Jou afwijzing van God

De eerste muur is de muur van jou afwijzing van God

Als we heel ver terug gaan naar het begin van deze wereld vinden we waar de afwijzing naar God begonnen is.. deze is begonnen bij Adam en Eva.. Adam en Eva werden verleid door de slang en geloofden in de leugen, hiermee wezen ze Gods waarheid af.. de waarheid hoe God hun zag…

Satan spiegelde Adam en Eva ook een waarheid voor maar dat was een waarheid van list en bedrog… als je van die boom eet dan wordt je net als God… als je van die boom eet dan ben je iemand… terwijl ze juist in het paradijs een vertrouwelijke intieme band hadden met God.. er was geen schaamte, geen angst… maar toen ze in de leugen gingen geloven kwam juist de Angst en ook de Schaamte want ze gingen zich direct verstoppen..

Maar de afwijzing begon bij Adam en Eva en daarmee is het ook verweven in ons leven, en hebben wij ook last van de gevolgen zoals onderstaand rijtje..

• Schaamte,
• Angst,
• Schuld,
• Wantrouwen
• Afwijzing.. daarom is afwijzing een erfzonde..

Maar hoe wijzen wij God dan hierin af.. wij zijn van nature een zondig mens en leven met verkeerde denkpatronen… erin gesleten door gebeurtenissen, situaties van afwijzing…. waardoor verkeerde denkpatronen ontstaan..

Denkpatronen van negatieve verwachtingen, bepaalde gewoonten, regels en beloften die je jezelf hebt opgelegd, Overtuigingen… Bitterheid.. Wrok en Onvergevingsgezindheid.. en dat zijn geen gedachten of denkpatronen die van God zijn.

Doordat je deze dingen toelaat of in gelooft wijs je God af.

Maar wat wijzen wij dan van God af…

• Zijn Soevereiniteit
• Zijn Liefde
• Zijn Verzoening
• Zijn gerechtigheid
• Zijn oordeel

Misschien herken je wel een paar van die dingen… als je erg veel last hebt van wrok dan wij je Gods liefde af.. heb je moeite met vergeven dan wijs je Gods verzoening af en vul zelf maar in…

Het puntje Oordeel is ook een pijnlijke.. hoe vaak hebben wij niet ons oordeel klaar over iets.. vaak ook nog over situaties waar wij niet eens de hoed en de rand van weten… of over wat je is aangedaan of over een bepaalde situatie waarin je bent afgewezen… wij weten vaak heel snel de vinger op de zere plek te leggen, over het aandeel van de ander in die situatie, maar durf je ook eerst naar je zelf te kijken? Wat jou aandeel hierin is?

In Mattheüs 7:1-2 staat een tekst wat verwoord hoe wij God afwijzen als wij oordelen over een ander of situatie…

Oordeel niet, opdat er niet over jullie geoordeeld wordt. Want op grond van het oordeel dat je velt, zal er over je geoordeeld worden, en met de maat waarmee je meet, zal jou de maat genomen worden.

Dit eerste stukje onderwijs kwam ontzettend bij mij binnen… dit was mijn eerste Eye opener van de cursus… Afwijzing oké… genoeg ervaring…

MAAR IK WIJS GOD NIET AF!

En toch…. gaandeweg kwam ik er achter dat ik God wel degelijk afwees… AU…. dat was pijnlijk…. een golf van Schuldig voelen ging door mij heen…. hoe kan dat nou.. Ik heb Hem zo lief… dan kan ik Hem toch niet afwijzen…

En toch deed ik het… een van de pijnpunten die bij mij boven kwam was dat ik steeds Gods gedachten in twijfel trok… dat ik eigenlijk niet geloof welke geweldige gedachten Hij over mij heeft.. en doordat ik dat niet kan of durf te geloven.. geloof ik mijn eigen gedachten patroon wat gevormd is door leugens die ontstaan zijn in de situaties die ik meegemaakt heb.. het gevolg is dat ik last krijg van minderwaardigheidsgevoelens.

