Prachtige bemoediging voor als je onderweg bent naar Pasen
Daarom….
Niets troost krachtiger dan de zekerheid om midden in de ellende omarmd te worden door de liefde van God!
Prachtige bemoediging voor als je onderweg bent naar Pasen
Daarom….
Liefde is..
Liefde is relatie… Relatie met je man, vrouw, kinderen, ouders, broers en zussen, overige familie, vrienden, kennissen, buren… En God…
Maar wat als liefde niet vanzelfsprekend is… Als er hiaten in de liefde zitten… Als jou liefde onbeantwoord blijft… Of als je gekwetst wordt in de liefde, in de relatie met de ander..
Liefde is zo kwetsbaar… Als je in je leven niet onvoorwaardelijke liefde hebt gekend… Als je liefde altijd moest “verdienen” weet je als je ouder wordt niet goed wat liefde is, en wat onvoorwaardelijke liefde betekent… En nog moeilijker hoe geef je daar handen en voeten aan… Hoe draag je liefde uit…
Heb hier heel lang mee geworsteld… “Als je doet wat ik fijn vindt dan hou ik van je… Als je doet zoals het hoort dan hou ik van je… Als je het met mij eens bent dan hou ik van je…” Allemaal voorwaardelijke liefde..
Doordat ik zoveel liefde heb gemist, door de liefde zo gekwetst ben geweest kon ik echte ware liefde niet goed voelen binnen laten… Werd altijd achterdochtig als iemand zei; “maar ik hou van je!” dan dacht ik vrijwel direct… Wat moet ik doen, wat wil je van mij.. Ja maar als je weet wie ik ben dan…. Ja maar als je hoort wat ik eigenlijk graag wil dan….
Onvoorwaardelijke liefde kende ik niet..
Ik wilde het wel pakken maar het glipte als fijn zand door mijn vingers… Het sijpelde door de scheuren in mijn hart weg…
Ik wist niet hoe ik het moest voelen… Wat was liefde… Hoe voelt echte liefde…
Toen ik was bevrijd was mijn hart leeg… Ik leerde en wist verstandelijk dat sommige mensen van mij hielden, maar onvoorwaardelijk? Ongeacht wie ik was, wat ik zei of wat ik deed? Hielden ze dan nog steeds van mij?
Tekort aan liefde had mij zo onzeker en minderwaardig gemaakt…
Af en toe schoot ik ook de andere kant op… Ik wilde zo graag in de goedheid van de mensen geloven waardoor ik mij vaak kwetsbaar opstelde, te goed van vertrouwen was… Mijn leven was nog niet goed begrensd.. En balans was nog ver zoek…
Maar God kwam op een gegeven moment mijn verlangen tegemoet, nadat ik had gesmeekt om ware Liefde te mogen voelen en ervaren.. En God hoorde en verhoorde en legde een bodem in mijn hart… Heelde de scheuren waardoor mijn hart zich kon vullen met Liefde….
Hij Heelde de scheuren door mij te laten zien wat ware liefde is… Hij gaf mij een partner die onvoorwaardelijk voor mij door het vuur gaat… Hierdoor ervaar ik wat ware liefde is… Door hem kan ik lijfelijk ervaren wat liefde is.. Waardoor ik het gevoel kan vertalen naar God… God is een God van herstel en ik mocht heel veel relaties herstellen van vroeger die door alle narigheid stuk waren gegaan..
Door deze aardse relaties mag ik ervaren wat liefde is maar proef en voel ik ook hoe God van mij houdt… En het mooie is dat God mij liet zien dat Hij nog veel meer van mij houdt dan al deze mooie mensen… Mensen kunnen falen, mensen kunnen je kwetsen, bewust en onbewust omdat het mensen zijn.. Ook ik kan dat..
Maar God is en blijft altijd dezelfde.. God verandert nooit waardoor Hij onvoorwaardelijk van mij houd… Hij heeft mij gemaakt… Hoe bont ik het ook maak God is er voor mij!
Die liefde heeft mijn hart langzaam gevuld…
Maar ooo wat voelt het verschrikkelijk rot, en wat doet het pijn als die geheelde scheuren af en toe toch weer barstjes krijgen doordat je opnieuw gekwetst wordt in relaties… In de liefde voor elkaar…
En hoe reageer ik dan? Als ik naar mij zelf kijk dan reageer ik direct vanuit mijn pijn.. Vanuit mijn bloedende hart.. Maar na korte tijd wordt ik stil en zegt mijn hart; Ga naar je Vader, vraag Hem om in jou pijn te komen… En direct schiet door mijn hoofd WWJD..
En wat is het dan fijn om Gods onvoorwaardelijke Liefde te ervaren… Dat God mij al zoveel sterker heeft gemaakt… De scheuren al zo stevig zijn geheeld… Wauw… Dankuwel Heer voor zoveel heling en liefde…
Natuurlijk doet het pijn als zo’n scheurtje lekt… Het voelt of sijpelt er onnodig liefde weg die zo kostbaar is… Of toch niet…. is het onnodige weggesijpelde liefde?? Misschien gebruikt God die liefde die weg sijpelt om mijn scheurtjes extra te verstevigen zodat ze nog sterker worden..
