Kreeg vandaag een mooi gedicht in de mail van Alzheimer Nederland geschreven door Lotte Huiberts
Ik wil hem graag met jullie delen.. en zoals jullie van mij gewend zijn kan het niet zonder te verwerken in een afbeelding!
Drempels van verlies
Woede, angst, frustratie, verdriet
Er zitten zinnen in mijn hoofd
Maar ik zie de woorden niet
Liefde, lachen, plezier, geniet
Kleine dingen worden groot
Maar vergeet-mij-niet
Drempels, duinen, heuvels, bergen
Ik stoot tegen ze aan
Mijn benen willen wel vooruit
Maar mijn voeten blijven staan
Verandering, verlies, verloren, vergaan
Ik ben mijzelf niet meer
Maar blijf bestaan
Lotte Huiberts
Love Heals All Things 