Eeuwigheidszondag


God,
Soms zijn mensen van wie je houdt
er opeens niet meer.
We denken aan die mensen
die er nooit meer zullen zijn.
Ze zijn dood, maar –
wat is dat eigenlijk?

Als we stilstaan bij de dood,
betekent dat toch niet alleen
verdriet en dat je iemand mist?
Het betekent toch ook
dat we ineens weer moeten lachen
om die éne grappige gebeurtenis?
Dood betekent toch ook leven
met de herinnering hoe iemand was?

Leer ons leven met de dood
en vertrouwen op
Uw eeuwig voortbestaan.
Neem degene die we missen
op in de bescherming van Uw hand.
Want het troost ons om te weten,
dat wie dood gaat voor altijd
leeft in Uw liefdevolle eeuwigheid.

Amen

Be Blessed!

Toekomst in Eeuwigheid


Deze kan ik niet zonder dat de tranen over mijn wangen biggelen zingen..  elke keer slik ik vele tranen weg van ontroering.. en tegelijk zing ik dwsrs door mijn tranen heen uit volle borst de refreinen mee!

Elke keer raakt het mij weer tot diep in mijn hart ❤ waarom dit lied mij elke keer weer ontroerd kan ik nog niet echt onder woorden brengen..

U geeft een Toekomst vol van hoop
Dat heeft U ons beloofd
Niemand anders dan U alleen
Leidt ons door dit leven heen!

U geeft een Toekomst vol van hoop
Dat heeft U ons beloofd
Niemand anders U alleen
Leidt ons door dit leven heen!

Steeds moet ik bij dit lied denken aan onze trouwtekst… Nog steeds geeft Hij een toekomst vol van hoop.. is het niet samen hier op aarde.. dan in de Eeuwigheid waar onze Toekomst ligt!

Maar dan troost mij de gedachte dat wij elkaar weer zullen ontmoeten.. in een andere situatie.. een Volmaakte Situatie!
Hoe is voor mij een groot vraagteken..  maar dat het gebeurt staat voor mij vast!
Dan kan ik door mijn tranen heen blijven  zingen.. 

U geeft een toekomst vol van hoop!

Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren , gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven. Dan zult gij Mij aanroepen en heengaan en tot Mij bidden, en Ik zal naar u horen; dan zult gij Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij vraagt met uw ganse hart. Dan zal Ik Mij door u laten vinden, luidt het woord des Heren , en in uw lot een keer brengen;
Jeremia 29:11‭-‬14b NBG51

Toekomst vol van Hoop!

EEN TOEKOMST VOL VAN HOOP

In de nacht van strijd en zorgen 

kijken wij naar U omhoog,

biddend om een nieuwe morgen, 

om een toekomst vol van hoop. 

Ook al zijn er duizend vragen,    

al begrijpen wij U niet,             

U blijft ons met liefde dragen, 

U die alles overziet.   

U geeft een toekomst vol van hoop; 

dat heeft U aan ons beloofd.                       

Niemand anders, U alleen, 

leidt ons door dit leven heen. 

U heeft ons geluk voor ogen. 

Jezus heeft het ons gebracht. 

Mens, als wij, voor ons gebroken

in de allerzwartste nacht.                  

U bent God, de Allerhoogste,

God van onbegrensde macht.

Wij geloven en wij hopen

op het einde van de nacht.

Zonder Vlinder verder…


Zoals jullie weten hebben wij in 2018 via crowdfunding een brommobiel mogen ontvangen. Zie mijn blog Vrijheid!

Wat genoten we van dit ontzettend prachtige cadeau.. maar wat heeft deze brommobiel ook ons regelmatig hoofdpijn bezorgd.. lees mijn blog Miskoop??? Of…..

Ondanks al deze perikelen die we met Vlinder hebben beleefd bracht Vlinder ons elke keer waar we zijn moesten.

Of naar mijn werk, of naar de kerk, de leuke uitjes, maar ook naar de artsen, ziekenhuizen enz enz..

We zaten droog en warm..

En ja ik spreek in verledentijd… want Vlinder is niet meer..

Afgelopen donderdag heb ik een heftig eenzijdig ongeluk gehad..