Liefde is; 1 KORINTIËRS 13:4-8a BB
De liefde is geduldig en vriendelijk. Liefde wordt niet jaloers. Liefde schept niet op en vindt zichzelf niet vreselijk belangrijk. Liefde zegt of doet geen onaardige dingen en denkt niet alleen maar aan zichzelf. Liefde raakt niet verbitterd. Liefde vergeeft als een ander iets verkeerds heeft gedaan. Liefde is niet blij met oneerlijke dingen, maar met de waarheid. Liefde vertelt fouten van andere mensen niet door, denkt altijd het beste van een ander en blijft altijd geduldig. De liefde schiet nooit tekort en verdwijnt nooit
Liefde is relatie met de ander… Liefde is verbinding… Liefde is houden van… Maar vertel elkaar die liefde.. Zeg elke dag ik hou van je… morgen kan het te laat zijn…
En komt er een hobbel in de liefde, in de relatie met de ander… Ga in gesprek… Leg het bij… Vertel elkaar je pijn.. Zodat er weer herstel komt, vergeving plaats vindt en de Liefde de harten weer kan vullen❤
God heeft ons een voorbeeld gegeven “Jezus”… God hield zoveel van ons dat Hij zijn enige Zoon Jezus naar ons toe zond om voor ons te sterven zodat de weg naar het eeuwige leven weer mogelijk werd. Dat is Onvoorwaardelijke Liefde voor jou en mij!
Toen het Pasen werd, won de glimlach van zijn eeuwige liefde het van de duisternis van de dood. Citaat Rob Favier
Heb een poosje niet geblogd omdat ik wilde afwachten hoe mijn ommekeer zich zou ontwikkelen…
Jonge wat voel ik mij dankbaar, blij, overdonderd, emotioneel… Pff alles door elkaar heen… Een echte achtbaan..
En waarom ben ik dankbaar en wat is er de laatste maanden gebeurd?
Ik zal het jullie allemaal vertellen, want ik heb goede hoop dat de ommekeer doorzet! En durf er voorzichtig mee naar buiten te komen.. Ik ben wel bang dat het een blog wordt in twee delen anders wordt ie veel te lang… Maar wil het zo graag met jullie delen, delen dat God Groter is dan je omstandigheden, dat God echt een God van wonderen is en dat er HOOP is, ook al lijkt het zo uitzichtloos…
Jullie weten misschien nog wel dat ik van het voorjaar een blog heb geschreven dat ik beruste in mijn ziek zijn.. Dat ik er vrede mee had en ondanks dat God dichtbij ervaarde..
En dat was ook zo… Ik had er rust en vrede mee, maar merkte dat het wel enorm veel van mij vroeg… Accepteren dat dit het dus is… En Tjonge wat had ik het er zwaar mee, zo zwaar dat ik zo somber werd, ik steeds meer medicijnen moest slikken om de pijn de baas te blijven, en door mijn sombere perioden kreeg ik nog meer pijn, en gingen mijn spieren nog strakker staan, wat resulteerde in nog meer pijnstillers en je komt in de vicieuze cirkel.
Maar hoe kom je daar weer uit?
Ondanks mijn sombere periodes ervaarde ik God dicht bij mij en kon ik van de kleine dingen genieten!
Wij waren verhuisd van Goor naar Borne en waren zoekende naar een nieuwe gemeente, op een dag zei een lieve vriendin tegen mij kom eens mee naar Wierden… Dat hebben we gedaan en eigenlijk is daar mijn ommekeer gekomen… Echt sinds wij naar Ichtus VBG gaan in Wierden heb ik weer hoop, kracht en energie gekregen en nu na een half jaar genezing!
Wij hebben een prachtige tijd bij de VBG de Ark gehad, echt waar daar heeft God ook bijzondere dingen gedaan door de mensen daar heen, vooral de voorganger heeft veel voor mij persoonlijk betekent in mijn groei naar God, God heeft grote dingen gedaan door Hem heen!
Maar God gaat door… Het begon met een zondags dienst bij Ichtus met Gor Katchikyan.. Het was een geweldige ontroerende dienst en na de dienst was er gelegenheid voor gebed… Ik ben naar voren gegaan en Gor heeft met mij gebeden en God heeft door deze man tot mij gesproken met de volgende woorden….
Lieve zus God zal het stof van je oude kleed af schudden..hij zal jou een nieuwe jas aandoen…ik schuif jou een prachtige nieuwe konings ring om je vinger die zal stralen en schitteren… woorden zullen jou niet meer raken….zullen jou niet meer krenken of beschadigen….de deuken die je in het verleden hebt opgelopen zal ik herstellen…ze zullen jou niet meer plagen of pijn doen… jij zal stralen en schitteren…..jij mag opstaan….ga in mijn naam….God zal jou herstel geven en hij bad voor volledig herstel…
Wat een bijzondere woorden. Ik was helemaal stil en overdonderd… Had weken ervoor erg last gehad van mijn verleden… Nachtmerries, flashbecks enz.enz.
Wij zijn naar huis gegaan en ik was helemaal stil, heb het daarom ook destijds niet gedeeld… Puur omdat ik wilde wachten, afwachten wat God zou doen.
Een week later gingen we weer naar de kerk en toen kwam de Dichtbij Jezus dienst nu heet het de 1,2,4 dienst volgens het principe uit
1 korinthiers 2 vers 4 daar staat: Ik kwam jullie dan ook niet met mooie woorden of wijze ideeën over God vertellen. Want voor mij is de boodschap van de gekruisigde Jezus Christus het enige belangrijke. En ik voelde mij onzeker en bang toen ik bij jullie kwam. Ik hield dan ook geen prachtige toespraak. Maar ik sprak gewoon uit mijn hart. En God gaf er kracht aan.
