Eindelijk… na 4 onrustige maanden in Friesland kom ik de afgelopen 2 weken wat in de rust… en merk ik wat deze afgelopen 4 maanden hebben gedaan met mij..
Uitgeput
Zoals jullie weten heb ik een vaste baan 24 uur gekregen in de ouderen psychiatrie.. zie mijn vorige blog
Helaas merkte ik bij mij zelf dat ik zo niet op mijn plek zat binnen de ouderen psychiatrie..
Dit kwam omdat het nogal mijn blauw plekken raakte.. wie mij een beetje volgt weet wat ik bedoel..
De doelgroep en alles wat daarbij hoort qua zorg raakte mij.. het triggerde flink mijn blauwe plekken.
Maar waar ik ook mee worstelde was het feit dat ik cliënten tegen kwam waar ik mee opgenomen ben geweest en die daar voorgoed terecht waren gekomen… waar geen hoop op herstel meer voor is… (menselijk gezien)
Het gaf mij stress omdat ik ze niet tegen wilde komen.. zodat ze mij zouden herkennen.. ik zou mij zo voor kunnen stellen dat dit voor hun erg pijnlijk zou kunnen zijn..
Ik vind het moeilijk om te zien dat God zo genadig voor mij is geweest en mij bewaard heeft hiervoor.. dit had ik deze cliënten ook zo gegund..
Ik ging op mijn tenen lopen en kreeg zoveel vragen in mijn hoofd..
De genade van God voor mij en de heftigheid van de realiteit daar..
Hier kon ik niet mee uit de voeten
Ook zag ik hoe deze cliënten afgestompt zijn.. niet weten hoe om te gaan met positieve aandacht, stukje liefde.. ik miste enorm de “warmezorg” zoals in de PG zorg.. zoals ik gewend was..
Ik werd er erg verdrietig van…
Ik kon mijn liefde die ik heb voor de bewoners niet kwijt…
Zij kunnen hier uiteraard niks aan doen omdat ze niet meer kunnen ontvangen omdat ze al zo ontzettend afgestompt zijn door het leven en de medicatie..
Dit alles maaktte mij ontzettend machteloos en na een werkdag liep in steeds volledig “leeg” waardoor ik eerst in mijn auto de tranen liet stromen en dan naar huis toe ging.
Thuis kreeg ik last van flashbacks en ik merkte dat mijn energie level tot nul punt ging.. en ik nergens meer oplaad momenten kon vinden..
Ik bad er voor en vroeg mijn Vader hoe nu verder.. dit hield ik niet vol.. maar Hij had mij toch deze baan gegeven..
HEER IK KAN HET NIET..
Ik besefte dat ik het open moest gooien naar mijn teamcoach toe.. hem deel moest maken van mijn worsteling.. om verder te kunnen.. dit kon ik niet alleen.. en hoef ik ook niet alleen te doen..
Maar ooo wat moest ik mij hierdoor kwetsbaar opstellen..
In het hol van de leeuw vertellen waar ik tegen aan liep..
Heb alle moed bijelkaar geraapt… gebeden en gevraagd om Zijn leiding hierin en een afspraak gemaakt..
Ik heb open en eerlijk verteld waar en waarom ik tegen dingen aanliep.. het was fijn om mijn hart te luchten… ik merkte dat er ruimte kwam.. mijn teamcoach schrok zichtbaar maar had alle begrip.. en vondt het knap dat ik toch het werk was aangegaan..
Ik vroeg of het mogelijk was om weer terug naar de PG zorg.. ouderen met dementie.. dus om een andere werkplek binnen de organisatie.. hij was het daar helemaal mee eens en zei… dat deze situatie niet lang meer moest duren..
Ik was zo blij met deze reactie.. het begrip en het meedenken..
DANKUWEL HEER..
Hij heeft mijn vraag neergelegd bij zijn collega’s teamcoaches van de locaties PG zorg..
Het wonderlijke was dat er 5 teamcoaches reageerden die mij graag wilden..
Het zure in de zorg is momenteel de tekorten dus deze reacties waren ook niet verwonderlijk.
Maar goed.. sollicitatiegesprekken gedaan.. en ondertussen gewoon doorgewerkt.. dit lukte ook omdat ik ruimte had gekregen en een stip op de horizon dat er perspectief was op wat anders..
