Als het donker te donker is…


Als het donker te donker is’
© Renee Klijnsma

Als het donker te donker is
En het koude te koud
Als het stille oorverdovend is
En de ruimte te benauwd

Als er nergens licht te vinden is
En je de warmte niet meer voelt
Als de drukte te eenzaam is
En men niet meer weet wat je bedoelt

Weet dat ik een deken heb
En een vuur om aan te warmen
Ik zet thee, speel muziek
En neem je in mijn armen

Dan dansen we tegen beter weten in
En zingen alsof niemand ons hoort
We huilen tot de tranen stoppen
Tot het licht aan de horizon gloort

Dan wachten we op beter
Samen in een liefdevol huis
Totdat we weer lachen en genieten
En je kunt zeggen: ik ben thuis

Zegenwens 2022


Ik wens jullie voor de komende dagen hele fijne Gezegende dagen, hoe je die ook doorbrengt.. weet dat er altijd iemand is die jou “Ziet”
En voor 2022 wens ik jullie een jaar waarin deze wens met jullie mee mag gaan!

Zegengebed
(Frans Cromphout)
Moge de weg je zeggen:
volg me maar
Moge de ster je zeggen:
richt je vaart op mij
Moge de grond je zeggen:
bezaai me.
Moge het water je zeggen:
drink me
Moge het vuur je zeggen:
warm je
Moge de boom je zeggen:
schuil in mijn schaduw
Moge de vrucht je zeggen:
pluk me, eet me.

En als je de weg kwijtraakt;
geen vaste grond meer vindt
en dreigt te verdrinken;
Als het vuur is gedoofd en je kou lijdt
in een nacht zonder sterren;
als de bomen kaal zijn
en je honger en dorst hebt,
Dan moge zijn STEM je zeggen:
Wees niet bang, Ik zal er zijn.

Be blessed!

Licht en Hoop


Mooi gedicht.. verdriet mag er zijn… tranen laten rollen lucht alleen maar op..
Laten we vanavond met z’n allen een kaars aansteken om verdriet met elkaar te delen.. Maar ook door licht en hoop te verspreiden, in deze duistere tijd van ziekte, dood en pijn hebben we juist licht en hoop nodig…

Zijn licht! Zijn hoop!

Doe je mee?

Als alles duister is,
ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft,
vuur dat nooit meer dooft …
een lied uit Taizé

Laat ons huilen

Laat ons huilen om de doden
die eenzaam daalden in het graf.
Laat ons huilen om hen die geloven
dat ziekte een oordeel is, een straf.
Laat ons huilen om de ouderen
die gescheiden worden van man of vrouw
Laat ons huilen, laat ons rouwen;
de dood zet velen in de kou.
Laat ons huilen om de zieken
die in slaap moeten worden gebracht.
Laat ons huilen om de fabrieken
waar straks niemand meer wordt verwacht.
Laat ons huilen om de kinderen
die thuis steeds minder veilig zijn.
Laat ons huilen waar krachten minderen
waar gebeden wordt om lucht in pijn.
Laat ons huilen om de vaders
die zich zorgen maken om hun werk.
Laat ons huilen want de kaders
van ons leven blijken minder sterk.
Laat ons huilen om de moeders
die plotseling een juf moeten zijn.
Laat ons huilen om zusters, broeders
die samen worstelen met hun pijn
Laat ons huilen om hen die zorgen
en moeten kiezen tussen goed en kwaad.
Laat ons huilen om wie niet geborgen
en heel eenzaam in het leven staat.
Laat ons huilen om de landen
waar één leider de macht in handen neemt
Laat ons huilen om de ander;
we raken zo van elkaar vervreemd.
Laat ons huilen om ons leven
dat plotseling op zijn kop werd gezet
Laat ons huilen om ons streven
dat alles maar zo maakbaar werd.
Laat ons huilen totdat al onze tranen
in dit tijdelijke droeve aardse dal
een rivier van vrede mogen banen
tot het rijk Gods komen zal.

Geschreven door Ronald Lammers.

Be Blessed!

Met Elkaar


Vandaag las ik een ontroerend mooi gedicht voor alle zorgenden van mensen met dementie!

Ik was ontroerd.. het zei precies hoe het nu is op de vele afdelingen… het is zwaar.. het is moeilijk.. ook voor de mensen die thuis achter blijven.. die niet naar hun partner, moeder, vader, oma of opa kunnen..


MET ELKAAR

Lieve zuster, lieve broeder,
er is hard voor jou geklapt.
Maar bij jou in het verpleeghuis
is haast niemand die het snapt.
 
Want geen partners en geen kind’ renen
geen vrienden zijn te zien.
En bewoners vragen constant:
‘Weet jij waar ze zijn misschien?’
 
Dan vertel je van het virus,
in één uur wel twintig keer.
Maar na enkele minuten
weten mensen het niet meer.
 
Mensen worden heel onrustig,
raken soms totaal van slag.
Ze begrijpen er geen snars van,
dat bezoek niet komen mag.
 