Hier heb ik in een vorige blog Onrecht…. Bitterheid…..It Is Well…….en jij??? over geschreven, maar er was meer gebeurd wat ik toen nog niet had verteld, maar wederom werd er die avond na afloop ook weer voor mij gebeden, ik had in een vorige blog gedeeld dat ik niet meer durfde maar God had mij aangeraakt en mij weer hoop gegeven, hoop op een beter leven, God had wederom tegen mij gezegd dat Hij een plan voor mij had, dat ik zou stralen en schitteren… Dus ik kreeg steeds meer verlangen en had oprecht honger naar God, had het idee dat ik lang in een woestijn had gezeten… Dus overwon mijn vrees en schaamte en durfde de stap voor gebed weer te wagen… ik vroeg mij ook steeds maar af hoe dan??? … Deze avond kreeg ik antwoord…
Ze baden wederom met mij, nu het pastorale team… En ze volharden in gebed zoals God ook zegt in de bijbel… Er werden weer wonderlijke, goddelijke woorden gezegd… Waarvan ik stil werd..
Een zuster zei tegen mij.. Ik voel dat u een ongelofelijk sterke vrouw bent… Meestal krijgt de persoon waarvoor gebeden wordt een ervaring met God maar ik krijg door u een ervaring met God… Als ik voor u bid wordt ik helemaal warm… Er straalt zo’n rust vrede van u uit… En u straalt als u verteld over God… Uw ogen stromen over van Liefde, liefde voor God en de mensen…
Ik moest zo huilen… Dit raakte mij diep, dat God dit tegen mij zei… Ik kreeg zo’n enorme diepe vrede en liefde terug, ik ervaarde zo Zijn nabijheid… Wauw… En het verlangen werd maar groter… En ze vertelde nog dat ze zag dat God grote dingen voor ons in petto had bij de Ichtus gemeente…
Wat was dit ook een bevestiging voor mij dat dit de gemeente was waar God ons wilde hebben… Hier baden wij al weken voor en uit het niets kwam een antwoord!
Dit was het begin van een groot avontuur… De weken die volgde waren mooi, maar ook zwaar, er was een iemand die dit niet wilde, dus de aanvallen van de andere kant logen er niet om… Maar ik mocht mij vasthouden aan de woorden van God…. Dat hij mij niet meer zou raken… Niet met woorden en niet met het verleden…. en met een gerust hart ging ik de tweede operatie aan mijn hernia tegemoet…
En zelfs in het ziekenhuis ging God door!
Dit vertel ik in deel 2 van Emotioneel in een achtbaan!
Be blessed
Pijn, ongemak, problemen en dan vraag je je soms af waarom, gelukkig heb ik geleerd om mij niet meer te vermoeien met die vraag…
Wij kunnen ons beter afvragen, hoe ga ik met deze moeilijkheden en pijn om…. Hoe gebruik ik deze moeite en pijn om dichter bij het plan te komen die Hij voor mij heeft klaarliggen…..
Een tip… geef af en toe gewoon toe aan je moeite en pijn, je hoeft niet altijd sterk te zijn! Hij kan pas aan het werk als jij kwetsbaar bent!
Wat is het mooi om te weten en te merken dat je door die moeilijkheden en pijn geslepen wordt tot een prachtige diamant… Helaas kost het ons wel wat… Pfff soms kost het veel en dan roep ik het uit tot Jezus… Heer Help!!!!
En ja pijn sloopt…. dus dat je er af en toe flink doorheen zit is logisch, geef daar gewoon af en toe aan toe…. huil als je pijn hebt, geef toe aan je oververmoeidheid… slaap, maar pak je na een uur weer bij elkaar, droog je tranen, wordt wakker en ga naar God, vertel Hem je moeiten, pijn en zorgen….. Ga bij Hem schuilen…. en Hij komt met zijn armen en draagt jou!
Je bent Zijn kind, en een Vader zorgt voor Zijn kinderen… Dus wees niet bang als je leven op de kop staat, Hij zorgt voor jou. Jij bent immers Zijn kind…. Hij heeft jou gemaakt en weet precies wat jij nodig hebt!
Maar Hij houdt zoveel van jou dat Hij jou nog mooier wil maken dan je al bent!
Hiervoor gebruikt Hij de hobbels op jou weg, ze komen toch… Ook als jij een kind van Hem bent, word je niet gespaard, we leven in een gebroken wereld en daar is nu eenmaal ziekte, pijn en verdriet….. Hij wil jou daardoor heen helpen en jou daarin bij staan, en tegelijk gebruikt hij deze moeilijke omstandigheden om jou tot een prachtige diamant te slijpen…. Wat is het dan een troost om dan te merken dat je deze moeilijke omstandigheden niet voor niks meemaakt!
Alhoewel ik soms wel eens denk, het is genoeg…. Er kan niet meer bij…
Hiermee zeg ik niet dat ziekte van God komt, nee…. maar Hij gebruikt het wel… Gelukkig maar denk ik dan, want dan maak ik tenminste die moeite en pijn niet voor niks mee… Niet dat ik denk dat ik dit mee moet maken om uiteindelijk die prachtige diamant te worden…. Hij heeft vast ook tal van andere mogelijkheden…..
Ook Geweldig is het als je na de strijd, tijdens de strijd merkt dat je er geestelijk sterker uitkomt, dat je daardoor er voor anderen mag en kunt zijn!
Leuk is het niet, maar als we dan naar het eindresultaat kijken worden we stil en danken we Hem dat Hij uit een zeer nietig klein hoopje mens een prachtige diamant kan maken
En dan mogen we STRALEN EN SCHITTEREN zoals Hij ons heeft bedoeld!