En ik kreeg kracht en energie van Hem om vol te houden..
Maar wat was het een zware tijd
Doordat ik zo’n moeite had met mijn wennen in mijn werk maar ook in mijn omgeving.. mijn andere huis.. je bent wel 6 jaar weggeweest.. en moet opnieuw je plekje weer vinden.. miste ik Twente ontzettend.. mijn vertrouwde plekjes.. mijn collega’s.. mijn oude werk.. mijn vrienden.. mijn huis.. dit maakte het extra zwaar..
Au… wat deed dit zeer.. wat koste dit tranen.. en slapeloze nachten..
Was dit wel Uw plan Heer.. was dit wel Uw weg? Heb ik het verkeerd geïnterpreteerd toen U de sluisdeuren open zette??
Het was en verwarrende tijd..
Toch mocht ik op verschillende momenten ervaren dat Hij bevestigde dat het goed is om in Friesland te zijn.. dit een appje.. tekst of een lied die zomaar voorbij kwam op het juiste moment..
Ik had een dagboekje gekregen van mijn collega’s uit Twente en die lees ik elke dag en als ik het dan zo moeilijk had een twijfelde was juist de tekst van de dag zo passend en bemoedigend..
God is goed… ondanks…
Inmiddels heb ik een baan mogen accepteren in de PG zorg..
Ik kijk terug op deze heftige tijd dat het niet voor niets is geweest.. ik heb weer een stuk herstel mogen vinden van mijn verleden.. het besef hoe Genadig God mij is geweest werd zeer krachtig..
Dankbaar.. niet verdiend.. pure Liefde voor mij.. Zijn Geliefde Kind!!
Tegelijk dat ik nu een baan van 24 uur heb in de pg zorg.. wat eigenijk niet mogelijk is vanwege de korte diensten en de vele dagen dat je dan moet werken om aan je uren te komen.. was ik gelijk naar pg zorg gegaan had ik een contract van 16-20 uur gekregen maar dat was te weinig geweest want daar kan ik niet van rondkomen..
God zorgt.. Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk!
Ik ben inmiddels weer twee weken aan het werk in de PG zorg en helemaal op mijn plek.. ik krijg elke dag weer nieuwe energie.. ik laad weer op en heb ontzettend plezier in mijn werk.
Door dit alles ook weer energie om naast mijn werk het sociale leven weer op te pakken en mij in te zetten..
Natuurlijk merk ik dat ik weer moet opbouwen.. want dit alles heeft mij lichamelijk en mentaal veel gekost.. en dat heeft tijd nodig..
En dat Gun ik mijzelf ook..
Compassie voor mijn naaste lukt alleen als ik ook compassie heb voor mijzelf… en hierboven staat God als een paraplu… zonder Hem ben in nergens en kan ik NIKS!!
Onderstaand stukje las ik op Facebook.. geschreven door Marriët de Landmeter-Moerdijk.. het raakte mij.. belevingsgerichtezorg.. het mooiste om te geven!
Beseffen wij (de zorgmedewerkers) nog wel hoe groot de crisis is in het leven van mensen wanneer er een verhuizing noodzakelijk is naar een verpleeghuis?
Beseffen we de impact van het idee opgesloten te worden wanneer een opname nodig is op een “gesloten” afdeling? Alle veiligheid en vertrouwdheid op te moeten geven? En je “lot in handen te moeten leggen van vreemde “zusters”?
Denken we daar nog wel eens over na wanneer we aan het werk zijn? Dat we zorgen voor mensen, mensen zoals jij en ik? Met een eigen kijk op het leven, met ieder zijn eigen eigenaardigheden, gewoontes en privé dingen?
Beseffen we wat het zeggen wil om je letterlijk bloot te moeten geven? Iemand anders dan jezelf of een vertrouwd iemand aan je lichaam te laten zitten? Afhankelijk bent in alles, al je zelfstandigheid en eigen regie op te moeten geven? Merken we dit nog op, kijken we bij gedrag nog naar de mens áchter het gedrag? (Zoals ze in België zo mooi zeggen: vergeet Dementie, onthoud de Mens!)
Beseffen we hoe groot ons doen en laten van invloed is, in het leven van de mensen waar we voor MOGEN zorgen?
