegkundige..

Dit is een schrikbeeld van menig mens hier op aarde..

En dit raakt mij… ik weet hoe het voelt om zo verlaten te zijn.. en leef met al die mensen mee die dit mee moeten maken.. dan huilt mijn hart en roep ik Jezus aan… “Ontferm U Heer over al deze mensen”...

Verlaten zijn is in mijn ogen een van de ergste trauma’s die iemand mee kan maken… wij zijn namelijk niet gemaakt om verlaten te worden.. om alleen over te blijven.. Toen Hij de wereld schiep, schiep Hij ook twee mensen om elkaar tot hulp te zijn….

Wat is het trouwens geweldig om te zien en te ervaren hoe de wereld zich ontpopt, zoals Hij het heeft bedoelt!

Niet IK maar SAMEN!!

Het verlaten zijn heb ik helaas ook gekend, niet door een of ander naar virus maar door letterlijk opgesloten zijn.. meerdere keren… dat er niemand bij je kan komen.. waardoor echt letterlijk alles weg valt en je alleen met je zelf overblijft..

Heel lang heb ik geworsteld met deze angst, met deze verlatenheid.. en het eenzame gevoel wat daaruit voort komt.. en jaren heb ik die verlatenheid bij mij gedragen…

In die periode schoot het regelmatig door mijn hoofd dat ik mij een beetje kon indenken hoe Jezus zich heeft gevoeld… in deze periode richting Pasen denken we daar vaak aan..

Op dat moment gaf het mij geen troost.. ik werd er alleen maar verdrietiger van en begreep er niets van.. waar was Jezus dan??

Maar er is hoop…

Jezus….

Want in deze vreselijke angst/verlatenheid is er 1 Iemand die wel bij mij kon komen… die mijn geroep wel hoorde…

Jaren later heeft Hij mij laten zien door gebed dat Hij er wel degelijk was.. die bevestiging had ik zo nodig om deze trauma een plekje te kunnen geven…

We ervaren het niet altijd op het moment zelf…

Maar wat is die bevestiging voor mij van onschatbare waarde geweest, gewoon omdat ik van toen af aan wist dat Hij er altijd is… wat er ook gebeurt.. wat je ook mag overkomen..

Hij is er bij!!

Deze Jezus laat ons niet alleen staan als wij er om vragen.. Hij geeft wat wij nodig hebben… omdat Hij weet wat wij nodig hebben om door te kunnen gaan.. om vol te houden…

Hij hoort je wel degelijk als niemand je meer hoort.. Hij komt naast je zitten als je hem aanroept.. ook al ervaar je het niet.. laat het dan in je gedachten en hart dalen zodat het een zeker weten wordt!

Hij mag je wel vastpakken want het virus kan Hem niet raken!

Mijn omstandigheden waren niet direct veranderd, maar de verandering in mij zelf was begonnen…

Het is zo belangrijk vooral in deze tijd dat je zeker weet dat Jezus er altijd is.. dat Hij nooit van je zijde wijkt of kan wijken.. want Hij woont in jou hart als jij JA tegen Hem hebt gezegd..

Wat een enorme bemoediging om dit zeker te weten..

Nooit meer alleen.. ja ook als het doek valt..

Ik ben niet bang… want ik weet waar ik naar toe ga als mijn doek gaat vallen..

Natuurlijk hoop ik dat het doek nog lang niet valt… dat mij nog meer dagen zijn gegeven om er te zijn voor een ander.. ik zelf heb het gevoel dat mijn leven pas is begonnen…

Maar valt mijn doek dan weet ik ook dat het goed is.. want mijn God heeft het beste met mij voor.. en ook met jou… want tegelijk weet ik dat Hij dan ook weer zorgt voor de ander…

Natuurlijk zal ook ik door een worsteling moeten, vooral om de mensen die mij dierbaar zijn en die ik achter moet laten.. maar die laat ik achter in de wetenschap dat er een God is die voor hen zorgt..

Want ik ken een liefdevolle God, niet een God van angst, niet een God die ziekte geeft.. nee ik ken een God die van ons houd en voor ons zorgt als wij ons door Hem willen laten verzorgen!

Mijn gedachten gaan uit naar al die mensen die in angst leven.. die verlatenheid kennen… en die eenzaam en alleen sterven…

Ik bid voor de mensen die nu in doodsangst, of moederziel alleen in een ziekenhuis liggen, of de ouderen en jongeren die in een verpleeghuis verblijven zonder dat ze bezoek mogen ontvangen, de mensen met een beperking die er niks van snappen wat er gebeurt en zich daardoor zo verlaten voelen.. voor de kinderen die in een onveilige situatie leven, voor de relaties die onder spanning komen te staan, voor relaties waar het ook onveilig is, dat Jezus in genade zich ontfermt over jou!!

Dat Hij zichzelf gaat openbaren aan jou als jij deze Jezus ook wilt leren kennen, of dat je Hem gekend hebt… maar ook als je Hem wel kent…

Hij staat met open armen op een ieder te wachten.. wie of wat je ook bent!!

Hij wacht geduldig op jou.. 

Johannes 3:16 Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

https://www.debijbel.nl/link/nJzzgO1J

Af en toe trekt Hij wel eens aan je jasje, want Hij houd zoveel van jou dat Hij niks liever wil dan dat jij bij Hem komt schuilen.

Ik hoop dat voor jou deze tekst, die mij vandaag zo bemoedigt heeft, ook jou mag gaan bemoedigen, waardoor wij het samen gaan volhouden en wij ons niet laten ontmoedigen… wat wij ook nog voor de kiezen gaan krijgen!

Hij is erbij!!

En stel dat het doet valt.. wees dan niet bang.. het is nooit te laat om Ja tegen Jezus te zeggen.. Hij wacht…

Als je Hem kent dan wordt sterven winst!!

Be Blessed… en pas goed op elkaar!

Niet IK maar SAMEN met HEM!!

Bemoediging

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheid, Video'sEen reactie plaatsen

Kreeg een prachtige bemoediging toegestuurd van een lieve vriendin!

Wil dit graag met jullie delen…

Als God alles kan omkeren wat onmogelijk lijkt.. zou dan voor Hem jou problemen/zorgen te veel zijn?

Hij is te vertrouwen.. enne spreek uit ervaring 😉😘

Wees bemoedigd!

Onderstaand nog een GEBED speciaal voor jou!!

Een rustig GEBED 🕊🌻🌾🌹🕊

Er is niets beter dan mensen die voor elkaar bidden. We worden niet alleen ouder, maar komen dichter bij huis!
🌻🌾🌹🕊

Dit gebed is krachtig en gebed is een van de beste geschenken die we kunnen ontvangen. Er zijn geen kosten maar veel beloningen.
🌻🌾🌹🕊
Laten we altijd voor elkaar bidden.

🌻🌾🌹🕊Het gebed
*Vader, bedankt voor elke dag dat u ons hier op aarde hebt gezegend.Dank u voor uw tedere barmhartigheden.
🌻🌾🌹🕊
Bedankt dat u ons vrienden en familie hebt gegeven om vreugde en verdriet te delen.
🌻🌾🌹🕊
Ik vraag U om mijn vrienden, familieleden, broers en zussen en degenen waar ik om geef ontzettend te zegenen, die dit nu aan het lezen zijn.
🌻🌾🌹🕊
Waar vreugde is, geef ze blijde vreugde.
🌻🌾🌹🕊 _
Waar er pijn of verdriet is, geef ze uw vrede en genade. Als er twijfel aan zichzelf is, laat dan een nieuw vertrouwen los._
_ 🌻🌾🌹🕊
Waar er behoefte is, vervul ze.
🌻🌾🌹🕊
Zegen hun huizen, families, hun gaan en hun komen.

Amen .
☘🌹💖🕊🌱🌍

Be Blessed!

MAAR DE LENTE WIST HET NIET….

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheid, Gedichten en Verhalen5 reacties

Het was begin 2020…
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart…

Het was Maart 2020…
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto’s stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch…Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven bloeien
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen terug
En de lucht werd roze en blauw
Het werd later donker en ’s ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020…
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld…Iedereen wist het

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af
Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk…
Er was isolatie, ziekte en paniek….

Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit…
En de weken duurden ineens veel langer…
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen…
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held…
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht…Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Anderen stopten met onwetend onderhandelen
Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen
Anderen ontdekten opnieuw de liefde in hun vastgeroeste relatie
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een ‘vitaal beroep’ was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen, zorgpersoneel en mantelzorgers die keihard aan het werk waren om de zorg waar dan ook, draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…

Dat wisten we allemaal

En de lente wist het niet,
En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit
En het werd steeds warmer
En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op…
Met tranen in de ogen…
Zonder maskers en handschoenen…
De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was
En de wereld was mooier en liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer….
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven…

Susan Blanco (De Taalrecycler) raakte geinspireerd door het origineel van Irena Vella. Zij heeft er een eigen switch aangegeven, gebaseerd op het leven in Nederland tijdens de Coronacrisis.

Het origineel is een poëzie uit Italië en is geschreven door Irena Vella http://www.irenevella.com/

Vol Verwachting…. (deel 4)

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Ken je het gevoel van de nacht voor je verjaardag?? Dat je wist dat je ouders een cadeau voor je hadden gehaald maar dat je ontzettend nieuwsgierig was wat dat dan zou zijn?? Nou dat gevoel had ik die avond en de nacht en de volgende ochtend..

Ik zei al in mijn eerste blog dat God jou nooit teleurstelt voor wie oprecht naar Hem verlangen..

God heeft mij bevrijd!! Ik ben er nog stil van..

Ik moest ook echt wel even een paar dagen laten dalen.. verwerken.. herkauwen.. het was zo veel maar ook zo bijzonder..

De vorige dag was ik vooral geraakt door de twee sessies van Gerdien Lammers.. gebonden door de leugen en gebonden door emotionele banden..

Die kwamen zo binnen en ik voelde dat ik er wat mee moest..

Ik had de questionnaire ingevuld.. en dat was best wel heftig.. ik liep mijn hele leven bij langs en dat was nogal confronterend… alle herinneringen kwamen voorbij.. mooie en minder mooie..

De dienst begon en we zongen opnieuw prachtige aanbiddingsliederen..

Een wil ik jullie niet onthouden want die raakte mij.. dit was het begin van een wondervolle dag! Een oud opwekkingslied… I have a light Opwekking 563.. en het trof mij!

I have a light
And it always shines
It shines in the day
It shines in the night
And when the dark days come
And the sun isnt bright
I will be shining
For I have a light
(Repeat)
(Bridge: My light is the Lord
Jesus by name
My light is the Spirit
Who leads me to change
My light is the Father
Who gave up His own
My light is the hope
be with Him in a heavenly home

Zo bijzonder dat we die ochtend met dit nummer begonnen… wat er die dag ook wel of niet zou gebeuren.. Zijn licht blijft door ons heen stralen..

Ook als de situatie donker blijft.. is Hij er bij..

De hele zaterdag stond in het teken van gebed.. verdeeld in drie sessies.. In elke sessie stond een onderwerp waar we mee aan de slag gingen door middel van gebed..

De eerste sessie ging over opruimen.. Jou Beker bij God brengen.. al je pijn en moeite.. al je zonden.. al je verkeerde keuzes.. enz. enz… mijn hele “questionnaire” die ik ingevuld had bij hem brengen.. totale overgave.. zodat Hij je Beker opnieuw kan vullen.. met nieuwe gedachten.. met nieuwe gevoelens.. maar bovenal met Zijn Onvoorwaardelijke Liefde..

De tweede sessie ging over vergeven.. Vergeving ontvangen, Vergeving schenken.. en je zelf vergeven..

De derde sessie ging over innerlijke Genezing..

Als we alle sores bij Hem hebben gebracht en daarna vergeving hebben ontvangen dan volgt daar altijd innerlijke genezing op.. en wat doet God dat op bijzondere wijze.. bij iedereen weer op de manier die bij jou past..

Soms in een keer.. en soms stap voor stap.. zoals bij mij… maar God heeft mij opnieuw aangeraakt en weer een stap innerlijke genezing geschonken..

Wat een genade..

Ik ging naar voren en bad mee.. het waren heftige emotionele gebeden.. maar God raakte de diepe punten aan..

Tijdens de gebedsmomenten gebeurde er iets wonderlijks.. ik heb alle mensen die mij pijn hebben gedaan één voor één bij God gebracht en vergeven..en LOSGELATEN… en tijdens dat ik dat deed vloeide er een enorme spanning uit mij.. mijn gezicht voelde ik trekken en toen enorm ontspannen.. ik voelde aan mijn kaken.. de spanning was weg.. nog een keer voelen.. ik kon het niet geloven..

Ik begon te zingen en te zingen.. en de krampen waren weg… Halleluja

Na dit gebed was er pauze en na de pauze werd er specifiek stil gestaan bij Innerlijke genezing.. God had het team laten zien dat er veel innerlijke verwonding was.. heftige innerlijke verwonding.. misbruik.. seksueel misbruik.. enz enz..

Ik leef mijn hele leven al met een angst voor donkerte.. bang in het donker.. onveilig gevoel.. zelfs in mijn eigen huis.. slaap mijn hele leven ook al met een lichtje aan als het te donker is in de kamer… en als ik door een heftige tijd ga dan word die angst sterker.. voortdurend het gevoel dat ik achtervolgd werd… dat er zo iemand uit de bosjes kon springen.. wat resulteerde in vaak achterom kijken.. over mijn schouder kijken… enz..

Had God al vaak gevraagd of Hij mij wilde laten zien wat dit was.. waarom ik altijd zo bang was.. altijd die onveiligheid bij mij droeg.. heb wel altijd een onderbuik gevoel gehad dat het ergens mee te maken had.. maar niet wetend wat.. kon de vinger er niet op leggen.. ook met therapeuten wel mee aan de slag geweest.. maar nooit konden we er precies achter komen.. altijd bleven de klachten vaag…

Ik weet ook dat het menselijk lichaam/geest zo in elkaar zit dat als het te heftig is dat je lichaam/geest het blokt.. en mijn vermoeden was dat dit ook gebeurt was..

S’middags vertelde een jonge vrouw vanuit het Vrij Zijn team via een gedicht wat haar was overkomen.. exact het verhaal waar ik al heel lang mee worstelde en rondliep.. een onbestemd gevoel dat er iets was gebeurd waardoor bepaalde gevoelens.. angsten zijn ontwikkeld maar niet er achter kunnen komen hoe of wat.. Zij was ook op een bevrijdingsconferentie geweest en daar had God haar laten zien wat er was gebeurt.. erg heftig… maar nu kon ze het bij God brengen en er mee aan de slag gaan en kon God daarin komen met Zijn liefde en herstel geven.. en de gevolgen wegnemen..

Oefff…. dit kwam binnen…

Ik werd heel erg geraakt door haar verhaal/gedicht.. maar tegelijk bekroop mij ook een gevoel van “HELP”.. straks openbaart God iets wat zo heftig is.. wil ik dat wel.. kan ik dat aan.. straks ga ik onderuit.. gelukkig kwamen na deze gedachten ook de liefdevolle gedachten.. God is erbij en Hij laat niks gebeuren wat je niet aan kan.. Hij weet wat ik nodig heb en aankan.. dit bracht mij weer bij Zijn rustpunt..

Tijdens het laatste gebedsmoment werd ik opnieuw gevuld met Zijn Liefde.. en dit keer kwam het zo dichtbij.. ik ervoer of God met een bezem door mijn geheugen ging.. alle verborgen hoeken meenam ook ging hij door mijn hart… ondertussen mocht ik aan Zijn voeten gaan zitten en gewoon Genieten van Zijn aanwezigheid.. en vulde Hij mij met Zijn Liefde.. Hij deed wonderlijke dingen.. en gaf mij opnieuw innerlijk herstel..

Ik ben aan het eind van de dag met de trein naar huis gegaan.. in de trein zat ik het weekend te overdenken.. alles passeerde even de revue..

Ik moest op een gegeven moment overstappen op centraal station Amsterdam.. het was intussen avond geworden en donker… nu is centraal station Amsterdam in mijn gedachten een plek waar je s’avonds niet meer wil wezen.. een soort horror station.. vooral voor een vrouw alleen.. ik weet niet waarom maar dat gevoel heb ik altijd bij centraal station Amsterdam.. ik stapte uit en moest een stukje lopen naar het andere perron.. waar mijn volgende trein klaar stond.. ik stapte in de andere trein en vervolgde mijn reis..

Na een poosje dwaalden mijn gedachten weer af en ineens realiseerde ik mij…. dat ik zonder achterom te kijken.. zonder angstige gevoelens… zonder… was overgestapt.. op mijn horror station!!!

WAUW…

Ik werd zo warm van binnen en kon ter plekke wel huilen van dankbaarheid en heb mijn tranen ook even laten stromen.. wat voelde ik mij gezegend!!

Aangekomen op mijn eindstation stapte ik uit en liep naar huis.. ik had tegen mijn man gezegd.. die mij altijd ophaalt van het station als ik weg ben geweest.. “blijf maar lekker thuis hoor lieverd.. maak het maar gezellig ik kom er aan”..

En zonder ook maar een keer angstig te zijn geweest.. over mijn schouder kijkend of onveilige gevoel.. ben ik naar huis gelopen.. al dankend en zingend.. er was een enorme last van mij afgevallen.. letterlijk voelden mijn schouders 10 kilo lichter in het donker!

Hij heeft mijn angst weggenomen zonder mij de oorzaak te laten zien.. Hij is zo liefdevol… Hij houdt zooooooveel van mij… dat maakt mij stil.. dat maakt mij klein en God groter!!!

Mijn God… die ook jouw God wil zijn.. is een gentleman..

De gevolgen van iets ontzettend heftigs heeft Hij weggenomen.. Het onbestemde gevoel is ook weg.. en weet je… ik hoef het ook helemaal niet meer te weten wat de oorzaak is… is totaal niet meer belangrijk..

“Het is weg!!!” Dat is het belangrijkste… Hij heeft bevrijding gebracht en tegelijk innerlijke genezing!

Zijn genade is genoeg voor mij…

Die nacht lag ik nog lang wakker en dacht aan het weekend terug en ook mijn nare ervaringen kwamen voorbij.. alleen er was een verschil!!

De ervaringen waren er nog wel maar de pijn was weg die er altijd bij hoorde!!

Het wonderlijke was dat ze opeens geen Pijn meer deden.. de heftige gevoelens die erbij hoorden en de enorme pijn die ik er altijd bij ervoer waren weg… er was rust!

God was écht met de bezem door mijn hoofd en hart gegaan!!

En natuurlijk is er één iemand die dit natuurlijk niet wil.. die gaat je proberen op je zwakke plekken weer aan te vallen.. je gedachten weer te beïnvloeden met de leugens waar je altijd in hebt geloofd.. en ja dan ga ik ook nog wel eens onderuit.. maar als hij je aanvalt mag je op Zijn belofte gaan staan en Hem wegsturen in JEZUS naam!!

Hardop!!

De Satan kan namelijk geen gedachten lezen.. God wel… die kent jou van binnen en van buiten en daar mag je bij in de rust/stilte komen.. maar omdat Satan je gedachten niet kan lezen moeten wij hardop Jezus naam aanroepen want Hij kan de naam Jezus niet verdragen.. dan moet hij wijken.. omdat Jezus hem al heeft overwonnen..

En onderuit gaan hoort bij het leven… daar leer je alleen maar van.. en maakt je sterker.. en het mooie van onderuit gaan is.. dat je ook weer mag en kunt opstaan in nieuwe kracht!

Wees niet bang om te falen..

Wij mogen struikelend achter jezus aan gaan.. in Zijn voetsporen… en God weet dat wij ook niet anders kunnen.. we blijven namelijk mens… mensen die onderweg zijn naar de Eeuwige Toekomst!

Een Eeuwige toekomst met Hem..

Tot die tijd spoort Hij ons aan om door te gaan, vasthoudend aan Zijn Liefde

When fear is screaming loud

You are my hiding place

When all the lights go out

I know You’ll keep me safe

You are the peace I need

You are my everything

When doubt pulls me apart

You are the song I sing

When sorrow breaks my heart

Your love is holding me 

You are my melody

I know You’ll never leave

Your love

Is what I’m holding on to

What I’m holding on to

When walls begin to rise

I turn to seek Your face

To You I lift my eyes

And call upon Your name

I still believe You are

The hope for every heart

Let justice flow like a river

Like a river

Your spirit fall on Your children

On Your children

Let mercy light up the darkness

Light up the darkness

Your kingdom come like You promised

Like You promised

Written by: Jafeth Bekx, Andy Stuijfzand & Tina Boonstra
Psalm 27; Amos 5:23

Heb de songtekst geprobeerd te vertalen naar het Nederlands voor de mensen die de Engelse taal minder machtig zijn zodat jullie ook mee kunnen genieten van dit prachtige nummer.

Wanneer angst luid schreeuwt

Bent U mijn schuilplaats

Wanneer alle lichten uitgaan

Weet ik dat ik bij U veilig ben.