Dit is een levensproces en ik denk dat wij in dit leven steeds meer en meer dit mogen ervaren, maar uiteindelijk zullen we die volledige stralende diamant pas zijn als wij de eindstreep hebben behaald!
Bijzonder is het dat wij allemaal uniek zijn met ons eigen unieke reis, zodat wij onze reis met niemand anders mogen vergelijken en zo ook de ander niet mogen oordelen of veroordelen, ieder loopt zijn eigen pad op zijn eigen wijze met God….. Dus de ene pijn of moeite is niet meer of minder dan de andere pijn of moeite!
Gister was het Vaderdag en omdat de kinderen kwamen hadden we besloten om niet naar de kerk te gaan… wij wisten dat er s’avonds ook een dienst was dus daar konden we eventueel naar toe als we daar nog puf voor hadden…
De Kinderen zijn geweest en het was erg gezellig… we genoten volop van de drukte, en het deed ons goed dat ze er weer waren.. halverwege de middag waren ze allemaal weer vertrokken en wij bleven voldaan achter… wat is het toch en rijkdom om dit mee te mogen maken en dat het contact goed is… het besef dat het ook anders had kunnen lopen maakt ons dankbaar…
Het liep tegen de avond en we besloten om de avonddienst te gaan bezoeken…. het was een Ontmoeting met Jezus Dienst.. waarin het draait om Aanbidding, bevrijding en genezing….de titel alleen al maakt je nieuwsgierig… dus huppekee een beetje optuttelen en we trokken naar Wierden.
Aangekomen in Wierden werden we warm onthaald door mede kerkgangers en we zochten een plekje…. we kozen een plekje achterin omdat dit gewoon makkelijker is vanwege de rolstoel….voor in de kerk stonden twee sta tafels waar brood en wijn op stond dit duidde erop dat er waarschijnlijk ook avondmaal gevierd zou worden…. en ja avondmaal geeft mij altijd een speciaal dankbaar gevoel… ook een eerbiedig gevoel… een gevoel van stil zijn…
De avond begon en er werden een paar liederen gezongen… prachtige aanbiddingsliederen die echt bij mij binnen kwamen… ondertussen vertelde de zangleidster hoe de avond er een beetje uit zou zien, je kon een kaartje voor bij de sta tafels weghalen als je dat wilde om misschien wat op te schrijven als je wat op je hart kreeg, een beeld, of een gedachte van God, of een bemoediging… alles kon je daar op zetten wat jou raakte… en dan kon je (hoefde niet) het kaartje na de verkondiging naar voren brengen en werd het tijdens de aanbidding voor gelezen… want misschien was het wel een bemoediging voor die ander…ook was er na de verkondiging gelegenheid om persoonlijk het avondmaal te vieren, gewoon tijdens de aanbidding kon je naar voren lopen en je moment met Jezus nemen, de vrijheid nemen om alles dingen/situaties bij het kruis te brengen en Hem te danken door middel van het avondmaal… alles mocht en niks hoefde, het was jou Persoonlijke Avond met Jezus… niet een avond met je broers en zussen heerlijk zingen en een overdenking, maar een persoonlijke avond tussen jou en Jezus…
Tsjonge dacht ik dat beloofd wat… ik had wel oren naar een ontmoeting met Jezus…
Tijdens het zingen van die prachtige liederen werd ik geraakt… ik werd helemaal warm van binnen en kon mij helemaal overgeven aan de Rust en Vrede die God voor mij had klaar liggen… ik kon alles loslaten wat mij die dag bezig had gehouden en merkte dat de Heilige Geest aanwezig was….dat Hij mij klaar maakte voor een ontmoeting met Jezus…
Na het eerste blokje aanbidding kwam de spreker naar voren en begon met zijn verkondiging… Bitter naar Beter…. wat een titel…. pfff best wel een pittige titel… tenminste bitterheid is niet niks…. En hij vertelde het verhaal van de Israëlieten… dat zij regelmatig verbitterd waren door de situaties die zij meemaakten…. ondanks dat God hun Zijn zegeningen gaf en voor hun zorgde, raakten zij regelmatig verbitterd… maar waarom zou je zeggen… dit kwam omdat hun verwachtingen.. hun hoop.. hun verlangens niet altijd uitkwamen… dat ze teleurgesteld raakten..
Bijvoorbeeld: Na een lange reis in de woestijn kwamen ze eindelijk bij water en ze dachten “ooooo water”… maar helaas… ze namen een slok en “Brrrr” het water bleek vreselijk bitter te zijn….. Ze riepen naar Mozes, verbitterd en teleurgesteld; “het water is Bitter” hiermee ging Mozes naar God en zei: “Heer help… de mensen hebben zo’n dorst en nu is het water bitter” toen zei God tegen Mozes “gooi een stuk hout in het water” …Mozes gooide een stuk hout in het water en het water werd zoet… Wauw wat een WONDER!!!
Maar wat nu het mooie was wat de spreker vertelde, was dat het hout wat Mozes in het water gooide niet zomaar een stuk hout was, maar dat het ergens naar verwees…. Heel veel dingen/situaties in het Oude Testament verwijzen naar het Nieuwe Testament… en hebben vaak een profetische waarde… dus dat Hout had een veel diepere betekenis, want dat hout verwees naar het Kruis van Jezus…het kruis waar de Here Jezus Zijn leven heeft gegeven voor ons!!! Zodat wij bevrijd konden worden van welke situatie dan ook!