Ik vergeet het wel eens, dat is eerlijk waar. Maar gelukkig word ik vaak dan door de mensen zelf op mijn plek gezet. Het ontroert me dan ineens, wanneer er een bewoner vraagt MAG ik naar het toilet? Of MAG ik nog éven blijven liggen? Wie ben ik dan toch om daar een antwoord op te geven? Die vragen horen eigenlijk helemaal niet gesteld te worden!
“Vandaag wil ik echt die nare strakke kousen niet aan, of weer al een schoon hemd aan, moet het nu allemaal weer al in de was? Wie ben ik dan om te zeggen, ja het is echt beter voor u hoor, voor uw gezondheid en voor de hygiëne….? Nee dat gebakje dat slaan we over vandaag, dan word u te zwaar of dat is niet goed voor uw diabetes. Het staat zo in uw dossier, of we doen dit al jaren zo……Zal ik het even voor u doen? of het wordt allemaal voor u geregeld u hoeft niets meer te doen….
Beseffen we als zorgverleners nog dat het een voorrecht is, een gunst dat we MOGEN zorgen voor….? Dat het een voorrecht is dat een bewoner zorg toestaat, kijken we verder dan de boosheid en het verdriet?
Of zijn we meer bezig met een goed sluitend zorgplan? Zijn de doelen SMART genoeg en kloppen de indicaties nog? Hoe kunnen we bezuinigen, hoe houden we het financieel gezond?
Soms heb ik daar toch zo’n last van, het wordt in de instellingen soms zó moeilijk gemaakt om belevingsgericht te werken. De inspectie die overal bovenop zit en tig aan regels stelt waar men zich aan dient te houden. Een zorgkantoor of indicatiebureau wat in je nek hijgt, een geldkraan die zomaar dichtgedraaid kan worden wanneer bepaalde protocollen niet kloppen. Dit lijstje moet ingevuld zijn, en deze kolom moet kloppen enz.
Tjonge wat kan ik er soms naar verlangen om heel die dossier en zorgplannen “los” te mogen laten. Niets geen doelen halen en tig rapportages schrijven, lijstjes invullen en afvinken. Welnee, iedere bewoner krijgt een (digitaal) dagboek en we schrijven alleen nog maar gelukmomenten op. En de rest van de tijd zijn we bezig met het creëren van gelukmomenten. Niets meer en niets minder!
bewustwording #blijvendromenmag
Mariët de Landmeter-Moerdijk @mariëtopzorgavontuur
Zo bijzonder.. bewustwording.. Belevingsgerichtezorg..
Wat voel ik soms met “mijn” bewoners mee.. ik weet helaas hoe het voelt.. om opgesloten te zitten, afhankelijk van zorg te zijn..
Ik moest echt wel even de spreekwoordelijke drempel over toen ik voor het eerst de deur achter mij in het slot hoorde vallen.. er gebeurde op dat moment heel veel in mijn koppie.. het verschil was dat ik nu een sleutel/pasje had en gewoon de deur weer open kon doen wanneer ik wilde…
Ik ben mij meer dan bewust dat “mijn” bewoners die keus niet meer hebben..
Mijn heftige rugzak met de nodige trauma’s mag en kan ik gelukkig nu omzetten naar iets positiefs!
Waarom grijpt God niet in… dat was de vraag tijdens de Vrij Zijn conferentie van afgelopen zaterdag.. heb beloofd om er een blog over te schrijven… ik wil dit ook erg graag want ik heb er zoveel van opgestoken dat kan en wil ik niet voor mij zelf houden hihi….
“Waarom God niet in grijpt” zijn vragen die niet alleen christenen hebben maar ook niet christenen… want als er een ramp gebeurt dan is het eerste wat elk mens zegt… Waarom grijpt God niet in!.. maar het gekke is dat heel veel mensen niet in God geloven.. God de deur uit hebben gedaan… maar als er rampen gebeuren of erge dingen in hun leven dan is het eerste wat ze roepen “God waar bent U”… “Waarom grijpt U niet in”???
Hoe zou dit komen?