Ik kwam uit mijn werk en het regende, Ik had lekker gewerkt en reed weer naar huis.. Groot nieuws radio had ik aan en zong uit volle borst de liedjes mee die uit de boxen klonken.. ineens kwam een van mijn favoriete nummers er voor… Herder van mijn hart van LEV…

Ik reed op een binnendoor weggetje en draaide de bocht in.. ik reed niet hard omdat het regende en deze bocht een rot bocht is.. ik draaide dus de bocht in en opeens ging de Vlinder glijden.. ik had totaal geen controle meer over de Vlinder en zij tolde de grote diepe sloot/greppel in. In een split second tolde ik mee in de Vlinder en belande de Vlinder op haar zij… het voelde of was ik in een enorme kermisattractie beland.. ik keek kalm om mij heen en deed de motor uit want die draaide nog.. om mij heen was het een grote chaos.. ik keek nog een keer en dacht.. ik moet hieruit.. het zweet brak mij uit… het voelde of was ik in een diepe put beland.. ik keek omhoog en zag een hoofd boven mij verschijnen die vroeg of het ging.. ik keek de vriendelijke man in de ogen.. zwaaide en zei met mij is het goed maar ik moet hier uit… ik zag dat ik op de bestuurderskant lag en de bijrijdersdeur open kon.. ik deed hem open en de vriendelijke meneer hield hem open en zo klom ik via de stoelen uit de auto op de kant van de wal.. Daar stonden nog meer mensen en een mevrouw hield mij vast en vroeg of het wel ging… blijkbaar was ik zo wit als een doek.. ze zei u moet gaan zitten want u ziet er niet goed uit.. ik ben in een auto gaan zitten van mensen die waren gestopt.. kreeg een flesje water en ik begon helemaal te trillen en te rillen.. mijn spieren schoten alle kanten op.. de reactie kwam van de shock..

Ondertussen hadden omstanders de politie gebeld, het duurde erg lang totdat de politie er was.. het was koud en zwaar te wachten in de regen… toen de politie er eindelijk was vertelden ze dat ze onderweg de sleepwagen hadden gebeld maar dat die niks konden betekenen omdat ze geen brommobiels, brommers of Scootmobielen meenamen..

Maar ik was verzekerd.. ook voor SOS noodhulp.. dus gebeld met de verzekering.. nee mevr. wij halen geen brommobiels uit de sloot, daar bent u niet voor verzekerd.. pardon.. betaal ik daar elke maand mijn premie voor?

Ik was stom verbaasd.. ondertussen had ik de kinderen gebeld en die kwamen.. en ook de vaste monteur die altijd Vlinder repareert had ik gebeld en hij kwam..

Gelukkig is het hem gelukt met omstanders om de Vlinder uit de greppel te trekken, hij heeft hem meegenomen, maar helaas de Vlinder is het niet meer waard om opgelapt te worden..

Dan wordt de spreekwoordelijke lak duurder dan de brief..

Nu een paar dagen later merk ik dat de schrik mij nog steeds flink in de benen zit… door de heftige gebeurtenis is mijn lichaam compleet van de in de war!

Dit merk ik doordat ik ontzettend moe ben.. erg emotioneel ben… stress hoog zit.. lichamelijke pijn en ongemak ervaar.. dit is een normale reactie van het lichaam op een ongeluk.. alleen reageert mijn lichaam iets heftiger vanwege mijn kwetsbaarheid.

Ik merk een enorme weerslag op mijn zijn..

Elke dag denk ik eraan en beleef ik het weer even opnieuw..

Maar ook moet ik opnieuw perspectief zoeken in een leven zonder Vlinder..

Maar hoe doe je dat..

Mijn hele energie huishouden was afgestemd op het hebben van Vlinder.. afspraken qua tijdsplanning, naar mijn werk, naar afspraken in ziekenhuizen.. boodschappen doen enz..

Ik moet in eens weer organiseren.. hoe komen we naar een afspraak.. hoe kom ik op mijn werk… hoe doe ik boodschappen..

En dan schiet er ineens door je heen dat je bent verwend met een auto.. hoeveel mensen hebben er geen auto… die ook alles met de fiets of ov moeten doen..

Maar tegelijk denk ik dan.. nee does lief.. om het allemaal vol te houden heb ik hem juist zo nodig.. je bent nog steeds herstellende.. je bent nog steeds kwetsbaar.. en je hebt een kwetsbare partner..

Does lieeeefffff…..

De komende dagen nieuwe perspectieven zoeken.. bij mij zelf nagaan wat nog haalbaar is nu ik mijn energie opnieuw moet verdelen..

Tjonge mijn leven staat ineens weer even op de kop..

Toch was Hij erbij in dat heftige moment.. en wil ik graag met jullie delen..

Ik vertelde al dat ik heerlijk aan het zingen was tijdens het rijden.. en dat een van mijn favoriete nummers voorbij kwam.. Herder van mijn hart van LEV… en bij het stukje “Op de hoogste berg of in het diepste dal Mijn Herder is altijd bij mij”.. tolde ik dus in de diepe greppel…

Dit brengt, nu ik de situatie nog eens overdenk, toch wel een glimlach op mijn gezicht, ondanks de heftigheid!

