Na 15 jaar mijn Diabetes vaarwel gezegd!

Dat kan niet… echt??? Ja echt waar!!

In mijn vorige blog heb ik verteld van ons roer om, door andere voeding en eetpatroon meer kwaliteit van leven..

Na dat we dat gedaan hebben is mijn leven zeer zeker drastisch veranderd.. Na 3 maanden moest ik voor mijn half jaarlijkse controle weer naar de diabetesverpleegkundige.

Elk half jaar had ik een afspraak omdat mijn diabetes altijd slecht instelbaar was, dus ook dit keer ging ik naar mijn afspraak.. alhoewel… ik ging er wel anders heen.. eigenlijk voelde ik mij enthousiast maar het was ook best wel erg spannend.. hoe zouden mijn bloeduitslagen zijn??

Had mijn strenge dieet geholpen???

Ik kwam die ochtend bij haar en ze vroeg hoe het ging.. ik zei met een brede glimlach “goed.. erg goed zelfs” ze zei ik zie het… wat is er gebeurd??

Ik dacht dat vertel ik je zo.. maar eerst wil ik mijn bloeduitslagen weten…

Ik vroeg aan haar wat de bloeduitslagen waren en ze zei met een lach…..

Die zijn goed!!!!

Pfff…. opgelucht haalde ik adem..

Yesss.... dit had ik maar weer in de pocket... 

Drie maanden daarvoor had ik namelijk van haar extra medicatie gekregen omdat de suikers weer gestegen waren.. wat bij mij heel normaal was.. ontregelde suikers…

En nu waren ze goed… in mijn hoofd dankte ik Jezus voor dit goede nieuws… dit wonder!!

Ze zei tegen mij “De medicijnen hebben hun werk goed gedaan.. maar nu moet je daar maar weer mee afbouwen anders kom je straks te laag en krijg je last van hypo’s”

Ze zag waarschijnlijk mijn binnenpretje en dacht dat dit was omdat ik erg blij was dat de suikers zo gezakt waren.. natuurlijk was ik ook daar ontzettend blij om… maar ik vertelde haar dat ik eigenlijk ergens anders om een binnenpretje had… ik zei tegen haar: “Dit zijn bloedwaarden met geen enkele (diabetes) medicatie.. ze sloeg van verbazing haar hand voor haar mond en zei: “wat zeg je??”

Ik vertelde haar wat er de afgelopen maanden was gebeurt..

Lees mijn vorige blog “Het Roer om”

Ze vond het geweldig en zei dat ik de medicatie dan maar niet meer moest nemen.. toen zei ik tegen haar: “Dan heb ik nu dus geen diabetes meer”

Ze vertelde dat je hier in Nederland altijd de diagnose houdt die je eens hebt gekregen..

Hihi vertel mij wat!

Daar weet ik helaas alles van… en het is een heidens karwei om er weer vanaf te komen…

En zei ze: Als je eenmaal de diagnose Diabetes hebt dan hou je die ook want je blijft altijd gevoelig voor diabetes.. dus daar kom je nooit meer vanaf.. dus ik wil je blijven volgen met elk half jaar de controles..

Ik dacht.. dat is toch bizar... als ik met voeding mijn diabetes de rug toe kan keren dan heb ik toch geen diabetes meer???  

Ach dacht ik… dat is Nederland.. ik laat het maar zo.. ik weet namelijk wel beter en voel mij ook stukken beter… zonder medicatie.. en die controles overleef ik wel.. natuurlijk is het in het begin belangrijk om te kijken hoe het lichaam zich hersteld, maar om te zeggen dat je nooit meer van je diabetes afkomt vind ik toch wel echt een stap te ver!

Mijn Jezus is namelijk veel sterker en groter dan al die diagnoses.. Hij doet de wonderen en geeft soms wijsheid en kracht en mensen om je heen om de wonderen tot stand te brengen!

Nog wel een kleine Note.. “Ik vindt het op den duur dan wel gewoon geldverspilling.. als je dus voor “niks” op controles moet komen.. hoe zo dat de zorg te duur wordt.. dus ga daar na een tijdje toch echt wel wat van zeggen..

De Reumatoloog…

Kort na dat ik bij de diabetesverpleegkundige voor controle was geweest moest ik ook naar de reumatoloog voor mijn SLE/SJÖGREN en Fenomeen van Raynaud..

Hier ging ik opnieuw erg verwachtingsvol heen.. na de uitslag bij de diabetesverpleegkundige was ik natuurlijk erg benieuwd wat de uitslagen waren bij de reumatoloog en wat de reumatoloog zou zeggen van mijn nieuwe leefstijl!

Aangekomen bij de reumatoloog kreeg ik de standaard vragen, hij vroeg hoe ik mij voelde en ik zei met een blij hoofd “GOED” hij zei tegen mij dat het te zien was… en vroeg hoe het kon dat het ik zo blij zei dat het GOED ging..

Opnieuw vroeg ik of ik eerst de bloeduitslagen mocht weten voordat ik verder ging vertellen waarom ik mij zo goed voelde… hij vond dit prima en vertelde de bloeduitslagen en zei dat hij eigenlijk heel erg verbaasd was dat de bloeduitslagen er zo prima uitzagen… geen ontstekingen meer..

Wederom haalde ik opgelucht adem en vertelde ik hem wat er de afgelopen maanden was gebeurt..

Ook vertelde ik hem dat ik helemaal geen pijn meer had in mijn gewrichten, dat ik geen ontstekingen meer had in mijn mond, geen blaasontstekingen meer had enz enz..