In Hosea 11:4a staat: “Zacht leidde ik hen bij de teugels, aan koorden van liefde trok ik hen mee;dit zegt Hij tegen het volk Israël maar dat geld ook voor ons.. Hij is onze God onze Vader.. van uit het begin waren we verbonden met Hem door een koord van Liefde.. en tot je laatste adem snik ben je verbonden met Hem… Gods Liefde stroomt onvoorwaardelijk altijd door naar ALLE mensen… alleen de keus is aan ons of wij die Liefde beantwoorden… of wij een relatie aangaan met deze Liefdevolle God…
Wij westerlingen denken heel gauw bij een heftige gebeurtenis.. “waar is God”.. “waarom grijpt Hij niet in” enz. enz… allemaal waarom vragen.. en natuurlijk mag dit… dit hoort bij ons.. maar bv de mensen in Haïti, waar de ramp die destijds plaatsvond, die vragen niet… “God waarom gebeurt dit”… “waarom heeft U dit niet voorkomen”.. nee die zeggen “Wat als wij God niet hadden”… want zonder God kunnen wij dit niet aan.. maar met God komen wij er weer boven op want Hij zorgt voor ons… dit is een hele andere instelling… wat een Vertrouwen!
In de bijbel lees je ontelbaar vaak dat God Liefde is… ook hoe God in Liefde met ons omgaat… God IS Liefde.. dus alle antwoorden kunnen we vinden in Gods Liefde… want daar ligt de sleutel van onze vragen…
Als je blijft geloven en vertrouwen in die Liefdevolle God.. dan blijf je in de boot tijdens de grote stormen in je leven…. je weet waar je hulp vandaan komt en dan merk je ook dat je dicht bij die bron moet blijven… en ook steeds die bron op moet zoeken… zodat je in die boot blijft verbonden met Zijn koorden van Liefde..
Wij mensen begrijpen niets van God..
God is zo groot… zo machtig.. Hij heeft ons geschapen.. zelfs onze haren op ons hoofd zijn door Hem geteld… dit kunnen onze hersenen helemaal niet bevatten… God overziet ALLES.. ons hele leven.. ook de toekomst… wij zien alleen maar een klein stukje van ons leven… het hier en nu… wij kunnen niet zien wat er in de toekomst gebeurt… God wel en als wij daarop durven vertrouwen, komt er rust en vrede… wetende dat je in Goede Handen bent en dat er uiteindelijk een geweldige toekomst voor je klaar ligt geeft zoveel rust…
Geloven gaat niet om Begrijpen, Geloven gaat om Vertrouwen!
Helaas is het vertrouwen in God vaak bij de mensen ver te zoeken… dit komt mede door wat ze meemaken.. hun twijfels of God wel Liefde is of Almachtig, verklaren ze door te zeggen… “Als Hij Liefde en almachtig is, zou Hij nooit de aarde hebben geschapen”.. helaas gebeuren er vreselijke dingen en is er vreselijk veel haat… maar hier heeft God geen debet aan..
Soms maak je heftige dingen mee door keuzes die je zelf maakt en soms kun je er ook niks aan doen en kom je in situaties door keuzes die anderen maken… wij leven natuurlijk nog steeds in een gebroken en vijandige wereld, waar nog steeds dood en verderf heerst… Hij heeft de dood en het kwaad overwonnen maar dat mogen we zien als we bij Hem in de Hemel zijn… tot die tijd hebben we nog wel met dood en kwaad te maken..