Ik werd voor de zoveelste keer ontroerd en dankbaar dat het kruis eigenlijk zoveel betekend… Hij heeft daar geleden voor jou en voor mij en voor al onze pijn…. lichamelijk of geestelijk… Hij wil ons door het kruis Genezing geven in alle facetten van ons leven…want in Jesaja 53:5 | NBV staat
Om onze zonden werd hij doorboord,
om onze wandaden gebroken.
Voor ons welzijn werd hij getuchtigd,
zijn striemen brachten ons genezing.
Bitterheid ontstaat uit verschillende dingen… boosheid, teleurstellingen, hoop wat niet gebeurt, verwachtingen die niet uitkomen… deze dingen kunnen uiteindelijk bitterheid in je hart geven…. maar ook door onrecht kan je bitter worden… onrecht wat jou is aangedaan…. al dat onrecht kan je bitter maken en je een bitter hart geven… pfff die kwam binnen..
ONRECHT….
Wat is mij dat veel aangedaan…. en hoe ga ik daar dan mee om… tijd om dat van binnen bij mijzelf te onderzoeken… ik zat daar in mijn rolstoel en als een film kwam mijn hele leven voorbij… al het onrecht kwam voorbij…. En dat was nogal wat….ik werd er terneergeslagen van…. maar ook de twijfel kwam om de hoek kijken…. had ik niet aan dat onrecht zelf bij gedragen… heb toch zelf sommige keuzes gemaakt….. mmmm ja dat klopt… maar sommige keuzes hadden wel een oorzaak… en sommige situaties waren op zijn zachts gezegd niet makkelijk…. Op een gegeven moment zat ik als een vlieg gevangen in een spinnenweb…. als een vlinder in een cocon.. alleen het verschil was dat ik daar niet vrijwillig in zat…. en ik kon mijzelf daar niet uit halen…ik was totaal gedrogeerd en wist soms niet eens wat er om mee heen gebeurde….maar God heeft mij in 2010 bevrijd… en heel langzaam mag ik uit die cocon kruipen….
Tijdens deze film…. dit hele gebeuren wat aan mij voorbij kwam, werd ik heen en weer geslingerd tussen allerlei gevoelens en emoties, en ineens was daar God… Hij was heel dicht bij mij…Hij maakte mij tijdens deze verdrietige film duidelijk dat sommige dingen gebeuren door keuzes die mensen maken, ikzelf en de ander….wij leven in een gebroken wereld…. met gebroken mensen en ik ben daar één van. Maar Hij troostte mij en zei “Ik was erbij” Ik was in die situaties en heb jou vast gehouden… ook al dacht je dat je helemaal alleen was… Ik was daar bij en huilde met jou mee… Ik laat jou nooit alleen…. hou dat vast!
Wat was dit een mooi moment… ik ben naar voren gegaan en ben aan het avondmaal gegaan, tijdens het avondmaal heb ik bewust de hele verdrietige film met alles erop en eraan aan God gegeven… en Hem gevraagd of Hij zich wilde ontfermen over al dat onrecht, en dat Hij aan het einde van de rit maar recht wil spreken… dat is niet aan mij… iedereen moet aan het eind van de rit verantwoording afleggen over al zijn daden…
En dan mag je het loslaten en erop vertrouwen dat het in Goede Handen is gelegd… en je wilt niet weten hoe dat voelt…..dat geeft zo’n enorme opluchting…
Ik was erg blij dat ik in mijn hart geen spoor van bitterheid kon vinden… natuurlijk ben ik af en toe wel boos op wat mij is aangedaan…vooral als ik veel pijn heb en erg last heb van de gevolgen en dat mag….Jezus wordt ook ontzettend boos om onrecht…net zo dat Hij verdrietig is met mij, is Hij ook boos met mij…. en eigenlijk zou ik niet verbaasd zijn geweest als ik heel verbitterd was geworden…maar ik gelukkig is dat niet gebeurt…en ik vroeg mij eigenlijk af hoe dat kon en God gaf mij de sleutel….
Als ik mijn boosheid aan God geef en de persoon of situatie vergeef… dan komt God in mijn boosheid en dan krijgt bitterheid geen kans… want het is opgeruimd….. dit kan ik niet uit mij zelf… ik heb gelukkig met hulp van God en fijne mensen in mijn omgeving direct na mijn bevrijding, de persoon en situatie kunnen vergeven…. en elke keer als ik moeite heb of pijn, of als ik boos ben, dan breng ik het bij God en zo krijgt bitterheid geen ingang in mijn hart…en echt er is geen beter persoon om het daar te brengen want God is een rechtvaardig God en hij oordeelt vanuit Zijn Liefde en Goedheid.
Ik zou mij voor kunnen stellen dat mensen zich afvragen hoe het nu kan dat God mij genezen heeft, en mij van al die medicijnen heeft afgeholpen. En toch lichamelijk ziek ben van de gevolgen van al dat onrecht… dat kan toch niet…. dan zou Hij toch ook de gevolgen weg moeten/kunnen nemen???
(En ik ben niet ziek van mijn bitterheid zoals ook wel eens wordt gezegd of gedacht in de christelijke wereld…want bitterheid is er niet…dus die optie is ook uitgesloten…)
Hij zou mij kunnen genezen en waarom Hij dat niet doet? Daar heb ik het al eens vaker over gehad in een van mijn blogs…dus dat is een goeie vraag… en ja dit is een vraag die mij natuurlijk ook al een poosje bezig houd…wij mensen willen altijd alles verklaren… nou ik heb er over nagedacht en mag ik je een verklaring geven?? Een misschien verklaring??
