
Jij bent mijn brug
Wat ik gister gedaan heb?
Wie ik gister heb gesproken…?
Laat me even denken
Ik kom er zo op terug
In een gezelschap heel gezellig
Ik praat met iedereen aanwezig
Alleen moet ik wel bekennen
Het gaat soms wat te vlug
Over vroeger, oh vroeger
Daar kan ik je álles over vertellen
Dat zit scherp in mijn geheugen
Als een tasje met verhalen op mijn rug
Maar ik merk dat ik verander
En ik weet het wordt niet beter
Maar dat wil ik niet toegeven
Daarom lijk ik soms wat stug
Toch vraag ik: Blijf je alsjeblieft dicht bij me
Blijf je met me praten als altijd
Want ik voel me als tussen twee werelden
En jij bent mijn brug
Martijn Drost