U bent de vrede die ik nodig heb

U bent mijn alles  

Wanneer twijfel mij uiteen scheurt

Bent U het lied dat ik zing

Wanneer verdriet mijn hart breekt

Houdt Uw Liefde mij vast  

U bent mijn melodie

Ik weet dat U mij nooit zult verlaten

Uw liefde…. waar ik mij aan vasthoud

Waar ik mij aan vasthoud  

Wanneer muren om mij heen optrekken

Draai ik mij om zoekend naar Uw gezicht

Ik hef mijn ogen op naar U

En roep opnieuw Uw naam 

Ik geloof nog steeds in wie U bent

De hoop voor ieders hart

Laat gerechtigheid stromen als een rivier

Als een rivier

Laat Uw geest vallen op Uw kinderen

Op uw kinderen

Laat Genade de duisternis verlichten

Verlicht de duisternis

Uw koninkrijk komt zoals U heeft beloofd

Zoals U heeft beloofd.

Geschreven door: Jafeth Bekx, Andy Stuijfzand & Tina Boonstra
Psalm 27; Amos 5:23

Vol verwachting…. (deel 1)

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Deze blog schrijf ik in vier delen anders wordt hij te lang.. en kan het niet in 1 blog vertellen want dan doe ik mijzelf, God en dit getuigenis te kort!

God weet wat wij nodig hebben

PUNT!!

Soms kun je door zoveel stormen gaan dat je uit het veld wordt geslagen… je zelf kwijtraakt.. en niet meer weet hoe staan te blijven in de stormen…

Vaak wordt je in een storm terug geworpen op jezelf… valt alles om je heen weg.. vaak voelt het dat je weer terug valt in oude patronen… oude angsten ed. weer oplaaien..

Pfff wat had ik hier de afgelopen tijd last van…

Regelmatig vroeg ik mij af wat doe ik toch verkeerd, (ooo die eeuwige verantwoordelijkheid die op mij is gelegd) ligt het aan mij.. waarom voel ik mij zo gevangen… in mijn onzekerheid.. mijn contact naar God toe begon er ook onder te lijden…

Met alles wat in mij was probeerde ik door te gaan, probeerde ik staande te blijven.

Hoe??

Puur op wilskracht… gewoon mij zelf weg cijferen, overschakelen op de automatische piloot, gevoel uitschakelen.. zoals ik altijd had gedaan..

Opgeven komt namelijk niet in mijn woordenboek voor..

Van binnen weet ik dat dit NIET OKÉ is..

Maar hoe dan????

Hoe moet ik het dan anders doen?? ooo wat haatte ik mijzelf daarom.. wat vond ik mijzelf een loser.. Ik wist ook… dat als ik mijn gevoel uit ga schakelen.. ik dan weer terug was bij af.. dus deed ik mijn uiterste best om wel dicht bij mijn gevoel te blijven.. maar dit gevecht ging ik verliezen… dat wist ik… dat voelde ik!

Ik was zo op de goede weg.. ik was zo mij leven weer aan het opbouwen..

En dat is ook nog steeds zo.. maar…

Was ik misschien teveel op eigen kracht bezig… was het niet beter om de controle over alles wat er gebeurde aan hem te geven…

Al heel wat jaren had ik een verlangen om naar de bevrijdingsconferentie van Vrij Zijn te gaan.. toen wij nog naar onze oude gemeente gingen zou ik bevrijdingspastoraat gaan doen maar door omstandigheden is dit er nooit van gekomen… ondertussen houdt ik een onbestemd verlangen naar bevrijding.. waarom… dat kan ik niet zo goed uitleggen..

Iets van onderbuikgevoel…… Ken je dat??

Nou ik wel.. en dan weet ik dat ik het moet doen.. maar steeds kwam er iets tussen… maar afgelopen vrijdag en zaterdag was het eindelijk zover… de bevrijdingsconferentie van Vrij Zijn in Alkmaar stond in de planning en ik ben geweest!

Diep in mijn hart wist ik waar ik naar verlangde..

VRIJHEID..

Niet zomaar vrijheid maar naar vrijheid in mijzelf!!

Ik wist dat ik in de stormen niet kon blijven staan omdat ik mijzelf niet Vrij voelde… hierdoor viel ik steeds terug in mijn oude “denkwijze” in mijn oude eigenwijze patronen..

Ook mijn lichaam merkte dat ik mij nooit vrij voelde… waarom had ik zoveel spanning in mijn lijf.. waarom kon ik de laatste tijd niet meer goed zingen en verkrampten mijn kaken.. waarom klemde ik dag en nacht.. ja gevolgen van de medicatie uit mijn verleden dat was vastgesteld… maar ik wist ook diep van binnen dat het nog met wat anders te maken had…

Altijd die angst.. vernietigende angst… bewust.. onbewust.. bang in het donker.. duisternis.. ik hield er niet van.. vroeger al niet.. wilde altijd een lichtje aan in mijn kamer.. dit is mijn hele leven al zo geweest!

Hoe hard ik ook probeerde om het anders te doen.. ik had nog iets nodig.. en dat was loskomen ergens van..

Ik ben na mijn “letterlijke” bevrijding in 2010 door fases van herstel gegaan.. stap voor stap met mijn verleden mogen afrekenen..

Door middel van gebed, door middel van studie, pastorale gesprekken enz enz..

Maar er was nog steeds iets.. iets waar ik zelf de vinger niet op kon leggen maar waar ik de gevolgen dagelijks van ondervond.. en wat zich uitte in angst… en als mijn wereld onder mijn voeten schudde voelde ik mij nergens meer veilig en knepen angstgevoelens mijn keel dicht!

En weet je… het wonderlijke is.. ik weet nog steeds niet de oorzaak..

Ik ging dus met een onbestemd gevoel deze twee dagen in.. maar ook met een bepaalde verwachting..

Mensen hadden mij wel gewaarschuwd voor teleurstelling.. dat je niet altijd krijgt wat je verwacht… en dat weet ik maar al te goed.. maar iets in mij wist dat ik dit weekend mijn vrijheid tegemoet zou gaan…

Figuurlijk!!

Ik had een hostel geboekt en in mijn eentje trok ik naar Egmond-Binnen.. vond het best wel spannend.. .

Ik had een paar jaar geleden echt niet kunnen dromen dat ik deze dingen in mijn eentje zou durven.. Ik.. Mirjam die altijd stil achter een ander aanliep, onzeker was, wantrouwend naar jan en alleman.. en dan helemaal alleen ergens naar toe gaan waar ik niemand ken.. de omgeving onbekend is enz enz..

Hihi…. Ik voelde mij een echte avonturier.. een avonturier op zoek naar vrijheid!

En zo kwam ik aan in Egmond-Binnen in mijn hostel..

De volgende ochtend mijn ontbijtje naar binnen gewerkt en ging verwachtingsvol in de lounge zitten.. wachtend op de taxi.. die zoals de ervaring al geleerd had te laat kwam.. pff.. dat was voor mij wel een dingetje hoor.. lesje in geduld… want te laat komen is niet mijn ding.. ik raak daar altijd zo onzeker van… Ik zei tegen mijzelf..

“En je laat je niet ontmoedigen en je laat ook niet je dag bederven hierdoor.. laat het los en ga Genieten!“

Uiteindelijk kwam ik aan op de conferentie en zocht een plekje, ik kwam naast een jong echtpaar te zitten.. we maakten nader kennis met elkaar.. zij vertelde dat zij uit Pakistan kwam en nu 6 jaar in Nederland woonde en inmiddels een verblijfstatus had gekregen.. ze was in juni getrouwd.. ik vertelde een beetje wie ik was, waar ik vandaan kwam en waar ik verbleef..

De conferentie begon met een heerlijke aanbiddingsband met bijzondere liederen.. God groot maken is het mooiste waar je de dag mee kunt beginnen.. Hem verheerlijken en uitnodigen om plaats te nemen op de troon van onze lofzangen..

De eerste dag was een studie dag over de vier banden waar je in gevangen kunt zitten… en waar God je van wil bevrijden..

  • Gebonden door de macht van de Zonde
  • Gebonden door leugen
  • Gebonden door emotionele banden
  • Gebonden door demonische banden

Het was een leerzame dag.. ontzettend veel eyeopeners gekregen.. geloven wordt zoveel mooier als je één wordt met Zijn Woord(en).. als je onderwijs mag krijgen in hoe dingen bedoelt worden.. hoe God het bedoelt heeft..

Zijn LIEFDE is onvoorwaardelijk maar Zijn Zegen niet!

Hij zegt in Jacobus 1:5 Want als u alleen maar luistert en niets doet, lijkt u op iemand die in de spiegel heeft gekeken en meteen daarna weer vergeten is hoe hij eruitziet. Maar als u zich blijft verdiepen in Gods wet die vrijheid brengt, en u die niet alleen goed onthoudt maar er ook naar leeft, dan zal God u zegenen in alles wat u doet.

Ik wil jullie graag een stukje meenemen in de wijsheid die ik mocht ontvangen.. het is gewoon te mooi om het voor mij zelf te houden.. en God geeft het ons om uit te delen.. dus bij deze.. ik hoop dat God je net zo mag raken als mij!

God houdt zoveel van jou en mij! Hij wil zo graag een relatie met ons.. in de onderstaande Bijbelteksten staat waarom Hij graag wil dat je in Vrijheid gaat leven!

Toen ik dit las en hoorde ging mijn/onze Trouwtekst nog meer voor mij leven!

Job 10:16 Zou het zich verheffen, dan zoudt Gij als een leeuw jacht op mij maken, en Uw wondermacht tegen mij opnieuw tonen. Jesaja 30:18 Desondanks wacht de Here nog steeds tot u bij Hem komt, zodat Hij u zijn liefde kan tonen, Hij zal u veroveren om u te zegenen, precies zoals Hij heeft gezegd. Psalm 34:6 Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde, schaamte zal hun gezicht niet kleuren. Psalm 34:23 De Here verlost de ziel van zijn knechten, allen die bij Hem schuilen, zullen niet boeten. Romeinen 4:8 Gelukkig is hij/(Zij) aan wie de Here zijn/haar zonde niet toerekent.’ 1 Korinthiërs 13:5 zij kwetst niemands gevoel, zij zoekt zichzelf niet, zij wordt niet verbitterd, zij rekent het kwade niet toe. Johannes 8:36 Als u door de Zoon van God wordt bevrijd, zult u werkelijk vrij zijn

Onze Trouwtekst: Jeremia 29:11-14 Want Ik weet wat mijn plannen voor jullie zijn, zegt de Heer. Ik heb mooie plannen voor jullie. Plannen vol vrede, niet vol ellende. Want Ik heb een hoopvolle toekomst voor jullie. Dan zullen jullie Mij aanbidden. Jullie zullen naar Mij toe komen en tot Mij bidden. En Ik zal naar jullie luisteren. Jullie zullen Mij zoeken en Mij ook vinden, als jullie met je hele hart naar Mij verlangen. Ik zal Mij door jullie laten vinden, zegt de Heer. Ik zal een einde maken aan jullie gevangenschap

Wauw… wat ligt er toch een mooie belofte in onze trouwtekst.. voor nu en voor in de toekomst.. hier op aarde en straks in de hemel!

Maar waarom lukt leven in Vrijheid dan niet?

Omdat we met onzichtbare lijntjes aan van alles gebonden kunnen zitten..

In Galaten 3:22 in de engelse vertaling staat But the Scriptures declare that we are all prisoners of sin, so we receive God’s promise of freedom only by believing in Jesus Christ. Maar de Bijbel verklaart dat we allemaal gevangenen van zonde zijn, dus we ontvangen Gods belofte van vrijheid alleen door in Jezus Christus te geloven.

Toen ik geschapen werd, werd ik geschapen naar Zijn beeld maar hoeveel is daar nog van over? Wat draag ik met mij mee wat dit beeld zo heeft vertroebeld??

God wil je zo graag vrij maken.. Jij bent geboren om Vrij te zijn.. Vrij te zijn in Christus!

Voordat de conferentie begon was ons geadviseerd om thuis het boek “Kan een Christen gebonden zijn” te lezen! Hierop is de bevrijdingsconferentie gebaseerd.. ik kan jullie het boek aanraden.. geeft zoveel inzichten

Waarom hebben we bevrijding nodig.. dat was al een goede vraag.. vaak denk je dat bevrijding alleen is voor mensen die bv te maken hebben gehad met occulte banden, met demonen enz… maar ieder mens heeft bevrijding nodig als je tot geloof komt.. het hoort eigenlijk gewoon bij je bekering!

Wilkin van der Kamp die de conferentie leidde en ook dit boek heeft geschreven zei het volgende wat ik zo treffend vond:

Veel christenen werden slecht ‘ter wereld geholpen’. In veel gevallen werd de navelstreng met het verleden niet goed doorgeknipt en afgebonden. Sommigen werden niet gewassen, anderen kregen nooit een tik om te ademen en het uit te schreeuwen. Weer anderen werden na de geboorte aan hun lot overgelaten, zodat zij niet konden uitgroeien tot gezonde en stabiele kinderen van GOD

De mens is geen zondaar omdat hij heeft gezondigd, maar zondigt om dat hij als zondaar is geboren. In Romeinen 5:12 staat: Door één mens is de ​zonde​ in de wereld gekomen en door de ​zonde​ de dood, en zo is de dood voor ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd!

Adam en Eva zondigden omdat ze God niet vertrouwden maar geloofden in een leugen!

Zonde is een symptoom van wat er gebeurt is diep van binnen.. in de kern van elke zonde vind je dus een leugen!

Gelukkig is er altijd een weg terug.. alleen als wij tot geloof komen wordt ons vaak gezegd dat je “binnen” mag komen.. en natuurlijk is dat ook zo maar eigenlijk is het andersom: “Je moet eerst naar buiten gaan, onder het juk van afwijzing en veroordeling vandaan komen en dan kun je naar binnen gaan, naar Jezus.. naar het hart van de Vader om daar je opnieuw te laten vullen met Zijn onvoorwaardelijke Liefde!”

Om dat te bereiken vraagt Hij 1 ding van jou, Jezus Zijn Zoon aannemen als jou Heer en bevrijder!

Als je gelooft in Jezus en je gelooft in wat Hij voor jou en mij heeft gedaan.. ontdek je uiteindelijk weer wie je bent en hoe God je geschapen heeft.. en kun je je zelf weer omarmen..

In het boek de Zeven Wonderen van het Kruis van Wilkin van der Kamp beschrijft hij hoe Jezus Zeven keer heeft gebloed voor ons.. Hij heeft die beker leeggedronken.. in die beker zaten alle zonden van de hele wereld.. ook die van jou en mij.. toen hij dit vrijdag nog een keer uitlegde.. kwam dit zo binnen..

Hij hield zoveel van ons dat hij die beker heeft leeggedronken! Hij wilde dit niet.. echt niet.. Hij heeft Zijn Vader gesmeekt om het voorbij te laten gaan.. maar toen kwam er een engel die Hem kracht gaf.. zodat Hij zijn taak kon volbrengen.

Als je echt beseft wat Jezus toen voor ons… voor jou en mij.. heeft gedaan, hoe Hij die laatste 18 uur van zijn leven onvoorstelbaar heeft geleden.. dan wordt je geraakt.. Hij heeft al onze zonden en de gevolgen daarvan gedragen… verdriet, pijn, afwijzing, tekortkomingen,leugens, ziekte… enz enz.. heeft Hij op zich genomen…

Hoe ontstaat gebondenheid aan macht van de zonde???

Zonde onteerd… en dan komt schuld en schaamte binnen.. en dan ga je denken dat dit je lot is… en in die leugen ga je geloven en zo ontstaan er gebondenheid!

Maar Jezus zegt: “Ik heb je zonde gedragen.. Geef het aan mij… zodat schaamte je niet langer meer zal kleuren! Psalm 34:6

Wauw wat een BEVRIJDING!!

In Psalm 91:15 staat: “Roept hij Mij aan, Ik zal hem antwoorden; Ik zal in de benauwdheid bij hem zijn, Ik zal hem uit redden en tot ERE brengen”

En omdat God zijn Zoon Jezus Rein en Heilig ziet, ziet Hij jou In Jezus Christus ook Rein… Jezus heeft immers al onze zonden gedragen?

Maar we hoeven het niet zelf te doen.. God heeft ons een helper gestuurd toen Jezus terug ging naar Zijn Vader..

De Heilige Geest

De Heilige Geest helpt je te worden zoals God je nu al ziet… en wordt in Christus..

Toen ik mijn leven aan Jezus gaf en daarmee opnieuw (geestelijk) geboren werd.. kwam de Heilige Geest in mij wonen…. en als Hij in je komt wonen.. blijf je niet dezelfde… Hij houdt je regelmatig een spiegel voor en dan gaan je ogen open en maakt Hij je onrustig zodat je de confrontatie aangaat met jezelf.. zodat we uiteindelijk worden zoals Hij ons allang ziet door Zijn Zoon Jezus!

EEN GELIEFD KIND VAN DE VADER!!!

Wat een mooie bemoediging.. en met deze bemoediging mochten we aan de lunch…

In deel 2 vertel ik over wat er die middag gebeurde.. Gebonden door de leugen!

Verdwaald..

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Het wordt tijd voor een rijbewijs geloof ik.. pfff almelo… wat een vreselijke stad om met een brommobiel je weg te vinden…

Ehhh ik zal eerlijk zijn.. ben verdwaald


Net thuis van een gezellige introductieavond voor vrijwilligers bij TMZ…

Wel bijzonder hoe ik dan de weg weer heb gevonden..
Wil het graag met je delen ter bemoediging dat Hij er altijd is!


Ik was de wanhoop nabij en wist niet meer waar ik was in Almelo.. (onbekende stad)
Had al een paar keer God om hulp gevraagd maar ik reed maar rondjes en stuitte steeds op de Ring.. waar ik dus absoluut niet mag rijden..
Tom Tom stond aan maar bracht mij ook steeds weer naar de Ring, werkte dus ook niet om uit deze doolhof te komen..  Tom Tom op telefoon erbij gezocht.. maar die zweeg in alle talen..


Op een gegeven moment reed ik opnieuw op een kruispunt af en riep:

“Heer ik weet het niet meer.. U moet mij thuis brengen..”

(de hele reis zweeg de telefoon in alle talen en ik kon niet steeds op de tekefoon kijken)

Plotseling kwam er een vriendelijke vrouwenstem uit de telefoon.. “sla over 100 meter linksaf..

Mijn hart maakte een sprongetje en ik zei.. “Dankuwel Heer.. U heeft nu de controle over mijn telefoon dus daar vertrouw ik op dat die mij nu de weg wijst naar huis!

Op dat moment ging ik in vol vertrouwen de stem van de telefoon volgen…

Ik vond het doodeng en deed het met een bonzend hart…

Ik kon immers zomaar voor de “Ring” komen te staan.. waar ik niet op mocht en dat weet de Tom Tom niet…

Maar God wel!


Binnen een paar minuten was ik buiten Almelo … op een binnenweggetje.. ik dacht… gewoon blijven rijden.. komt goed!


Na 15 minuten de stem volgend zag ik ineens een herkenningspunt…
Een diepe zucht van opluchting volgde.. en tranen van dankbaarheid!


Zingend reed ik de laatste kilometers naar huis!


Wat ben ik toch blij met Jezus!
Hij wijst je de weg als wij Hem aanroepen!

Be Blessed

Ik en mijn imperfectie…

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen


“Geloof ziet het onzichtbare, gelooft het ongelooflijke en ontvangt het onmogelijke.”
Corrie ten Boom

Onderstaande stuk las ik op de website van EVA

“Je imperfecties omarmen? Dit helpt!

Wat kunnen we ons ongelofelijk bezighouden met streven naar perfectie. We willen perfecte kinderen, perfecte verjaardagsfeesten, een perfect lichaam. We willen soms zelfs een perfecte christen zijn. Waar komt deze drang naar perfectie vandaan? En hoe kom je eraf? Michelle van Dusseldorp legt uit.

Klik op deze link om het hele stuk te lezen op de website van EVA

Wat herkenbaar…

Ik las het en was verwonderd.. het komt eigenlijk op een moment dat ik het juist kon gebruiken om te lezen..

God weet wat je nodig hebt!Ik ben namelijk na 30 jaar weer in het vizier van de UWV, hierover heb ik in de blog samen-loslaten-rouwen-toekomst-en-plannen-maken-gaan-hand-in-hand geschreven…

Ondertussen heb ik gesprekken gehad bij het UWV en ben ik bij een re-integratiebureau beland… in Hengelo… ik heb het echt getroffen met de arbeidsdeskundige en nu ook weer bij het re-integratiebedrijf een fijne coach getroffen… ik weet dat God hier de hand in heeft..

Hij weet immers wat ik nodig heb om tot het doel/plan te komen die Hij voor mij voor ogen heeft.. Ik hoef alleen Hem maar te volgen..

En nu sinds vorige week heb ik definitief een jaar gekregen van de UWV om mij “werkfit” te maken.. zoals dat heet… onderzoeken welke richting bij mij past en welke trainingen, cursussen, testen, werkervaringsplekken, snuffelstages heb ik daar voor nodig om te komen tot “werk”..

Ik vind het zo bijzonder om mee te maken..
Er gaat een hele nieuwe wereld voor mij open.. tegelijk vind ik het ook ontzettend spannend!