En jij zelf moet afstand houden,
maar hoe moet dat aan het bed?
Bij het wassen, bij het eten,
bij het brengen naar ‘t toilet?
 
Je mag ook geen knuffel geven,
hoewel jij dat soms vergeet.
Of misschien dat jij uit liefde
bewust die regel overtreedt.
 
Je mist hulp van mantelzorgers,
die altijd aanwezig zijn
en geliefden bezig houden
en die afleiding is fijn
 
Want dat geeft jou even ruimte
en heb jij je handen vrij
om te doen wat maar blijft liggen,
want dat hoort er ook nog bij.
 
De familie is verdrietig,
de verpleging horendol
,de bewoners zijn onrustig
niets loopt volgens protocol
 
Het zijn hele rare tijden
en het lijkt nog lang niet klaar.
Maar we gaan het zeker redden
en dat doen we met elkaar.
❤️❤️❤️
 
 
 

Met dit gedicht wil ik alle zorgenden, mantelzorgers en naasten een hart onder de riem steken.. er wordt aan jullie gedacht!

Mijn aandacht gaat ook naar de mantelzorgers, de mantelzorgers die thuis zorgen voor hun partner, hun moeder of vader, opa of oma met dementie… die niet meer naar de dagbesteding kunnen, waar de thuiszorg niet meer kan komen… waardoor alle zorg op de mantelzorger neerkomt!

Ik bid en hoop dat we VOL houden.. ondanks.. dat we hulp durven in te roepen als het echt niet meer gaat!! Ik bid dat er dan ook hulp zal zijn!!

Maar waar ligt de grens.. vooral nu… en als je zorgt voor je naaste verleg je onbewust/bewust voortdurend de grens… waarom.. omdat je elke keer bij iets positiefs denkt.. ach het gaat ook wel weer.. totdat er weer een punt komt waardoor je weer met de harde werkelijkheid geconfronteerd wordt!

En Opgeven komt niet bij een mantelzorger in welke vorm dan ook in zijn of haar woordenboek voor!

Met Elkaar!!

Samen Sterk!!

Be Blessed…

Ontferm U


Ontferm U 
Het geeft ons rust in bange dagen.
Dat U de macht in handen hebt.
Om in onzekerheid en smart.
Te schuilen aan Uw vaderhart.
Ontferm U

Een virus o zo klein,
Niet met het blote oog te zien.
Verspreidt zich wereldwijd.
De mensen zijn het vertrouwen kwijt.
 
De mens is in de war.
Hoe zal het ons vergaan?
Geen vertrouwen in de overheid.
Raak ik straks ook mijn baan nog kwijt?
 
Waar is dat sterke individu.
Die zelf zijn richting wel bepaalt.
Zich niets wil laten gezeggen. 
Of een mening op laat leggen?
 
Experts moeten hun zegje doen.
Maar gissen ook maar wat.
Meer mensen worden ernstig ziek
Is dit nu al de piek?
 
Ziekenhuizen overvol
Te weinig personeel.
Is er wel capaciteit genoeg?
Wat hebben we nog voor de boeg?
 
Onzekerheid alom
De winkels raken leeg.
De beurzen staan dik in het rood.
De hele economie is uit het lood.
 
 Het hele land ligt stil.
Evenementen worden afgelast.
We sluiten zelfs de kerken
Om het virus in te perken.
 
Wie had er ooit gedacht
Dat het eens zo ver zou komen?
Dat alles wat zo gewoon leek
In één klap helemaal bezweek.
 
Zet het u niet aan het denken?
Wie heeft hier eigenlijk de macht?
Zijn het de wereldleiders?
Maar ook bij hen ontbreekt de kracht.
 
We staan met lege handen.
Er is niemand die een antwoord weet.
We moeten toch wel gaan beseffen
Dat we onze hoofden omhoog gaan heffen?
 
Want in de hoge hemel.
Daar zit een machtig God.
Hij regeert over dood en leven.
En laat de hele mensheid beven.
 
Kom laten we ons dan buigen.
Voor zulk een groot en machtig God.
Ons leven leggen in Zijn hand.
Het hele mensdom, ook ons land.
 
 Ontferm U over deze aarde.
Vergeef ons onze schuld.
Om Jezus wil die met Zijn dood.
Ons Zijn genade bood.
 
Het geeft ons rust in bange dagen.
Dat U de macht in handen hebt.
Om in onzekerheid en smart.
Te schuilen aan Uw vaderhart.

