Vandaag is het moederdag… een prachtige stralende dag waarin de moeders weer worden verwend..

Maar ook een dag waarin ook vele tranen zullen zijn, tranen van blijdschap, tranen van verdriet, tranen van gemis..

Wat mooi dat God dit ook wist.. Hij heeft namelijk in de bijbel al laten opschrijven dat Hij jou tranen ziet en ze voor je bewaard.. (Psalm 56:9) en als je uiteindelijk bij Hem komt Hij al je tranen van je ogen zal wissen en ze zal omkeren in Blijdschap! (Openbaring 21:4)

Iedereen beleeft deze dag op zijn of haar eigen manier..

Ik ben 51 lentes jong…. voel mij ondanks mijn omstandigheden dankbaar en gezegend, maar toch doen deze dagen nog steeds ontzettend pijn.. en is het gemis voelbaar..

Het is verlies.. en dit verlies is ook rouw… en rouwen doet pijn en is hard werken.. elk jaar weer opnieuw.. dit gevoel stopt nooit.. en het voelt of wordt het ook niet minder pijnlijk..

Of toch wel…

Ik kan wel zeggen dat je er mee om leert gaan.. de scherpe randjes gaan er wat vanaf.. je vindt er een weg in..

Maar toch… elke keer bij gebeurtenissen die relateren aan het moederschap voel je weer die “leegte” in je leven ..

Nu ik ouder wordt kom ik in de fase van oma zijn.. overal om mij heen zie ik leeftijdsgenoten langzaam oma worden.. al die blije koppies van heerlijke lachende baby’s en super trotste oma’s.. de ene foto nog mooier en gelukkiger dan de ander..

Slik….

Tranen vullen mijn ogen en langzaam rollen ze naar beneden..

Het lastige is ook nog momenteel dat ik in een fase zit waarin je hormonen ook nog met je gevoel op de loop gaan…. Overgang.. een verhaal apart maar wat het gemis wel bemoeilijkt.. juist door de emoties.

Ik heb het gemis van “kinderloos” zijn doorlopen (lees verwerkt), waarom ik kinderloos ben gebleven kun je lezen in deze blog: https://lovehealsallthings.blog/2016/05/07/moederdag/

En toch… komt het elk jaar weer opnieuw heftig binnen, zou dit gemis ooit slijten? Ik weet het niet.. bij mij heeft het een enorme leegte achtergelaten..

En dan is het hard werken om niet in dat verdriet te blijven hangen maar te kijken naar je lichtpuntjes… naar wat je wel hebt..

Toch weet ik ook, als ik om mij heen kijk dat het moederschap niet alleen maar rozengeur en maneschijn is…

Want er zijn ook kinderen die geen moeder meer hebben, moeders die hun kinderen niet meer zien, gebroken relaties..

Rond relaties speelt de meeste gebrokenheid..

Dit komt naar mijn idee omdat God een God van relaties is… en de andere kant… de duivel.. weet dat hij… door relaties kapot te maken… God altijd dwars zit.. hij weet dat hij daarin de mens kan breken..

Maar dan mogen wij zien op Jezus die ook voor gebroken relaties Zijn leven heeft gegeven, ook voor het “gemis” in jou leven.. en dan mag je naar Hem toe gaan.. Hij weet als geen ander wat “gemis” betekend..

Is de pijn die het geeft dan weg.. nee.. het blijft een extra gevoelige plek.. maar het “gemis”.. de leegte wil en kan Hij vullen..

Vullen met iets van betekenis.. iets er voor in de plaats geven wat jou leegte en gemis invult.. dit kan voor iedereen verschillend zijn.. wij zijn uniek gemaakt en wat voor jou “buurvrouw” werkt hoeft niet zo voor jou te zijn..

We hebben een Creatieve God die houdt van verscheidenheid!

Ik wens alle moeders en moeders die graag moeder hadden willen zijn een Gezegende dag toe!

God ziet jou!

Be Blessed!