Je kent misschien het verhaal van de kapper… Bestaat God wel? moet je echt even lezen! Als je dit gelezen hebt dan kun jij je zelf afvragen hoe jij tegen de wereld aan kijkt en wat er in gebeurt… 1 van de redenen is dus dat de mensen God niet opzoeken…
In het Oude Testament staat in Exodus 33:22 “En het zal gebeuren, als Mijn heerlijkheid voorbijtrekt, dat Ik u in een kloof van de rots neer zal zetten en u met Mijn hand zal bedekken totdat Ik voorbijgegaan ben”
In het oude testament mocht Mozes meemaken dat God er was in de woestijn… God liet zichzelf zien… Mozes zag hier de achterkant van God.. maar in het nieuwe testament heeft Jezus laten zien wie God is aan de voorkant…
In Exodus 34:6 staat “De HEER ging voor hem langs en riep uit: ‘De HEER! De HEER! Een God die liefdevol is en genadig, geduldig, trouw en waarachtig”God had zich laten zien aan Mozes in de woestijn… God is er altijd… God is de enige constante persoon…er is niets veranderlijker dan de mens maar God blijft altijd dezelfde… veranderd nooit… God is niet afhankelijk van zijn humeur of gemoedstoestand…
Wij leven in een tussentijd… ook wel woestijntijd genoemd.. tussen de Hemelvaart en de terugkomst van Jezus… Mozes moest ook 40 jaren in de woestijn doorbrengen en zo is het ook met ons… ook wij leven regelmatig in een woestijn… maar in die woestijn laat God zich wel regelmatig zien door wonderen en tekenen… Hij grijpt best wel vaak in alleen zien wij het niet altijd en merken wij niet altijd op dat het God was… en sommige dingen zien wij pas achteraf… achteraf zien wij vaak dat het God was die daar in die heftige situatie was… Hij laat ook de wonderen en tekenen af en toe zien zodat wij vol houden.. .als wij een wonder meemaken dan mogen we even een glimp opvangen van de Hemel…
God is voor altijdLiefdevol, Genadig, Geduldig, Trouw en WaarachtigenHijgaat ook met ons om inLiefde, Genade, Geduldig, Trouw en Waarachtig!
Alle antwoorden worden gevonden in wie Hij is…
Als je het verhaal leest van de Samaritaanse vrouw wat staat in Johannes 4 dan zie je Gods grote Liefde voor deze vrouw…
God beantwoord al onze vragen maar wij verstaan Hem vaak niet omdat wij niet die volmaakte Liefde ten volle begrijpen.. Gods Liefdes taal is te groot voor ons mensen om te verstaan… we kunnen het aannemen en geloven maar niet bevatten….
Liefde en Vrijheid horen bij elkaar..
God geeft ons vrijheid omdat Hij ons een eigen wil heeft gegeven…God is een God van Liefde en niet een dwingende God… Hij wil graag een relatie met ons en had gehoopt dat de liefde wederzijds zou zijn… maar de ellende is begonnen doordat wij in het begin (Adam en Eva) ons eigen weg zijn gegaan… de liefde was niet wederzijds…
Helaas weten wij zelf altijd zo goed wat Goed en niet Goed voor ons is.. en verleggen wij ook steeds onze grenzen… hiermee halen wij ons, en de wereld vaak veel ellende op de hals…
Daarom is het belangrijk om dicht bij Hem te blijven.. naar Hem te luisteren.. te bidden en te lezen in de bijbel wat Hij van je wil.. en zoals het kinderliedje van Elly en Rikkert zegt..“Als je bidt zal Hij je geven. Als je klopt aan de deur. Zal Hij opendoen. Als je zoekt dan zul je ’t vinden. Halleluja. Halleluja, halleluja, halleluja”
Het bestaan van het kwaad in deze wereld is het bewijs van Gods Liefde voor ons… door dat Hij ons Vrijheid gaf… Vrijheid in eigen keuzes… Echte Liefde nodigt uit en wacht op antwoord… God wacht op ons.. Zonder keuzevrijheid is er geen sprake van Liefde… en daar lag een risico in, maar God wist dat en God heeft ingegrepen door Jezus te sturen… zodat er herstel kon komen tussen God en ons… dat het liefdeskoord weer versterkt kon worden..
En dan mag je Gods Liefde beantwoorden door te doen wat Hij van je vraagt, door gehoorzaam te zijn aan wat Hij zegt… en eigenlijk wil je niets liever is mijn ervaring als je Gods Liefde beantwoord… Hij bepaald wat Goed en Kwaad is wij niet… God geeft juist richtlijnen aan.. grenzen… zodat wij weten wat wij kunnen doen om volledige vrijheid te kunnen ervaren… ik merk dat ik die grenzen wel prettig vind.. het geeft mij houvast in soms ingewikkelde situaties..