Ook hij was stomverbaasd.. maar ook erg enthousiast.. hij zei iedereen zou dit moeten doen om te kijken wat er qua kwaliteit te behalen valt…

Ik weet dat mijn auto-immuunziektes niet makkelijk te verslaan zijn.. ook niet met voeding en voedingssupplementen.. gelukkig ben ik al een heel eind op weg…

SLE is een bindweefsel ziekte met ontstekingen en ik merk dat mijn lichaam erg ontstekingsgevoelig is.. ik hoef maar even over de schreef te gaan met voeding die ik eigenlijk niet moet nemen en ik heb direct ontstekingen op mijn gewrichten.. dat is wel iets waar ik heel erg voor moet waken.. en dat vergt discipline.. helaas ontkom je er met de huidige voeding in deze wereld bijna niet aan dat je wel eens iets eet wat je lichaam niet kan hebben.. daarnaast hebben deze aandoeningen ook veel last van invloeden van buitenaf.. zoals het weer, zonlicht, vocht, kou… maar ook stress, vermoeidheid enz enz..

De reumatoloog zei dat ik de Plaquenil ook niet meer hoefde te nemen want hij wilde mij over een half jaar weer zien om te kijken wat ik allemaal met voeding nog zou kunnen bereiken.. hij was erg enthousiast.. en wat was ik hier blij om want er zijn ook artsen die erg sceptisch zijn bij alternatieve behandelingen… maar gelukkig heb ik een “goede” reumatoloog gevonden die er voor open staat… wij zien uit naar het vervolg..

Lukt het om ook de SLE te handelen met voeding?? 

Een enorme uitdaging!!! Maar eentje die ik wel aanga en waarin ik erg benieuwd ben hoever ik ermee kom! 

Ik krijg wel zilverhandschoenen voor mijn Fenomeen van Raynaud.. die moet ik 24 uur per dag dragen.. mijn vingers/handen mogen niet meer koud worden anders gaan de vaatjes nog verder achteruit.. elke keer als ik een aanval krijg gaan de vaatjes achteruit..

Ook slikte ik al een half jaar antibiotica voor mijn blaasontstekingen maar was daar na mijn 3 dagen vasten ook mee gestopt.. en had geen blaasontsteking meer.. maar na een aantal maanden kreeg ik weer blaasontsteking en ik dacht hoe pak ik dit nou aan?

Ik heb contact met Ron van Vita Nova opgenomen en die zei… “Ga even naar de Kruidvat voor Vitamine C kauwtabletten van Roter.. daar kauw je 2 dagen elke dag drie keer een handje vol op.. en dan moet het beter worden of over zijn, anders moet je even naar de huisarts voor toch weer antibiotica..

het lastige is dat ik niks van mijn blaasontstekingen voel.. het doet geen pijn.. aan de ene kant is dat fijn maar aan de andere kant merk ik het pas als het al dicht naar mijn nieren is gestegen en ik vreselijke buikpijn krijg..

maar zo gezegd zo gedaan.. ik heb de aanwijzingen van Ron opgevolgde en na 2 dagen was de blaasontsteking weg..

Als je blaasontsteking hebt dan heb je te weinig ascorbinezuur om er tegen te vechten.. dus moet je even een boost ascorbinezuur nemen en dat zit in vitamine C..  

Ik was een blij mens

Het is zo fijn om te merken dat God mensen op je pad zet die je wegwijs maken.. waar je terecht kunt voor tips en die je dan weer verder op weg helpen om het zelf te doen!

Als je het maar weet!

En ja dan heb ik nog met een aandoening te dealen en dat is mijn gegeneraliseerde dystonie..

Ik slik na mijn vasten ook geen Baclofen meer en dit gaat goed, maar als ik teveel stress ervaar dan merk ik direct dat mijn lichaam reageert dat mijn spieren reageren.. of te wel verkrampen… dus moet ik erg letten op mijn balans qua activiteiten en ontspanning…

Ik moet goed mijn nachtelijke rust pakken en dit lukt wonderwel ontzettend goed.. en dat is wederom echt een wonder… ik slaap weer als een os!

Mijn hele leven ben ik een slechte slaper geweest.. nachten lag ik wakker... in mijn periode dat ik erg ziek was en zwaar onder de medicijnen zat zij een arts dat een paard er van omver ging maar ik ging gewoon door.. was niet in slaap te krijgen..  onvoorstelbaar.. (zegt wel iets over mijn (wils) kracht trouwens)

En nu…. ik ruik mijn kussen en ben weg.. ook vindt ik het nu echt heerlijk om op bed te gaan en te gaan slapen..

Ik merk wel dat mijn lichaam nu dus tot rust komt en extra slaap nodig heeft!

Ik ben erg benieuwd waar ik in januari sta.. ik merk dat mijn lichaam elke dag een stukje verder hersteld.. het gaat langzaam vooruit.. maar dat is niet erg.. het belangrijkste is dat er herstel in zit..

Pijn heb ik niet.. ehh… nou oké.. mijn rug is alles behalve blij met mij.. maar dat is een skelet probleem… die protesteert nog steeds behoorlijk en moet ik echt rekening mee houden..

Als ik mij aan mijn drie punten houdt.. dan ben ik goed op weg!

• Zo goed mogelijk op mijn voeding letten..
• relaxt door het leven..
• En de balans bewaren in activiteiten en ontspanning!

Al met al ben ik een “BLIJ en DANKBAAR MENS”

Be Blessed!