Voordat ik mijn misschien verklaring ga vertellen wil ik eerst een aantekening maken ter verduidelijking “Dat Ziekte niet van God komt” en dat God mij dus niet ziek houd om mij dit allemaal te leren, nee… maar GOD GEBRUIKT het wel… dat is mijn overtuiging… Hij kan het zo, met een knip van de vingers wegnemen…. en waarom hij dat dan niet doet?? Dat weet ik niet! Misschien…………….
Misschien kun je hier wel helemaal niet in meegaan, maar het geeft mij kracht en houvast om door te gaan… in het zeker weten dat Hij mijn leven in Zijn hand heeft, wat er dan ook maar gebeurt in mijn leven…
En weet je, als ik alles aan Hem geef al mijn boosheid, verdriet, onrecht, verkeerde keuzes, mijn vragen en mijn waarom’s…en ik vraag Hem om vergeving dan zal;
De HEER zal je voortdurend leiden,
hij zal je verkwikken in dorre streken,
hij maakt je botten sterk en krachtig.
Je zult zijn als een goed bevloeide tuin,
als een bron waarvan het water nooit opdroogt.
Jesaja 58:11
Dit nummer hebben we die avond gezongen en zegt eigenlijk alles………
It Is Well With My Soul…. en bij jou??
Vandaag wil ik jullie graag vertellen waar ik al een poos mee worstel…
Loslaten… is je vastklemmen aan Hem
God zal je dan gaan helpen..zodra jij loslaat…en Hem vertrouwt
Maar hoe doe je dat.. zoals ik al zei ben ik er al een poosje mee bezig. Hoe laat je los terwijl je in een afhankelijke positie zit zoals ik.. als je moet leven met een chronische aandoening…als je hulp moet accepteren omdat je het zelf simpelweg niet meer kan…
Wat wil je altijd zelf graag alles doen.. zelf de controle houden.. onafhankelijk zijn… graag zelf de touwtjes in handen houden… en dan komt God om het hoekje en zegt je… toe geef het aan Mij… Ik zorg toch voor je?? Maar ooo wat is dat toch ontzettend moeilijk wat roeien wij vaak zelf en dan ook nog ongelofelijk hard…..zodat je uiteindelijk gigantisch uitgeput raakt en er voor niemand meer kan zijn… en je ook God nog vreselijk voor de voeten roeit..
Vanmorgen was ik naar de kerk…wat hadden we een mooie dienst en wat een bemoedigende dienst en wat kan de Heilige Geest dan tot je spreken… en dat heeft Hij dan ook gedaan en graag wil ik daar iets uit delen met jullie…
Ik hoop dan ook dat er misschien iemand, ook al is het er maar 1, die er iets aan zal hebben…
De voorganger sprak over Jona… Jona en de Walvis het bekende verhaal maar het begon vanmorgen bij mij op een hele andere manier te leven… ik herkende mij zo in Jona…
Jona weigert Gods opdracht uit te voerenDe Here zei tegen Jona, de zoon van Amittai:Ga naar de grote stad Ninevé en geef haar inwoners namens Mij de volgende boodschap: ‘De Here zegt: Ik waarschuw u, want Ik kan uw slechtheid niet langer verdragen!’Maar Jona wilde niet. Hij ging naar de havenstad Jaffa waar hij een schip vond met de stad Tarsis als bestemming. Hij betaalde voor zijn overtocht, ging aan boord en vluchtte zo voor de Here.Terwijl het schip voortzeilde, joeg de Here echter een harde wind over de zee. Er ontstond een storm waardoor het schip dreigde te vergaan.In hun doodsangst riepen de bemanningsleden hun goden te hulp en gooiden de lading overboord om het schip lichter te maken.Terwijl dit gebeurde, lag Jona te slapen in het scheepsruim.De kapitein van het schip kwam naar beneden, wekte hem en zei: ‘Ligt u op een moment als dit te slapen? Vooruit, sta op. Roep uw god te hulp. Misschien zal hij genadig zijn en ons leven redden!’De bemanning overlegde en besloot te loten om erachter te komen wie de goden had beledigd en dus de schuld had van deze verschrikkelijke storm. Jona bleek de schuldige te zijn.‘Wat hebt u uitgehaald,’ vroegen zij hem, ‘dat wij in deze vreselijke storm terechtkomen? Wie bent u? Wat doet u hier? Uit welk land komt u?’Hij zei: ‘Ik ben een Hebreeër en ik geloof in de Eeuwige, de God van de hemel, die de hemel, de aarde en de zee heeft gemaakt.’Daarna vertelde hij hun dat hij op de vlucht was voor de Here. De angst sloeg de mannen om het hart toen zij dat hoorden. ‘Waarom hebt u dat gedaan?,’ riepen zij.‘Wat moeten wij met u doen om een eind te maken aan deze storm?’ Want de zee werd steeds dreigender.‘Gooi mij maar overboord,’ zei hij, ‘dan zal de zee weer tot rust komen. Want ik weet dat deze storm míjn schuld is.’Zij spanden zich nog meer in om het schip naar de wal te roeien, maar het lukte niet. Zij konden niet tegen de storm op.Toen schreeuwden zij in gebed tot de Here: ‘Here,’ smeekten zij, ‘laat ons toch niet sterven om de zonde van deze man en stel ons niet verantwoordelijk voor zijn dood, want het is niet onze schuld, U hebt naar uw eigen inzicht gehandeld.’Toen pakten zij Jona en gooiden hem overboord in het woest kolkende water, en de storm ging liggen!De mannen werden vervuld met een diep ontzag voor de Here, zij brachten Hem offers en zwoeren Hem te zullen dienen.De Here had echter gezorgd voor een grote vis, die Jona inslikte. Jona bleef drie dagen en drie nachten in die vis.
