Deze preek van de VBG Bethel uit Drachten wil ik graag met jullie delen!
De tijd is kort.. voordat het hier zo donker wordt..
Een bemoedigende aansporende preek.. aan het begin van de preek bij 58.30 deelt een zuster van deze gemeente een bijzondere, bemoedigende en speciale boodschap voor iedereen die het wil horen!
Graag deel ik deze speciale boodschap omdat ik geloof dat het niet lang meer duurt voordat het Licht ons ophaalt, en dat het hier dan zooooo donker wordt..
Dit gun ik niemand…
Echt.. ik krijg kippenvel als ik bedenk dat er mensen achter zullen blijven in duisternis..
Ik hoop en bid voor je dat je dit bericht zult horen en je leven aan Jezus zult geven.. meer vraagt Hij niet van je om erbij te zijn… geen werken, geen regels en geen wetten..
Enkel Liefde voor je medemens, ook voor je vijand..
Hoe gaat het met je?
Hoe ben je deze 2 jaar doorgekomen? Ben je harder geworden naar je medemens? Door alle polarisatie en verdeeldheid? Verlang je naar eenheid? Naar rust en Vrede?
‘Alles dan wat u wilt dat de mensen u doen, doet u hun ook zo, want dat is de Wet en de Profeten.’ Mattheüs 7:12
Wacht dan niet langer.. morgen kan je laatste dag zijn.. weet jij zeker dat je dan het Licht tegemoet gaat?
Jezus het licht van de wereld.. onze enige redding van eeuwige duisternis..
Ken jij Jezus al? Nog niet? Zoek Hem op.. en zeg ja tegen Jezus…
Hij en jij zijn het meer dan waard!
Ik verlang ernaar dat ik jou daar mag ontmoeten..
Weet dat er bidders zijn die voor jou bidden en dat Jezus met open armen op je wacht.. ongeacht wie je bent, wat je hebt gedaan of hoe jij je ook voelt!
Elke keer als ik dit lied hoor krijg ik kippevel… en een brok in mijn keel.. elke keer komt dit lied ontzettend binnen bij mij… en zing ik het luidkeels me vanuit mijn tenen..
Kan niet zo goed de vinger er op leggen waarom..
Ach misschien ook wel..
Wat er ook gebeurt Hij is sterker!
Wat geeft dat een enorme rust.. maar elke keer wel weer een strijd om alles aan Hem over te geven, los te laten en te vertrouwen dat er niets gebeurt wat Hij niet weet!
Hoe moeilijk ook.. Hij zorgt… en dat geeft mij rust..
Natuurlijk ben ik bij tijd en wijle onrustig.. omdat ik niet in de toekomst kan kijken hoe het leven verder gaat..
De onzekerheid omtrent mijn lieve man, de coronasituatie… en dan het missen van de verbinding met de ander..
Juist omdat de verbinding anders wordt in de thuissituatie heb je zo de verbinding met anderen nodig.. en juist door de coronacrisis is dit zo anders geworden.. en als je dan al moeite hebt met hechting dan zijn dit rake klappen..
Gelukkig mag ik dan merken dat God ook daarin voor mij zorgt!
Niet dat ik dan helemaal achterover kan en mag leunen met de gedachte Hij doet het werk wel voor mij.. nee samen met Hem mag ik er door heen gaan.. stappen zetten.. beslisisingen nemen.. keuzes maken.. en dit durf ik omdat ik de zekerheid weet dat Hij voor ons zorgt!
Zou er wat gebeuren dan mag ik er op vertrouwen dat Hij in die situatie ook weer uitkomst zal geven.
En dan geeft dit lied mij elke keer weer een boost om door te gaan.. hoe zwaar en donker de weg soms ook is..
U Bent Sterker!!