Doordat ik Zijn woorden niet geloof maar mijn minderwaardigheidsgevoelens wel… wijs ik Hem af… ik deed dus hetzelfde wat Adam en Eva in het paradijs deden.. luisteren naar de leugens…. en leugens komen altijd van satan.. want God is Waarheid en zo wees ik Gods Liefde af..

Natuurlijk had dit alles een oorzaak… mijn gedachten patroon komt ergens vandaan… maar het keurt mijn afwijzing naar God niet goed… Je kan ergens door gevormd zijn, er kunnen jou vreselijke dingen zijn aangedaan… maar hoe jij daar mee omgaat is nog altijd jou verantwoordelijkheid…

Maar hoe overwin ik mijn afwijzing dan? Hoe verzoen ik mij weer met God.. Want gelukkig kan dit.. bij God is er altijd een weg weer terug.. God zij dank!

Wij zijn gevangenen van onze eigen gedachten en wij kunnen onszelf niet bevrijden en hebben daar God voor nodig… Alleen God kan jou je ware identiteit terug geven waardoor je weer de dochter/zoon wordt die je bent.

Eigenlijk is het heel eenvoudig… Gods aanbod van verzoening aanvaarden… dat betekend dat je erkent dat jij je hebt afgewend van God, dat jij God hebt afgewezen.

Als we dat doen dan slaat God een bres in je muur…

Maar je kunt alleen uit deze gevangenis komen als je Zijn hand pakt, als jij je omkeert.. Maar Hij begint pas als jij daar toestemming voor geeft… Hij geeft ons zelf steeds de keuze.. God is een God van Liefde.. God dwingt ons niet… Hij spoort ons wel Liefdevol aan. En dan komt er verzoening met God en kan er een vertrouwensrelatie opgebouwd worden…

Dan leren we Gods Vaderhart kennen en worden we weer Zijn dochter/Zoon.. het vraagt wel een daad van ons.. als wij ons met God verzoenen moeten wij ook onze positie innemen.. door de verzoening komt de Heilige Geest met kracht in ons en kunnen wij de gebieden ingaan en gaan opruimen… en dan kan God komen met zijn herstelplan om de nieuwe opgeruimde gebieden weer te vullen met Zijn Acceptatie en Liefde…

Gaat dit dan allemaal zo makkelijk? mijn ervaring is NEE.. dit alles is niet makkelijk… wij vallen zo gauw terug in ons gedachten patroon.. die leugens zijn ons zo eigen geworden… we hebben er zolang in gelooft… en satan weet dit en valt jou daar dan ook in aan… hij komt met gebeurtenissen die negatieve emoties veroorzaken waardoor jou nieuwe gedachten over jezelf gaan wankelen… het is belangrijk om voortdurend die leugens te bestrijden… maar dat gaat alleen als je de toegangspoorten van die leugens herkend..

We leven in een wereld waar er veel van je wordt verwacht… we proberen ook te leven naar de maatstaven van de wereld.. we moeten er goed uitzien… je moet veel kunnen en je moet het snel kunnen leren.. allemaal dingen waar wij heel vaak niet aan kunnen voldoen… en dan krijg je al gauw dat je denkt.. zie je wel dat kan ik niet.. nu faal ik alweer… ik zie er niet uit.. ik ben te dik, te dun, te grote voeten, een grote neus, grote oren… ik ben veel te klein en vul zelf maar verder in… allemaal dingen waardoor je niet aan de verwachtingen van deze wereld kan voldoen.. en wat heb ik hier een last van gehad… hoe vaak ik mij wel niet in allerlei bochten heb gewurmd om aan het ideaalbeeld van deze wereld te voldoen… want anders…. ik was soms net een kameleon… in elke situatie kreeg ik de kleur die bij die situatie paste… herkenbaar??