Dit lied komt steeds terug ook na deze heftige gebeurtenis…

Ik zat er gisteren zo doorheen en wist even niet meer hoe verder.. ik was overmand door emoties.. en zei: “Heer ik weet niet hoe het verder moet.. hoe moet ik nu alles organiseren… ik ben zo moe.. wilt U mij helpen.. ik kan het zelf niet”

Op dat zelfde moment komt weer het lied van LEV voorbij Herder van mijn hart.. toen ik het uitriep hoorde ik de volgende woorden uit de radio komen.. Wat zoek of wens ik dan nog meer? In elke nood voorziet Hij, In elke nood voorziet Hij..

Ik hoorde de tekst en er daalde er een soort rust in mijn hart.. oja… zeker… Hij heeft ook dit in Zijn hand..

Hoe hij gaat voorzien.. geen idee.. in wat voor vorm.. geen idee.. waar ik mij aan vasthoudt is dat “Hij voorziet!!”

Ondertussen mag ik weten dat Hij erbij was… is… en zal zijn..
Herder van mijn hart
Mijn goede Herder is de Heer
Ik leef van al zijn goedheid
Wat zoek of wens ik dan nog meer?
In elke nood voorziet Hij
In elke nood voorziet Hij

Waar levend water altijd ruist daar vind ik ware vrijheid
In groene velden rust ik uit en hemels eten sterkt mij

Heer voor eeuwig, Herder van mijn hart
Steeds aanwezig, liefde van mijn ziel
Op de hoogste berg of in het diepste dal
Mijn Herder is altijd bij mij
Mijn Herder is altijd bij mij

Ik dwaalde af en raakte vast
Hij zocht mij op en vond mij
Hij heeft me veilig thuisgebracht
en elke wond verzorgt Hij

Het doodse dal vrees ik niet meer
ook daar bent U, vlak naast mij
U troost en ondersteunt mij, Heer
U geeft me moed en draagt mij

Heer voor eeuwig, Herder van mijn hart
Steeds aanwezig, liefde van mijn ziel
Op de hoogste berg of in het diepste dal
Mijn Herder is altijd bij mij
Mijn Herder is altijd bij mij

Oh, halleluja! Halleluja!
Oh, halleluja! Halleluja!

Heer voor eeuwig, Herder van mijn hart
Steeds aanwezig, liefde van mijn ziel
Op de hoogste berg of in het diepste dal
Mijn Herder is altijd bij mij
Mijn Herder is altijd bij mij

En glijdt mijn laatste dag voorbij
dan zie ik al Uw goedheid
en klinkt mijn lied in eeuwigheid
daar in Uw huis, voor altijd
Dan ben ik thuis, voor altijd

Be blessed!!

Dan toch…


Onderstaand gedicht kwam ik op Facebook tegen… en het trof mij.. graag wil ik dit met jullie delen!

Ondanks wat er allemaal om ons heen gebeurt… hoe onzeker alles ook is..

Dan tóch

Al gebeurt er nog zoveel in de wereld
En al lijkt de lucht soms grijs en grauw…
En al is er geweld om ons heen.. verdriet en pijn
Dan tóch… blijf ik geloven in het Wonder
Dat U o, Grote God… er voor ieder mens wilt zijn!
 
Al zijn er mensen…. Die soms verlangen naar de dood
En al is er om ons heen, nog zoveel nood..
Al lijkt de toekomst onzeker voor velen..
Dan tóch… blijf ik geloven in het Wonder
Dat U de mens wilt bevrijden…. En helen!
 
Want U laat Uw grootheid zien, boven alles
En Uw majesteit en trouw dwars… door alles heen!
Uw kracht en Uw macht zullen mensen verbazen
Want Uw licht zal schijnen voor iedereen,
Voor harten die verbitterd zijn…. En alleen!
 
Daarom is het leven het waard, om te leven met U
En zal Uw Liefde gezien worden… continu!
En ook al lijkt de lucht soms grijs en grauw
Dan tóch… blijf ik geloven in het Wonder
Dat U o, Grote God… van Ieder mens houdt!
 
Hanny Laurita
http://www.gedichten-hanny-laurita.nl

Hij is en blijft dezelfde.. voor nu en altijd!

God gaat met een ieder van ons een persoonlijke weg.. en soms betekend het dat wat voor de ene persoon linksom is in een vergelijkbare situatie en voor de ander rechtsom..

Gods wegen blijven ondoorgrondelijk.. wij kunnen met ons menselijke verstand God niet doorgronden.. gelukkig maar..

Maar soms… ooooo wat zou ik soms graag een blik willen werpen in de toekomst.. gewoon om je te kunnen wapenen tegen de tegenslagen.. om uit te zien naar de mooie dingen zodat je ondanks de tegenslagen moed houd om door te gaan, omdat je weet dat er ook nog mooie dingen op je pad komen..

Maar… is het niet zo… dat wij juist, omdat wij niet in de toekomst kunnen kijken volledig op Hem “moeten” vertrouwen.. in de wetenschap dat Hij het beste met ons voor heeft

En als ons leven onzeker wordt.. op de kop staat.. Dan Tóch… kunnen blijven zeggen..