Zoals een sprankje licht het duister breekt U bent sterker Mijn angst verstilt wanneer uw liefde spreekt U bent sterker
Licht dat altijd schijnt Liefde zonder eind
En moet ik door een dal van lijden gaan U bent sterker en als ik val en niet meer op kan staan U bent sterker
Licht dat altijd schijnt Liefde zonder eind
Refrein Jezus U bent meer dan genoeg voor mij Jezus U blijft mijn God in eeuwigheid
En als m’n leven hier ten einde loopt U bent sterker Want aan de horizon gloort nieuwe hoop U bent sterker
Refrein Jezus, U bent en blijft Meer dan genoeg voor mij Jezus, U bent en blijft Mijn God in eeuwigheid
Refrein Licht dat altijd schijnt Liefde zonder eind
Sta op en schitter, je licht is gekomen, over jou schijnt de luister van de HEER. Duisternis bedekt de aarde en donkerte de naties, maar over jou schijnt de HEER, zijn luister is boven jou zichtbaar. Jesaja 60:1-2
Mooi gedicht.. verdriet mag er zijn… tranen laten rollen lucht alleen maar op.. Laten we vanavond met z’n allen een kaars aansteken om verdriet met elkaar te delen.. Maar ook door licht en hoop te verspreiden, in deze duistere tijd van ziekte, dood en pijn hebben we juist licht en hoop nodig…
Zijn licht! Zijn hoop!
Doe je mee?
Als alles duister is, ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft, vuur dat nooit meer dooft … een lied uit Taizé
Laat ons huilen
Laat ons huilen om de doden die eenzaam daalden in het graf. Laat ons huilen om hen die geloven dat ziekte een oordeel is, een straf. Laat ons huilen om de ouderen die gescheiden worden van man of vrouw Laat ons huilen, laat ons rouwen; de dood zet velen in de kou. Laat ons huilen om de zieken die in slaap moeten worden gebracht. Laat ons huilen om de fabrieken waar straks niemand meer wordt verwacht. Laat ons huilen om de kinderen die thuis steeds minder veilig zijn. Laat ons huilen waar krachten minderen waar gebeden wordt om lucht in pijn. Laat ons huilen om de vaders die zich zorgen maken om hun werk. Laat ons huilen want de kaders van ons leven blijken minder sterk. Laat ons huilen om de moeders die plotseling een juf moeten zijn. Laat ons huilen om zusters, broeders die samen worstelen met hun pijn Laat ons huilen om hen die zorgen en moeten kiezen tussen goed en kwaad. Laat ons huilen om wie niet geborgen en heel eenzaam in het leven staat. Laat ons huilen om de landen waar één leider de macht in handen neemt Laat ons huilen om de ander; we raken zo van elkaar vervreemd. Laat ons huilen om ons leven dat plotseling op zijn kop werd gezet Laat ons huilen om ons streven dat alles maar zo maakbaar werd. Laat ons huilen totdat al onze tranen in dit tijdelijke droeve aardse dal een rivier van vrede mogen banen tot het rijk Gods komen zal.
Oeff.. wat is dat toch ingewikkeld?of toch niet.. maak ik het zelf ingewikkeld, of maken wij het ingewikkeld..
Nou ik vind het best wel lastig om het onderscheid te maken tussen Zijn stem en mijn gedachten..
Follow your heart listen to your Inner voice For wher your spirit guides you!
Vanmorgen was ik in de dienst en er kwam aan het begin van de dienst een echtpaar met twee kleine kinderen binnen.. ze waren wat aan de late kant en de koster kwam kijken waar er nog plek was, voor ons waren er nog een aantal plekken.. ze gingen gauw zitten..
Ik vermoedde dat ze nieuw waren bij ons in de gemeente want ze keken wat onwennig om hun heen..
De dienst begon en we zongen prachtige liederen.. na het 2e lied mochten de kinderen naar hun eigen dienst maar de 2 kindjes voor mij bleven bij hun vader en moeder zitten..
Gelijk kreeg ik een stem in mijn hart.. vraag de moeder even of de kinderen niet naar de zondagsschool willen..
Ik verstond de stem helder en duidelijk ondanks de muziek om mij heen.. maar direct beredeneerde ik dat ze vast gevraagd waren.. niet mee bemoeien Mirjam.. de kinderen durven waarschijnlijk niet…
De stem werd weer zachter.. maar het maakte mij onrustig..
We zongen nog een lied en daarna vierden we het avondmaal.. ik zag dat de ouders hun handen vol hadden om de kindjes rustig te houden..
En weer kwam dat stemmetje.. “vraag de moeder even of de kinderen ook naar de zondagsschool willen”.. “toe maar vraag het haar maar”..
