Onderstaand verhaal kreeg ik toegestuurd van een lieve vriendin… een prachitg verhaal.. en wat een bemoedigend verhaal juist in deze tijd!

Een tijd waarin verdriet en zegeningen hand in hand gaan…

Mensen die geliefden verliezen door het Coronavirus, mensen die hun naasten niet meer op kunnen zoeken vanwege de social distance… onzekerheid in werk, financien.. enz enz handen vol verdriet.

Maar ook zul je vast je zegeningen ook kunnen tellen.. zegeningen om dankbaar voor te zijn.. zegeningen uit de “Goede” tijden..

Misschien moet je even denken.. even zoeken om ze naar boven te krijgen…. juist tijdens deze heftige verdrietige onzekere tijden…

Toch wil ik je aansporen om het te gaan doen… want het helpt vaak om het verdriet te verzachten zoals deze oude mevrouw in al haar wijsheid haar arts vertelde!

Twee handen….

Een oude vrouw komt bij de dokter en zegt: Ik heb één hand vol klachten.
Zal ik ze eens opnoemen?
Laat maar eens horen zei de dokter.

De eerste vinger zijn mijn verloren ouders.
De tweede zijn mijn lichamelijke klachten.
De derde vinger, dat ik zo weinig meer kan doen.
De vierde, dat ik me soms zo eenzaam voel.
De vijfde vinger, dat er om me heen zoveel bekenden weggevallen zijn.
Dat is inderdaad een hele hand vol, zegt de dokter.

Maar die andere hand dan? vraagt hij nieuwsgierig.
Dat zijn mijn zegeningen, wilt u die ook horen? vraagt ze.
Graag, zegt de arts.

De eerste vinger, dat ik elke dag voldoende te eten heb.
De tweede, dat mijn huisje in de winter lekker warm is.
De derde, dat er mensen om mij heen zijn die me helpen.
De vierde, dat ik de laatste tijd gespaard ben van nog meer ziekten en pijn.
De vijfde vinger, dat ik voldoende geld heb om mijn rekeningen te betalen.

De dokter kijkt naar beide handen. De vrouw kijkt hem aan en zegt: Hier zijn twee handen die verdriet hebben gedragen, tranen gedroogd en wel eens tot vuisten zijn gebald. Ook twee handen die weten wat leven is.

En weet u dat ik nu zo mooi vindt, wat er gebeurt als ik mijn handen vouw tot een gebed? Neen,” zegt de dokter.

Als ik bid, gebeurt er iets met mijn handen. Dan gaat mijn hand met de zegeningen naar mijn hand met het verdriet. Dan vouw ik de vingers in elkaar en dan komen de moeilijke dingen tussen de zegeningen in. En de zegeningen houden die narigheid in mijn leven tegen. Biddend breng ik mijn verdriet bij God.

Daarna tel ik de zegeningen.

Weet je, ik ben dankbaar dat ik twee handen heb, ze houden elkaar in evenwicht. Ze houden mij in evenwicht en zo is mijn leven ook minder zwaar.

De dokter knikt instemmend, vouwt de vingers van de ene hand tussen de vingers van zijn andere hand en blijft verzonken in zijn eigen gedachten zitten.

Bron onbekend

Wees altijd blij in de Heer! Ik zeg het nóg een keer: wees blij! Laat alle mensen zien dat jullie vriendelijk zijn. De Heer is dicht bij jullie. Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus.
http://FILIPPENZEN 4:4-7 BB https://my.bible.com/nl/bible/1276/PHP.4.4-7.BB

Ik hoop en bid dat ik je mocht bemoedigen met dit verhaal..

Be Blessed!