Ik vind het ook wel een uitdaging van het leven, om in afhankelijkheid en volle vertrouwen op Hem, je leven te leven..

Ik kan dat zeggen, omdat in de uitdagingen die ik heb gehad, God mij keer op keer liet zien dat Hij te vertrouwen was en is.. daardoor is mijn vertrouwen in Hem niet meer weg te denken in mijn leven!

Het mooie is dat dit vertrouwen mij juist enorm veel rust geeft in vandaag en morgen..

Ik had deze week mijn sollicitatiegesprek op mijn werk voor helpende. Op dit moment werk ik als helpende in de flexpool, waar ik op gesolliciteerd had was een baan als helpende in het team zelf..

Ik heb gesolliciteerd en ben uitgenodigd.. ik had een gesprek met 2 collega’s wat ik wel grappig vond.. tegelijk maakte mij dat ook wel iets onzeker.. de bal kon natuurlijk 2 kanten oprollen als men je al aardig kent.. dit kan een voordeel zijn of een nadeel.. maar 1 ding stond voor mij vast.. ik had niets te verliezen want een jaarcontract in de flexpool had ik al.

Ondertussen blijf ik nog wel steeds zoekende in wat God wil dat ik ga doen.. past dit in Zijn plan met mij??

Oeff wat slaat de twijfel dan soms toe… je krijgt namelijk niet een briefje uit de hemel waar je plan op staat uit getekend..

Al jaren ben ik aan het rond kijken om een cursus/opleiding in de pastorale hoek iets voor mij is.. hierin ligt een enorm stil en diep verlangen/droom… maar hoe geef je daar handen en voeten aan… en bovenal past dat wel in Gods plan met mij..

Ik wil erg graag iets met mijn ervaringen doen in de hulpverlening/pastoraal gebied en gecombineerd met wat God in mijn leven heeft betekend en nog betekend..

Geloof en psychische gezondheid gaan naar mijn mening hand in hand!

Maar om mij heen zie ik ook dat hulpverleners/ervaringsdeskundigen als paddenstoelen uit de grond rijzen… en niet allemaal even geschikt helaas..

Heb nogal veel ervaring met hoe het NIET moet…. tja ben ik dan wel geschikt.. vind God mij wel geschikt.. past het in Zijn plan..

Allemaal vragen waar ik geen antwoord op krijg..

En toch blijft het verlangen diep in mijn hart zitten.. en weet ik niet goed hoe daar handen en voeten aan te geven..

Totdat ik al een aantal jaar een pastorale cursus voorbij zie komen die mij aanspreekt.. vooral omdat ze ervaringsgericht werken..

Maar er zaten steeds te veel haken en ogen aan om de stap te zetten.. gezondheid.. de thuissituatie.. onzekerheid.. en ook financieel was het steeds niet haalbaar.. van een uitkering een cursus betalen is best wel een flinke hap..

Maar nu ik werk komen er openingen… toch bleef ik twijfelen..

Totdat 2 weken geleden deze cursus weer voorbij kwam en het raakte mij weer opnieuw.. en weer opnieuw klikte ik de link aan… het was net of zei op dat moment iets in mij.. toe maar.. zet die stap maar.. meld je maar aan..

Ik heb alles op een rijtje gezet en mij aangemeld… onzeker.. maar in vertrouwen en gebed “als dit in Uw plan past Heer met mij dan zullen er deuren opengaan.. en als het niet in Uw plan past mogen dan de deuren gesloten blijven”..

Ondertussen kreeg ik een uitnodiging voor mijn sollicitatie gesprek bij mijn werk en ging ik met de zelfde verwachtingen en gebed daar naar toe.. “als dit in Uw plan past Heer met mij dan zullen er deuren opengaan.. en als het niet in Uw plan past mogen dan de deuren gesloten blijven”..

Dezelfde middag kreeg ik uitslag.. ik was het niet geworden.. ze hadden voor iemand anders gekozen..

Brrr… ik moest wel even slikken.. afwijzen is niet helemaal mijn ding om mee om te gaan.. ik blokkeer dan altijd eventjes.. maar ik merkte ook dat ik ook daarin groei want het duurde maar een paar minuten.. daarna herpakte ik mijzelf en zei: “Heer, het is goed” deze deur heeft U dicht gehouden en daar heeft U een bedoeling mee..

Diezelfde middag kreeg ik reactie van uit de aanmeldprocedure van de cursus.. ik was aangenomen en mocht de cursus gaan doen..

Ik kreeg er kippenvel van en ook de spreekwoordelijke brok in mijn keel.. want ik vind het namelijk ook best wel heel erg spannend.. en ook best wel een beetje eng.. pff… alle emoties en gevoelens gierden door mijn lijf..

Het is ook niet niks..