Ondertussen zei een andere broeder, die voor hun zat, tegen de moeder dat de kinderen best naar de zondagsschool mochten.. ik zag dat de moeder ja knikte… maar ze bleef zitten..
En weer kwam die stem en ik werd als maar onrustiger van binnen..
Mijn gedachten schoten heen en weer.. opnieuw zei ik tegen die Stem.. “nee hoor… het hoeft niet want die broeder heeft het ook al gevraagd”
Ondertussen gebeurde er van alles met mij… ik werd alleen maar onrustiger…
Ik probeerde mijn gedachten bij het avondmaal te houden en ondertussen had ik “Groot Overleg” met die Stem en mijn gedachten..
Het avondmaal moment was voorbij en we waren weer aan het zingen.. maar ik kon niet zingen.. mijn stem blokkeerde volledig…
Pff.. wat een worsteling.. op een gegeven moment hield ik het niet meer uit en dacht… wat er dan ook maar gebeurt, maar ik moet het haar gaan vragen..
Ik boog mij voorover en tikte de moeder op haar schouder en vroeg of de kinderen ook naar de zondagsschool wilden… de moeder draaide zich om en zei tegen mij “Ja.. eigenlijk heel graag maar wij weten niet waar het is”..
Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en opgelucht haalde ik adem.. ik zei “dat weet ik wel.. komt u maar met mij mee dan wijs ik u de weg”..
Samen hebben we de kinderen naar de zondagsschool gebracht..
Nadat ik ze gebracht bij de zondagsschool had gebracht, liep ik terug en er viel een spreekwoordelijk last van mijn schouders.. ik kon wel dansen van blijdschap.. en de blokkade was ook weg... ik kon weer heerlijk zingen!!
En de ouders hebben optimaal kunnen genieten van de dienst, van Gods aanwezigheid..
Lovend en prijzend dankte ik God dat Hij door was gegaan met het spreken tot mijn hart… daar en tegen voelde ik mij ook erg beschaamd dat het zo lang had geduurd voordat ik luisterde en handelde…
Tjonge jonge… wat twijfelen wij vaak.. wat laten wij ons vaak leiden door onze eigen gedachten… Hij spreekt zo vaak tot ons maar wij beredeneren zo vaak Zijn stem weg met onze eigen invullingen…
Ook werd ik er bij bepaald hoe onzeker ik af en toe nog ben naar de ander toe.. maar door te doen en te ervaren dat het goed gaat.. wordt ik steeds sterker en durf ik de volgende keer eerder te gaan!
Ik hoop en bid dat God mij nog maar meer mag gaan gebruiken in Zijn plan.. dat ik die stem steeds meer mag gaan herkennen en ernaar durf te leven... waardoor Zijn licht steeds meer door mij heen mag gaan schijnen.. zodat ik nog meer mag gaan groeien in Goedheid, Eerlijkheid en Trouw!
“Gaan we onze weg in het licht, zoals hijzelf in het licht is, dan zijn we met elkaar verbonden en reinigt het bloed van Jezus, zijn Zoon, ons van alle zonde.” 1 Johannes 1:7
Sporen van het leven… wat doet dit met je?? met je Lichaam?? Kom je er ooit vanaf??
Vragen die de laatste tijd door mij hoofd spoken en mij aan het denken zetten, ook de vragen wat kan ik of wat moet ik er mee.. of moet ik er überhaupt iets mee… of moet ik gewoon maar accepteren dat het is zoals het is.. en dat ik er gewoon af en toe behoorlijk last van heb.. dat het bij mij hoort…. dat er teveel gebeurt is waardoor mijn lichaam soms zo beurs aanvoelt na weer een dreun..
Lastige vragen..
Waar ik achtergekomen ben in de loop der jaren en af en toe pijnlijk van bewust wordt.. is dat ik ontzettend kwetsbaar blijf… lichamelijk maar ook geestelijk.. lichaam en geest werken namelijk samen.. die kun je niet loskoppelen.. het heeft invloed op elkaar…
En eerlijk gezegd heb ik het er af en toe ontzettend moeilijk mee…
Vorige week had ik een pijnlijke ontmoeting met mijn kwetsbaarheid.. ons koor had een nieuw lied en daar zaten solo partijen in.. de dirigent had gevraagd dat hij de week erop vijf solisten wilde horen, hij zou ze niet aanwijzen maar wie het op zijn hart had kon zich opgeven.. het was een erg bijzonder lied Shine Your Lightvan de Oslo Gospel Choir… ik voelde mij helemaal warm worden.. als je mij een beetje volgt weet je wat de nummers van Oslo Gospel Choir voor mij betekenen.. ik werd aangemoedigd door mijn beste vriendin om het te gaan doen.. en ik dacht nou als die denkt dat ik het kan.. dan kan ik mij er wel aan wagen..