Gelukkig ben je niet alleen als christen… wij hebben juist elkaar nodig om te ontdekken wie Hij is… en om bemoedigt getroost en opgebouwd te worden.. om gesterkt te worden in ons geloof… zodat wij steviger staan in deze wereld… en tegen een stootje kunnen… en het is zo fijn om juist met je mede christen vrienden op deze ontdekkingstocht te gaan… het geeft zoveel meerwaarde.. en juist dan kunnen wij beter weerstand bieden aan de situaties die op ons pad komen.. want die vrienden kunnen met je mee bidden als je door een heftige periode gaat… en echt het werkt… maar de eerste keren moet je best wel over een drempel om te vragen maar ooo wat is het fijn als je merkt dat door gebed er wonderen gebeuren en jij je gedragen voelt… en dan ervaar je ook rust en vrede omdat je merkt dat je niet alleen hoeft te strijden… God geeft vrienden.. medestrijders.. en Hij zelf is er ook bij… Hij strijd voor ons en met ons!
Waarom geeft God ons zoveel vrijheid?
Voor God is een Liefdevolle relatie met jou veel belangrijker dan dat jij je eigen weggaat…
God wil alleen een relatie met ons aangaan op basis van vrijwillige liefde… en Hij blijft kloppen tot jij opendoet… Hij houdt zoveel van ons en heeft zoveel geduld met ons.. Hij blijft je hele leven op je wachten… en staat totdat jij je laatste adem uitblaast met wijd open armen op je te wachten tot je thuis komt!
Helaas leven we nog steeds in een gebroken en vijandige wereld.. De satan bestaat… God zij dank is de dood overwonnen door Jezus, maar de invloed is er nog steeds… En omdat de dood is overwonnen mogen wij in die vrijheid gaan staan en Hem aanroepen en uitgaan om van Hem te getuigen.. dat is onze opdracht, ondanks je omstandigheden..
Er staat niet in de bijbel dat God eerst wonderen en tekenen doet en dat we er dan op uit moeten trekken om te getuigen… nee er staat in Handelingen 14:3 dat “Paulus en Barabbas geruime tijd in de stad bleven en spraken vrijmoedig over Gods woord, vol vertrouwen in de Heer, die de verkondiging van zijn genade kracht bijzette door hen tekenen en wonderen te laten verrichten” dit betekend dat wij de opdracht hebben om te getuigen van zijn grote Liefde en dat God het zal bekrachtigen door wonderen en tekenen..
Waarom grijpt God dan nog niet in…
God grijpt nog niet in omdat Hij verkiest om met ons te lijden totdat elke mens een keuze heeft gemaakt… en als Hij terug komt dan grijpt God in…
God kiest het tijdelijke lijden van ons, boven voor eeuwig verloren gaan van alle mensen…
Daarom grijpt Hij nog niet in… maar Hij roept ons op om te getuigen met jou gaven en talenten…en ieder mens heeft gaven en talenten van Hem gekregen… en vraagt ons ze te gebruiken zodat iedereen van Hem hoort en er niemand verloren gaat…
God heeft dit zelfs gezegd in zijn woord want in 2 Petrus 3:15a staat: “De Heer is nog niet gekomen. Dat is omdat hij jullie de kans wil geven om gered te worden. Vergeet dat niet!”
Vergeet dus nooit waarom God wacht, Hij geeft ons nog de tijd om andere mensen te vertellen dat Christus hun wil redden… dat is onze Grootste opdracht hier op aarde.. en dat hoeft niet ver weg… dit kun je al dicht bij doen.. in je gezin.. in je familie..
Tot Hij terug komt moeten wij in de wereld, de stad, je dorp, op je werk, in je familie je plaats innemen die God je geeft om van Hem getuigen, met mensen te bidden voor genezing… mensen bevrijding te brengen dat is onze opdracht op deze aarde.. en Hij geeft je wijsheid, kracht en vrijmoedigheid als je Hem daar om vraagt!
Als God een wonder doet is dat een glimp van God in onze duisternis!
Een geweldige citaat wat werd aangehaald is van Dr. Kraan, CWN.. dit kwam zo bij mij binnen en was een cadeautje van Hem voor mij en bevestigd wat er steeds in mijn leven gebeurt…
CITAAT: ‘Als Jezus zegt: ‘Het is volbracht’ dan is het goed te bedenken dat “herstel” (Genezing) ons ten volle is geschonken, maar dat we het in termijnen krijgen uitbetaald. We hebben een voorschot ontvangen (arrabon) van wat in volheid komen gaat ‘… De krachten van de toekomende eeuw doen ons verlangen naar de uitbetaling van de laatste termijn: het herstel van alle dingen!’ (Dr. Kraan, CWN)
Wauw wat een bemoediging en wat een uitzicht naar een Geweldige Toekomst!