Ik… die altijd zelf hulp kreeg van menig pastoraal hulpverlener en jaren de psychiatrie van binnen en buiten heb bekeken… mag nu zelf op ontdekkingstocht gaan in het pastoraat..

Zo bijzonder… zo wonderlijk..

En dan wordt ik stil.. stil in hoe God zich laat zien.. hoe langzaam Zijn plan met mij zich ontvouwt…

2 weken geleden kreeg ik ook nog een plaatje van een lieve vriendin toegestuurd met de woorden.. “deze moet ik jou sturen zegt de Heer!”

Ik bekeek het plaatje en las het, maar op dat moment dacht ik.. wauw mooie tekst… maar snapte niet goed waarom zij mij deze tekst moest sturen.. ik dacht er over na.. en veel dingen passeerden de revue… maar ik kon niks bedenken..

Ik liet het los en ging verder..

Na de bijzondere gebeurtenissen van afgelopen week moest ik ineens weer denken aan het plaatje wat ik toegestuurd had gekregen.. en hoe wonderlijk mooi valt dit plaatje precies op zijn plek!

Dit is mijn KRACHTKAART!!

Door God zelf gestuurd!!

De duivel zal zeker mij aanvallen op mijn zwakke plek en dat zijn mijn jarenlange nare ervaringen.. maar dan mag ik steeds terug grijpen op wat Hij heeft gedaan voor mij..

In Hem ben ik meer dan overwinnaar..

En dan de bemoeding van de laatste paar regels…

Hij heeft beloofd U stap voor stap te leiden, niet alles in één keer.. maar stap voor stap en… elke stap zal een wonder zijn!

In dat vertrouwen ga ik deze uitdaging aan…

Ik vind het ontzettend spannend.. en het triggert mij enorm.. kan ik dit wel.. mag ik dit doen.. ik.. bestempeld met een enorm belast psychisch verleden.. waar de duivel mij te pas en te onpas mee confronteerd.. maar dan mag ik op Hem zien en in de overwinning gaan staan die Hij voor mij behaald heeft!

Dit plaatje zal ik de komende 2 jaar bij mij dragen.. want ik zal deze proclamatie af en toe hard nodig hebben.. dat weet ik wel zeker..

Maar het is mijn troef mijn KRACHTKAART tegen de duistere kant!!

God weet precies wat je nodig hebt… Hij zet de juiste deuren open en de mensen op je pad… in mijn geval mensen die mij (onbewust) enorm bevestigen en bemoedigen in de keuzes die ik (moet) maken.

Maar zo geeft Hij ook jou wat jij nodig hebt als je Hem daarom bid.. en vertrouwt… Hij zal je nooit teleurstellen!

En dan kan ik met recht zeggen..

Dan tóch…………………………………

Jij ook???

Be Blessed!

1 KORINTHIËRS 16:13


Een nieuwe dag, de deur is wijd open om je dromen te verwezenlijken, wandel met vertrouwen en laat het verleden achter je, wees moedig en sterk. 1 korinthiërs 16:13

Opruimen!


Empty yourself and let God fill you!

Nieuw plannen..

Afgelopen zondag tijdens ons optreden met the Choir Company deelde de dirigent een prachtige bijzondere overdenking..

De kern ging over bovenstaande tekst in het plaatje..

Maar om je (opnieuw) te laten vullen door God moet je eerst ruimte creëren.. dit doe je door op te ruimen.. schoon schip te maken.. in je huis (lees hart)..

Wat mij hierin trof was dat Hij vertelde dat dit niet alleen altijd over zonde of negatieve dingen gaat… maar soms juist ook in positieve situaties, goede dingen.. dat God ons roept voor een nieuwe taak.. Nieuw baan.. nieuwe kansen..

Waarom?

Vaak om te groeien… zodat je nog meer en mooier uit de verf komt dan je nu al doet! Zodat je nog meer gaat lijken op Hem… andere mensen door jou mogen gaan ontdekken wie Jezus is!

Wat een prachtige win&win situatie!

Alleen wat is dat een enorme uitdaging..

Daar is moed voor nodig!

Durf jij op te ruimen en je opnieuw te laten vullen door Hem.. je hele hart…

Dan ga je bijzondere dingen zien, ontdekken en ervaren..

Op dit moment ervaar ik dit op persoonlijk vlak in verschillende situaties..

Mijn leven is enorm in ontwikkeling en ik ben uitgestapt in veel opzichten.. vrijwilliverswerk… reïntegratie via UWV.. ander koor.. taken binnen de kerk.. andere woning.. mijn oude “beperkte” leven achterlaten.. in mijn kracht gaan staan.. de kracht die God mij heeft gegeven.. Durf uit je “comfort zone” te stappen.. en wat krijg ik er veel voor terug!

Vreugde en rust in mijzelf, ruimte voor God en de ander! Mijn leven is zo rijk geworden..

