Stil…..

Ja ik ben stil… ik ben eigenlijk nog steeds verbaasd en verwonderd… verbaasd en verwonderd dat het nu eindelijk erkend wordt, bevestigd wordt van mijn vele missdiagnoses gekregen in de psychiatrie..

Iedereen die mij een beetje volgt en mijn blogs lezen weten dat ik al heel lang strijd tegen mijn verleden… tegen mijn misdiagnose… dat artsen mij bij de eerste kennismaking al in een bepaald hokje hebben gestopt en direct al hun oordeel klaar hebben..

Nu daar is bij deze (hopelijk) voorgoed een einde aan gekomen… ik zeg hopelijk want nu is de strijd nog om al mijn dossiers wat bij vele ziekenhuizen ligt te laten veranderen of te laten verwijderen, maar ik ben een stapje dichterbij..

Ik ben zo BLIJ en DANKBAAR… eindelijk ERKENNING!!

Al vijf jaar ben ik aan het strijden voor erkenning dat mijn psychiatrische diagnoses niet kloppen… dat men er enorm naast heeft gezeten…. dat al die verkeerd gestelde diagnoses nu eens verdwijnen en voor goed overboord worden gegooid.. maar wat was het een strijd… heb het vaak zelf geprobeerd bij verschillende artsen, als ik naar het ziekenhuis moest voor een lichamelijk probleem verdedigde ik mijzelf door voortdurend uit te leggen dat die diagnoses absoluut niet klopten.. maar dat was vechten tegen een systeem waar ik het nooit van zou kunnen winnen.

Al vrij gauw kwam ik er achter dat ik bij een psychiater moest zijn… deze specialist kon het veranderen… maar het was niet makkelijk om een psychiater te vinden die het goed kon beoordelen… omdat

1. Ik niet serieus werd genomen door al die diagnoses die met dikke rode letters bovenaan op mijn dossier staan
2. Dat artsen al een oordeel klaar hebben voordat ze mij gezien hebben…
3. Dat artsen niet toe willen geven als ze het verkeerd ingeschat hebben.

Ik ben in mijn psychiatrisch verleden door verschillende psychiaters behandeld helaas (mis) behandeld.. dus ik dacht: “Ik moet eigenlijk terug naar de psychiater die vanaf het begin in MIJ geloofde.

Toen ik na mijn scheiding in 2010 een half jaar later een psychiater opzocht, met de vraag of hij mij van de medicijnen af wilde halen was er geen psychiater die dit aandurfde… De diagnoses die ik had waren niet mis en daar kwam je normaal gezien ook niet meer vanaf en zonder medicatie heb je dan ook geen leefbaar leven… dus zeiden ze dit kan niet…je zit al veel te lang aan deze heftige medicijnen en als je stopt val je onherroepelijk terug en dan moet je weer opgenomen worden.. ik kon bij hoog en bij laag beweren dat het niet zo was, dat het misdiagnoses waren en dat er heel wat anders had gespeeld in mijn leven dan wat iedereen binnen de psychiatrie dacht… maar mij geloven “een leek” en eindelijk eens naar mij luisteren, nee ho maar… maar ik had “geluk” mijn oude psychiater ging heel binnenkort met pensioen dus moest ik naar een andere psychiater… en die zei: “Weet je wat… we gaan het gewoon proberen.. ik geef je het voordeel van de twijfel en lukt het niet dan heb ik je zo weer aan de medicijnen” Ik zei: “Deal”

En zo kon ik mijn medicijnen afbouwen en na 2 jaar was ik clean… het was geen leuke periode maar achteraf zeer de moeite waard… en nu na vijf jaar nog steeds geen enkele terugval of medicijn… maar een heel NIEUW LEVEN!!