Ben een echte laatbloeier zullen we maar zeggen.. maar het is nooit té laat toch??

Ook ben ik sinds kort begonnen met vrijwilligerswerk… gedeeltelijk terug naar mijn roots.. in de ouderenzorg maar dan op de dagopvang/dagbesteding.. activiteiten organiseren voor de ouderen.. 

Ooooooo wat voelt dat vertrouwd... het bloed kruipt waar het niet gaan kan zeggen ze wel eens..

Toch ga ik met het re-integratiebedrijf nog meer richtingen onderzoeken zodat ik straks een weloverwogen keus kan maken welke richting/werk bij mij past!

Maar ook merk ik dat ik ondanks dat het allemaal leuk en uitdagend is ik gauw in de valkuil van “afwijzing” val… deze “antenne” is zo ontzettend gevoelig geworden.. waardoor ik erg perfectionistisch ben geworden.. bang ben om fouten te maken.. stinkende mijn best doe.. ik gauw ja zeg als mensen mij om een gunst vragen.. of overal in mee ga terwijl ik dat misschien helemaal niet leuk vind.. mijn grenzen makkelijk over ga.. 

Simpelweg omdat ik bang ben om (weer) afgewezen te worden

Door deze valkuilen moet ik mijzelf vaak genoeg bij de kladden pakken en anders gaan “(om)denken”

Ook loop ik natuurlijk nu meer tegen mijn “imperfectie” aan… merk ik dat ik “net kom kijken” voor mijn gevoel… is natuurlijk aan de ene kant.. aan de andere kant heb ik een heleboel levenservaring waar ik zeer zeker ook wat mee kan in dit hele traject..

Hoe kan ik dan die angst voor afwijzing overwinnen?

Heb vorig jaar een hele cursus gehad hierin “Als mijn muren vallen” hier heb ik meerdere blogs over geschreven.. het heeft mij veel gebracht.. maar het blijft altijd een zwakke plek en dit weet de “andere kant” ook.. dat dit mijn zwakke plek is en hij zal altijd de aanvalspijlen daarop richten..

En dan lees je dit citaat:

‘Angst voor afwijzing verdwijnt alleen wanneer wij onszelf niet meer afwijzen’

Leanne Payne zegt in haar boek Herstel van identiteit door genezend gebed dat een gebrek aan zelfacceptatie onder christenen een van de grootste barrières is tot het ontvangen van Gods liefde en genezing. Zij legt uit dat wij nooit tot emotionele en geestelijke volwassenheid kunnen groeien zolang er in bepaalde gebieden in ons leven zelfafwijzing is. Alleen, het zit soms zo ingebakken en de gedachten van zelfkritiek voelen zo eigen. 

GOEDE BASIS

Als wij gezegend zijn met een gezond en realistisch zelfbeeld, hebben wij ook een hoge mate van zelfwaardering. Dit betekent dat wij ook zelfvertrouwen hebben, en dat vormt de basis waarop innerlijke zekerheid rust. Vanuit deze goede basis zijn wij in staat om risico’s te nemen, nieuwe dingen te leren, tegenslagen en faalmomenten te incasseren, zonder te denken dat wij inherent slecht zijn, niet deugen en tot niets in staat zijn. Deze basis hebben wij ook nodig om imperfectie in onszelf en anderen te incasseren, te relativeren en zelfs te omarmen. Gebrek aan zelfacceptatie heeft daarom een directe link met de neiging tot perfectionisme

Ook in mijn zoektocht.. in deze nieuwe fase.. want wat is dan het onderstaande stukje voor mij herkenbaar..

Ben ik goed genoeg? Ben ik mooi genoeg? Mag ik erbij horen? Ben ik van waarde? Doe ik ertoe? Ben ik goed zoals ik ben? Ben ik iemand die liefde verdient? Dit zijn vragen die vaak herhaald worden, diep in onze ziel. Wij zijn ons er zelf niet van bewust. Ze klinken namelijk als een soort achtergrondruis, een altijd aanwezige basisangst en onzekerheid. Het is deze angstige basis die ons aanjaagt in onze drang naar perfectie. Wij denken dat als wij dingen perfect doen, wij goedkeuring krijgen en niet afgewezen worden.

Helaas zal afwijzing op deze aarde altijd blijven bestaan.. we kunnen namelijk niet met iedereen vrienden zijn en we zijn allemaal verschillend en uniek gemaakt en leven allemaal dit lastige leven en ieder heeft zijn tekortkomingen…

Angst voor afwijzing verdwijnt alleen wanneer wij onszelf niet meer afwijzen. Willen wij perfectie bereiken, dan moeten wij eerst onze eigen imperfecties omarmen.  

Ik weet niet hoe het met jou zit maar ik krijg dit niet alleen voor elkaar.. mij zelf accepteren inclusief mijn imperfectie.. kan ik niet zonder Hem… ik heb Hem daarin zo nodig… maar wat ben ik daar blij om… want Zijn goedkeuring.. het weten dat Jezus je nooit afwijst.. wat je ook doet.. wat er ook verkeerd gaat.. hoe wankel je ook staat of Imperfect je ook bent… dat brengt HELING en HERSTEL!! 

Ik wil nog maar 1 ding en dat is met Jezus mijn leven leef want dan komt het goed!

Vanmorgen een geweldige preek gehoord over dat Jezus ons een leven wil geven in Volheid.. 

Maar wat is leven in Volheid??

De voorganger vertelde hoe hij dat uit had gelegd aan een meisje van 8 jaar.. en ik werd geraakt..

Hij was met het meisje van 8 in gesprek geraakt en samen zijn ze tot een definitie van Leven met Jezus in volheid gekomen..

Als je een glas hebt die vol is.. kan er niks meer bij.. maar dat hoeft dan ook niet want hij is compleet…

Wat vond ik dit een prachtige stukje… als wij een relatie hebben met Jezus, als Jezus helemaal verweven is in ons leven.. en wij ALLES van Hem verwachten en in afhankelijkheid van Hem leven… dan kan er niks meer bij maar dan hoeft er ook niks meer bij.. want dan is het goed… dan is ons leven compleet!

Compleet met onze imperfectie!

Ik blij en dankbaar dat ik kan zeggen dat ik een relatie heb met Jezus.. Hij heeft mij bij de lurven gepakt en ik heb Ja gezegd!! 

Het heeft mij Bevrijding, Vergeving, Genezing, (zelf)Acceptatie en Gezien zijn gebracht!

En samen met Hem mag ik, ondanks mijn imperfectie, het leven leven dat Hij voor mij bedoelt heeft.. onderzoekend, uitstappend en verlangend uitzien naar wat komen gaat…

Samen met Jezus durf ik mijn imperfectie te omarmen!

Be Blessed!

Meer dan Genoeg!

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Afgelopen zaterdag ging ik naar Amersfoort met de trein om te oefenen voor de concerten met Lou Fellingham met The Choir Company..

Dit ging niet zonder slag of stoot…

De vorige keer schreef ik al dat ik mij af en toe erg onzeker voel door wat er allemaal gebeurt en de grond flink onder mijn voeten schud..

Ik was net bezig om een nieuw leven op te bouwen met de liefde van mijn leven.. na een roerig leven werken aan stabiliteit en rust.. maar opnieuw staat mijn leven op de kop… en ja de hele situatie tornt flink aan mijn zelfvertrouwen.. eigenwaarde…  mantelzorg is zwaar en vermoeiend en brengt veel stress met zich mee waardoor ik af en toe flink onderuit wordt gehaald, en dan heb ik nog de spinnen in mijn hoofd vanuit mijn verleden die af en toe flinke spinnenwebben maken..

Die spinnenwebben belemmeren mij vaak in het contact maken met anderen.. ik ben een mensen mens en wil niks liever dan contact.. helaas is een van mijn spinnenwebben “onzekerheid” die mij ervan weerhoudt om op mensen af te stappen, een praatje te maken.. mijn keel wordt dicht geknepen en komt er geen geluid uit of ik ga stotteren…

Zitten ze wel op mij te wachten??

Ik wilde zo graag mee doen maar niemand van mijn zangvriendinnen deed mee.. dus ik moest alleen als ik mee wilde doen.. had mij vol goede moed opgegeven..

En toen was het Zaterdagmorgen.. de moed zonk mij in de schoenen en ik dacht ik blijf liggen.. ga het niet doen… ik kan het niet.. ik zing vals.. komt niet goed… straks sta ik helemaal alleen.. wie zal mij missen als ik niet ga… er zit niemand op mij te wachten.. allemaal spinnetjes die hun webben aan het spinnen waren en wat moest ik knokken en vechten om die webben te vernietigen..

Ik pakte mijn telefoon.. deed hem open en las direct een bericht op Instagram van Mirjam van der Vegte… wat trof mij dat… ik werd stil… en ik kon wel huilen van ontroering dat Jezus wist waar ik mee worstelde.. dat Hij mij zo tegemoet kwam..

ALLES WAT VANDAAG OP JE PAD KOMT, IS GENOEG ||

mirjamvandervegt_qs

ALLES WAT VANDAAG OP JE PAD KOMT, IS GENOEG ||
.
Van nature is de mens bang voor schaarste. Je denkt al gauw dat je niet genoeg bezit van alles wat je nodig hebt. Schrijfster Lynne Twist weet erover mee te praten: ‘De eerste gedachte die ’s ochtends bij me opkomt, is: ik heb niet lang genoeg geslapen.’ Dat idee van niet genoeg hebben, wordt gedurende de dag alleen maar versterkt. Je hebt niet genoeg werk, niet genoeg leuke vrienden, niet genoeg… vul maar in. Het intrigerende is dat genoeg helemaal geen hoeveelheid is, maar een maat die we onszelf toemeten. Je kunt er ook voor kiezen op een andere manier te kijken naar alles wat er op je pad komt. Leven vanuit de wetenschap dat er genoeg is en dat je als mens genoeg bent. Geniet deze dag van het genoeg dat je mag ontvangen!
.
.
Uit: Adem de dag van Mirjam van der Vegt

Nou hier kon ik het mee doen… ik die zei… wie staat er op mij te wachten??

Jezus zei dit vandaag tegen mij.. jij bent genoeg.. jij hoeft niet je best te doen en in een kramp te schieten want jij als persoon bent genoeg!

Ik voelde mij zo gesterkt om te gaan… natuurlijk vond ik het best nog wel spannend.. maar ik was niet meer bang.. ik had geen angst meer dat ik zou verdrinken in een eenzaam gevoel…. er niet bijhorend…

Nee… deze spinnenweb was gescheurd en God had Zijn licht er door heen laten schijnen…

Ik ben gegaan en wat heb ik een ongelofelijke mooie dag gehad.. eerst stond ik wat onwennig om mij heen te kijken en toen zag ik andere zangvriendinnen zitten en ik dacht “kom meid stap er op af.. je bent genoeg zoals je bent”… zo gezegd zo gedaan en het was goed.. ik had een leuke en gezellige dag met fijne contacten…

S’middags bevestigde God nog even wat ik die ochtend had gelezen.. dit deed Hij via de dirigent.. de dirigent wist niet wat ik die ochtend had gelezen en wat mijn worsteling was.. maar Jezus sprak door hem heen…

Hij (de dirigent) vertelde dat wij hier op dit moment niet zomaar zijn… dat meezingen genoeg was.. dat God een plek voor ons heeft binnen het koor.. je staat er niet voor niks.. Hij gebruikt jou op de plek waar jij op dat moment staat.. ook al sta je daar met honderd en wordt je stem niet gehoord.. God ziet jou wel staan en gebruikt jou daar op die plek..

En als ik dacht.. “ach ze missen me toch niet”.. dan had God mij vandaag zeker gemist en kan mij dan niet gebruiken… God heeft je dit talent gegeven en het is de bedoeling dat je het gebruikt en uitdeelt..

Dat wij ons in dienst stellen van de Gever van dit talent is onze opdracht op deze aarde..

Hij vertelde ook dat het geen hobby is als je weet waarom je staat te zingen en dat God je gebruikt.. dan wordt zingen Dienen… Au… zo had ik het nog niet eerder gezien maar wat werd ik er tegelijk ook blij van.. het gaf mij een hele andere kijk op het feit waarom ik zing…

Ik kreeg een enorm verlangen om deze God nog meer te dienen met mijn stem.. zingen is geen hobby meer van mij… nee het is een talent waarmee ik God wil dienen… Zingen als hobby is een vrijblijvend iets maar als zingen Dienen wordt vraagt het iets van ons.. van mij…  ook als mijn spinnenwebben groeien in mijn hoofd!

Zingen heeft voor mij een nog meer diepere betekenis gekregen!

Ik ben dankbaar voor deze bijzondere productieve dag.. veel geleerd.. niet alleen de nootjes.. maar ook een levensles!

Het was “MEER” dan Genoeg!!

Ik wil je als laatste bemoedigen met een lied wat precies mijn spinnenwebben verwoord  van Laura Daigle “You Say”

Vertaling  van You Say!

U zegt

Ik blijf stemmen in mijn gedachten horen die zeggen dat ik niet genoeg ben
Elke leugen die me vertelt dat ik me nooit zal meten
Ben ik meer dan alleen de som van elke hoogte en elke diepte?
Herinner me nog maar eens wie ik ben, want ik moet het weten (ooh oh)

U zegt dat ik geliefd ben, als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben, als ik denk dat ik zwak ben
U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zeg U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
ik geloof

Het enige dat nu telt is alles wat U van me denkt
In U vind ik mijn waarde, in U vind ik mijn identiteit, (ooh oh)

U zegt dat ik geliefd ben als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben als ik denk dat ik zwak ben
En U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zegt U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
Oh, ik geloof

Ik geef alles wat ik heb en leg het nu aan Uw voeten
U kent elke mislukking God, en U zult elke overwinning behalen, (ooh oh)
U zegt dat ik geliefd ben, als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben, als ik denk dat ik zwak ben
U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zegt U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
ik geloof
Oh ik geloof (ik), ja ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
Oh, ik geloof (oh)

Opwekking 695

On door Love Heals All ThingsinCreatieve christelijke plaatjes, PinterestEen reactie plaatsen

Opwekking 695

Verberg mij nu
onder uw vleugels Heer
houd mij vast
in Uw sterke hand

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Vind rust mijn ziel
in God alleen
ken Zijn kracht
vertrouw Hem en wees stil

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Bemoediging

On door Love Heals All ThingsinCreatieve christelijke plaatjes, PinterestEen reactie plaatsen

 

qoute Nic. Beets Bemoediging

Bemoediging

Een mens lijdt dikwijls het meest, voor het lijden wat hij vreest

doch dat nooit op zal dagen

Zo heeft men meer te dragen dan God te dragen geeft.

Het leed dat is drukt niet zo zwaar

dan vrees voor allerlei gevaar

Maar komt het eens in huis

dan helpt de Here altijd weer

en geeft Hij kracht naar Kruis!

Qoute Nic. Beets

 

Grenzeloos(e) Liefde

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Heb mij zelf even de tijd gegund om even te bloggen.. ik doe het veel te weinig… ik weet het.. maar wat ik in mijn vorige blog ook al vertelde… het is lastig om in onze situatie aan je zelf te denken en echt tijd voor je zelf vrij te maken..

Alhoewel ik weet hoe belangrijk het is blijft het er vaak bij… ja ja…wat zeg je dit weer makkelijk… helaas weet ik maar al te goed waar de “kneep” zit…. de kneep van het “niet aardig voor mij zelf zijn”.. de kneep van “Niet goed voor mijzelf zorgen hierin” want goed voor jezelf zorgen is ook je grenzen aan kunnen geven..

Maar wat is het moeilijk om juist diep in je hart te kijken en bij je gevoel te komen… het is toch veel gemakkelijker om gewoon door te gaan met het patroon wat je altijd hebt gedaan..

En toch word je soms terug geworpen op jezelf.. door je omstandigheden.. door andere mensen die je de ogen openen.. of door God.. God is een Liefdevolle God die je omstandigheden gebruikt om er het beste voor jou uit te halen.. soms om je dingen te leren.

Maar AU!!! wat doet dat soms pijn… maar Hij zou God niet zijn om jou daar in bij te staan.. en zo staat Hij mij daarin bij en is Hij erbij in mijn pijn en omstandigheden.

Het vraagt echt lef en moed om diep in je hart te kijken.. om te ontdekken waarom dingen gaan zoals ze gaan.. en dan wordt je stil… en kijk je omhoog.. en roep je “Help Heer… ik wil zo graag anders waarom val ik weer in mijn oude patronen terug”..

En Hij antwoordt als jij roept!

Maar ach.. hoe makkelijk is het.. terug vallen in je oude patronen.. als omstandigheden je triggeren aan je verleden.. als er situaties zijn die je eerder hebt meegemaakt en het allerlei angsten en zorgen oproept.. het voelt nou eenmaal veilig om net zo te doen en net zo te reageren zoals je altijd heb gedaan..

Slik….

Toch was ik de laatste jaren heel erg bezig om het anders te doen.. was ik er alert op als ik reageerde vanuit mijn pijn.. en toch… in die pijnlijke momenten kom je erachter dat je maar mens bent en dat je oude patronen op de loer liggen.

Wat is het dan een “Zegen” dat God mensen op je pad brengt… God zei deze week tegen mij via die persoon.. “Het is jou eigenwaarde.. respect voor jezelf.. het houden van jezelf wat ontbreekt.. en wat er voor zorgt dat jij steeds je grenzen verder verlegt”… ik dacht eerst van nee hoor.. ik houdt wel van mij zelf..

En dan opeens is er een stemmetje in je.. ik noem het de Heilige Geest omdat die in mij woont.. die zachtjes zegt.. “denk er eens over na.. zit er niet een kern van waarheid in…”? en als je dan vraagt om Licht, om Wijsheid hierin dan geeft Hij je die.. en dan gaan langzaam je ogen open en moet je bekennen.. en moet je erkennen dat je altijd alert moet blijven en dat Liefde een werkwoord is… ook de liefde voor jezelf!

Waarom lukt het dan niet.. waarom val ik dan zo gauw weer terug in het gedrag van oude patronen?… (mijn oude patronen zijn wegcijferen en grenzeloosheid)

Soms kun je in omstandigheden terecht komen waardoor er heftige pijlen in je blauwe plekken schieten.. zo gebeurde dat de laatste tijd ook bij mij.. en dat is erg pijnlijk.. en scheurt oude wonden open.. je hebt je oude pijn verwerkt.. maar het blijven littekens en die littekens zijn kwetsbaar.. en als er dan pijlen in die littekens terecht komen dan is de kans groot dat je ook weer vanuit die pijn gaat reageren..

De littekens die zijn ontstaan kwam door gebrek aan liefde.. doordat ik veel liefde miste ging ik ontzettend mijn best doen om die liefde te verdienen.. en dat verdienen dacht ik te doen door mijzelf compleet weg te cijferen..  want als ik op alles maar ja en amen zei dan werd er misschien toch nog een beetje van mij gehouden en was iedereen tevreden.. als ik maar deed wat de ander vroeg dan werd ik misschien gezien.. ik werd grenzeloos.. en iedereen walste er overheen of maakte daar misbruik van.. want ik zei toch niks.

Het heeft heel wat jaren geduurd totdat er die ommekeer kwam.. toen begon mijn zoektocht, een zoektocht naar mijn eigenwaarde.. wie was ik en waar lagen mijn grenzen.. maar ook naar Liefde.. Liefde voor mijzelf… maar dat was een enorme worsteling want in eerste instantie schaamde ik mij en was ik tegelijk enorm boos op mijzelf.. wat was ik een slappeling.. dat ik zo over mij heen had laten walsen.. dat ik geen nee kon zeggen.. dat ik mijzelf zo had weggecijferd..

Wat was ik een enorme sufferd… t’is je eigen schuld dat je dit allemaal hebt meegemaakt.. toch logisch dat anderen daar misbruik van maken..

Met deze gevoelens worstelde ik enorm..

Ik wist dat God mij had vergeven maar nu moest ik mijzelf nog vergeven.. en na gesprekken en therapie kon ik op een gegeven moment mijzelf ook vergeven.. en langzaam aan krijg ik mijn eigenwaarde terug en leerde ik mijn grenzen ontdekken..

Ik ben al weer een paar jaar onderweg om te groeien daarin, maar ik merk dat ik nog steeds ontzettend kwetsbaar ben..  er hoeft maar iets te gebeuren en mijn littekens scheuren open.. mijn eigenwaarde wankelt.. en ga ik reageren vanuit mijn oude patronen..

Het heeft tijd nodig… iets wat je jaren kapot heeft gemaakt… heeft ook jaren nodig om te herstellen

Maar wat zat daar nou onder, dat ik zo kwetsbaar ben en mijn eigenwaarde zo wankel? Ik dacht na en bad er voor en op een morgen werd ik wakker en God opende mijn ogen.. letterlijk en figuurlijk… het was een diepgewortelde angst.. en angst is een slechte raadgever en komt absoluut niet van God!

Door deze diep gewortelde angst verleg ik steeds mijn grenzen..