Maar er was direct een stemmetje in mij die zei: “Acht dat durf je niet.. dat kan je niet.. dat lukt je echt niet.. je klapt dicht.. wie ben jij om dit te gaan zingen.. er zijn vast koorgenoten die het veel beter kunnen dan jij… jij denkt nogal wat van jezelf om je zo op de voorgrond te plaatsen…
Oef allemaal leugens…
Tegelijk voelde ik een enorme drive in mij om het te doen… dit nummer zingen voor Hem die het licht weer in mij heeft laten schijnen.. die het licht is van deze wereld.. waardoor ik een weerspiegeling van Zijn licht mag zijn.. stiekem kreeg ik er heel erg zin in.. ik weet dat wat ik voelde mijn diep verborgen “ZIJN” was… die nooit aan de oppervlakte durft te komen.. dit was een van de liederen die ik jaren heb gezongen in stilte met mijn diepe “ZIJN”… ik zong dit al jaren vanuit mijn tenen..
Zou ik mijn “ZIJN” durven laten horen??
Ik ben naar huis gegaan en aan het oefenen geslagen maar thuis ging het geweldig.. gewoon zoals ik het altijd zong in stilte maar nu met geluid.. heerlijk in mijn eigen comfortzone.. in mijn eigen bubbel… lekker veilig.. maar durf ik dit ook op koor.. heb ik dan ook een stem?? ik sprak mijzelf moed in.. je hebt al aantal zanglessen gehad.. zingen kun je wel.. en Hij is erbij… wees niet bang…
En zo kwam ik een week later op koor…
We waren heerlijk aan het zingen/repeteren en ineens zegt de dirigent we gaan het nieuwe nummer doen en welke vijf dames willen de solo partijen doen.. voorzichtig stak ik mijn hand op.. de kleuren in mijn gezicht voelde ik al op en af gaan.. pff.. de eerste stap is gezet dacht ik.. maar het deed mij meer dan mij lief was..
Mijn verleden kwam als een film voorbij.. ik zag mijzelf weer liggen.. maar nu moest er geluid bij..
De onzekerheid nam de overhand en mijn hart vloog bijna uit mijn borstkas.. ik probeerde mijzelf moed in te praten.. je kunt het.. je hebt goed geoefend… goed op je ademhaling concentreren… niet bang zijn.. Hij houd je vast.. voor iedereen is het eng…
En toen was het mijn beurt…
Ik probeerde in te zetten maar voelde mijn keel dicht gaan… ik moest alle zeilen bij zetten om er geluid uit te krijgen.. waardoor ik de hele zangtechniek wat ik tot nu toe had geleerd vergat… maar daardoor ook de beleving niet meer voelde.. en die ik altijd zo heb gevoeld bij dit nummer..
OVERLEVEN…
Op dat moment ging mijn lichaam op de overlevingsstand staan.. langzaam blokkeerde ik.. ik kon mij niet meer concentreren en merkte dat ik een marathon aan het lopen was.. verkeerde ademhaling of moest ik letterlijk een berg op…
Oef het eerste couplet zat er op.. nu het refrein door het koor en dan het tweede couplet nog.. eigenlijk wilde en kon ik helemaal niet meer.. maar dat doe je toch niet.. zo kwetsbaar wilde ik ook niet zijn..