Jona werd geroepen door God en moest naar NINEVE om te getuigen… maar Jona had daar helemaal geen zin in… ik denk dat hij ook niet durfde… hij dacht… ik ga vluchten dan kan God mij toch niet vinden… ik zoek een land waar niemand mij kent en bouw een nieuw leven op… maar God ging Jona achterna.. God was nog niet klaar met Jona. Hij hield zoveel van Jona dat Hij hem niet wilde laten zoals hij nu was.. Hij had grote plannen met Jona
Jona kwam op een boot en reisde met zeemannen mee… tot er een hevige storm opstak… de stoere mannen werden doodsbang en riepen Jona, maar Jona sliep en waande zich onderweg naar zijn droomland… het ging flink tekeer en de zeemannen maakte Jona wakker en zeiden: “help we verdrinken”…Jona wist wie hij aan moest roepen en zij ik ben een kind van God en Hij helpt… maar de storm bedaarde niet… uitdeindelijk zei Jona gooi mij maar overboord… maar dat wilden de stoere zeemannen niet… ze wilden niet dat er een zou sterven zodat de zee weer rustig zou worden en begonnen uit alle macht te roeien….. ze probeerde in hun eigen kracht het vaste land te bereiken….
Ik liet dit stukje even in mij omgaan en luisterde verder wat de voorganger had te vertellen… ik werd enorm bepaald met het beeld dat Jezus ook Zijn leven gaf, ook voor mij, zodat ik niet meer zo hard hoef te roeien…. Jona wilde zijn leven geven voor die zeemannen zodat ze behouden de kust zouden bereiken… een paar versen later lezen we ook dat ze uiteindelijk toch maar besloten om Jona overboord te gooien, en doordat ze dat deden en vertrouwden op wat Jona hun vertelde, werden ze uiteindelijk gered. Want toen ze Jona overboord gooiden bedaarde de zee en konden ze rustig naar de kust roeien… toen konden ze alleen nog maar geloven dat God echt bestaat… ze hadden het aan de levende lijve ondervonden en ze kregen alleen maar diep respect voor God en wilden niets liever dan hun leven met God verder leven..
Zo is Hij ook gestorven voor mij zodat ik in Zijn rust mag leven en Hij voor mij zorgt en in vrede en harmonie mag leven met de mensen om mij heen…WAT EEN LIEFDE.. Hij heeft zijn leven gegeven zodat mijn zonden weg zijn… mijn onrust… mijn stormachtig leven een rustpunt mag kennen. Door je moeite en zorgen aan Hem te geven krijg je rust… maar hoe doe je dat dan???
Helaas heb ik ook niet 1,2,3 het antwoord hierop kan alleen mijn ervaring delen…
Hoe vaak geef ik het niet aan God en draai ik mij om en probeer uit alle macht zelf te roeien… oplossingen te zoeken…. te bedenken hoe het eigenlijk zou moeten…….. God zegt toch ook tegen mij, dat ik ook weer niet achterover moet gaan leunen en alles wel komt aanwaaien….. ik vindt dit best wel moeilijk… hoe bedoelt God dat dan????
Alles overgeven aan Hem…. in zijn vrede leven en ondertussen toch actief blijven en Zijn wijsheid gebruiken…… ik denk dat Zijn wijsheid ligt in de Bijbel, daar staan tenslotte onze antwoorden in op al onze vragen….
Wat is wijsheid…….. Ik denk dat God, door echt alles aan Hem te vertellen en het ook daar te laten.. Hij zijn rust geeft.. en ja dan komt het allermoeilijkste LOSLATEN… en VERTROUWEN..dus zelf niet uit alle macht gaan roeien maar HEM laten roeien…. en soms moet je dan ongelofelijk veel geduld hebben… soms denk en ervaar je dan dat je een hele andere kant op gaat.. en dan zeg je; “Heer help dit is de verkeerde kant op”… maar om dan opnieuw alles aan God te geven en op Hem te vertrouwen dat Hij het beste met je voor heeft… zie je achteraf dat alles toch goed komt… God wegen zijn vaak onbegrijpelijk voor ons….