Ik heb het al eens eerder verteld in een van mijn blogs.. deze diep gewortelde angst komt vanuit mijn Verlatingsangst.. en dan kom ik in mijn kwetsbare gebied.. want mijn ervaring in mijn verleden is, dat als ik mijn grens aangaf, mijn grenzen volledig werden genegeerd of ik raakte de mensen kwijt.. ik werd niet gezien.. ik werd simpelweg niet gerespecteerd om wie ik was en wie ik ben.. en van daaruit bouwde ik een patroon op van grenzeloos zijn..  meegaan en meebewegen en je zelf wegcijferen, dan raakte je tenminste niemand kwijt (dacht ik).. maar wat ik uit het oog verloor was dat ik mijzelf wel volledig kwijt raakte..

Ik ben al zo vaak met deze angst naar God gegaan.. en God heelt, maar soms duikt die angst ineens weer op.. en er is één iemand die dat weet.. die je zwakke plek kent en weet dat hij je daarop onderuit kan halen..

Doordat deze angst zo diep geworteld zit is die moeilijk uit te roeien.. maar God is Liefde en opende Liefdevol mijn ogen..

Hij zei: Ik ben bij je.. ik ga je helpen.. het zal je alleen maar verder brengen.. als jij jezelf respecteert (grenzen) zul je ook respect terug krijgen.. “stap uit de boot durf op water te lopen”….

Maar wat is jezelf respecteren, door te geloven dat je er mag zijn.. dat het oké is wie je bent.. prachtig mooi Uniek gemaakt.. maar dat het ook oké is dat jij bepaalde grenzen hebt.. grenzen die bij jou passen.. en die niet zo voor de ander hoeven zijn…

Als jij bijvoorbeeld minder energie hebt.. ligt jou grens ergens anders dan als je kerngezond bent.. en dat is niet erg.. jij bent Uniek!

Als je niet je eigen grenzen respecteert schiet je van hot naar her.. en vaar je geen vaste koers meer.. en voor je het weet ga je kopje onder..

Nu moet ik nieuwe ervaringen op doen.. maar wat is dat eng.. maar alleen door te doen zal ik nieuwe ervaringen op doen.. als ik niets doe zal er ook niets veranderen..

En gelukkig doe ik nieuwe ervaringen op, en stapje voor stapje geef ik mijn grenzen aan.. met vallen en opstaan.. maar zo is het leven.. al doende leert men en men is nooit te oud om te leren..

maar ik merk wel omdat het om diepe wonden gaat dat ik het niet alleen kan.. dat ik niet alleen deze angst kan overwinnen maar met Zijn hulp gaat het mij lukken..

Vanmorgen waren we naar de kerk.. en wat is God goed… God gaf mij een geweldige bemoediging…

De Preek vanmorgen ging over 1 Korinthiers 13….

De liefde

Al sprak ik de talen van alle mensen en die van de ​engelen​ – had ik de ​liefde​ niet, ik zou niet meer zijn dan een dreunende gong of een schelle ​cimbaal. Al had ik de gave om te profeteren en doorgrondde ik alle geheimen, al bezat ik alle kennis en had ik het geloof dat bergen kan verplaatsen – had ik de ​liefde​ niet, ik zou niets zijn. Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de ​liefde​ niet, het zou mij niet baten.

De ​liefde​ is geduldig en vol goedheid. De ​liefde​ kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid. Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent ​het kwaad​ niet aan, ze verheugt zich niet over het ​onrecht​ maar vindt vreugde in de waarheid. Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze.

Dit hoofdstuk is zo bekend.. De bijbel is eigenlijk een grote schat.. en een rijke verrassende schat..  soms heb je een stukje al zo vaak gelezen.. maar steeds opnieuw haal je er weer nieuwe inzichten uit.. een onuitputtelijke bron!

Want hoe blijf je in die Liefde.. Hoe raak je steeds vol van die Liefde.. en het gaat dus niet alleen om Liefde voor een ander maar ook Liefde voor jezelf.. want er staat ook in de bijbel… Mattheus 22:37-38  ‘Heb de ​Heer, uw God, lief met heel uw ​hart​ en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. 

God gaf ons daar duidelijk een opdracht mee.. je kan dus niet aan de Liefde wat beschreven staat in Korinthiërs 13 voldoen als je niet van je zelf houdt!

Maar de spreker vertelde nog meer over deze liefde.. hoe blijf je ondanks je omstandigheden in die Liefde.. de Liefde voor de ander en de Liefde voor jezelf?

Door Hem uit te nodigen… Uit te nodigen in je leven.. want als je Jezus aanvaardt in je leven, komt daarmee de Heilige Geest in je hart wonen en daarmee ook Zijn Liefde.. maar die liefde moet wel blijven stromen.. want als je uitdeelt maar niet bijtankt dan raakt het op een gegeven moment op.. dus om in die Liefde te kunnen blijven delen heb je ook nodig dat je steeds weer bijtankt en dat doe je door te blijven drinken uit Gods onuitputtelijke bron.. en die bron is er in vele opzichten.. Zijn Woord (bijbel).. een relatie (bidden) met God hebben.. en je broers en zussen opzoeken om elkaar te bemoedigen en op te bouwen!

En als je zo je Liefde blijft aanvullen kun je blijven volharden in je omstandigheden en zal die Liefde uiteindelijk winnen van je angsten!

Je mag er zijn!

Be Blessed!

 

Vreugdetranen!!!!

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Vreugdetranen!!!!

Herken je dat…. Vreugdetranen… Huilen van Vreugde…. of andersom… In je Verdriet Vreugde ervaren?!?!….

Het kan…

Wij gaan door een heftige tijd… een periode waarin er veel wordt gehuild… een periode waarin emoties door elkaar heen lopen.. heen en weer schieten.. jantje huilt, jantje lacht… en man wat is dat vermoeiend…

Doordat je allebei in een rouwproces zit… en allebei vaak overmand bent van verdriet is het een kunst om elkaar te blijven vinden… dit gaat met vallen en opstaan… soms zijn we zo overspoeld door verdriet dat het enige wat er dan nog overblijft is stil zijn en elkaar stevig vasthouden en gewoon verdrietig zijn.. het mag… elkaar laten merken dat de Liefde overwint!

00ea5f72ae28d4e770b1900562eca55c

Wij mensen denken vaak dat wij sterk moeten zijn… niet laten blijken dat je verdrietig bent…dat je het even niet ziet zitten… nee dat kan niet… wij leven helaas in een maatschappij waar vaak geen plek is voor verdriet.. ja eventjes maar dan moet je weer door hoor.. niet te lang in blijven hangen…niet gezond voor je…

Maar Verdriet mag er zijn, het is gezond… je kunt het beter maar toelaten dan je sterk houden en kop in het zand en doorgaan… want vroeg of laat komt het eruit… en vaak als het er dan uitkomt is het veel heftiger…  een stevig potje janken lucht vaak op… je krijgt weer ruimte om door te gaan.. de tranen spoelen je ziel schoon.

Toen mijn man de voorlopige diagnose CADASIL kreeg dringt het eerst niet zo door… maar in die CADASIL zijn verschillende symptomen waaronder Dementie en dan kom je in de groep Vasculaire Dementie omdat CADASIL een erfelijke vaataandoening is…. je stopt het in eerste instantie wat weg en ach we zien wel… maar het moeilijke is dat je het ene moment merkt dat het best wel erg is, terwijl je een ander moment denkt zie je wel ik heb me vast vergist… en dan het volgende moment komt het weer pijnlijk binnen…

Je hebt verschillende soorten dementie en als je vasculaire dementie hebt dan besef je heel lang wat er mis gaat en daardoor heb je ook erg veel last van je emoties… je hebt je emoties niet meer zo goed onder controle… ik vergelijk het dan vaak met een flipperkast…en ja dat is zeer vermoeiend… voor mijn man maar ook voor mij…het is voortdurend schakelen… daarnaast merk je dat hij steeds meer de grip op de situatie verliest… wat hem erg onzeker maakt… en daardoor weer erg emotioneel en angstig….

Ga maar na… als je niet weet wat er allemaal gebeurt.. als je merkt dat je bepaalde dingen niet meer begrijpt… niet meer weet hoe iets ook al weer moest.. waar iets ligt… waar je bent en vul verder maar in… ik zou geloof ik ongelofelijk angstig worden… want wie moet je dan vertrouwen??

Wat ben ik dan blij dat wij een God kennen die wij kunnen vertrouwen.. die ons de weg wijst!

Maar ook dat is een proces… het is niet zo makkelijk dan dat ik het hier neer schrijf… dit is echt een proces met vallen en opstaan… soms is God voor onze menselijke gedachten zo ver weg… horen wij Hem niet… voelen wij Hem niet… en dan moet je op Hem vertrouwen… dat Hij het beste met ons voor heeft.. ondanks… ondanks dat hij straks misschien niet meer zijn eigen vrouw zal herkennen… zijn eigen kinderen… niet meer weet wat er gaat gebeuren… dat vooruitzicht is zo beangstigend… ook voor mij als partner… maar ik heb wel geleerd in dit proces om niet te ver vooruit te lopen… natuurlijk houd je rekening met… maar als je te ver vooruit kijkt dan raak je alleen maar meer moedeloos… juist nu is het belangrijk om met de dag te leven…

En als je er dan zo doorheen kan zitten.. als de angst je hart letterlijk en figuurlijk beklemt.. want angst doet wat met je hoor ook lichamelijk… dan mag je het uitroepen naar Hem… onze Rots… en dan komt Hij in jou wanhoop..

Ik heb al veel meegemaakt en steeds weer mag ik ervaren dat het zo is… maar het vraagt van ons elke keer weer een stap… naar Hem toe gaan die jou leven in Zijn hand heeft.. en wat geeft die zekerheid rust en veiligheid.. dan hoef ik niet meer bang te zijn… ja ik zeg hoef … want natuurlijk ben en blijf ik mens en slaat de angst mij nog vaak genoeg om het hart… nog vaak genoeg is er paniek in mij…

Maar ik ben blij en dankbaar dat ik een kind van God ben en dat de Heilige Geest in mij is komen wonen en mij steeds herinnert aan Jezus… aan de Rots… en dan tegen mij zegt met een fluister stemmetje.. zoek Hem.. roep Hem aan… ga zingen… ga bijbel lezen… ga bidden en vul zelf maar in

Toen de Here Jezus naar de Hemel ging heeft Hij ons een Trooster gestuurd… Iemand die altijd bij ons is.. in ons is.. die ons wijsheid geeft.. en ons dingen influistert… en dan is het aan ons of wij luisteren… of wij Zijn stem herkennen… en ook gaan doen wat Hij van ons vraagt… vaak spreekt de Heilige Geest tot ons maar willen wij het niet horen omdat wij vaak denken vanuit ons eigen kracht..

Zo beginnen wij nog steeds elke morgen met lezen en bidden… wij kiezen ervoor om ondanks onze omstandigheden Hem te blijven zoeken… en het mooie is…  dat Hij zich dan laat zien.. dat Hij ons zoeken beloont…

Natuurlijk kun je dan dagboekjes gaan lezen over verdriet… over troost… logisch vanwege de situatie waarin je zit… maar ik kreeg heel sterk op mijn hart om het tegenovergestelde op te zoeken.. om juist gevuld te worden met iets positiefs…  dus niet over Verdriet en Troost te gaan lezen maar over VREUGDE.. BLIJDSCHAP!!

Vond dit best wel vreemd dat dit in mij opkwam en wist ook niet wat het ons zou brengen…  maar ik kan alleen maar zeggen dat er tot nu toe alleen maar Zegen uit voort komt… Zegen… Troost… Bemoediging…

Juist doordat wij de “Vreugde” opzoeken worden we blij.. worden we getroost… door Hem die Vreugde is!

Wij lezen vaak leesplannen van Bible.com… waar mooie leesplannen opstaan met overdenkingen die je als dagboek kunt lezen…

Vorige week zijn wij begonnen aan het leesplan Een Impuls van Vreugde

En op een ochtend mochten we psalm 126  lezen

De Heer heeft iets groots voor ons verricht

Een ​pelgrimslied.

Het was als een ​droom:

Jeruzalem, door de Heer hersteld

in oude ​glorie.

We konden weer lachen,

van vreugde juichen;

alle volken zeiden:

‘De Heer heeft voor hen iets groots verricht.’

De Heer heeft voor ons iets groots verricht,

wat waren we gelukkig!

Heer, herstel ons in oude ​glorie,

zoals de regen de droge beken vult.

Al ​zaait​ een mens onder tranen,

hij zal oogsten in vreugde;

al gaat hij in droefheid voort

met de zaaikorf aan de heup,

zingend komt hij van het land

met zijn armen vol ​schoven.

Hier lees je in de laatste verzen dat wie met tranen zaaien in Vreugde zullen oogsten… Dit is een prachtige bemoediging…

Geef niet op als je in de grootste ellende zit… als je neerslachtig bent… of als je groot verdriet hebt mee te dragen… want al die tranen die je hebt gehuild zal God omzetten in Vreugde!

Jouw tranen....

Al ​zaait​ een mens onder tranen, hij zal oogsten in vreugde;

Vaak heb je veel meer ruimte voor vreugde als je ook de andere kant hebt meegemaakt.. als je intens verdriet hebt gekend.. als je door ellende bent gegaan…

Echt Vreugde is niet onmogelijk als je in diep lijden zit… als je te maken hebt met ondragelijk lijden.. op uitzicht dat je nooit meer beter wordt…  of dat jou ondragelijk leed is aangedaan… want het staat in de bijbel en wel in psalm 126.…  en dat Zijn Gods beloften aan jou… Hij is jou niet vergeten en wil samen met jou naar die diepe vreugde toe werken… de allermoeilijkste periode in jou leven kan de mooiste periode in jou leven worden… als jij jou situatie aan God geeft en op Hem vertrouwd dat Hij je situatie kan omkeren..

En zo mogen wij meemaken dat ondanks dat wij in deze verdrietige periode zitten… Hij ons diepe vreugde kan geven…want toen wij deze psalm lazen voelden we ons bemoedigd… getroost… kregen we weer Hoop… dat wat er ook gebeurt Hij onze situatie eens kan omkeren..

Menselijker wijs is er geen hoop op genezing want het proces gaat door… er zijn geen medicijnen of therapieën voor… onze enige hoop ligt daarom in Hem.. Hij alleen kan onze situatie nog omkeren… en daar bidden we elke dag voor…

En hebben we dan de zekerheid dat God dan ingrijpt??… nee… wij weten niet of Hij het gaat doen.. maar we mogen er wel op blijven hopen… Hoop/Moed verloren al verloren…

Wij zeggen Ja… samen zeggen wij Ja tegen het vertrouwen in deze God… dat ondanks onze situatie wij vol houden en doorgaan in het volle vertrouwen dan ons leven veilig is in Zijn handen wat er ook gebeurt..

Is het dan hopen tegen beter weten in?? Wederom zeg ik “Nee want gebeurt het niet in dit leven dan ligt er een eeuwige toekomst in het verschiet” dat is onze hoop!

297562fa4e4081bcb5e13d57a26ee817

Zijn wij dan niet meer verdrietig? Natuurlijk wel.. de last is zwaar.. onze weg is heftig… maar het is te dragen omdat Hij ons vasthoudt en in ons leeft.. het onderstaande lied is een prachtig lied wat ons verteld dat wij het zelf niet hoeven te doen.. maar dat wij door Hem leven!

 

U bent God, U bent wie U bent,
U blaast mij Uw adem in
Sta ik voor het heetste vuur, ik leef in U.
U bent sterk, zelfs al ben ik zwak;
U geeft kracht voor elke stap.
Sta ik voor het heetste vuur, ik weet:
Heer, ik leef in U.

 

En dan hoeven we niet bang te zijn want:                              U bent sterk, zelfs al ben ik zwak;
U geeft kracht voor elke stap.
Sta ik voor het heetste vuur, ik weet:
Heer, ik leef in U. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 5

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Angst voor Afwijzing

De derde muur is de muur van De Angst voor Afwijzing

Deze blog is het vervolg op de blog “Angst voor afwijzing” en ga ik je vertellen hoe je deze muur omver kunt gooien en hoe God herstel geeft..

Het is belangrijk om die muur om te gooien.. dat je weet waar je ware identiteit ligt… en bij wie je moet zijn als je beproeft word… of wordt aangevallen door de leugens in je denken…

Je moet steeds terug naar je bron… en je bron is bij Jezus… Gods liefde is constant en betrouwbaar… Hij blijft altijd dezelfde… er is niets veranderlijker als de mens… maar als wij naar God toe gaan en bij Hem de waarheid vinden zullen we steeds vaster in onze identiteit komen te staan… en zal de angst voor afwijzing verdwijnen..

Wij mogen weten dat wij in Zijn liefde geworteld zijn Efeziërs 3:17 en niet in de leugens die afwijzing met zich meebrengt…

We moeten stoppen met ons oude leven… ons oude denkpatroon… Ons oude leven heeft een onstabiel fundament het is besmet met wat anderen van ons denken… met ons oude denken… ons eigen ik… onze eigen prestaties…

Maar we mogen in een nieuw leven gaan wandelen dus ook in een vernieuwd denken… waarin een stabiel fundament is waar Zijn waardering in ligt… Zijn woorden en beloften in liggen… Zijn hulp en Genade in ligt.. waar we in een proces vernieuwd worden in ons denken…

Wij mogen onze toevlucht zoeken in de aanvaarding van God.. hoe God over ons denkt.. God houdt zoveel van ons…. maar Hij houdt te veel van ons om ons te laten hoe we nu zijn…

Hij wil zo graag met ons aan de slag.. om ons te vormen meer en meer naar de persoon zoals Hij jou heeft bedoelt…. en ja dan worden we geschuurd en geschaafd… gesnoeid.. maar als je op een goede manier wordt gesnoeid ga je meer vrucht dragen…

En dan mogen we gaan staan in onze nieuwe vrijheid..

Jezus wist als geen ander wat afwijzing was… Hij heeft in verschillende vormen afwijzing ervaren… via verleiding… via beproeving… maar Jezus wist wat Hij moest doen als hij afgewezen werd… als Hij beproeft werd… het was voor Hem altijd een reden om dan Zijn Vaders aanwezigheid op te zoeken…

Als wij ons afgewezen voelen mogen wij ook weten wat wij kunnen doen…. wij mogen ons dan terugtrekken bij onze liefdevolle Vader… en ons laten vullen met Zijn aanvaarding… Hij staat met Zijn armen wijd open op je te wachten!

Ik ervaar juist dat crisis mij dichter bij God brengt… moeilijke periodes brengen mij dichter bij God dan als alles goed gaat….

Door wat ik in mijn leven heb meegemaakt heb ik God leren kennen als een liefdevolle God.. als een God die voor mij zorgt en die er altijd is… die altijd thuis is.. als ik het moeilijk had dan riep ik God aan en dan was Hij er… dan kreeg ik bv plotseling een passende Bijbeltekst of kwam er op dat moment een geweldig mooi lied voorbij op de radio… luister altijd naar Groot Nieuws Radio   Hierin hoorde ik altijd Gods bemoedigend stem die zij… Ik ben er wel hoor… wees niet bang Ik hou je vast… en dan werd ik rustig en kon ik vol vertrouwen weer verder..

Heb jij ook zo’n verhaal… dat je juist in moeite God vond? Of herken je dat niet… 

We mogen accepteren wie we zijn…

31454163_1780491212015359_1136647358126227456_n

We mogen leren om tevreden te zijn met wie we zijn… en waar nodig natuurlijk aan de slag om meer op Jezus te gaan lijken… maar we mogen weten dat we geaccepteerd zijn door God.. dat Hij ons ziet door Jezus.. zonder enige voorwaarde… daarin mogen we groeien…

Daar tegenover moeten we de deur naar afwijzing sluiten… en dat doe je door:

  • Niet afhankelijk te zijn van menselijke waardering
  • Niet trots te zijn
  • niet anderen tevreden willen stellen om de waardering
  • niet de ander tot onze bron maken

JEZUS IS DE BRON VAN HET  LEVEN!!!

Wij mogen vrij wandelen in de aanvaarding van God….. De liefde van God ervaren en geloven geeft een vaste identiteit als geliefde zoon of geliefde dochter…. Jezus leefde vanuit deze aanvaarding van de Vader…..

Als je geliefd en geaccepteerd wordt dan bestaat het gevaar dat wij ons trots gaan voelen… dat we de eer aan ons zelf geven… maar wij mogen niet vergeten dat wij herstel van ons verwonde hart hebben gekregen puur door de genade van God.. omdat Hij van ons houdt en om ons geeft.. aan God dus alle eer!!!

Als iemand mij eert en bevestigd is dit een uitstekende aanleiding om God te loven en te danken voor wat Hij in mij heeft gedaan…

Om je muur te laten vallen zul je stappen moeten zetten naar God toe maar ook naar de vijand…  Ten eerste moeten we de “angst voor afwijzing” BELIJDEN bij God… aan Hem vergeving vragen dat je in deze leugen hebt gelooft en dat je er ook naar hebt gehandeld…  Stap 2 is het HERROEPEN bij de vijand…  en dan heb je de muur AFGEBROKEN…… en rest je nog om God te DANKEN voor dit wonder en mag je God vragen dat Hij je wil vullen met de waarheid… met Zijn aanvaarding en Liefde.

