Vorige week las ik een bijzonder gedicht op Facebook..
Het gaat over genezingsdiensten en wonderen…
En ja.. ik geloof nog steeds in Wonderen… Genezingen… ook vandaag de dag geneest God nog steeds, alleen niet op commando… op onze wensen.. op bestelling!
Nee Hij geneest op Zijn tijd.. en soms ook niet of soms niet helemaal zoals ik ook al beschreef in mijn laatste blog…
Maar in dit hele verhaal mogen we 1 ding niet vergeten en dat is omzien naar elkaar… naar je medemens die niet geneest.. die te kampen heeft met ziekte.. met leed.. met pijn… en kom dan niet aan met goed bedoelde adviezen… maar ga naast de persoon zitten en leg een arm om zijn of haar schouder… toon medeleven en compassie… soms is er zoveel wat we willen zeggen maar geen woorden kunnen vinden.. en dat is goed.. soms doet stilte en genegenheid veel meer dan allemaal goedbedoelde woorden..
Later kun je altijd als de situatie zich voor doet naar God gaan en bidden voor ontferming.. en natuurlijk mag je bidden voor Genezing.. dit mag altijd en daar mogen wij ons ook naar uit blijven strekken maar het moet niet het hoofddoel zijn…
Omzien naar elkaar is veel belangrijker… dat is Gods grootste Gebod.. heb elkander lief…
Hij weet wat wij nodig hebben… ook hierin..
Ik denk dat de balans in dit alles heel belangrijk is.. God blijven zoeken… blijven uitstrekken naar Genezing maar ook tegelijk naast de ander blijven staan als God niet ingrijpt… als de ziekte of pijn doorgaat.. dan mogen we meelijden… want als er 1 lid lijdt lijden alle leden mee.. en wat een troost dat wij daarin mogen we weten dat Hij erbij is.. dit ervaren wij tot op de dag van vandaag elke minuut… elke seconde…
Dat is de Kracht van Ware Liefde!
Daar ging zij in haar rolstoel
Ze stond alleen buiten bij het hek
Klaar voor vertrek
Van een mega-event
Waarin velen zo graag
willen worden aangeraakt
genezen en worden gekend
in hun lijden
En verlangen naar het bevrijden
Het wonder
Maar deze mevrouw vertrekt zonder…
Vele mensen gaan staan
Die met al hun kwetsbaarheid
Naar het event zijn toegegaan
Maar tussen alle euforie
zie ik zo helder wat gemist wordt aldaar
De meeste mensen vertrekken met hetzelfde lijden weer naar huis
Wat hebben zij nu aan handvatten ontvangen hiermee te dealen thuis?
Het was groots, euforisch en meeslepend
De stemmen en muziek
opzwepend
Een zaal vol kwetsbaar verlangen
naar verlossing van pijn
Besef dat wij zelf wonder mogen zijn
En hoe God er juist ook is in de stilte, in verdriet en pijn
Hoe God alles in ons hart
heeft gelegd
en heeft toegezegd
dat God er altijd zal zijn
Ook in het dagelijks minder meeslepend leven
Heeft God ons kracht,
dierbaren en handvatten
gegeven
Om te aanvaarden
wat het leven bezwaart
en te vertrouwen
dat God desondanks
ons vasthoudt, liefheeft en bewaart.
Zo bid ik dat God de dame in de rolstoel bewaart
Voor teleurstelling die dit mogelijk heeft gegeven
Het najagen van wonderen en good feeling is niet waarvoor Zijn leven is gegeven
Dat wij terug mogen komen in eenvoud
Waarin de mens op God vertrouwt
en op alles wat in eigen hart
naast moeiten van leven
aan kracht liefde en schoonheid
ontvouwt
De enorme gave van
aanvaarden, boven bedekken en bevrijden
De gave van uitpakken
wat in ons ligt,
boven alles wat zo naar
buiten en de ander is gericht
Er zijn
zoals God er ook is
Te midden van alle
moeiten, gemis
Gegeven aan elkaar
Omdat dat de kracht
van Ware liefde is
Miranda Terpstra
Love Heals All Things 