Opruimen, uitstappen en in afhankelijkheid van Hem leven heeft mijn leven enorm verrijkt!

Mijn hart wordt gevuld met enorme dankbaarheid!

Ondanks de omstandigheden zal ik juichen in mijn Heer!

Makkelijk nee!!! Mogelijk Ja!!!

Ik hoop en bid dat jij ook deze uitdaging aandurft.. weet en vertrouw dat God er altijd is, was en zal zijn!

Be Blessed!

Quote



“Wat achter ons ligt en wat voor ons ligt zijn slechts kleine dingen
vergeleken met wat in ons ligt.”
Quote Ralph Waldo Emerson

Openbaring 1:8


“‘Ik ben de Alfa en de Omega, ‘zegt God, de Heer,
‘Ik ben het die Is, die Was en die Komt, de Almachtige.'”
Openbaring 1:8

Terugblik 2019!


Zoals elk jaar wil ik er bij stil staan wat afgelopen jaar ons aan zegeningen heeft gebracht maar ook de moeiten die we voor de kiezen kregen..

2019 het jaar waarin vreugde en verdriet hand in hand gingen. 2019 het jaar dat wij samen weer een jaar ouder mochten worden
2019 het jaar waarin we Chanel onze kleine viervoeter bij ons een thuis mochten geven
2019 het jaar waarin mijn man uiteindelijk de diagnose Cadasil kreeg.. dit bracht rust maar ook verdriet…
2019 een pittig jaar waarin het ging om accepteren en onze toekomst bijstellen.

2019 het jaar dat we alweer 5 jaar getrouwd mochten zijn
2019 het jaar dat dat we op vakantie gingen in de omgeving Winterberg waar we ook onze huwelijksreis 5 jaar geleden mochten beleven..
2019 het jaar waarin we bijna een maand in Friesland mochten bivakkeren..

2019 het jaar dat er in mijn gezondheid een enorme ommekeer kwam.
2019 het jaar waarin ik door middel van voeding en veranderde leefstijl mijn diagnoses de rug mocht toekeren en er een wereld voor mij openging.
2019 het jaar waarin ik mijn scootmobiel mocht inleveren.. simpelweg omdat ik hem niet meer nodig heb!
2019 het jaar waarin ik na 30 jaar WAO uitkering mag gaan ontdekken via een reintegeatiebureu waar mijn toekomst ligt qua werk.
2019 het jaar waarin ik mocht beginnen met vrijwilligerswerk bij de dagbehandeling TMZ
2019 het jaar dat ik een nieuwe uitdaging mocht aangaan als groepenbegeleider bij Present Almelo
2019 het jaar dat ik gestopt ben met vrijwilligerswerk bij dagelijksebroodkruimels.nl vanwege verandering binnen die organisatie.

2019 het jaar waarin ik ook dieptepunten ervoer.. Dat mijn leventje vaak op zijn grondvesten schudde..
2019 het jaar waar ik binnen onze Gemeente taken op kon pakken..
2019 het jaar waarin mijn lieverd WLZ kreeg en hij zijn plek weer kon innemen bij RTV Borne

2019 het jaar dat we mochten genieten van de omgeving met al zijn zegeningen…
2019 het jaar waarin wij samen opnieuw mochten verhuizen binnen Borne.. weer naar een eengezinswoning met tuin

2019 het jaar waarin wij uitgenodigd werden voor een heerlijk kerstdiner met lieve vrienden waar we van hebben genoten!
2019 een jaar waarin we mochten optrekken met lieve vrienden en vriendinnen
2019 het jaar waarin we als familie weer voor elkaar gespaard zijn gebleven.

2019 het jaar dat God opnieuw gaf wat wij nodig hadden in alle opzichten zodat wij niks te kort kwamen.
2019 het jaar dat wij ondanks alles konden Genieten van alle kleine dingen die op ons pad
kwamen…

En belangrijk!
2019 het jaar wat vele ups en downs kende maar waar we samen mochten optrekken met de mensen die ons lief zijn ❣
Wij ontzettend dankbaar en blij zijn met de mensen die God op ons pad heeft gebracht en met ons meewandelen..
Dank jullie wel!!! 😇🥰

Op naar een bijzonder 2020! 🙏
Wij gaan een onbekende toekomst tegemoet maar wel een toekomst van Hoop.. ondanks wat er volgend jaar ook op ons pad komt, weten wij ons veilig en geborgen in Zijn hand!
Hij is erbij ook in 2020! 😘

Toekomst van Hoop

Ontroerd… geraakt.. dankbaar!


Vandaag mijn allereerste project begeleid als groepenbegeleider bij Present Almelo!