Als je muur is gevallen krijg je ruimte van God om te groeien en te ontplooien.. en dan mag je God vragen of Hij je wil helpen om tot ontplooiing te komen en in vrijheid te leven.. door dat je muren vallen wordt je ruimte groter… je kan het zien als een tuin… eerst was je tuintje klein.. je had beperkt ruimte omdat er dikke muren om heen stonden… maar hoe meer muren er vallen hoe groter jou tuin wordt… en dan mag je bidden:

Heer Jezus, leidt mij om het nieuwe goede land in te nemen, dat u mij geeft… Laat mij die plaats zien en help mij die vorm te geven. Ik heb Uw hulp nodig, om de grenzen van mijn tuin te bewaken… Ik wil de door U toevertrouwde schat op de juiste manier te bewaken…

Je bewaakt je tuin door je grenzen aan te geven…. Jij mag in staat gesteld worden om gezonde grenzen te stellen…

Zelfaanvaarding is dat jij je eigen grenzen leert erkennen en dat je ze ook bevestigd… “Ja dit zijn mijn grenzen, dit is wie ik ben”

Grenzen zijn nodig.. God geeft ook duidelijk grenzen aan in de bijbel… grenzen die goed voor ons zijn… als wij die niet respecteren dan gaat het mis.. dan gaan er dingen fout…

Grenzen zijn: Accepteren… Respecteren en Waarderen…

In de ruimte die God je heeft gegeven heeft Hij jou ook schatten toevertrouwd… schatten zijn bijvoorbeeld.. “Gezondheid.. tijd… Liefde.. dromen.. vertrouwen op God.. Ideeën  die je hebt…. handig zijn in creativiteit… kunnen luisteren… kunnen bemoedigen.. kunnen troosten”… enz.. enz..

Welke schatten heb jij van God gekregen en weet jij die schatten te waarderen…

557b21b29745f0228d46da5c863d0596

Ik heb het altijd wel lastig gevonden om te ontdekken welke schatten God mij had gegeven maar na er over na te hebben gedacht kom je er wel achter… en dan mag je er ook wat mee doen.. maar wel binnen je grenzen… ik heb lang geworsteld met wat mijn grenzen waren en nog vind ik dat lastig… er zijn veel mensen geweest die mijn grenzen nooit hebben gerespecteerd… die voortdurend over mijn grenzen gingen… grenzen die ik aangaf maar die genegeerd werden, hierdoor werd mijn eigenwaarde flink op de proef gesteld, waardoor de grenzen die ik had vervaagden, omdat ik op een gegeven moment dacht dat ze niet belangrijk waren, omdat toch niemand er rekening mee hield… Toen ik bevrijd werd in 2010 moest ik mijn grenzen weer leren ontdekken… wie ben ik en wat wil ik.. wat vind ik leuk… wat is mijn mening…dit is zo lastig… en nog vind ik het af en toe ontzettend moeilijk.. want worden ze nu wel gerespecteerd? houd men dan nu wel rekening met mijn grenzen? dat vertrouwen moet groeien en dat heeft tijd nodig…

Als we gescheiden leven van God hebben we vaak geen duidelijk beeld en zekerheid van wat goede grenzen zijn… we weten vaak niet meer wie we zelf zijn… je voelt je emotioneel verantwoordelijk voor de gevoelens en reacties van andere…. Goede grenzen met duidelijke verantwoordelijkheden zijn zo belangrijk voor een christen en helpen je ook om als christen te leven… ieder mens heeft grenzen nodig…

Heel vaak hebben mensen verkeerde associaties met grenzen stellen…  met nee zeggen… Ze zeggen dan dat je ontevreden bent… dat je dan boos bent…  dat je dan opstandig bent..  dat je dan  anderen kwetst… maar dat is niet zo… je bent een mens en hebt beperkte capaciteiten… je kunt niet alles voor een ander doen of oplossen.. je kunt niet voor iedereen verantwoordelijk zijn… jou verantwoordelijkheid is dat je goed voor je zelf zorgt… en dat je doet wat God van je vraagt… gehoorzaamheid aan God moet op de eerste plaats komen…

Maar uit je zelf is dit moeilijk en kunnen wij niet goed onze grenzen stellen… hier hebben we de hulp van de Heilige Geest bij nodig om goede grenzen te stellen…

In Johannes 15:5  staat dat wij Jezus nodig hebben omdat wij zonder Hem niets kunnen…

Ik ben de wijnstok, gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen.

En in Johannes 5:19  staat dat ook Jezus niets zonder zijn Vader kon doen…

Jezus​ reageerde hierop met de volgende woorden: ‘Waarachtig, ik verzeker u: de Zoon kan niets uit zichzelf doen, hij kan alleen doen wat hij de Vader ziet doen; en wat de Vader doet, dat doet de Zoon op dezelfde manier.

De Heilige Geest helpt ons om onze puinzooi op te ruimen.. Hij redt ons van gevaar… Hij onderwijst ons… en Hij leidt ons naar de volle waarheid..

In Johannes 14:16-17 staat dat toen Jezus met Hemelvaart naar de Hemel ging Hij ons een helper zou sturen…

Dan zal ik de Vader vragen jullie een andere pleitbezorger te geven, die altijd bij je zal zijn: De ​Geest​ van de waarheid. De wereld kan hem niet ontvangen, want ze ziet hem niet en kent hem niet. Jullie kennen hem wel, want hij woont in jullie en zal in jullie blijven

In 1 Timotheüs 1:7 staat

God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, ​liefde​ en bezonnenheid.

De Here Jezus is naar de hemel gegaan en pleit voor ons bij God.. als wij iets verkeerds doen.. zondigen.. dan pleit de Here Jezus voor ons bij God… en God ziet ons niet maar ziet de Here Jezus…. De Here Jezus staat voor ons…  waardoor God ons als het ware niet kan zien..  het mooie is als de Here Jezus voor ons is wie kan er dan tegen ons zijn…

Dit staat in Romeinen 8:26

De Geest helpt ons in onze zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons ​gebed​ tegen God moeten zeggen, maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten. 

En een prachtige bemoedigende tekst vind ik in Romeinen 8: 34-39

Wie zal hen veroordelen? ​Christus​ ​Jezus, die gestorven is, meer nog, die is ​opgewekt​ en aan de rechterhand van God zit, pleit voor ons. Wat zal ons scheiden van de ​liefde​ van ​Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het ​zwaard? Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht. ’Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad.  Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, ​engelen​ noch machten noch krachten, heden noch toekomst, hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de ​liefde​ van God, die hij ons gegeven heeft in ​Christus​ ​Jezus, onze ​Heer.

Hoe behoud ik deze vrijheid… Geef de vijand geen kans om binnen te komen… dus trek de wapenrusting aan… en laat je leiden door de Heilige Geest..

In Jacobus 4:7-8 staat

Onderwerp u dus aan God, en verzet u tegen de ​duivel, dan zal die van u wegvluchten. Nader tot God, dan zal hij tot u naderen. Reinig uw handen, zondaars; zuiver uw ​hart, weifelaars. 

En in 1 Petrus 5:8-9 staat

Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de ​duivel, zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi. Stel u tegen hem te weer, gesterkt door uw geloof, in het besef dat uw broeders en zusters, waar ook ter wereld, onder hetzelfde leed gebukt gaan. 

Het is dus belangrijk om de wapenrusting aan te doen… omdat ook de vijand niet stil zit..en wij willen toch ons gewonnen land niet weer laten weg roven… wij willen toch onze overwinning niet weer uit handen geven toch?

De wapenrusting kun je vinden in Efeziërs 6:14-17

Houd stand, met de waarheid als ​gordel​ om uw heupen, de ​gerechtigheid​ als ​harnas​ om uw borst, de inzet voor het ​evangelie​ van de ​vrede​ als ​sandalen​ aan uw voeten,  en draag bovenal het geloof als ​schild​ waarmee u alle brandende ​pijlen​ van hem die ​het kwaad​ zelf is kunt doven. Draag als ​helm​ de verlossing en als ​zwaard​ de Geest, dat wil zeggen Gods woorden.

Je hebt daadkracht en moed nodig om grenzen te stellen. Het is moeilijk om goede grenzen te stellen, omdat de kracht en moed die er voor nodig is vaak ontbreekt en het recht op eigen grenzen geroofd is. Als ik mijzelf niet kan begrenzen kan ik mijn leven niet opbouwen en mijn persoonlijkheid niet ontwikkelen… God wil dat ik leef en dat mijn ziel gezond is.

Daarvoor moet ik wel actief worden… God heeft mij verantwoordelijkheid gegeven over leven en grenzen. Ik wil mijn grenzen ontwikkelen en God wil mij daarbij helpen. Het is belangrijk dat ik in beweging kom en uit mijn passiviteit en angsten.

God daagt mij uit: “Alsjeblieft, Roep om Mijn hulp!!! Bid tot Mij, dan krijg je steun en bovennatuurlijke kracht. Mattheüs 7:8 Want ieder die vraagt ontvangt, en wie zoekt vindt, en voor wie klopt zal worden opengedaan.

Ik vraag jullie om mee te bidden in de stiltes jullie verlangens zelf bij God bekend te maken.

Heer Jezus,

Ik belijd mijn onvermogen om gezonde grenzen te stellen. Ik heb Uw hulp nodig. Ik vertrouw hier op Uw belofte: “Gelukkig zijn zij die het verwachten van God alleen en niet van zichzelf…” (Mattheus 5:3) Ik heb uit angst voor de reacties van anderen, mijn grenzen niet goed ontwikkeld. Laat me zien voor welke reacties en van wie, ik zou vrezen? (noem specifieke namen). Ik laat de angst voor deze reacties en eventueel verlies van die relatie los en geef ze aan U terug.

Ik smeek U om mij te vullen met Uw kracht, zodat ik weer initiatief kan nemen. Laat mij zien, wiens aandacht en wiens gemeenschap ik moet opgeven als ik ervoor kies een bevrijd leven met gezonde grenzen te leiden. (brengt de Heilige Geest mij namen te binnen?).

Heer U alleen zult mijn Heer zijn. In Uw naam verbreek deze ongezonde bindingen en vraag U om bevrijding en genezing. Ik spreek Uw waarheid uit over deze situatie. Ik laat wrok en verkeerde reacties bij de persoon. Het is zijn probleem. Hij heeft geen recht op iets van mij. Ik leg mijn hand op mijn hart en beslis innerlijk voor mezelf: “Ik laat de negatieve emoties van anderen niet in mijn hart binnen. Dat is zijn probleem. Ik laat ze bij hem. Ik bescherm mijn hart voor de negatieve emoties van anderen”.

Ik laat mijn grenzen niet door boodschappen van schuld, die me een slecht geweten geven, bepalen. Heer Jezus U zei in de gelijkenis van de arbeiders in de wijngaard: “Is het niet Mijn zaak wat ik doe met Mijn eigendom?” (Mattheüs 20:15). Ik bescherm wat U, Heer, mij als schatten hebt toevertrouwd. (Bedenk wat die schatten zijn: Tijd, liefde, Ideeën, verstand, handigheid, creativiteit, vreugde, gastvrijheid, kunnen luisteren, bemoedigen, troosten, geven).

Ik Gééf, maar ik behoud de controle over mijn geven. Ik Vérgeef degenen die ertoe hebben bijgedragen dat ik moeilijk grenzen kan stellen. (noem in je stil gebed de namen die in je opkomen). Ik vergeef degenen die mijn grenzen hebben overschreden door manipulatie en controle!

Dank U Vader dat mijn waarde ligt in wat U van mij denkt. Ik ben Uw geliefde kind, volledig aangenomen, voor Eeuwig. Dank U Vader, dat U mij omhult met Uw liefdevolle tegenwoordigheid. 

Ik hou ook van U!

Be blessed!

29683495_1760919543970723_5758880420274835053_n

De Volgende keer de laatste dag Muur van afwijzing van anderen!

 

 

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 4

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Angst voor Afwijzing

De derde muur is de muur van De Angst voor Afwijzing

Deze muur gingen we op de derde dag van de cursus “Als muren vallen” om ver gooien… wat was dat een heftige dag… want als je veel met afwijzing in je leven te maken hebt gehad dan bouw je een muur om je heen op die bestaat uit de angst dat het weer gaat gebeuren…

Ik ben deze dag erachter gekomen dat de “angst voor afwijzing” mij eigenlijk klein houdt… dat deze muur mij belemmerd in de contacten met anderen maar ook in mijn zelfontwikkeling…  wat ben ik geschrokken van deze ontdekking… maar wat ben ik blij en dankbaar dat op deze dag bij mij de ogen zijn open gegaan en vooral waarom ik er ook nog steeds zo’n last van heb en dat ik dit eigenlijk zelf in stand houdt…

Wat doe ik mijzelf te kort met die “angst voor afwijzing”  maar ook anderen…

Ik zal proberen uit te leggen wat God mij die dag heeft laten zien…

Wij mensen willen geliefd worden… geaccepteerd worden en erkend worden in wie we zijn… Hier hangt zoveel van af… het is zo belangrijk voor ons zelfbeeld als we opgroeien in een omgeving waarin we gevoed worden met goede positieve woorden…Hier worden we door opgebouwd…

b5a521a8e1208fff433431017a4c3678

Maar als dit niet gebeurd dan is Afwijzing levensbedreigend.

Het is net een motor als die de juiste brandstof krijgt dan draait de motor op volle toeren maar krijgt hij verkeerde brandstof dan zal hij al gauw gaan pruttelen tot dat hij stuk gaat en er mee ophoudt..

Juist daarom is afwijzing en kritiek een grote emotionele belasting.. als je dit veel in je leven hebt meegemaakt dan bouw je een muur op van angst… je wordt bang voor mensen dus dan doe je ontzettend je best om de mensen het naar de zin te maken omdat je handelt uit angst voor de mensen maar dan handel je niet uit geloof in God..

Als je handelt uit angst:

  • ben je bang om erkenning te verliezen..
  • je bent bang om alleen te zijn..
  • je bent bang voor de roddels van andere mensen..
  • je bent bang om uitgelachen te worden…
  • je bent bang voor wat anderen over je denken…

Die angst gaat in je koppie zitten en beheerst op een gegeven moment compleet je denken… waardoor je in leugens gaat geloven die jij jezelf aanpraat en wat anderen tegen je zeggen… bv dat je er niet bij hoort… dat je nooit aan hun verwachtingen kan voldoen…

Angst kan zoveel invloed hebben in je leven dat het je gewoon verlamd… je durft niet meer… het remt je in je doen en laten.. je bent bang om het niet goed te doen.. je bent bang om te falen…. op een gegeven moment ga je jezelf compleet weg cijferen.. je neemt genoegen dat mensen je niet accepteren… je eigenwaarde verdwijnt helemaal en minderwaardigheidsgevoelens komen er voor in de plaats… je gaat ook een rol aannemen waarvan je denkt dat de ander dat wel accepteert en voor dat je het weet ben je een kameleon die zich aan alle situaties aanpast…

Je bent zo bang om anderen te teleur te stellen als je gewoon jezelf bent… (Hoe je denkt dat je bent!!!)

Helaas leidt “angst voor afwijzing” vaak tot een isolement of tot eenzaamheid en uiteindelijk kan er zelf een depressie uit voortkomen…

Ik ervaar zelf dat het mij in een bepaald isolement drijft omdat ik gewoon door de angst niet durf… en doordat ik in een isolement kom ervaar ik de eenzaamheid des te meer… en door de eenzaamheid krijg ik dan last van depressieve gevoelens..en ga je in een spiraal naar beneden in je denken.

De angst voor afwijzing…

  • maakt je afhankelijk van anderen
  • je voelt je uitgeleverd
  •  wat zal een ander wel niet van mij denken…

Daarom:

  • Ben ik bang om nee te zeggen
  • Durf ik niet duidelijk mijn grenzen te stellen
  • Durf ik andere mensen niet aan te spreken
  • Durf ik mijn mening niet te geven

Je vindt het zo verschrikkelijk dat je dit doet… gevolg… je veroordeelt en veracht jezelf erom… en wat gooien we dan meestal in de strijd.. Juist PERFECTIONISME….. je gaat enorme hoge eisen aan je zelf stellen om toch aan je eigen verwachting en die van de ander te voldoen..

Maar wij vergeten één ding… dat je pas perfect wordt als je deel hebt aan het leven van Jezus… wat betekend deel hebben aan het leven van Jezus?… dat is dat wij proberen te denken en te handelen zoals Jezus… maar dit gaat pas als wij eerst naar Jezus gaan met onze pijn en Hem om vergeving vragen… hulp vragen en die hulp dan ook aanvaarden, dan kan Jezus in jou aan de slag en jou denken en angst ombuigen… dan kan Hij aan de slag met die leugens.. en hoe kom je ook al weer van die leugens af… Dit kan door vernieuwing van ons denken…

Niet afgaan op hoe mensen over je denken maar hoe God over je denkt!

Als wij geloven in hoe mensen over ons denken… of bang zijn voor afwijzing dan geven wij mensen wel heel veel ruimte in ons leven om over ons te oordelen dan kun je jezelf afvragen….“waarom heb ik mensen het recht gegeven (om in plaats van God) als rechter in mijn leven in te nemen”

En dan mag je jezelf de vraag stellen: “Wat betekend het voor mij als ik alleen God het recht geef om over mijn leven te oordelen”

Als je daarnaast weet wat God in de bijbel zegt in Jeremia 29:11 

Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van ​vrede​ en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven

Max Lucado heeft een mooi verhaal geschreven over afwijzing en angst voor afwijzing.. Niemand is zoals jij!

De wortel van angst voor afwijzing zit in het feit dat je vaak van het slechtste uitgaat… en omdat je van het slechtste uitgaat durf je niet de autoriteit te nemen en beslissingen te nemen…. waardoor je de anderen hun zin geeft en je de ander tevreden stemt.

De ander komt hierdoor onder druk te staan van controle en manipulatie van mensen met angst en problemen… en die mensen met angst en problemen lijken sterk maar zijn ten diepste erg onzeker…

  • Angst voor afwijzing = verbonden met zelf afwijzing
  • Acceptatie van anderen = graadmeter voor onze eigenwaarde
  • Hoe meer twijfel aan onze waarde…. des te meer angst voor afwijzing
  • Negatief zelfbeeld is de oorzaak voor sterke angst voor afwijzing
  • “Zoals je over jezelf denkt, zo denk je dat anderen over je denken”..

Maar het gaat erom wat God van je denkt!

De stickers blijven alleen plakken als je er zelf in gelooft..

Als jij weet wie je bent in Jezus Christus dan zullen de stickers van afwijzing niet blijven plakken… dus we mogen gaan staan in de gedachten die God over ons heeft…. Dat we geliefd zijn… dat je er mag zijn… dat God van je houdt om wie je bent… dat Hij jou heeft gemaakt naar Zijn evenbeeld met gaven en talenten die bij jou passen… bij jou eigen ik… en dat je mag leven in het plan dat God met jou heeft.. op de plek waar God jou heeft geplaatst…

Je mag op reis gaan om te ontdekken wie je bent… Hoe God je heeft gemaakt… en welke gaven en talenten Hij in jou heeft gelegd en als je dat weet zul je kunnen leven in je bestemming…

Als je dit gaat doen dan ben je de man die op de rots bouwt zoals Jezus vertelt in Mattheus 7:24-27

Wie deze woorden van mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een verstandig man, die zijn huis bouwde op een rots. Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. En wie deze woorden van mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een onnadenkend man, die zijn huis bouwde op zand.  Toen het begon te regenen en de bergstromen zwollen, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.’

Helaas is afwijzing onoverkomelijk… het begint vaak al in onze jeugd… in onze kindertijd… meestal in onze eerste 7 levensjaren… toen hebben we geleerd dat:

  • Ik wordt geaccepteerd als ik lief ben
  • Ik ben het waard om van te houden als ik lief ben
  • Ik wordt geaccepteerd als ik goede prestaties lever

Bijvoorbeeld ouders zeggen: Als je heel lief bent en niet zeurt dan krijg je……………………. Als je goed je best doet op school en goede cijfers haalt dan mag je………………………………… en vul zelf maar in…….

Hieruit leren wij al jong dat als ik doe wat anderen van mij wensen wordt ik gewaardeerd… en als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders… want zonder je ouders kun je niet overleven… de ervaring die kinderen als eerste met afwijzing hebben is als ze in de steek gelaten worden of als ze verstoten worden… helaas gebeurt dit in deze tijd veel… denk aan scheidingen..  adoptie… dit is voor 3-5 jarigen een levensbedreigende situatie die het basisvertrouwen verwoest… het is de basis voor grote angst voor afwijzing..

Hoe kunnen we dit dan overwinnen?

Als allereerst Stop met je zelf naar beneden halen… Ontwapen je eigen innerlijke criticus…. het is niet zo belangrijk wat anderen van je denken het is veel belangrijker HOE JIJ OVER JEZELF DENKT!!!!

Erg belangrijk is om te onthouden…

“Afwijzing zegt iets over de ander die afwijzen… niet over jou!!!!”

Wij hebben wel één grote denkfout… halen vaak identiteit en gedrag door elkaar.. maar er zit een groot verschil tussen wie je BENT en wat je DOET!!