Jij bent mijn brug



Jij bent mijn brug
Wat ik gister gedaan heb?
Wie ik gister heb gesproken…?
Laat me even denken
Ik kom er zo op terug
 
In een gezelschap heel gezellig
Ik praat met iedereen aanwezig
Alleen moet ik wel bekennen
Het gaat soms wat te vlug
 
Over vroeger, oh vroeger
Daar kan ik je álles over vertellen
Dat zit scherp in mijn geheugen
Als een tasje met verhalen op mijn rug
 
Maar ik merk dat ik verander
En ik weet het wordt niet beter
Maar dat wil ik niet toegeven
Daarom lijk ik soms wat stug
 
Toch vraag ik: Blijf je alsjeblieft dicht bij me
Blijf je met me praten als altijd
Want ik voel me als tussen twee werelden
En jij bent mijn brug
 
Martijn Drost
  �

Nooit zal ik een moeder zijn…


Nooit zal ik een moeder zijn…
Accepteren wat is,
accepteren wat niet zal zijn.
Er zal nooit een “eigen” kindje komen
een stukje “ik” dat rondloopt
opgroeit met mijn liefde
van me houdt, als moeder
onvoorwaardelijk
een kindje waar ik altijd op heb gehoopt.
een stukje bloed, een stukje eigen
die ik herken en erken
uit liefde geboren
en van mij.
Ja dat doet pijn
voelt als een leeg gat
voelt eenzaam
verloren
alleen.
Hoe kan ik hiermee leven
wetende wat had kunnen zijn
dagelijks mee wordt geconfronteerd
het doet zo een pijn.
Had ik maar…
wat als…
was het maar….
Ik zal het nooit weten
en zal ermee moeten leren leven
altijd achteraan te sluiten.
Een stiefdochter kwam in mijn leven
een mooie en lieve meid, echt hoor
ik probeer het beste van mezelf te geven
maar soms vraag ik me af waarvoor.
Misschien als ze volwassen is
en gaat praten over hoe ze het heeft ervaren
dat ik in haar leven kwam
en dat ze een stukje heeft opgevuld van mijn gemis
zonder dat ik het wist .
Maar nooit zal ik een moeder zijn
en dat doet zo een pijn
weten dat ik altijd achteraan moet sluiten
en op mijn gevoel zal blijven stuiten.

Waar het bloed druipt


Waar het bloed druipt, van de schuld

Waar het bloed sluipt, van de zonde

Daar wast U mij

Met het water

Waar het bloed druipt, van een mens

Waar het bloed sluipt, van het oordeel

Daar wast U mij

Met het water

Waar de leegte van mijn hart

Niet te vullen door de wereld

Een gat sloeg

Met kracht

Kwam U en verzorgde de wonden

Heer, hoe kan ik U bedanken

Voor het offer dat U bracht

Hoe kan ik ooit beseffen

Wat het kostte

Offer van kracht

Overwinning van de dood

Vanaf nu een brug voor mij

De hemel een open deur

En de weg gaat U met mij mee

Genade

Besef

Verloren

De jaren

Gevonden

Uw liefde

Nooit, nooit meer alleen

Op weg

Het is de stilte van mijn mond

Die U dankt

Zonder woorden

Het is een ademloos

Verlangen

Naar oprechtheid van mijn hart

Het is een keus uit liefde geboren

Om met U op weg te gaan

Geschreven door Trudy Steegman

Brief van God


Deze Brief vond ik laatst op internet en het kwam bij mij binnen…..pfff….zo mooi

Wil het graag met jullie delen…wees er door getroost en bemoedigd!

Brief van God

 

Mijn Geliefde kind

Ik hou van jou. Ik heb altijd al van jou gehouden

Dus maak je geen zorgen vandaag.

Ik zorg voor je. Ik sta je bij

 

Als je iets nodig hebt: vraag het aan Mij!

Als je Mij roept, dan zal Ik je antwoord geven

Ik zal het afmaken, als jij niet meer verder kunt.

 

Als mensen je beledigen, of je zit in ellende,

weet dan dat je door Mij sterk bent, niet uitgeput raakt.

IK GELOOF IN JOU

Wees maar vastberaden en standvastig, laat je niet ontmoedigen

Ik bescherm je en bij Mij kun je schuilen.

 

Ik zal herstellen wat gebroken is, Ik genees je pijn

Ik troost je als je verdriet hebt.

Ik hoor je gebeden en Ik luister.

 

Ik heb meer voor je in petto dan je kunt voorstellen.

Als je je eenzaam voelt, kom bij mij en Ik geef je Liefde

Als je je onzeker of down voelt, herinner je dan aan wie je toebehoort

Je bent van Mij. Houdt je dus vast aan Mij

 

Ik zal alle tranen uit je ogen wissen

Zie ik maak alles nieuw

Ik ken je, door en door

Ik loop voor je uit, luister naar Mijn stem en volg Mijn weg

 

Jij bent mijn geliefde kind, Ik ben vol Blijdschap over jou.

Ik heb je bij je naam geroepen, jij bent van Mij

Je bent zo kostbaar, zo waardevol

 

Wanneer het tegen zit: Bid!

Je mag je zorgen op mij afwentelen

Geluk en Genade zullen altijd achter je aan komen

Vertrouw op mij, Ik zal je leiden.

 

Je Hemelse Vader

 

Gedicht van Martin Brand


Dit Gedicht is door Martin Brand geschreven toen hij ziek werd en toen heeft hij dit gedicht geschreven

Ik vindt dit een prachtig mooi bemoedigend gedicht!

Hij draagt en troost

Laat dit een troost zijn voor een ieder die ziek is en het moeilijk heeft!