Ik had tekort tijd om mijzelf bij elkaar te rapen om klaar te zijn voor het tweede couplet.. Ik wilde beginnen en merkte dat er geen geluid meer uit kwam.. ik perste alle lucht eruit om toch geluid te krijgen… Gelukkig er kwam geluid en ik kon door.. het zweet brak mij uit en voor mijn gevoel kon ik elk moment flauwvallen.. oef.. wat een spanning.. ik heb mijn solo gezongen maar wat was het een confrontatie met mijn “ZIJN”
Met mijn Kwetsbare “ZIJN” die zo graag wilde “ZIJN”
Ik baalde enorm.. en was eigenlijk intens verdrietig.. maar voelde ook ongelofelijk veel pijn.. mijn “ZIJN” werd pijnlijk geraakt.. het was of stak iemand met een mes in mijn “ZIJN” ook was het herkenbaar… elke keer als ik mijn stem wil laten horen.. als ik mijn grens wil aangeven.. als ik graag wil laten weten wat ik er van vind of wat het met mij doet of gewoon mijn “ZIJN” wil laten horen… dan reageert mijn lichaam komt er een hand om mijn keel en wordt mijn stem doodgeslagen…
Mijn “ZIJN” wordt monddood gemaakt!
Hoe laat ik mijn “ZIJN” nu zijn… mijn hele leven heeft mijn “ZIJN” gezwegen en is monddood gemaakt… waar ik nu de vruchten van pluk…
“Je mag er niet “ZIJN”
Ik weet dat dit het punt is waarom dit gebeurt “Je mag er niet zijn “ZIJN” …
Het bizarre is dat mijn hoofd en mijn hart waar het langzaam naar toe daalt, weet dat ik er mag zijn.. dat mijn “ZIJN” er zijn mag… dat ik geliefd ben.. dat er Één is die onvoorwaardelijk van mij houdt.. die alles voor mij over heeft gehad.. die gestorven is om mij het leven weer te geven… mijn “ZIJN” is jaren “dood” geweest…
Maar Hij heeft mij gered en mijn “ZIJN” weer een stem gegeven… waar ik tot op de dag van vandaag ontzettend dankbaar voor ben… en elke dag probeer ik in die kracht te gaan staan… want ik weet mij gedragen door die ENE.. 100% Zekerheid..
Maar mijn lichaam is ontzettend kwetsbaar geworden.. zij reageert direct op situaties.. vooral “onveilige” en “spannende” situaties… waardoor mijn “ZIJN” weer monddood gemaakt wordt.. mijn lichaam heeft door de jaren heen teveel negatieve ervaringen gehad.. teveel gehoord in allerlei vormen “je bent niet geliefd” “Je mag er niet “ZIJN”
Hoe geef ik dan mijn “ZIJN” weer een stem..
Mijn lichaam is letterlijk ziek geworden door wat er allemaal is gebeurt als je mij een beetje volgt weet je wat ik bedoel.. een lichaam waar ik niet van op aan kan.. een lichaam dat mij zomaar in de steek kan laten.. in verschillende opzichten.. bij spannende of onveilige situaties laat het mij letterlijk in de steek..
Wat ook niet bijdraagt zijn mijn aandoeningen SLE en Sjögren Syndroom en mijn Dystonie.. die allemaal zijn ontstaan door wat ik heb meegemaakt.. verdrietig maar het is helaas een feit.
Één van de vervelende kenmerken is dat deze aandoeningen erg wisselend zijn.. vooral SLE is daar erg goed in… ik kan zo s’middags een vuurrode knie hebben tot dat ik op bed ga en denk ik moet morgen de huisarts maar even bellen dit is niet oké.. en dan wordt ik de volgende dag wakker en is de knie weer normaal.. niets vervelender dan SLE dus.. en hoe ga je hier dan mee om..
Zo kan het dan zijn dat ik de ene dag nog in het ziekenhuis ben en de andere dag al weer leuke dingen kan doen.. bizar maar het is zoals het is.. Met een lichaam dat zo wisselend reageert waar je geen peil op kan trekken is vreselijk ingewikkeld.. ik snap er zelf soms helemaal niks van hoe kan ik dan verwachten dat een ander het begrijpt..
En dan de vraag dus hoe bereik ik dan dat mijn lichaam wat minder kwetsbaar wordt en mijn “ZIJN” er meer mag zijn..
Dat is een vraag die mij soms… maar eigenlijk te vaak bezig houdt de laatste tijd.. moet ik dan maar dagen mijn lichaam rust geven als het even opvlamt.. of moet ik gewoon doorgaan..