Wat iemand doet is vaak niet wie iemand ten diepste is…

Er is niemand die alle mensen mag…..   Ook jij niet.. Klopt dat??? Bij mij wel… ik kan niet met iedereen vrienden zijn omdat sommige mensen je nou eenmaal beter liggen dan andere mensen… wij zijn allemaal uniek gemaakt met een eigen persoonlijkheid maar je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn maar je kan wel iedereen respecteren… God wil dat wij mild worden naar anderen mensen maar ook naar jezelf… mensen die afwijzing in hun leven hebben meegemaakt zijn over het algemeen ontzettend hard naar hun zelf toe… wijzen hun zelf af hier heb ik in mijn vorige blog Deel 3 over geschreven… maar God wil dat wij mild worden… dat wij vrijkomen van onze verkeerde patronen… maar dit leer je niet in 1 keer… dit is een proces.. maar gelukkig mogen we dit proces samen met God doorlopen… en elke keer als we weer terugvallen in ons oude patronen mogen we weer opnieuw beginnen met God..

We hoeven niet te vechten....

Afwijzing is zo pijnlijk omdat wij als mensen ten diepste erkenning willen…. en de gevolgen van afwijzing zijn groot…. en vanuit afwijzing word de bron van de angst voor afwijzing en kritiek geboren en dat is een lage eigenwaarde… die lage eigenwaarde uit zich in negatief zelfbeeld… minderwaardig voelen…. dat je niet deugt… 

En dan komen we weer op het feit uit dat God ons elkaar gegeven heeft… we hebben elkaar zo nodig voor de aandacht en erkenning… maar haal het niet alleen bij mensen… want mensen blijven mensen en kunnen fouten maken… er is geen mens perfect…

Vaak zoeken we alleen bij mensen de erkenning… “als anderen mij waarderen geloof ik dat ik het waard ben”…. je maakt jezelf helemaal afhankelijk van de goedkeuring van anderen…maar dan sla je toch de plank mis en stel je eigenlijk de mening van de mens(en) om je heen boven wat God over je zegt.

Van dit stukje raakte ik ondersteboven… wat kwam dit binnen en wat was dit pijnlijk… want wat ik absoluut niet wil is iets boven mijn God plaatsen… maar ik vind het zo moeilijk…. en worstelde daar zo mee… want je krijgt geen briefje uit de hemel waar in staat hoeveel Hij van je houdt… dat Hij je goedkeurt zoals je bent…

OF TOCH WEL????

En ik dacht wat ben ik toch dom.. De Bijbel is Gods Liefdesbrief voor mij… daar staat toch in hoeveel Hij van mij houdt… daar verteld Hij zelfs in hoe ik kan herstellen van de pijn van afwijzing….

Ach deze dingen weet je vaak wel maar vergeet je vaak en hoe belangrijk is het voor ons om aan dingen herinnert te worden… om het steeds maar weer te horen hoe het zit… Gelukkig heeft God engelen geduld met ons!

In mijn volgende blog “Als mijn muren vallen” deel 5 ga ik verder over hoe je de muur van “Angst voor afwijzing” omver kan werpen en herstel kunt ontvangen.

 

 

 

“Als mijn muren vallen” deel 2

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

Jou afwijzing van God

De eerste muur is de muur van jou afwijzing van God

Als we heel ver terug gaan naar het begin van deze wereld vinden we waar de afwijzing naar God begonnen is.. deze is begonnen bij Adam en Eva.. Adam en Eva werden verleid door de slang en geloofden in de leugen, hiermee wezen ze Gods waarheid af.. de waarheid hoe God hun zag…

Satan spiegelde Adam en Eva ook een waarheid voor maar dat was een waarheid van list en bedrog… als je van die boom eet dan wordt je net als God… als je van die boom eet dan ben je iemand… terwijl ze juist in het paradijs een vertrouwelijke intieme band hadden met God.. er was geen schaamte, geen angst… maar toen ze in de leugen gingen geloven kwam juist de Angst en ook de Schaamte want ze gingen zich direct verstoppen..

Maar de afwijzing begon bij Adam en Eva en daarmee is het ook verweven in ons leven, en hebben wij ook last van de gevolgen zoals onderstaand rijtje..

  • Schaamte,
  • Angst,
  • Schuld,
  • Wantrouwen
  • Afwijzing.. daarom is afwijzing een erfzonde..

Maar hoe wijzen wij God dan hierin af.. wij zijn van nature een zondig mens en leven met verkeerde denkpatronen… erin gesleten door gebeurtenissen, situaties van afwijzing…. waardoor verkeerde denkpatronen ontstaan..

Denkpatronen van negatieve verwachtingen, bepaalde gewoonten, regels en beloften die je jezelf hebt opgelegd, Overtuigingen… Bitterheid.. Wrok en Onvergevingsgezindheid.. en dat zijn geen gedachten of denkpatronen die van God zijn.

Doordat je deze dingen toelaat of in gelooft wijs je God af.

Maar wat wijzen wij dan van God af…

  • Zijn Soevereiniteit
  • Zijn Liefde
  • Zijn Verzoening
  • Zijn gerechtigheid
  • Zijn oordeel

Misschien herken je wel een paar van die dingen… als je erg veel last hebt van wrok dan wij je Gods liefde af.. heb je moeite met vergeven dan wijs je Gods verzoening af en vul zelf maar in…

Het puntje Oordeel is ook een pijnlijke.. hoe vaak hebben wij niet ons oordeel klaar over iets.. vaak ook nog over situaties waar wij niet eens de hoed en de rand van weten… of over wat je is aangedaan of over een bepaalde situatie waarin je bent afgewezen… wij weten vaak heel snel de vinger op de zere plek te leggen, over het aandeel van de ander in die situatie, maar durf je ook eerst naar je zelf te kijken? Wat jou aandeel hierin is?

In Mattheüs 7:1-2 staat een tekst wat verwoord hoe wij God afwijzen als wij oordelen over een ander of situatie…

Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden.

Dit eerste stukje onderwijs kwam ontzettend bij mij binnen… dit was mijn eerste Eye opener van de cursus… Afwijzing oké… genoeg ervaring…

MAAR IK WIJS GOD NIET AF!

En toch…. gaandeweg kwam ik er achter dat ik God wel degelijk afwees… AU…. dat was pijnlijk…. een golf van Schuldig voelen ging door mij heen…. hoe kan dat nou.. Ik heb Hem zo lief… dan kan ik Hem toch niet afwijzen…

En toch deed ik het… een van de pijnpunten die bij mij boven kwam was dat ik steeds Gods gedachten in twijfel trok… dat ik eigenlijk niet geloof welke geweldige gedachten Hij over mij heeft.. en doordat ik dat niet kan of durf te geloven.. geloof ik mijn eigen gedachten patroon wat gevormd is door leugens die ontstaan zijn in de situaties die ik meegemaakt heb.. het gevolg is dat ik last krijg van minderwaardigheidsgevoelens.

Doordat ik Zijn woorden niet geloof maar mijn minderwaardigheidsgevoelens wel… wijs ik Hem af… ik deed dus hetzelfde wat Adam en Eva in het paradijs deden.. luisteren naar de leugens…. en leugens komen altijd van satan.. want God is Waarheid en zo wees ik Gods Liefde af..

Natuurlijk had dit alles een oorzaak… mijn gedachten patroon komt ergens vandaan… maar het keurt mijn afwijzing naar God niet goed… Je kan ergens door gevormd zijn, er kunnen jou vreselijke dingen zijn aangedaan… maar hoe jij daar mee omgaat is nog altijd jou verantwoordelijkheid…

Maar hoe overwin ik mijn afwijzing dan? Hoe verzoen ik mij weer met God.. Want gelukkig kan dit.. bij God is er altijd een weg weer terug.. God zij dank!

Wij zijn gevangenen van onze eigen gedachten en wij kunnen onszelf niet bevrijden en hebben daar God voor nodig… Alleen God kan jou je ware identiteit terug geven waardoor je weer de dochter/zoon wordt die je bent.

Eigenlijk is het heel eenvoudig… Gods aanbod van verzoening aanvaarden… dat betekend dat je erkent dat jij je hebt afgewend van God, dat jij God hebt afgewezen.

Als we dat doen dan slaat God een bres in je muur…

5250a99049cb726e897fdb10750fdcd8

Maar je kunt alleen uit deze gevangenis komen als je Zijn hand pakt, als jij je omkeert.. Maar Hij begint pas als jij daar toestemming voor geeft… Hij geeft ons zelf steeds de keuze.. God is een God van Liefde.. God dwingt ons niet… Hij spoort ons wel Liefdevol aan. En dan komt er verzoening met God en kan er een vertrouwensrelatie opgebouwd worden…

Dan leren we Gods Vaderhart kennen en worden we weer Zijn dochter/Zoon.. het vraagt wel een daad van ons.. als wij ons met God verzoenen moeten wij ook onze positie innemen.. door de verzoening komt de Heilige Geest met kracht in ons en kunnen wij de gebieden ingaan en gaan opruimen… en dan kan God komen met zijn herstelplan om de nieuwe opgeruimde gebieden weer te vullen met Zijn Acceptatie en Liefde…

Gaat dit dan allemaal zo makkelijk? mijn ervaring is NEE.. dit alles is niet makkelijk… wij vallen zo gauw terug in ons gedachten patroon.. die leugens zijn ons zo eigen geworden… we hebben er zolang in gelooft… en satan weet dit en valt jou daar dan ook in aan… hij komt met gebeurtenissen die negatieve emoties veroorzaken waardoor jou nieuwe gedachten over jezelf gaan wankelen… het is belangrijk om voortdurend die leugens te bestrijden… maar dat gaat alleen als je de toegangspoorten van die leugens herkend..

We leven in een wereld waar er veel van je wordt verwacht… we proberen ook te leven naar de maatstaven van de wereld.. we moeten er goed uitzien… je moet veel kunnen en je moet het snel kunnen leren.. allemaal dingen waar wij heel vaak niet aan kunnen voldoen… en dan krijg je al gauw dat je denkt.. zie je wel dat kan ik niet.. nu faal ik alweer… ik zie er niet uit.. ik ben te dik, te dun, te grote voeten, een grote neus, grote oren… ik ben veel te klein en vul zelf maar verder in… allemaal dingen waardoor je niet aan de verwachtingen van deze wereld kan voldoen.. en wat heb ik hier een last van gehad… hoe vaak ik mij wel niet in allerlei bochten heb gewurmd om aan het ideaalbeeld van deze wereld te voldoen… want anders…. ik was soms net een kameleon… in elke situatie kreeg ik de kleur die bij die situatie paste… herkenbaar??

Het is hard werken om je nieuwe identiteit eigen te maken… om je oude patronen om te vormen tot nieuwe patronen.. het geloof in je oude patronen heeft jaren geduurd dus dan zou het logischer wijs ook jaren duren om die oude patronen om te zetten in nieuwe… toch??

Gelukkig is geduld mijn sterkste kant… (niet dus)

Omdat het heel veel energie kost om dit je eigen te maken… omdat het heel veel geduld vergt en doorzettingsvermogen moeten wij des te vriendelijker zijn voor onszelf…

pff… vriendelijk zijn voor jezelf… wat is dat moeilijk… vaak is mijn oordeel naar mijzelf toe keihard… ik ben voor mij zelf vaak niet zo lief dan dat ik voor anderen om mij heen ben… dit heeft (weet ik) te maken zelfacceptatie… geloven dat ik er wel mag zijn… gedachten die God over mij heeft.

Ook is het belangrijk dat wij dicht bij God blijven.. dat wij met God wandelen in dit leven… zij aan zij.. met Hem in relatie leven.. en krijg ik bevestiging en bemoediging van Hem door te praten met God (bidden) en door de bijbel te lezen… en hierdoor kan ik steeds meer het oude loslaten en de nieuwe waarheid aannemen…

Je hebt hier niet alleen God bij nodig maar ook andere mensen… ik geloof niet dat alleen bevestigd worden door God genoeg is… wij zijn mensen en hebben daarnaast ook de lijfelijke bevestiging en bemoediging nodig van onze vrienden en familie.. hier kunnen we niet zonder in dit leven. Anders had God ons wel alleen op de wereld gezet.. maar Hij wist dat wij andere mensen nodig hadden..

In Genesis 2:18-23 staat dat God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past. Toen vormde hij uit aarde alle in het wild levende dieren en alle vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste. Toen liet God, de HEER, de mens in een diepe slaap vallen, en terwijl de mens sliep nam hij een van zijn ribben weg; hij vulde die plaats weer met vlees. Uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, bouwde God, de HEER, een vrouw en hij bracht haar bij de mens. Toen riep de mens uit:

‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, één uit een man gebouwd.’

Doordat we bevestigd en bemoedigd worden hierin worden we steeds sterker… waardoor je het ook steeds meer eigen kunt maken..

Je mag geloven dat Zijn opstandingskracht in jou zit… dezelfde opstandingskracht die Jezus bezat waarmee hij na drie dagen weer is opgestaan zit ook in jou… als jij je leven aan deze Jezus hebt overgegeven, als je gelooft dat Hij voor jou is gestorven, dat Hij al jou gebrokenheid op zich heeft genomen… en dat Hij ook weer is opgestaan dan mag jij ook opstaan in deze opstandingskracht, en dan mag je Vertrouwen dat God jou gaat helpen om steeds meer jou nieuwe identiteit eigen te maken..

Stap uit in Geloof

Doordat ik uitstap in geloof hoef ik mij niet meer te schamen, hoef ik niet meer bang te zijn.. mag ik mij door God gerechtvaardigd voelen.. en in Job 36:7 staat

Hij beschermt wie rechtvaardig is, maakt hem machtig als een koning en geeft hem aanzien voor altijd.

Wauw… wie zullen wij dan nog vrezen… als wij als rechtvaardigen beschermt worden door God… als Hij ons machtig maakt als een koning.. en als Hij zegt dat wij aanzien hebben voor altijd… hoe kunnen wij dan nog steeds geloven in die leugens van minderwaardigheid? Afwijzing? Angst? Schuld? Schaamte? Wantrouwen? enz.. enz..

Afwijzing heeft ongelofelijk veel invloed in ons leven… op een ontzettende negatieve manier… maar dit probleem heeft Jezus voor ons aan het kruis gedragen… In Jezus Christus ontmoet je de genade van God… Hij rekent ons dit alles niet meer aan… omdat Jezus zijn leven heeft gegeven voor jou, ziet God jou niet meer staan maar ziet Hij zijn Zoon Jezus voor jou staan.. en wordt hij blij… Hij vind Grote Vreugde in ons zoals het zo mooi in de bijbel staat…

Hoe weten we dan dat Jezus de afwijzing van ons aan het kruis heeft gedragen? Omdat de Here Jezus niet alleen werd afgewezen door mensen, maar aan het kruis riep Hij

“Mijn God, Mijn God waarom hebt U Mij verlaten?”

Dit was de diepste afwijzing die Hij kon ervaren… de omwisseling van het kruis betekent: Hij droeg mijn afwijzing.. Ik ben aangenomen in de Geliefde: Jezus!

En als we deze genade aanvaarden dan worden de kenmerken van een leven met God zichtbaar… dan komt er Vrede, Aanvaarding, en Blijdschap!

Wat heb ik dit nadat ik de keuze maakte om dit te aanvaarden gemerkt… maar wat ging er een strijd aan vooraf… een strijd in mijn denken… in mijn gedachten patronen.

Doordat in mijn leven deze minderwaardigheidsgevoelens en leugens waren bevestigd ging ik er ook naar handelen.. je handelt namelijk naar wat je over je zelf denkt.

Bijvoorbeeld:

  • Je durft niet op de voorgrond te gaan staan, want wie ben jij nou..
  • Je durft jezelf niet ergens voor aan te bieden, want voor jou 10 anderen
  • Je durft je mening niet te zeggen, want die zal toch wel niet goed zijn…
  • Je durft niet voor je zelf op te komen want die ander is toch veel meer waard.. jij bent toch maar…

Hierdoor zul je ook altijd op de laatste plaats komen, en zullen anderen je nooit gaan waarderen om wie jij bent, om wat jij denkt… omdat zij waarschijnlijk zullen denken dat jij ook geen aandacht wilt, dat jij ook niet op de voorgrond wilt.. dus uiteindelijk roep je die negativiteit ook weer over je zelf heen en kom je in een vicieuze cirkel terecht..

Ik moest gaan ontdekken wat dan die waarheid is.. wie ben ik.. wat zegt Jezus over wie ik ben… dit was en is voor mij een ontdekkingstocht… en ontdek ik stapje voor stapje… en toen ik deze waarheid ging aannemen en geloven… toen ging er een wereld voor mij open…

Geloven is één… maar het ook daadwerkelijk aannemen en er in gaan staan, dus ook doen… is een tweede…

De eerste stap naar herstel van mijn minderwaardigheidsgevoelens, was belijden.. belijden dat het leugens zijn, belijden dat ik in een leugen had geloofd.. belijden dat ik God tekort had gedaan..

EN DE EERSTE MUUR VAN AFWIJZING IS OM!!!!

Tijdens dit proces heeft er bij mij een wonder plaats gevonden, want hierdoor wordt ik steeds meer de Geliefde dochter zoals God mij heeft bedoeld en kom ik volledig tot mijn recht als de persoon waarom ik op deze aarde bent gezet.. waarom ik ben geboren.

Niet wat ik denk of voel bepaalt mijn identiteit in Christus maar wat Jezus voor mij heeft gedaan aan dat Kruishout…

Webiste Gods Ruil

En dan mag ik gaan ervaren en beleven wie ik ben!

Een Geliefde Dochter van de Allerhoogste!!!

Wat waardevol om daar achter te komen… en dan kom je uiteindelijk op de bestemming die God voor je heeft bedoelt…

Ben jij daar al achter?

“Als mijn muren vallen” Deel 1

On door Love Heals All ThingsinCursus "Als mijn muren vallen"Een reactie plaatsen

In mijn blog ‘Als twijfel om de hoek komt kijken’ heb ik verteld dat ik bezig ben met de cursus “Als muren vallen”. Afgelopen zaterdag heb ik de derde dag gehad en wat ervaar ik een zegen dat ik deze cursus doe… Aan de ene kant een enorme confrontatie en aan de andere kant een geweldige bevrijdende cursus…

Ik heb besloten om deze cursus te doen omdat ik geloof dat herstel ook stappen van ons vraagt… dat herstel ook een proces is om door bepaalde pijnpunten heen te gaan.. dit kan je op vele manieren doen… met een therapeut, met een coach, met groepsgesprekken, boeken lezen over bepaalde onderwerpen, cursussen over bepaalde thema’s.. zo zijn er vele manieren en je moet gaan zoeken naar de manier die bij jou past… ik merkte dat na mijn bevrijding er ook een bepaalde honger is gekomen… een bepaalde drang naar onderwijs, gesprekken met andere christenen over bepaalde thema’s waar je zo mee kan worstelen, om zo dingen op te kunnen ruimen… maar misschien ook dingen te kunnen leren, en hoe je bepaalde dingen anders kan doen, hoe je bepaald gedrag kan afleren of aanleren enz. enz….

De cursus ‘Als Muren vallen’ kwam voorbij, en het triggerde mij enorm… ik werd er erg bij bepaald dat dit voor mij was.. soms kan iets zo rechtstreeks je hart binnen komen…

Ik kan wel zeggen dat ik op alle terreinen in mijn leven afwijzing heb ervaren.. Afwijzing heeft een heel groot gebied in mijn hart ingenomen en merkte al een hele poos dat ik er behoorlijk last van had, maar ook dat het steeds terug kwam, dat in mijn huidige leven afwijzing nog steeds een rol speelt en als een rode draad door mijn leven loopt.. en ik wilde er zo graag vanaf, van de pijnlijke ervaringen van afwijzing maar ook van de gevolgen.

Ik wist dat ik dit seminar niet alleen kan doen daarvoor is het thema veel te heftig, ik weet dat ik God er bij nodig heb en dat ik samen met Hem het wel aandurf…

Ik heb vele dingen in mijn handen gehouden Maarten Luther

Dat ik samen met Hem, dit in beslag genomen gebied door de vijand, tegemoet mag treden en samen met Hem de strijd aan mag gaan om het terug te veroveren… want zo voelt het echt… en wat is het fijn om het samen met Hem te doen en als je Gods Zegen erover vraagt merk je ook dat God bij je is… als de pijnlijke knelpunten dan voor bij komen dan kun je het ook aan, dan overweldigt het je niet.. en verlies je ook niet jezelf erin, maar dan komt de Heilige Geest met Zijn wijsheid om je bepaalde dingen te laten zien… pijnpunten… situaties die je mag belijden maar waar je ook herstel in mag krijgen… en dan worden pijnpunten Zegeningen…

Doordat ik dit herstel als één grote Zegen ervaar heb ik de behoefte om dit te delen, want ik geloof dat je Zegeningen krijgt om uit te delen zodat anderen er ook weer door gezegend en bemoedigd worden waardoor het Dubbele Zegeningen worden!