Dus ik moest terug naar die psychiater maar hoe kom je daar… want als jij je namelijk weer meld bij de psychiatrie, kom je gewoon bij het aanmeldcentrum en wijzen zij jou een arts toe.. meestal ook nog een arts in opleiding en zelden zie je een echte psychiater…

Ik heb er veel voor gebeden… en God gevraagd voor gerechtigheid.. maar heb het op een gegeven moment opgegeven omdat ik merkte dat er geen deur openging en het koste mij zoveel energie wat ik niet meer had… en God had tegen mij gezegd… Ik zal voor je strijden… Ik ben jou bevrijder… Mijn overwinning is blijvend.. zoals Jesaja 51:6-8 zegt:

Kijk eens omhoog naar de hemel. En kijk naar de aarde hier beneden. Misschien zal de hemel verdwijnen, zoals rook verdwijnt. Misschien zal de aarde vergaan, zoals een oude, versleten jas vergaat. En misschien zullen de mensen allemaal sterven. Maar de bevrijding die ik breng, zal altijd blijven. De overwinning die ik geef, zal nooit verdwijnen. ⁷ Luister naar mij, mijn volk. Jullie kennen mijn regels. Jullie denken veel aan mijn wetten. Wees niet bang voor mensen die je beledigen en vernederen. ⁸ Want zij zullen verdwijnen, als een oude jas die langzaam vergaat. Maar de overwinning die ik geef, zal altijd blijven. De bevrijding die ik breng, zal nooit verdwijnen.’

Hierdoor kreeg ik rust en kon ik het loslaten… maar sinds ik in Twente ben komen wonen kreeg ik een nieuwe christelijke coach die met mij mee loopt in het leven en mij helpt en bijstaat in de dagelijkse dingen… en zij geloofde in mij en ging met mij de strijd aan… we hadden er beiden niet veel vertrouwen in want wisten hoe moeilijk en lastig het is om überhaupt contact te krijgen met die ene psychiater maar we gingen samen de strijd aan…

Eerst uitzoeken waar hij op dit moment werkte… en toen bellen… we kregen contact maar moesten maar een verwijsbrief sturen naar volwassenen psychiatrie… dat vreesden we al maar zagen ook dat we geen andere keus hadden, dus op hoop van zegen eerst maar naar de huisarts voor een verwijsbrief.. dit ging wonderlijk vlot, maar er gebeurde nog iets buitengewoons… meestal stuurt de huisarts een brief rechtstreeks via het digitale systeem maar hij kon het niet vinden waar hij het naar toe moest sturen… dus gaf hij mij de brief mee en verwees mij terug naar mijn coach… zij kon het ook niet vinden en maar weer gebeld met de desbetreffende instantie waar die psychiater werkte.. ze kreeg de assistente van hem aan de lijn en die zei.. “Weet je wat.. ik geef je zijn 06 nummer” mijn coach was helemaal perplex… en ze heeft hem gebeld en gesproken… en oooo wat vonden we het spannend maar merkten dat God Zijn Zegen er op legde en hij zei” Ik moet overleggen of ik haar zomaar kan zien want ik ben psychiater op een behandelafdeling en zij komt eigenlijk voor een herdiagnose… maar ik bel je terug”… mijn coach dacht: “Nou dat zal wel niet gebeuren” maar wonder boven wonder dit was een psychiater die mee dacht en
mij wederom het voordeel van de twijfel gaf… en hij belde terug en vertelde hoe wij ons moesten aanmelden en waar de brief naar toe moest…

Ik was zo blij dat we al zover waren.. en nu moesten we wachten… maar dat hoefde niet lang want na 5 dagen werd ik gebeld dat de week er op hij een plekje had op zijn spreekuur…. nou ik kan je vertellen.. in mijn hele leven ben ik nog nooit blij geweest om naar een psychiater te moeten maar nu.. ik kon niet wachten… zo spannend maar zo verwachtingsvol… en op de een of andere manier wist ik dat het goed zou komen… want God zijn Zegen rustte erop… het is niet normaal dat ik gewoon zonder veel gedoe bij mijn oude psychiater kon komen.. en dan ook nog zo snel. God opende voor mij de deuren dus wat ook de uitslag zou zijn… Het is goed! Het zou in ieder geval een uitslag zijn waar ik mee verder zou kunnen.. Dat vertrouwen en geloof was bij mij 100%

En afgelopen woensdag was het zover… op naar mijn oude psychiater… zo spannend maar ik had er zo’n zin in…