In 2 Petrus 3:9 staat dat Hij nog wacht; Hij wacht omdat hij geduld heeft met jullie! Hij geeft iedereen de kans om een nieuw leven te beginnen. Want hij wil dat iedereen gered wordt”. Dat is waarom God nog wacht… dat is Liefde!
Waarom beschermt God ons niet!
Dit was een punt waar ik heel erg mee worstel… in mijn leven is al zoveel onrecht gebeurt en nog is het leven oneerlijk…
Een terug blik… Ik heb mijn man na 30 jaar weer terug gekregen van God.. (vroeger als tieners verkering gehad) ik had gebeden dat ik graag weer een man wilde maar dan wel een gelovige man.. en na een paar weken kwam mijn man op mijn pad.. ik zei tegen God.. alles best maar niet Hem… hij is mijn verboden liefde… mijn liefde waar ik zoveel verdriet om heb gehad… mijn liefde die onbereikbaar was… maar God had een ander plan en in 2014 zijn we getrouwd… net zoals wij in onze tienerjaren aan elkaar hadden beloofd…
En dan nu vier jaar later treft het noodlot je en krijgt hij een ernstige levensbedreigende ziekte… voorlopig Cadasil maar met zekerheid Vasculaire Dementie… en zoals wij het tot nu toe meemaken gaat het proces snel…. te snel…. ik moet hem opnieuw loslaten… het voelt of moet ik hem opnieuw terug geven… terug geven aan God.. nu op een andere manier loslaten… heftige manier… een manier die jij je ergste vijand niet toewenst… hoe oneerlijk kan het leven zijn…
En dan schreeuw ik het uit naar Hem.. waarom.. waarom laat U dit toe.. waarom grijpt U niet in… en dan blijft het stil.. maar langzaam aan laat God zien dat ik mag loslaten en overgeven.. God bewerkt mijn hart en geeft mij wijsheid en rust dat het oké is.. dat mijn man veilig is in Zijn armen… en dat mijn man een fantastische toekomst tegemoet gaat en dat God voor mij zorgt!!
Ik schrijf het hier nu zo makkelijk neer maar de worsteling die hier mee gepaard gaat is moeilijk.. heftig en kost veel tranen… Gelukkig mag ik dan denken dat Hij mijn tranen op vangt en mijn zaadje Vreugde er mee bemest zodat die mag gaan groeien…
En helaas ben ik niet de enige die door heftige tijden gaan.. er zijn zoveel mensen, situaties, ziektes waar God niet ingrijpt..
Maar hoe veilig is deze wereld.. hoe eerlijk is deze wereld… we weten dat wij nog steeds in een gebroken en vijandige wereld leven… hier zijn we ondertussen wel achter gekomen… dus ja wat kun je dan verwachten.. dat zodra je christen bent geworden wij een leven krijgen die op rolletjes loopt? Dat ons niks kan overkomen??
Dan heb je het mis… het hoort bij dit leven!
Soms heb je er zelf schuld aan… bijvoorbeeld als je ergens bent waar je niet hoort te zijn en er gebeurt dan wat met je.. dan kun je je zelf een verwijt maken.. gelukkig is dan de Liefde van God de sleutel en als je naar Hem toe gaat en het recht zet en oprecht vergeving vraagt… is God een genadig God en mag je opnieuw beginnen.
Maar er zijn ook genoeg voorbeelden van mensen die er geen enkele schuld aan hebben wat hun overkomt.. neem die zendeling die samen met haar man in Gods bediening stond… zij stonden als zendelingen in een vreemd land in dienst van God en toch werd haar man voor haar ogen vermoord en zijzelf verkracht…
Wat verschrikkelijk, echt daar kun je ook geen verklaring voor vinden..