Het doel van dit seminar is om er achter te komen:

  • Hoe kom ik los van afwijzing
  • Hoe is mijn Godsbeeld/Hoe is mijn zelfbeeld
  • Leren accepteren dat ik Gods geliefde dochter ben
  • Stuk genezing van afwijzing
  • Leren staan in nieuw Leven.

Deze punten komen elke cursus dag terug en elke cursus dag mogen we een muur omgooien!

De eerste cursus dag ging over “Wat is afwijzing” en wat zijn de gevolgen van Afwijzing! S’middags ging het over de Afwijzing naar God…. Ik ga dit splitsen in twee blog’s anders worden ze te lang..

Wat is afwijzing..

Afwijzing kennen we allemaal… de een in mindere mate en de ander wat meer… Bijvoorbeeld door traumatische ervaringen zoals:

Misbruik, verlating door ouders of anderen, ontrouw in het huwelijk, echtscheiding van ouders of nieuw huwelijk, pesten, vroege dood van ouders of een van de ouders, verblijf in een ziekenhuis als kind.

Of afgewezen worden omdat je andere normen en waarden hebt, hoe je eruit ziet, of je kan niet aan de verwachtingen van een ander voldoen.. afwijzing… vul zelf maar in…

Pfff… die kwam binnen… er komen heel veel voorbeelden bij mij binnen…ga ze niet allemaal opnoemen.. maar pesten is er 1 van, verlaten door de belangrijkste mensen in je leven, ontrouw in mijn vorige huwelijk, misbruik op vele manieren en gebieden in mijn leven.. onveiligheid.. niet gezien worden binnen hulpverlening/Psychiatrie

Afwijzing brengt ook “slechte” vruchten voort maar het kan ook erg nare gevolgen hebben..

  • Angst, Schaamte
  • Zelfmedelijden
  • hopeloosheid
  • Je gaat aan alles en iedereen twijfelen
  • negatief denken
  • Je verliest je dromen
  • er niet bij horen
  • zelf-afwijzing
  • faalangst/perfectionisme
  • bang voor kritiek
  • minderwaardigheid gevoelens

Het is een voedingsbodem voor het gevoel dat je “NIET” Geliefd bent.. en dit kan stevig in je wortelen als je niet bevestigd wordt in dat je er mag zijn…dat je geliefd bent… dat je waardevol bent… wat uiteindelijk kan resulteren in Burn-out of depressie

Afwijzing heeft dus en vernietigende kracht!

De macht van afwijzing is dat afwijzing een negatieve emotie is, en als deze emotie te lang duurt dan gaat de macht van afwijzing in je wortelen, hierdoor kan je hart verharden.. je kunt verbitterd raken maar het neemt ook je hart gevangen!

Afwijzing is absoluut NIET van God… want God is Liefde… afwijzing komt uit de verkeerde koker… afwijzing komt uit de koker van Vijand… want hoe meer jij je afgewezen voelt, hoe verder jij van God komt te staan, omdat afwijzing andere gevoelens veroorzaakt dan Liefde… vanuit afwijzing kun je met erg onprettige gevoelens worstelen.. zoals haat, woede, jaloezie, bitterheid en door deze emoties/gevoelens kun je niet Gods Liefde voelen of accepteren… of de liefde van je medemens accepteren of voelen… hierdoor komt de afwijzing tussen jou en God en tussen jou en je medemens in te staan.

Maar we kunnen er wat aan doen…dat heb ik wel geleerd in dit seminar… wij zijn degenen die dit kunnen stoppen..

Jij kunt de gevolgen stoppen van de macht van afwijzing over je leven!

Vaak zoeken wij de oplossing om los te komen of om te gaan met afwijzing in onszelf of onze omgeving… ook ik heb dat in een aantal dingen geprobeerd…

Je gaat vluchtwegen zoeken, of je gaat jezelf afwijzen (waar ik een ster in ben geworden)… of je gaat het zoeken in genot.. roken, drinken, drugs, geld… vul zelf maar verder in…

Ten diepste ontkende ik het probleem, ontkende ik de afwijzing omdat het veel te diep zat, omdat het veel te pijnlijk is… want wat doet afwijzing ongelofelijk zeer…wat is het toch ontzettend pijnlijk… wat kan het je raken tot in het diepst van je ziel..

Maar de oplossing ligt bij God.

Je mag samen met de Heilige Geest gaan ontdekken (Als je dit wilt natuurlijk want we weten dat God een gentleman is en wacht totdat jij er klaar voor bent).. maar als je zover bent, en er voor open staat mag je de Heilige Geest vragen of Hij samen met jou door de pijnlijke afwijzingen heen wil gaan.. en Hij jou er van wil bevrijden… dit vraagt wel stappen van ons…

  1. Allereerst de afwijzingen benoemen/belijden dit is zo belangrijk.. schrijf het desnoods op en geef het dan symbolisch aan God terug, verbrand het of haal het door de papierversnipperaar…

  2. BID.. ga in gebed.. breng het bij God, breng het bij de Here Jezus.. vertel Hem wat jou is aangedaan en hoeveel last jij er van hebt… Jou reactie op afwijzing… De Here Jezus weet als geen ander wat afwijzing is en wat afwijzing betekend…

Toen Jezus de periode in ging naar Pasen, naar Zijn sterven is Hij meerdere malen afgewezen… zelfs door Zijn vrienden de discipelen.. Jezus vertelde dit al aan zijn discipelen voordat Hij gevangen genomen werd. Jezus wist dat Hij, juist als het moeilijk zou worden, verlaten werd door Zijn beste vrienden. Matthëus 26:31-35

Maar de ergste afwijzing die Jezus mee moest maken was de afwijzing van Zijn eigen Vader…

Toen Jezus aan het kruis hing… kwamen al onze zonden, onze ongerechtigheden, ziekten, pijn, al ons leed, al onze AFWIJZINGEN op Zijn schouders terecht… maar doordat ALLES op Hem kwam, kon God Zijn eigen vader Hem niet meer aanzien…Jezus was zo bevuild met ons “mensen”… dat God niet anders kon dan Hem verlaten, God wilde niks met onze zonden, onze ongerechtigheden en onze ziekten te maken hebben… Hij wilde dat wij Schoon voor Hem kwamen te staan, dat de weg werd vrij gemaakt.. maar dit konden wij zelf niet… daarvoor moest Jezus sterven, daarvoor moest Jezus eerst dit dragen en verlaten zijn van Zijn eigen vader… wat vreselijk.. hier zijn geen woorden voor… wat een eenzaamheid moet Jezus daar hebben geproefd en gevoeld.. wat een Afwijzing heeft hij ondergaan… ONZE AFWIJZING!!! Mattheus 27:33-56

Maar wat mogen we dankbaar zijn dat Hij dit voor ons heeft gedaan, zodat wij onze pijn, onze zonden, onze afwijzing bij deze God mogen brengen… en omdat Jezus dit voor ons heeft gedragen ziet God ons mensen niet meer voor Hem staan maar ziet Hij de Here Jezus voor hem staan… Wij zijn Zijn geliefde zonen en dochters door de Here Jezus… al onze zonden, onze pijn, onze afwijzingen zijn vergeven, vernietigd aan dat kruis.. en als wij het dan bij God brengen, mogen we het ook aannemen dat het zo is… en Hij gooit het in een denkbeeldige zee waar een bordje in staat verboden te vissen…

verboden-te-vissen

3. Ga dan heen en zondig niet meer… Oei… dat is pittig, dat is niet makkelijk… de pijn moet helen en herstellen en dat heeft tijd nodig… en we zullen onze valkuilen houden, en ook zal je nog wel eens afgewezen worden in bepaalde situaties of dingen… dat hoort bij deze gebroken wereld helaas… maar we mogen weten waar we naar toe mogen gaan, elke keer weer opnieuw.. Hij staat met open armen op je te wachten en dan mag je weer opnieuw beginnen…

Hij is een God van herstel en heeft engelengeduld met ons!

Wees niet bang….

On door Love Heals All ThingsinCreatieve christelijke plaatjes, PinterestEen reactie plaatsen

Wees niet bang voor morgen God is er al.

Citaat Ethel Löfgren

Zwak versus Sterk

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Wat ben ik toch de laatste tijd een emo bommetje, ik voel mij soms zo zwak… en als ik dan ga relativeren is het ook niet zo verwonderlijk dat iemand breekt, heb nogal wat vóór de kiezen gehad….

Ik voel mij zo vreselijk zwak af en toe en dan breek ik, en wordt ik zo emotioneel, weet je als je toekomst hier op aarde soms zo onzeker lijkt en je niet weet of je ooit je plekje vindt hier op deze aarde dan wordt je emotioneel en dat mag. …Gelukkig mag dat. ..

Ik ben over het algemeen niet zo lief voor mijzelf ,moet dat nog echt leren, gaat wel steeds beter, maar toch…. Pfff moeilijk hoor, altijd maar die zelf veroordeling, “je moet sterk zijn”, “niet huilen”, “dat moet je toch kunnen”, en ga zo maar door, en dat is niet lief voor jezelf zijn…. en eigenlijk doe je jezelf daar tekort mee, maar ook doe ik hiermee God tekort, God die mij heeft gemaakt als een prachtige dochter waar Hij trots op is, die Hij zo graag wil zien stralen, waar hij zo graag wil dat ze haar plek inneemt hier op aarde om haar missie te vervullen…. de missie die Hij voor haar heeft klaar liggen, maar er is een iemand die dat niet wil, die alles ja echt alles uit de kast trekt om dat te voorkomen…. ziekte, ongemak, pijn, zorgen enz enz hij schuwt geen enkel ding..

En ik ….ja wat doe ik… help ik God een handje en daarbij mijzelf om daar te komen of help ik de andere kant. …

En dan weet ik dat ik God en mijzelf niet help door zelfveroordeling… en regelmatig hoor ik een stem in mij… Doe dat nou niet…wees nu eens lief voor jezelf, neem rust die je zo nodig hebt, je hoeft het allemaal niet te weten en te kunnen, wees klein, wees eens zwak, geef eens toe aan je emoties. .. en vooral wees dan niet bang dat je onderuitgaat, want dat gebeurt niet, want mijn eeuwige armen zijn onder jou, ik laat je niet vallen of roven uit mijn hand…..

En het ergste is die stem heeft gelijk, maar mijn angst is zo groot, ik ben zo bang dat als ik mij Laat gaan, klein wordt, zwak wordt, ik mijzelf verlies, en er niet meer bovenop kom… maar die angst is een grote leugen, want elke keer sta ik weer op, elke keer na een heftige huilbui, na een zwak moment, sta ik weer op, en juist dan wordt zijn kracht zichtbaar door mijn zwakheid…want dan kan God pas aan het werk en mij laten zien waar Hij mij wil hebben…..en dan hoef ik niet bang te zijn, Hij zegt immers in de bijbel; Ik zal je niet begeven nog verlaten, Ik hou je vast, Wauw…

En ja dan mag ik af en toe zwak zijn en een emo bommetje….

Ik weet waar de wortel zit van de zelfveroordeling, heb nooit geleefd, nooit kunnen leven, hier voel ik mij schuldig om, hierin voel ik mij dom….

Hallo dat moet ik toch weten, dat moet ik toch aankunnen…ik ben 46…

Maar ik vergeet nog wel eens dat ik 20 jaar in een luchtbel heb geleefd, waarin ik niet wist wat er om mij heen gebeurde, waarin ik dus op emotioneel en sociaal gebied niks heb meegekregen…. maar ook de praktische vaardigheden niet vergeten…zoals administratie en alles wat daarbij hoort….

Hoe kan ik het dan allemaal in een keer weten… gewoonlijk is het aldoende leert men, maar als er een gat zit van 20 jaar haal je dat niet zomaar in qua vaardigheden…

En ja dan mag ik trots zijn op het feit wat ik in 7 jaar allemaal al geleerd en opgebouwd heb… dankbaar zijn hoever God mij al heeft gebracht, en Hem eren om wat hij allemaal al heeft gedaan in mijn leven…en dan mag ik lief zijn voor mijzelf dat ik het gewoon niet allemaal kan weten, dat ik best wel eens overprikkeld mag raken, dat ik wel eens zwak mag zijn….

Maar wat is dan Zwak versus Sterk. … in de bijbel staat het prachtig opgeschreven, en dit is ook mijn definitie van zwak zijn, kwetsbaarheid!

In 2 Korinthiers 12:8-10 staat

Drie keer heb ik aan de Heer gevraagd om mij hiervan te bevrijden. Maar Hij zei tegen mij: “Je hebt genoeg aan mijn liefdevolle goedheid. Want mijn kracht kan pas helemaal zichtbaar worden als jij zelf zwak bent.” Daarom zal ik maar al te graag opscheppen over de dingen waarin ik zwak ben. Want door die dingen is de kracht van Christus in mij te zien. Daarom ben ik blij met alle moeilijkheden, beledigingen, problemen, vervolging en ellende die ik meemaak omdat ik in Christus geloof. Want pas als ik zwak ben, ben ik sterk [ in de kracht van God ] .
2 KORINTIËRS 12:8‭-‬10 BB
http://bible.com/1276/2co.12.8-10.BB

Gelukkig leer ik elke keer weer meer, en mag ik ook deze dingen elke keer weer belijden, en de leugen bestraffen en dan mag ik weer opnieuw beginnen….en steeds meer kom ik dichter bij mijn plek die God voor mij heeft bestemd hier op deze aardbol! Om uiteindelijk mijn missie te kunnen volbrengen… tot Eer en Glorie van mijn God! En dan is voor mij op dit moment Zijn genade voor mij genoeg…maar gelukkig mag ik mij wel steeds uitstrekken naar meer, meer van Hem, zodat ik tot volle bloei mag komen zoals Hij mij heeft bedoelt….

Wees gezegend!

Daar lig je dan…..

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheid4 reacties

Daar lig je dan

Voor de 2e keer in drie maanden tijd in hetzelfde ziekenhuis, op dezelfde afdeling en ja ook nog op de zelfde kamer alleen ik ben gepromoveerd, ik lig namelijk nu bij het raam….

Vorige week voor de 2e keer geopereerd aan mijn hernia die binnen een week na de vorige operatie terug was…. wat een pech… maar eigenlijk logisch een iets waar we allemaal rekening mee hadden gehouden en toch.. we hadden de hoop dat het goed zou gaan…

Ook nu weer geopereerd en de operatie is op zich goed gegaan… het was helaas weer een enorme hernia.. ongelofelijk dat iets in drie maanden tijd zo enorm kan groeien… na een dag was de narcose uitgewerkt en mijn spieren die werden zo boos… die baalden zo dat hun goedje weer werd afgepakt…dus de verkrampingen en spasmen  kwamen eigenlijk direct terug… mijn spieren schreeuwden zo om het goedje… maar o wat was ik bang, bang dat de hernia weer terug zou komen… dat de operatie weer voor niks was geweest….

S”avonds kwam de arts en die had echt met mij te doen en er is spoed beraad geweest.. ik stelde voor om baclofen te gaan proberen… ik had dat gelezen op de dystonievereniging site dat er meer patiënten dit gebruikten en wel resultaat mee boekten…  dit wilde de neurochirurg niet alleen beslissen, dus hij overlegde met de neuroloog en er werd besloten om het mij te geven… er zat wel weer anderhalve dag tussen voor ik startte met de baclofen…

Eerst een lage dosis…. en ja warempel ik voelde enig resultaat.. mijn spieren in mijn kaak waren de eersten die ontspanden… toen mijn handen en toen mijn voeten… het ging heel langzaam… helaas duurde die ontspanning veel te kort… dus twee dagen later besloot de arts om het middel te verhogen… wat eigenlijk het wonderlijke was, was dat ik geen last van bijwerkingen had… de ergste bijwerking was dat het enorme psychische invloed kon hebben en daar zat ik nou net niet op te wachten… maar al wat gebeurde.. niks van dat alles, alleen maar af en toe ontspanning… dus de arts durfde wel verhoging aan….

Helaas bleef de pijn van de hernia bestaan… gelukkig niet meer zo erg dan dat het was voor de operatie.. de stroomstoten waren weg… totaal weg… maar de pijn was ook weg.. helaas na de verkrampingen is die pijn wel weer terug… nu is de hoop dat mijn lichaam door de baclofen ontspanning krijgt, en zo doende het lichaam de restverschijnselen weer opruimt..

In al deze toestanden ervaar ik enorm de rust van mijn Heer… Hij bemoedigt mij met teksten… muziek en mensen die mij een hart onder de riem steken door mij te bemoedigen…

Waarom lig ik dan nog steeds in het ziekenhuis…. nu al een dikke week zul  je misschien denken… nou de pijn is natuurlijk nog steeds niet helemaal onder controle maar er is nog een dingetje wat ik graag met jullie wil delen..

Ik moet namelijk aanstaande maandag naar het oncologisch centrum in Zwolle… ik had in principe een oproep gekregen voor internist en was mij nog niet zo bewust van de ernst van de situatie, maar nu las ik op mijn site van het ziekenhuis, dat ik een afspraak heb op het oncologisch centrum…. oeps … slik…. dit komt binnen….

Dat woord… dat roept toch een “bepaalde brok in je keel” op gevoel…. ik weet niet wat mij te wachten staat… de situatie is zo onzeker…. ja ik weet dat ik maandag een gesprek heb en dat ze onderzoeken willen doen naar de ziekte van Kahler, dus ja en beenmergpunctie.. botscan..bloedonderzoeken enz. enz.

Maar ja nu komt het… als ik naar huis ga, nu met ontslag dan moet ik volgende week maandag weer terug met de taxi voor het oncologisch centrum… ik keek mijn neurochirurg aan en hij schudde met zijn hoofd… zo lang kun jij niet zitten en mag jij ook niet zitten na de operatie…. dus enige optie is hier blijven zolang en dan maandag naar de andere afdeling en afwachten wat voor plannen die met mij maken qua onderzoeken en wanneer die plaatsvinden… en ja dan lig je hier en tijd genoeg om na te denken helaas…

Er schieten helaas van allerlei scenario’s door mij hoofd… stel dat het zo is, wanneer kom ik dan weer thuis… willen ze gelijk de onderzoeken die week, dan zal ik die week ook hier zijn… maar stel dat het mis is…. dan zullen ze ook gelijk de behandeling willen beginnen…..

HELP… dan kom ik voorlopig niet thuis ben ik bang….

Wat vloog het mij aan op dat moment… en wat bemoedigt God mij dan met deze woorden…….

Efeziërs 3:17-20

Ik bid dat Christus meer en meer in u mag wonen, naarmate u Hem meer gaat vertrouwen. Dat u geworteld zult zijn in Gods liefde en daarop uw leven zult bouwen. Dan zult u, samen met alle gelovigen, zien hoe breed, lang, hoog en diep de liefde van Christus is. U zult ervaren en begrijpen dat die liefde van Christus ons menselijk verstand te boven gaat. Uw hele wezen zal dan vol van God zijn. God kan oneindig veel meer doen dan wij ooit kunnen bidden of beseffen. Dat blijkt uit de kracht die in ons werkt. 

Als ik maar op Hem blijf vertrouwen dan blijft Hij mij omringen met zijn liefde samen met al mijn mede gelovigen… en ga ik die Liefde ook nog ervaren en begrijpen…. en het mooiste is, ik word helemaal vol van die Liefde… wauw…en dan ga ik ook ervaren dat God meer kan doen dan ik ooit zal beseffen of kan bidden…. en dat Hij mij ook de kracht zal geven om dit te dragen en te doorstaan…

Wauw Heer…. wat bent U groot en almachtig, wat is het een Zegen om U te mogen kennen en zo Uw liefde te mogen ervaren…..

Als jij ook zo’n ervaring hebt met deze God zou je het met mij willen delen? Of dat je iets in deze blog herkent… ik zou het ontzettend leuk vinden om een reactie te krijgen van mijn lezers!

Wees Gezegend…..

 

Weet jij het nog??? Zeg het maar…..

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

Vervolg van mijn vorige blog…

Zoals jullie in mijn laatste blog konden lezen, zou ik doorverwezen worden naar een Neuropsychiater in Wolfheze…en ja ik zeg worden want deze afspraak gaat niet meer door….waarom niet?? Ga het jullie proberen uit te leggen!

Ik snap niet waarom deze dingen in mijn leven gebeuren, nooit mag het in 1 keer goed gaan……wet van Murphy?? ik weet het niet wil dit eigenlijk ook niet geloven/weten…maar hoe ik het wel moet zien……?????? Lastig!

Ik had veel vertrouwen in deze neuroloog, ik weet dat ik af en toe naïef kan zijn en te goed van vertrouwen….nu ook?? Vindt dit lastig om te zeggen, merk wel dat het mij ontzettend onzeker maakt…..maar goed deze arts vertrouwde ik ook omdat zij mij serieus nam en mij heel eerlijk zei dat zij het ook niet zo goed wist en dat het best ook wel ingewikkeld is….

er is namelijk nog nooit iemand in Nederland geweest (volgens de artsen) die na 20 jaar tijd zoveel medicatie geslikt te hebben, er af is gekomen en genezen is van haar aandoeningen, aandoeningen die op een gigantisch misverstand berusten…zelfs toegegeven door de artsen… en ja als een arts jou deze dingen verteld en heel eerlijk is over haar onkunde hierin en het beste met je voorheeft zoals zij zegt, ja dan ga je toch deze arts vertrouwen….natuurlijk had ik wel mijn reserves maar doordat zij heel eerlijk (tenminste dat dacht ik) was om dit tegen mij te vertellen ging ik in haar zienswijze mee.