Ik heb gemerkt dat ontspanning en inspanning elkaar mogen afwisselen.. en daarbinnen een goede nachtrust.. dan kom ik een heel eind..
Dealen met een kwetsbaar lichaam is zo ontzettend moeilijk… dat is elke dag opnieuw bekijken wat haalbaar is.
Ik kan mijn sporen niet uit wissen.. mijn sporen hebben voor een kwetsbaar lichaam gezorgd maar ik mag wel samen met Hem een weg erin vinden….
God heeft mij deze drie handvatten gegeven om mij te helpen een weg te vinden in mijn kwetsbaarheden.. en heel misschien dat dan mijn “ZIJN” steeds meer tevoorschijn komt.
Liefde
Grenzen
Balans
Liefde.. mijn website heet niet voor niks LOVE HEALS ALL THINGS… deze titel loopt als een rode draad door mijn leven en door mijn ervaringen weet ik dat zonder Liefde je leven hopeloos en nutteloos is.. ieder mens.. ieder schepsel op deze aarde heeft Liefde nodig.. zonder Liefde is er geen leven.. ga je dood en ben je dood.. God is Liefde.. Hij heeft jou zo lief dat Hij zijn enige zoon gegeven heeft voor jou zodat jij in eeuwigheid met Hem mag Leven.. Hij heeft met Pasen de dood overwonnen… Hij Leeft zodat wij mogen Leven!
Grenzen.. maar in die Liefde horen ook grenzen.. grenzen stellen is voor je zelf opkomen.. lief zijn voor jezelf.. “Je mag er zijn” ook met een kwetsbaar lichaam… lastig maar wel mogelijk.. hierin heb je de Liefde nodig.. Liefde van Hem om zo jezelf lief te hebben en zo ook weer Liefde door te geven aan de ander.. en God heeft hierin Zijn liefde al vele malen aan mij getoond.. Hij spreekt voor mij als ik geen stem heb..
Balans…En als je de bovenste twee toepast heb je de balans te pakken… want als je in Liefde je grenzen aangeeft kom je op voor jezelf.. ga je in je kracht staan en kom je in balans..
Dit zal de ene dag beter gaan dan de andere dag.. met vallen en opstaan achter Hem aan…. met een kwetsbaar lichaam wat elke dag invloed blijft hebben op mijn leven.. ik kan het niet uitpoetsen.. wegstoppen.. al zou ik het ERG graag willen…
Het solo zingen laat ik nog maar even voor wat het is.. gewoon tussen mijn mede koorzangers heb ik een veilige plek en durf ik te zingen.. mijn lichaam is nog te kwetsbaar om mijn “ZIJN” te laten horen…
Wie weet in de Toekomst...
En dan komt er Rust… Rust in je hart.. dan pak ik Zijn hand.. want er is niks veiligers dan Zijn hand… op deze aarde zul je nooit veilig zijn, in die zin dat jou niks zal overkomen… de vijand ligt overal op de loer.. de gebrokenheid van de wereld zal in dit leven blijven.. De kwetsbaarheid van mijn “ZIJN” en mijn lichaam zal ik mee moeten dealen… maar ik hoef niet bang te zijn want mijn leven ligt in Zijn hand..
En dan krijgt Pasen een heel bijzondere betekenis.. want door Pasen mag ik lopen aan Zijn hand met al mijn kwetsbaarheden.. Hij heeft mijn kwetsbaarheden.. mijn sporen.. mijn tekortkomingen gedragen toen hij stierf aan het kruis… wat een Genade… en wat een blijdschap kwam er toen Hij de dood versloeg!
Mijn Jezus is de grote Overwinnaar… OPGESTAAN uit de dood waardoor de weg is vrij gemaakt voor een toekomst met Hem..
Met Zijn Opstanding veranderd alles!!!
Nu en in de Toekomst!
Nu… met mijn kwetsbare “ZIJN” met vallen en opstaan in de Overwinning van Pasen…
In de Toekomst… een leven zonder kwetsbaarheden.. met mijn “ZIJN” Juichend in de Overwinning!!
Iets waar ik nu al naar uitzie!!
Jij ook??
Het onderstaande nummer wil ik met jullie delen… het is een nummer van Lou Fellingham… wat zoveel zegt!
Love Heals All Things 