Het is hard werken om je nieuwe identiteit eigen te maken… om je oude patronen om te vormen tot nieuwe patronen.. het geloof in je oude patronen heeft jaren geduurd dus dan zou het logischer wijs ook jaren duren om die oude patronen om te zetten in nieuwe… toch??

Gelukkig is geduld mijn sterkste kant… (niet dus)

Omdat het heel veel energie kost om dit je eigen te maken… omdat het heel veel geduld vergt en doorzettingsvermogen moeten wij des te vriendelijker zijn voor onszelf…

pff… vriendelijk zijn voor jezelf… wat is dat moeilijk… vaak is mijn oordeel naar mijzelf toe keihard… ik ben voor mij zelf vaak niet zo lief dan dat ik voor anderen om mij heen ben… dit heeft (weet ik) te maken zelfacceptatie… geloven dat ik er wel mag zijn… gedachten die God over mij heeft.

Ook is het belangrijk dat wij dicht bij God blijven.. dat wij met God wandelen in dit leven… zij aan zij.. met Hem in relatie leven.. en krijg ik bevestiging en bemoediging van Hem door te praten met God (bidden) en door de bijbel te lezen… en hierdoor kan ik steeds meer het oude loslaten en de nieuwe waarheid aannemen…

Je hebt hier niet alleen God bij nodig maar ook andere mensen… ik geloof niet dat alleen bevestigd worden door God genoeg is… wij zijn mensen en hebben daarnaast ook de lijfelijke bevestiging en bemoediging nodig van onze vrienden en familie.. hier kunnen we niet zonder in dit leven. Anders had God ons wel alleen op de wereld gezet.. maar Hij wist dat wij andere mensen nodig hadden..

In Genesis 2:18-23 staat dat God, de HEER, dacht: Het is niet goed dat de mens alleen is, ik zal een helper voor hem maken die bij hem past. Toen vormde hij uit aarde alle in het wild levende dieren en alle vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. De mens gaf namen aan al het vee, aan alle vogels en alle wilde dieren, maar hij vond geen helper die bij hem paste. Toen liet God, de HEER, de mens in een diepe slaap vallen, en terwijl de mens sliep nam hij een van zijn ribben weg; hij vulde die plaats weer met vlees. Uit de rib die hij bij de mens had weggenomen, bouwde God, de HEER, een vrouw en hij bracht haar bij de mens. Toen riep de mens uit:

‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, één uit een man gebouwd.’

Doordat we bevestigd en bemoedigd worden hierin worden we steeds sterker… waardoor je het ook steeds meer eigen kunt maken..

Je mag geloven dat Zijn opstandingskracht in jou zit… dezelfde opstandingskracht die Jezus bezat waarmee hij na drie dagen weer is opgestaan zit ook in jou… als jij je leven aan deze Jezus hebt overgegeven, als je gelooft dat Hij voor jou is gestorven, dat Hij al jou gebrokenheid op zich heeft genomen… en dat Hij ook weer is opgestaan dan mag jij ook opstaan in deze opstandingskracht, en dan mag je Vertrouwen dat God jou gaat helpen om steeds meer jou nieuwe identiteit eigen te maken..

Stap uit in Geloof

Doordat ik uitstap in geloof hoef ik mij niet meer te schamen, hoef ik niet meer bang te zijn.. mag ik mij door God gerechtvaardigd voelen.. en in Job 36:7 staat

Hij beschermt wie rechtvaardig is, maakt hem machtig als een koning en geeft hem aanzien voor altijd.

Wauw… wie zullen wij dan nog vrezen… als wij als rechtvaardigen beschermt worden door God… als Hij ons machtig maakt als een koning.. en als Hij zegt dat wij aanzien hebben voor altijd… hoe kunnen wij dan nog steeds geloven in die leugens van minderwaardigheid? Afwijzing? Angst? Schuld? Schaamte? Wantrouwen? enz.. enz..