Zij vertelde mij dus een heel verhaal over een arts (zie mijn vorige blog) en hoe zij het vertelde en ook zei dat hij misschien nog ideeën had om te gaan kijken of er nog onderzoeken waren of dat hij ideeën had om mij verder te helpen gaf mij vertrouwen dat zij het beste met mij voorhad en mij met die reden verwees naar de Neuropsychiater…pff wat kan je jezelf dan vergissen in iemand…

Na drie weken moest ik weer bij haar terug komen voor mijn 2 maandelijkse Botoxbehandeling in mijn gezicht vanwege mijn Syndroom van Meige (vorm van Dystonie) zij vroeg mij of ik al wat gehoord had van de arts, ik zie heel eerlijk nog niet, toen zei ze nou dan moet je toch binnenkort wel bericht krijgen van hem, nu had ik gelezen dat de wachttijd 8 weken was maar ik dacht ach geduld het zal binnenkort wel komen, had al even op de site gekeken van het Ziekenhuis maar kon de verwijsbrief nog niet zien…wel handig hoor om met je DigD in te kunnen loggen op je persoonlijke pagina van het DZ… zo kan je wel alles volgen, afspraken, verwijsbrieven, bloeduitslagen…

Maar twee weken later (inmiddels dus 5 weken) stond de verwijsbrief op mijn persoonlijke pagina, en ik was nieuwsgierig wat ze erin had gezet…ik wist dat ze telefonisch met hem contact had gehad om hem de situatie uit te leggen en om hem te vragen of hij er überhaupt nog wat mij kon…en ja hij had gezegd dat hij mij graag wilde zien en behandelen…nu lees ik die verwijsbrief en wordt in eens ontzettend verdrietig….ik werd zo geraakt door wat er instond..pfff wat voelde ik mij beetgenomen….ik was echt ontzettend geraakt en voelde mij wederom niet serieus genomen…er stond namelijk in of hij mij wilde behandelen voor SOLK….(Somatisch onverklaarbare lichamelijke klachten) en dit slaat de plank volledig mis….. ik heb namelijk wel degelijk verklaarbare klachten maar moet alleen een arts zien te vinden die er verstand van heeft en misschien mij verder kan helpen qua behandeling…en SOLK word over het algemeen behandeld met cognitieve gedragstherapie…Therapie wat ik 20 jaar heb gehad en mij totaal niet verder heeft gebracht omdat ik de aandoeningen niet echt had waarvoor ik behandeld werd…dat is mij naderhand wel duidelijk geworden..en dan wilden ze dit nu weer gaan doen?? Moest ik nu echt de psychiatrie weer in simpelweg omdat zij dit de makkelijkste weg vinden? want dan zijn ze maar weer van mij af…gewoon weer medicatie er in en alle leed is geleden…jonge jonge wat werd ik kwaad…. kwaad om het onrecht wat mij weer zou worden aangedaan…ik stond gewoon te shaken…als ik ergens niet tegen kan dan is het onrecht…

9aa0016e954918a3c145aa229c5547fd

Alleen wat moest ik….ik ben er voor gaan bidden en heb het proberen los te laten en dacht nog steeds..oké ik kan best naar die arts toegaan..hij kan mij in ieder geval misschien van al die onterechte diagnoses afhelpen die mij nog steeds achtervolgen omdat ze voorop mijn dossier met rode koeienletters staan geschreven…dan heb ik dat in ieder geval, maar ik laat mij niet behandelen voor iets wat ik niet heb en waar ik totaal niet (meer) thuishoor….

Afgelopen week kwam ik wederom bij de huisarts over hoe nu verder.. en ze zij je moet toch straks ook naar Wolfheze? hoe staat het daar trouwens mee…ik zei tegen haar, ik heb nog helemaal niks gehoord…toen zei zij ook maar je word ook voor iets anders naar toe verwezen dan oorspronkelijk zou? Want ook zei is op de hoogte over de situatie…dat de Neuroloog in Lelystad mij naar mijn eigen Neuroloog in Deventer heeft gestuurd om te onderzoeken of de dystonie ook in mijn heel lichaam zou zitten….dus zegt zij op een gegeven moment…ik zou maar eens even bellen met Wolfheze hoever ze zijn..kan nooit geen kwaad..

Zo gezegd zo gedaan..ik heb gebeld en krijg ik een assistente aan de telefoon die mij ijskoud mededeelde dat waarvoor ik ingestuurd ben ik zeer zeker niet hoefde te rekenen op een oproep voor januari 2017….ik dacht ja als ze alleen gaan kijken naar SOLK en de behandeling dan kom ik in de GGZ en daar zijn de wachtlijsten gewoon gigantisch lang….en dat gaf ze ook toe dat ik dan naar een andere locatie moest en niet op de Thalamus kliniek kwam wat voor NAH patiënten was……(niet aangeboren hersenletsel waar ik nu onder val)

Weer sloeg de angst om mijn hart en man wat werd ik onrustig….. wederom heb ik gehuild, gehuild…en het uitgeroepen naar God….HELP…ik weet het nu niet meer….het is toch niet de bedoeling dat ik weer in de GGZ beland…wilt u mij het uitleggen Heer!!!

U heeft mij bevrijdt van een onhoudbare situatie, U heeft mij in 2 jaar tijd van al die vreselijke verslavende medicijnen afgeholpen..en nu dit…DIT KAN NIET WAAR ZIJN HEER!!!

Help mij hieruit en verder…dit zou Uw genezing en Uw ingrijpen toch helemaal naar beneden halen en als onwaar door de mensen worden beoordeelt….dit kan niet Heer….U moet wat doen….pfff dat ik dit allemaal zomaar tegen Hem durfde te zeggen..maar ook dat mag je naar Hem uiten…Hij is je papa, dit zou je toch ook tegen je aardse vader doen als jou onrecht werd aangedaan maar sterker nog er zou hiermee ook onrecht naar God toe worden gedaan toch?? Maar ook hierin kon Hij alleen uitkomst geven…..maar hoe???? Een groot Raadsel voor mij!

God gaf mij toen in mijn gedachten om een mail te sturen naar mijn neuroloog in Deventer…gelukkig kan ik op mijn persoonlijk pagina van dat ziekenhuis ook een persoonlijke vraag stellen, dus ik ben achter mijn laptop gedoken en heb gewoon alles opgeschreven…mijn ongenoegen maar ook mijn verdriet wat het mij deed enz. enz…ik stelde mij erg kwetsbaar op dat besefte ik mij maar ik dacht het is het enige wat ik nog kan doen…..

Toen ik het had verstuurd werd ik rustig en kon ik het gelukkig wat loslaten maar ik dacht ik zal wel geen reactie krijgen maar ik ben in ieder geval mijn ongenoegen kwijt….maar wat gebeurde er de volgende dag ging de telefoon….tot mijn grote verbazing en schrik had ik de neuroloog aan de andere kant van de lijn….. pfff mijn hart zat in mijn keel en kon van spanning en angst haast niet praten…ja ik was bang en gespannen…was wel voor mij zelf opgekomen en mij kwetsbaar opgesteld en dacht nu hoop ik maar dat ze mij begrijpt…..dat ze mij niet weer bepraat zodat ik toch overstag ga…ik dacht bij mijzelf ik hou mij vast aan wat ik geschreven heb en laat mij niet ompraten…..maar jonge jonge wat voelde ik mijn hartje te keer gaan…ach ja elke keer als ik voor mij zelf opkom, kwam er altijd wel iets negatiefs overheen….waardoor ik het door de jaren heen heel moeilijk vind om voor mij zelf op te komen…….

12345554_1654963871426985_4816024834325922399_n

Maar goed we gingen het gesprek in en ze zei dat ze mij dan verkeerd begrepen had en dat ze misschien niet duidelijk genoeg was geweest…nou zei ik tegen haar…u heeft ook niet het woord SOLK genoemd maar ook niet in die richting met mij er over gesproken dus dit was voor mij totaal onverwachts…ze zei toen ja maar SOLK is niet negatief….de psychiatrie is niet negatief..toen heb ik ook tegen haar gezegd..daar heeft u helemaal gelijk in…het is ook niet negatief alleen helaas voor mij wel…als u zich ingelezen had in mijn situatie had u dit niet zo gedaan…het gesprek ging verder en toen zei ze als jij niet achter die behandeling staat dan hoef je er ook niet heen te gaan…en dat wist ik ….en arts mag alleen maar behandelen wat er op de verwijzing staat dit is voor de zorgverzekeraar bepalend helaas…dus als er SOLK opstaat en geen Dystonie    http://hulpgids.nl/informatie/medicijnen/bewegingsstoornissen-door-geneesmiddelen/   waarvoor ik ingestuurd zou worden ja dan mag hij mij ook alleen maar daarvoor behandelen…

Toen zegt ze opeens..maar jij had nog een andere arts waar je mee kwam toendertijds..ik zei ja ene Dr Van Harten….nou zegt ze dan stuur ik jou daar naar toe…we hebben toen tijdens het telefoongesprek deze arts even gegoogeld en daar stond bij dat hij speciaal een polikliniek heeft in bewegingsstoornissen door medicatie….en hij zit in Amersfoort…oké is ook een psychiater maar dat is niet waar bij mij het knelpunt zit….deze arts is toevallig psychiater en professor in de psychiatrie maar wel de arts die mij misschien kan helpen vanwege mijn bewegingsstoornissen…

https://www.psychiatrienet.nl/cv/147

Ik ben dankbaar en blij dat ik toch haar gemaild heb met mijn ongenoegen…zij bood zelfs haar excuses aan en we zijn positief en zonder ongenoegen het gesprek beëindigd…zo zie je dus maar weer dat voor je zelf opkomen toch ook een andere kant kan hebben, ik durfde het niet omdat ik heel veel negatieve ervaringen er mee heb gehad…maar door deze positieve ervaringen durf ik het de volgende keer nog beter!

En ik ben God dankbaar dat Hij mij die moed heeft gegeven en ook de neuroloog in Deventer het inzicht heeft gegeven dat dit niet de juiste weg voor mij was en als cadeautje kreeg ik ook nog een verwijsbrief van haar voor chronische fysiotherapie…dus ik mag nu ook onbeperkt naar de fysio waar ik heel blij om ben….

Ik blijf nog wel enorm gereserveerd naar de volgende verwijsbrief, afwachtend wat daar in zal staan…ik weet dat straalt niet veel vertrouwen uit..maar ik durf simpelweg niet erg meer het vertrouwen in artsen uit te spreken….

En zoals jullie lezen is mijn leven nog steeds een achtbaan….

Wanneer komt hier een einde aan???

Ik weet het niet….Hij wel en dan draait het om vertrouwen…vertrouwen dat Hij heel mijn leven in zijn hand heeft en Hij erbij is….

 

 

 

 

 

Mijn Lichaam en IK……

On door Love Heals All ThingsinBlogs over Gods Liefde in mijn kwetsbaarheidEen reactie plaatsen

 

12799262_1690167861258574_9003043225733558937_n

Mijn lichaam en ik…

Goedemorgen lichaam

Elke morgen als ik op sta kom ik je tegen…. Moet ik met je dealen… met al jou ongemakken..

Weet je wel wat je met me doet????

Weet je wel hoe moeilijk ik het vindt om elke dag jou weer tegen te komen?

24 uur per dag bezorg je mij pijn, lichamelijk maar ook geestelijk…

En het lastige is dan ook nog dat de ene dag de andere dag niet is, het is net of doe je het erom…. Ik heb er niet om gevraagd dat je mij zoveel pijn geeft.. of misschien toch wel?

Had ik maar….. had ik maar gepraat… had ik maar mij geuit.. was ik maar meer voor mij zelf opgekomen… had het geholpen? Ik weet het niet…. Mijn bron van alle ellende ben ik gelukkig kwijt maar het lijkt er op dat jij het stokje over hebt genomen…. En dat vindt ik zo gemeen…

Als ik wakker wordt heb ik het gevoel of heeft mijn geest geslapen maar dat jij de hele nacht hebt gewerkt…en mijn hoofd wil dan gewoon opstaan en jou verzorgen… lekker douchen.. insmeren opmaken zodat jij er weer verzorgd uitziet… maar omdat jij de hele nacht hebt gewerkt wil jij niet dat ik dat allemaal ga doen.. en sommeer jij mij om te blijven liggen.. jij maakt mij dan dodelijk vermoeid omdat jij nog rusten wil… of je geeft mij zoveel pijn dat ik wel moet blijven liggen. Jij neemt op die manier alle plek in, jij wilt dan gewoon dat ik naar je luister,  ja dan ben ik wel eens eigenwijs en doe ik wel wat ik wil.. en dan laat je het toe… totdat je genadeloos terug slaat…

Ooo wat moet ik altijd ontzettend rekening met je houden… en dat wil ik niet en dat kan ik niet…. Dat vindt ik zo moeilijk….

Ik ben net begonnen met leven en dan moet ik nu dus leven met jou…. Jij die over mij heersen wil en dat is iets wat ik dus totaal niet meer wil… ik wil leven.. ik wil graag leven zoals ik wil…. Genieten van de dingen die ik leuk vindt niet continu rekening houden met welke afstraffing ik na die tijd weer krijg van jou…

Mag ik leven… mag ik eindelijk leven…. Jij beperkt mij ontzettend…. En ja dan zeg je dat heb je aan jezelf te danken…

Had je mond maar open getrokken… was toch meer voor jezelf opgekomen… had die troep niet geslikt.. en dan geef ik je ook nog gelijk… maar dan zeg ik wel tegen jou:… dat kon ik niet op dat moment….. echt waar ik kon het niet…. Ik durfde niet…. Ik was BANG… ik was zo bang…. Bang om weer alleen gelaten te worden.. bang om weer alles te verliezen…. Ik kon het niet… en nu ben jij het gevolg van mijn zwijgen…. Ik wil nu zo graag leven maar jij houdt mij gevangen…. Jij houd mij voortdurend in de tang….. soms heb ik wel eens een dag dan denk ik en voel ik, oké het gaat wel een redelijk goede dag worden, maar dan doe ik maar eventjes iets,  al is het maar was opvouwen.. en na tien minuten is die goede dag weer in duigen…

Hoe kom ik van jou af… ik heb heel wat dokters gezien om er achter te komen waarom jij mij dit allemaal aandoet.. en de conclusie is omdat ik niet heb gesproken… omdat ik niet voor mijzelf ben opgekomen… omdat ik maar overal ja en amen op zei…. Omdat ik maar gewoon letterlijk en figuurlijk alles heb geslikt…

En weet je nu moet ik daar mee dealen… dealen dat ik hier dus elke dag mee wordt geconfronteerd….. 24 uur per dag…elke minuut van de dag wordt ik door jou hieraan herinnerd…. En weet je hoe rustig aan ik het ook doe… hoe ik ook mijn grenzen bewaak.. jij blijft.. jou pijn blijft.. jou moeheid blijft…. Jou ongemakken blijven.. elke keer pak je weer iets van mij af.. elke keer leg je de lat hoger voor mij om mee om te gaan…

Pffff dit is zo moeilijk… en weet je omdat jij mij zo in de steek laat heeft dit ook zijn weerslag op mijn ik zijn…. Ik merk dat doordat jij steeds moe bent, ik steeds minder hebben kan.. ik raak ook steeds vermoeider.. door dat jij mij steeds meer beperkingen oplegt, wat mij ontzettend frustreert, ik merk dat ik weer stiller wordt.. dat ik weer meer in mijzelf gekeerd ben… waarom om dat jij mij dodelijk vermoeid maakt… en mij door de pijn al zoveel prikkels geeft dat ik er simpelweg geen andere prikkels meer bij kan hebben.

Het slaan van een deur.. muziek die te luid staat.. mensen om mij heen die aan het eten zijn.. ik kan het soms niet meer verdragen en dat alleen maar omdat jij mij al zoveel prikkels geeft.. door je moeheid en je pijnprikkels.

En ja wat moet ik dan????  hele dagen op bed gaan liggen??? Ja om de pijn moet ik dat… om de vermoeidheid die jij mij geeft moet ik dat.. om lief tegen jou te zijn moet ik dat…..maar daar doe ik mij zelf geen plezier mee.. ik wordt er alleen maar  depressief van.. en lusteloos… dan heb ik het gevoel dat ik  niet meer leef… en ik ben net weer begonnen met leven… dus hoe dan nu????

Op bed blijven is geen optie.. van bed is eigenlijk ook geen optie… want dan ga ik al over mijn grens.. zodra ik opsta ben ik al over mijn grens gegaan…

Zo als je leest blijft er niet veel over om met jou te dealen..

Dus… ik kies er dus voor om over mijn grenzen te gaan.. de ene keer meer als de andere keer….. jij slaat toch terug ook al zou ik het niet doen…en dan geef ik af en toe maar aan jou grillen toe….. totdat ik merk dat ik ietsje pietsje meer energie weer heb om….. weer over JOU grens te gaan.. maar ook om mijn ik weer de ruimte te geven… totdat ik weer door jou teruggefloten wordt… en zo is het cirkeltje weer rond….

12376383_911671372286723_233256397790559065_n

Weet je de laatste tijd start ik vaak maar met 1 lepel, terwijl een gezond iemand start met 20 lepels…en dan moet de dag nog beginnen….. ik weet echt niet waar ik de kracht nog vandaan haal om de dag door te komen en jou te weerstaan…. Misschien mijn wilskracht om te leven.. want er is maar 1 ding wat ik wil en dat is leven… ik wil genieten… en ik kan niet genieten als ik op bed lig of in de stoel lig…… de muren blijven dezelfde kleur…

Maar een leven met jou is niet het leven wat ik wil… en dan is het zuur dat ik dus de rest van mijn leven wel met jou moet leven…dat ik de rest van mij leven dus elke minuut van de dag herinnert wordt aan mijn “verkeerde keuzes”

Ik kan jou niet uitschakelen jij bent onlosmakelijk met mij verbonden en wij zullen een deal moeten sluiten….. alleen hoe?…. ik weet het niet…althans nog niet… wie weet leer ik dat nog…. ik probeer nu met de dag te leven… mijn dingen zoveel mogelijk te doen en ja als jij mij dan terugfluit dan geef ik er maar aan toe.. ik weet het leven is geven en nemen….. ook hierin waarschijnlijk…..

Maar 1 ding weet ik ook dat God mij iets heeft belooft… er is eens tegen mij gezegd, en dat kwam van God, iemand had een woord van God voor mij gekregen en zei dat God afmaakt waar hij is aan begonnen… nou Hij heeft mij het leven teruggegeven … en Hij zal mij ook de mogelijkheden geven om te leven en het leven te kunnen gebruiken zoals hij dat voor ogen heeft… alleen ik snap er nu nog helemaal niks van, ik kan nu nog niet het niet het hele plaatje overzien, God wel die weet waarvoor ik geboren werd,  wat ik zal worden…. Hoe het met mij zal gaan.. en hoe ik uiteindelijk zal zijn als ik bij Hem kom… Maar in de tussentijd is het aan ons om hier ons leven te leven, en ons leven bestaat nou eenmaal uit keuzes… Hij heeft ons een vrije wil gegeven anders waren we allemaal we marionetten geweest, en ja we zijn mens en maken goede keuzes maar ook minder goede keuzes…. Maar wat is het zuur dat dit gevolgen zijn van mijn keuzes,…. Angst…..stilte…. maar ook van andermans keuzes……van personen die mij zo misbruikt hebben op allerlei fronten….

Maar ook in deze tijd (lijdenstijd) mag ik weten dat de Here Jezus ook hiervoor aan het kruis is gegaan voor al mijn gebrokenheid maar ook voor de gebrokenheid van de ander die mij dit allemaal heeft aangedaan….en dat ik mag schuilen in zijn armen.. dat zijn armen om mij heen zijn…  eens zal Hij zijn belofte inlossen….

Is het makkelijk nee zeker niet.. jij laat mij gigantisch in de steek en de toekomst is onzeker…. Hoe lang ga jij dit nog doen en waar ga je mij nog meer in beperken… hoever takel je mij nog meer af…

Maar dan heb ik weer twee keuzes…… ik wordt bang… ik wordt stil….

Of… ik ga leven met al mijn beperkingen… met al mijn niet kunnen en ga besluiten te leven en de dingen te gaan doen wat ik nog wel kan en zo goed en zo kwaad als het kan die te gaan ontwikkelen.. en de toekomst los te laten en te vertrouwen in wat nog komen gaat en dat er maar 1 is die mijn leven in Zijn hand heeft…

Op dit moment sta ik op dit kruispunt… welke afslag neem ik?????

Brrrr keuzes ik haat ze……..

Maar…….. ik heb geen keus………wat je ook beslist…. Zodra je iets beslist heb je al een keuze gemaakt……

Een keuze blijf ik maken en dat is LEVEN maar hoe???????

Dat is nu nog een groot vraagteken hopelijk wordt het een uitroepteken….!!!

 

 

7cf8409ddce3564b772f01b10f06e3d3