Zo bijzonder… dankbaar dat ik mijn steentje vandaag mocht bijdragen om een lichtpuntje in iemands leven te  zijn.. door praktisch en sociaal hier handen en voeten aan te geven…

Maar het moest vandaag ook even dalen in mijzelf.. Het kwam flink binnen


30 jaar… 20 jaar…. 10 jaar…. 5 jaar… 2 jaar… geleden had ik dit nooit kunnen dromen.. weten of geloven… dat er ooit nog een tijd zou komen dat ik aan de andere kant zou komen te staan…
Ik… die voorgoed opgenomen zou worden achter gesloten deuren..

Slik… en nu…

Ik ben stil.. heftig als je dit even tot je door laat dringen..

En dan raak ik ontroerd… en ongekend dankbaar… wat ik niet goed in de juiste woorden kan uitdrukken.. omdat elk woord niet precies de juiste lading daarin kan weergeven… maar God kent mijn woordeloze woorden.

In prediker 3 zegt God dat er voor alles een tijd is..
Er is een tijd om te huilen en er is een tijd om te lachen. Er is een tijd om te treuren en er is een tijd om te dansen.

Hiermee zegt Hij tegen ons.. jou… er is Hoop.. ik heb een plan met je leven.. Wauw… weer komt onze trouwtekst zo naar voren in mijn/ons leven..

Jeremia 29:11-14. Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven.
(Dan zult gij Mij aanroepen en heengaan en tot Mij bidden, en Ik zal naar u horen; dan zult gij Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij vraagt met uw ganse hart. Dan zal Ik Mij door u laten vinden, luidt het woord des Heren, en in uw lot een keer brengen)

Ik ben zo blij en dankbaar dat God die laatste verzen aan onze trouwtekst heeft toegevoegd.. met het eerste gedeelte alleen is de tekst voor ons niet compleet.. het laatste stukje hoort er bij..  we hebben dit al zovaak mogen ervaren…
Als wij Hem aanroepen en zoeken met heel ons hart.. zal Hij uitkomst geven!!!

Maar als je midden in een donkere periode zit ervaar je dat vaak niet zo.. dat er aan het eind van een donkere tunnel het altijd weer licht wordt!
Dan wil ik je bemoedigen met onze trouwtekst.. ook voor jou is er hoop!

Ook al wordt het opnieuw donker om je heen.. zijn de omstandigheden verschrikkelijk.. toch weet ik en houdt ik mij vast aan de woorden die Hij mij heeft gegeven!

Dan zult gij Mij aanroepen en heengaan en tot Mij bidden, en Ik zal naar u horen; dan zult gij Mij zoeken en vinden, wanneer gij naar Mij vraagt met uw ganse hart. Dan zal Ik Mij door u laten vinden, luidt het woord des Heren, en in uw lot een keer brengen

Jeremia 29:12-1

Hij baant een weg als je zelf geen uitkomst ziet! God is groter en Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk…

Ja, Ik zal een weg in de woestijn maken, rivieren in de wildernis
Jesaja 43:19

Ook al is dat niet altijd zoals wij het graag willen/zien.. maar Zijn plan is het beste.. want Hij overziet het hele plaatje en heeft het beste met mij voor… en dan kan ik het waarom loslaten en in het hier en nu leven..

Te doen waar Hij mij voor geroepen heeft!! Struikeld Leven in de voetsporen van Jezus met vallen en opstaan!

ZIJN GENADE IS (voor mij) GENOEG!!!

Met tranen deze week dit lied gehoord.. zo mooi.. eindelijk kan ik zingen

Abba Vader!

Songtekst: Eline Bakker – Abba
U bent een Vader die zingt en juicht over ons
Uw ogen vol trots en trouw zijn op ons
Nog voor ons bestaan ging Uw hart naar ons uit
En Uw liefde laat ons nooit meer los
U bent een Vader die zingt en juicht over ons.

Abba
Onze Vader
Abba
Wij zijn van U.

U bent een Vader die zingt en juicht over ons
U neemt ons bij de hand en danst met ons
Niets in ons bestaan zal u ooit ontgaan
Want Uw liefde laat ons nooit meer los
U bent een Vader die zingt en juicht over ons.

U vond ons verloren in slavernij
Uw liefde greep in en U kocht ons vrij
Met alles wat in ons is roepen wij nu: ‘Abba’

Dichtbij Uw hart, terug van weggeweest
komen wij thuis bij Uw welkomstfeest
Met alles wat in ons is roepen wij nu: ‘Abba’

Bij U verdwijnt onze onzekerheid
en vinden wij onze identiteit
Met alles wat in ons is roepen wij nu: ‘Abba’

Nu zijn wij van U en U bent van ons
En dat staat vast wat ons ook overkomt
Met alles wat in ons is roepen wij nu: ‘Abba’

© Eline Bakker, Kees Kraayenoord

Be Blessed!

Samen, loslaten, rouwen, toekomst en plannen maken gaan hand in hand!