Afwijzing heeft ongelofelijk veel invloed in ons leven… op een ontzettende negatieve manier… maar dit probleem heeft Jezus voor ons aan het kruis gedragen… In Jezus Christus ontmoet je de genade van God… Hij rekent ons dit alles niet meer aan… omdat Jezus zijn leven heeft gegeven voor jou, ziet God jou niet meer staan maar ziet Hij zijn Zoon Jezus voor jou staan.. en wordt hij blij… Hij vind Grote Vreugde in ons zoals het zo mooi in de bijbel staat…

Hoe weten we dan dat Jezus de afwijzing van ons aan het kruis heeft gedragen? Omdat de Here Jezus niet alleen werd afgewezen door mensen, maar aan het kruis riep Hij

“Mijn God, Mijn God waarom hebt U Mij verlaten?”

Dit was de diepste afwijzing die Hij kon ervaren… de omwisseling van het kruis betekent: Hij droeg mijn afwijzing.. Ik ben aangenomen in de Geliefde: Jezus!

En als we deze genade aanvaarden dan worden de kenmerken van een leven met God zichtbaar… dan komt er Vrede, Aanvaarding, en Blijdschap!

Wat heb ik dit nadat ik de keuze maakte om dit te aanvaarden gemerkt… maar wat ging er een strijd aan vooraf… een strijd in mijn denken… in mijn gedachten patronen.

Doordat in mijn leven deze minderwaardigheidsgevoelens en leugens waren bevestigd ging ik er ook naar handelen.. je handelt namelijk naar wat je over je zelf denkt.

Bijvoorbeeld:

• Je durft niet op de voorgrond te gaan staan, want wie ben jij nou..
• Je durft jezelf niet ergens voor aan te bieden, want voor jou 10 anderen
• Je durft je mening niet te zeggen, want die zal toch wel niet goed zijn…
• Je durft niet voor je zelf op te komen want die ander is toch veel meer waard.. jij bent toch maar…

Hierdoor zul je ook altijd op de laatste plaats komen, en zullen anderen je nooit gaan waarderen om wie jij bent, om wat jij denkt… omdat zij waarschijnlijk zullen denken dat jij ook geen aandacht wilt, dat jij ook niet op de voorgrond wilt.. dus uiteindelijk roep je die negativiteit ook weer over je zelf heen en kom je in een vicieuze cirkel terecht..

Ik moest gaan ontdekken wat dan die waarheid is.. wie ben ik.. wat zegt Jezus over wie ik ben… dit was en is voor mij een ontdekkingstocht… en ontdek ik stapje voor stapje… en toen ik deze waarheid ging aannemen en geloven… toen ging er een wereld voor mij open…

Geloven is één… maar het ook daadwerkelijk aannemen en er in gaan staan, dus ook doen… is een tweede…

De eerste stap naar herstel van mijn minderwaardigheidsgevoelens, was belijden.. belijden dat het leugens zijn, belijden dat ik in een leugen had geloofd.. belijden dat ik God tekort had gedaan..

EN DE EERSTE MUUR VAN AFWIJZING IS OM!!!!

Tijdens dit proces heeft er bij mij een wonder plaats gevonden, want hierdoor wordt ik steeds meer de Geliefde dochter zoals God mij heeft bedoeld en kom ik volledig tot mijn recht als de persoon waarom ik op deze aarde bent gezet.. waarom ik ben geboren.

Niet wat ik denk of voel bepaalt mijn identiteit in Christus maar wat Jezus voor mij heeft gedaan aan dat Kruishout…

En dan mag ik gaan ervaren en beleven wie ik ben!

Een Geliefde Dochter van de Allerhoogste!!!

Wat waardevol om daar achter te komen… en dan kom je uiteindelijk op de bestemming die God voor je heeft bedoelt…

Ben jij daar al achter?