Dat is vreselijk en heftig, maar het is gebeurt door dat de dader een verkeerde keuze maakte en dan kom je weer bij je vrije wil uit… en omdat we in een gebroken en vijandige wereld leven hebben we ook te maken met verkeerde en slechte keuzes van andere mensen…
En waarom God dan niet heeft ingegrepen?!?… dat antwoord moeten we helaas schuldig blijven.. daarvoor is God niet te bevatten of te begrijpen… dan mogen we het bij God brengen en ook tegen Hem zeggen dat we er niks van snappen.. en dan mogen we met al ons verdriet bij Hem komen en Hij zal ons troosten als wij het uitschreeuwen naar Hem… zeg maar eerlijk dat je het niet meer weet…dat je er niks van begrijpt.. zeg dat maar eerlijk tegen Hem.. stort je hart uit voor Hem.. Hij is je vader… Hij hoort graag van je, wat er in je omgaat… Hij wil een relatie met jou.. juist dan is het belangrijk dat je Hem blijft vertrouwen.. dat Hij uiteindelijk alles zal laten mee werken ten goede…
Zoals in 1 Timotheüs 1:19 staat; Zorg dat je blijft geloven, en dat je van binnen eerlijk bent tegenover God. Sommige christenen vonden dat niet belangrijk. Daardoor is hun geloof nu verdwenen, net zoals een schip dat gezonken is.
Geloven is Vertrouwen!
En als jij jou situatie bij God brengt zal Hij jou vullen met liefde.. bakken vol Liefde tegenover welke situatie of gebeurtenis dan ook…
Liefde geeft ruimte… maakt God groter… en de Problemen kleiner!
Psalm 121 is een geweldige mooie bemoedigende psalm.. maar heel veel mensen lezen die psalm als een psalm waarin staat dat als christen niks kan overkomen… ook ik worstelde daar vaak mee.. want de praktijk is anders…
In psalm 121 staat namelijk dat Hij je voor alles zal bewaren… zelfs de zon zal je niet steken… Hij zal je beschermen.. maar zaterdag kreeg ik het antwoord… als je de een na laatste zin goed leest, in de vertaling die het dichts bij de originele Hebreeuwse tekst komt, dan lees je hoe die psalm eigenlijk is bedoelt!
God bewaart Zijn volk
Psalm 121
Een pelgrimslied.
Ik sla mijn ogen op naar de bergen, vanwaar mijn hulp komen zal.
Mijn hulp is van de HEERE, Die hemel en aarde gemaakt heeft.
Hij zal uw voet niet laten wankelen, uw Bewaarder zal niet sluimeren.
Zie, de Bewaarder van Israël zal niet sluimeren of slapen.
De HEERE is uw Bewaarder, de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand.
De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht.
De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad,UW ZIEL ZAL HIJ BEWAREN!!!
De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.
Psalm 121 uit de Herziene Statenvertaling
Daar staat dus dat Hij onze ziel zal bewaren.. door alle stormen heen.. en het verschil met mijn ongelovige buurman is dat Hij mijn ziel bewaart… dat mijn Toekomst Zekerheid is..
En tot die tijd heeft Hij belooft; IK zal bij jullie zijn tot aan het einde van de wereld… en dan zal de laatste termijn van herstel plaatsvinden!!!
WAUW wat een belofte…. dus Hou vol!!!
Met deze belofte ben ik naar huis gegaan… wauw wat een geweldige bemoediging.. natuurlijk is het leven nog steeds niet makkelijk.. echt niet… maar door deze bemoedigingen.. ware opbouwende woorden… kun je er weer even tegen aan.. en hier mag ik ook steeds op terug vallen als ik het even niet meer weet…
Ik wilde hierover bloggen… om te getuigen van deze Liefdevolle God.. de afgelopen 2 maanden heb ik een aantal keren van God op mijn hart gekregen om door te gaan met bloggen.. van Hem te getuigen op deze manier… ik heb geen idee wie mijn blogs lezen… maakt mij ook niet uit.. al bemoedig ik er maar 1 mee… dat is genoeg!
Ik wil doen wat God van mij vraagt.. en dat is dat ik mag getuigen en zaaien.. en God begiet het en laat het groeien… zodat de oogst groot mag zijn!
Deze blog heb ik ook voor mijzelf geschreven zodat ik steeds weer kan lezen dat Hij bij ons is waar wij ook doorheen moeten.. en dat geeft Rust… bovennatuurlijke Rust en Kracht om door te gaan… en daardoor zullen we vol houden.. tot Hij terug komt of tot Hij ons ophaalt!
Love Heals All Things 