Het was een onwijs goed gesprek… open en eerlijk.. met wederzijds respect… eindelijk werd ik serieus genomen…. eindelijk werd ik gehoord…. ik werd onderworpen aan een kruisverhoor… logisch hij moest wel zeker weten hoe het nou was en ook over mijn verleden… maar na anderhalf uur gesprek zei hij” Je hebt een heftig verleden achter de rug… je kunt wel een boek schrijven en misschien moet je dat ook gaan doen.. maar er is echt niks met jou aan de hand… er is teveel misgegaan.. ook binnen de psychiatrie.. maar al die diagnoses kloppen niet… jij hebt geen psychiatrische stoornis… jij bent gewoon kerngezond.. In geestelijk, sociaal, emotioneel en rationeel opzicht… ik was stil en dacht dat ik het niet goed hoorde.. ik dacht hoor ik dat goed.. is het echt waar… en omdat ik twijfelde vroeg ik, of ik niet nog een psychologisch onderzoek moest doen omdat het dan zwart op wit op papier zou staan… maar hij zie.. ik heb helemaal geen onderbouwing of reden om jou die test te laten doen en by the way… ik kan je de uitslag nu al vertellen… ik weet nu al wat er uit de test zou komen, dus waarom zou je hem dan moeten doen… je hebt al genoeg onnodige strijd meegemaakt in je leven…

Ik ga een brief opstellen waarin ik zet dat jij “GEEN PSYCHIATRISCHE STOORNIS HEBT” en ik ga je huisarts bellen en het hem uit de doeken doen want dat is de basis waar het goed moet zitten voor de rest van jou trajecten want dat je de gevolgen hiervan ondervind is ook logisch… of al die medicijnen jou lichamelijk ziek hebben gemaakt.. ja dat is koffiedik kijken maar ik denk dat jij misschien al heel lang lichamelijk ziek bent maar dat dit altijd onderdrukt is door die medicijnen… en dat dit nu naar buiten komt… en wat de Dystonie betreft weet ik dat die oude middelen dit zeer zeker kunnen veroorzaken ook jaren later terwijl je ze misschien al heel lang niet meer slikt.

Ik dacht bij mij zelf… eindelijk gerechtigheid… eindelijk iemand die hetzelfde denkt wat ik al jaren denk… ERKENNING… jonge wat werkt dat bevrijdend… er viel een enorme last van mij af…

Hij zei nog wel… ik weet niet in hoever je strijd nu voorbij is want in heel veel ziekenhuizen ligt jou dossier wat niet klopt en dat kan ik niet voor jou wegnemen maar met mijn brief kom je wel verder… en hopelijk wordt je nu eindelijk serieus genomen…

Ik geloof met heel mijn hart dat het goed komt… want samen met mijn God zijn Wij meer dan OVERWINNAARS!!!

Ik ben blij en dankbaar en dank God voor dit geweldige wonder wat Hij heeft gedaan…dit wonder is voor mij innerlijke genezing van mijn verwonde hart… God geneest op vele manieren..

Psalm 34 is een prachtige psalm wat mijn dankbaarheid beschrijft en wie God is bij wie ik schuilen mag! Wat een Liefde heeft Hij voor mij en ik voor Hem!

Ik weet dat er ook mensen zijn die deze diagnoses wel hebben en die ziekte/aandoening ook echt hebben… ik weet dat het enorm zwaar is om dat te dragen… ik heb veel van de psychiatrie van binnen gezien en af en toe was het voor mij de hel op aarde.. ik weet waar jij je af en toe in bevind, en weet dat ik dat heel erg vind en met je mee leef en voor je bid.. Ik weet niet hoe ik je kan bemoedigen, omdat ik weet als het zo donker om je heen is dat het dan zo moeilijk is een bemoediging aan te nemen, en toch wil ik je een hart onder de riem steken… misschien zie je het nu niet, of ervaar je er niks van… en misschien wordt je wel boos maar toch wil ik het doen… en hoop ik dat je dit misschien toch later nog een keer herinnerd als het beter met je gaat…

Weet dat God bij je is.. ook als het zo donker is om je heen…ook als je alleen bent… afgezonderd van iedereen… Hij is bij jou.. Hij zit naast je.. Hij huilt met je mee.. en eens zal er een oplossing komen.. eens zal aan het eind van die donkere tunnel licht schijnen.. en ik hoop dat je tot die tijd bij Hem blijft schuilen of gaat schuilen zodat je niet meer alleen bent… ieder verhaal is uniek… ook jou levensverhaal is uniek.. wat je ook meemaakt of meegemaakt hebt… God houdt er van om gebroken vazen te gebruiken…

Mag ik je bemoedigen met onderstaand filmpje!