Hem compleet te vertrouwen en weten, dat wat Hij ook doet.. en waar je ook doorheen gaat…. Hij het beste plan met je voor heeft, maar ooo wat moeilijk Hem zo te vertrouwen….. maar je bent Zijn kind, en als je zelf kinderen hebt weet je dat ook jij het beste wilt voor jou kind, en dan moet je soms ook dingen doen of zeggen die voor het kind op dat moment niet leuk zijn, maar later zal het kind zeggen wat ben ik blij dat u toen zo heeft beslist.. en zo is het ook met God en ons.. soms zegt God Ja.. en soms Nee… en soms Nog even wachten…
Ook in mijn chronisch ziek zijn denk ik wel eens, waarom geneest God mij niet?…. waarom moet ik zoveel pijn hebben…. waarom zo moe zijn… ik weet het niet, maar heb geleerd om die vraag niet naar God te stellen want God is niet verantwoordelijk voor mijn ziek zijn… dat is de gebrokenheid/zonde, het gevolg omdat we nu eenmaal in deze wereld leven…. die vol is van gebrokenheid en zonde maar dan mogen we weten dat Jezus zijn leven ook daarvoor gaf.. voor jou gebrokenheid, voor jou tekortkomingen, en als we het dan aan Jezus geven dan zorgt Hij voor jou… misschien niet om het weg te nemen.. maar Hij zal je kracht en troost geven om het te dragen… Jezus heeft net zoveel verdriet erom als jij… Hij huilt als jij huilt…
Ik wil daar graag een stukje over vertellen… ik ben een keer naar een genezingsdienst geweest van Vrij Zijn, dit was in Oldebroek en het was een bijzondere dag.. ik ging er niet heen voor genezing maar meer voor een ontmoeting met de Here Jezus.. ik heb in mijn leven nogal veel meegemaakt.. zo ook misbruik enz… hier worstelde ik echt mee en voelde mij daardoor soms zo vies en leeg, vaak had ik het gevoel dat ik niet rein voor God kon staan door wat ik mee had gemaakt maar ik mocht die dag leren door Zijn woord dat het niet mijn schuld was, dat iemand anders mij dat had aangedaan.. maar toch voelde ik mij altijd besmeurd dat ging niet weg.. heb veel gehuild die dag en voelde enorm die pijn.. de pijn van beschadiging en verdriet.. en heb toen voor mij laten bidden en een oudere man bad voor mij, hij had mijn vader kunnen zijn.. op een gegeven moment hield hij op met bidden en ik dacht hij is klaar en deed mijn ogen open, en ik zag die man niet staan maar ik zag de Here Jezus staan… en Hij huilde… Hij huilde met mij mee.. en die man huilde… en hij zei ik heb een beeld voor je.. ik wist dat het rechtstreeks van God kwam omdat ik ook de Here Jezus voor mij zag staan en niet die man.. en God zei tegen mij… ik leg een hele mooie witte mantel om je heen een mantel van Reinheid, je bent schoon gewassen… je bent een prachtige mooie dochter voor mij… draag die witte mantel en weet dat ik je schoon gewassen heb… ik was helemaal overdonderd en voelde een diepe vrede in mij en wist vanaf dat moment dat ik Rein was en dat ik schoon tegenover God stond en ik mij nergens meer voor hoefde te schamen…
Ik mocht komen zoals ik ben en dat God mij door die witte mantel als een schone dochter zag… als ik dit nu opschrijf raakt het mij nog steeds en wordt ik dankbaar en weet ik dat de Here Jezus met al mijn tranen mee huilt… dus ook met mijn pijn.. moe zijn.. enz
Onthoudt 1 ding God heeft dit allemaal ook niet gewild….. Hij had een perfecte aarde voor ogen toen Hij de aarde schiep, maar omdat Hij ons een eigen wil gaf hebben wij een verkeerde keuze gemaakt….. Hij wilde volmaakte mensen met een eigen wil, een eigen wil die zijn eigen keuzes mag maken… maar die hebben wij verkeerd gebruikt waardoor ons leven soms zo,n puinhoop wordt… gelukkig heeft God een oplossing gebracht door de Here Jezus, door Zijn dood konden wij weer bij God komen… Door de Here Jezus niet door eigen kracht… niet door eigen werken.. niet om verschrikkelijk ons best te doen… keihard te gaan roeien maar door GENADE alleen… alleen maar door het werk van de Here Jezus…. door zijn kruisdood… mogen we bij God komen en straks leven in een perfecte hemel en aarde… wat iets moois om naar uit te zien… en dan kan ik ook de rust ervaren die God geeft, doordat ik mag weten wat mijn toekomst is…. dat is een ongelofelijk zekerheid!!!!
Oke zul je zeggen maar je bent nog steeds ziek… ja dat klopt en misschien blijft dat ook zo en geneest God mij niet nu, maar ik weet wel dat Hij overal bij is in mijn pijn..in mijn moe zijn… in mijn eenzaamheid hierdoor.. Hij geeft wel wegen om er mee om te gaan en toch een licht te zijn in deze donkere wereld…. Hij geeft mensen om ons heen die ons helpen… mensen die een troost zijn in ons verdriet… maar vergeet dan niet dat God deze mensen geeft… en je mag dan ook leren om het aan te nemen..
God wil ons zoveel goedheid geven maar vaak denken wij…. dat kan ik niet aannemen, daar ben ik niet goed genoeg voor… dat moet ik zelf kunnen… maar als wij Gods goedheid en zorg willen ervaren dan mogen we ook aannemen de goede dingen die God voor ons heeft.. en God werkt vaak door mensen heen…. Hij kan natuurlijk dingen zo doen, met 1 knip kan hij dingen rechtmaken, maar God heeft mensen gemaakt… niet voor niks… en Hij wil mensen gebruiken voor andere mensen…. ook jij.. ook al ben je ziek of gebroken… Hij wil je gebruiken… God houdt er van om Gebroken mensen te gebruiken… want mensen met dezelfde ervaringen snappen hoe je je voelt en zijn tastbaar…door die mensen wil God hem zelf laten zien… God is zo groot en vaak zo ver weg voor ons gevoel en dat weet Hij en daarom stuurt Hij mensen op je pad om zijn Grootheid en zorg te laten zien…… en het is aan ons de kunst om in die mensen Gods liefde te zien…..
Als je alles aan Hem geeft en het van Hem verwacht dan zal Hij je helpen…..en wie weet gaat God jou nog gebruiken om Zijn liefde aan andere mensen te laten zien..
Dat heet geloven….. vertrouwen van mijn kant
En van Gods kant heet dat ONVOORWAAARDELIJKE LIEFDE…
Dit is mijn gebed voor mijzelf dat God mij gebruikt.. dat Zijn liefde in mij zichtbaar wordt naar andere mensen om mij heen
Ik wil je Gods Zegen toewensen…….
Vertrouw maar…..