Hier zit ik dan achter mijn laptop… ooo ik wil zoveel vertellen… wil jullie zo graag bijpraten hoe het hier gaat.. maar weet niet hoe.. weet niet welke woorden ik moet gebruiken…

Het is hier ingewikkeld de laatste tijd… er gebeurt veel… ik zit al maanden na te denken.. te wikken en te wegen wat ik zal schrijven… en dan zit ik vanavond hier alleen… (mijn mannetje ligt ziek op bed.. ik zou naar een concert maar helaas kan en wil ik hem nu niet alleen laten..) en na te denken over mijn website.. over mijn bloggen wat ik dus al maanden niet doe.. ja ik maak mijn afbeeldingen waar ik veel in kwijt kan.. maar woorden op papier.. nee… en wat zou ik dat veel meer willen doen..

En dan zit ik dus achter mijn laptop en zeg ik tegen mij zelf… hou maar op je weet toch de woorden niet te vinden..

Zo scrol ik op Facebook en komt er een dagelijkse overdenking voorbij van Zussenliefde Je staat er nooit alleen voor!

Oeff die raakt.. ik lees het en voel mijn hart sneller kloppen en ik wordt er helemaal warm van… er komt een diep besef met schaamrood op de kaken.. ja Heer ik ga door met de opdracht die U mij gegeven heeft.. drie jaar geleden.. bloggen.. maar Heer wilt U mij de woorden geven…

En in dat vertrouwen ga ik jullie bij praten.. dat Hij mij de woorden gaat geven..

Wij zijn nu ongeveer 2 maanden verder en er is al weer veel gebeurt.. nou ja veel.. weet je het afgelopen jaar is er veel gebeurt.. gebeurt met mijn man, met mij en met onze relatie..

Wat is het ontzettend moeilijk en ingewikkeld als je zoveel van iemand houdt en elkaar langzaam verliest door een vreselijke mensonterende ziekte.. en weet je het gebeurt niet van het ene op het andere moment… nee het begint langzaam maar gaat wel gestaag door.. en dan zijn het nog niet eens alleen de cognitieve problemen maar ook lichamelijk gaat mijn man achteruit.. onder andere doordat hij binnen de CADASIL hartproblemen heeft (Angina Pectoris).

Er is al allerlei hulp in huis.. thuiszorg, ergotherapie, SPV’er… waar ik erg blij mee ben hoor… maar je leven staat op de kop.. weer aanpassen aan een leven met hulpverleners… (dacht dat ik er nu wel klaar mee zou zijn) maar ook fijn hoor hoef het hierdoor niet alleen te dragen..

Maar het moeilijkste vind ik toch wel dat je elkaar kwijt raakt.. ondanks dat je elkaar elke dag ziet.. elke dag met elkaar eet, slaapt.. maar delen.. waar je mee bezig bent… wat je voelt.. waar je doorheen gaat.. je gevoelens… emoties.. kortom het contact met je partner wordt anders… het contact verandert… elkaar begrijpen wordt veel lastiger.. je kunt elkaar niet meer vinden in waar je elkaar altijd in vond..

Dementie is verschrikkelijk…

En aan deze situatie kan ik echt niet wennen.. dit maakt mij ontzettend verdrietig, maar ook ontzettend eenzaam… ik ben namelijk een mensenmens en als ik mij niet meer kan verbinden met de mensen waar ik intens van hou dan ga ik van binnen letterlijk een beetje dood..

Als ik niet kan delen.. stik ik..

Ik heb 17 jaar een relatie gehad waarin ik weg kwijnde omdat ik mij niet kon uiten.. niet kon verbinden met de mensen waar ik intens van hield.. door een narcistische ex-partner… die situatie deed mij langzaam stikken.. doordat ik niet kon delen, niet kon uiten konden de mensen om mij heen de situatie niet goed inschatten en zijn er vele misstanden geweest.. waar ik nu nog de gevolgen van trek..

Laat ik dit dan nu weer gebeuren?? Ga ik mij weer in stilte hullen.. nu natuurlijk om een hele andere reden… begrijp mij goed.. maar hoe ga ik hier dan mee om.. in het hier en nu?

Hier heb ik veel strijd om gehad en nog hoe vindt ik mijn weg hierin.. Wat ga ik zelf doen om deze eenzaamheid te lijf te gaan… waar haal ik mijn energie uit en wat houdt mij nog op de been in deze moeilijke ingewikkelde situatie… wat zorgt er voor dat ik niet langzaam stik in stilte.. in eenzaamheid..

De hele situatie maakt mij zo ontzettend onzeker en knalt ontzettend op mijn blauwe plekken.. en dan ben ik zo aan het worstelen..

Oke zeg je… misschien moet je dan gaan bidden??

Ik kan op dit moment moeilijk bidden omdat ik moeilijk mijn woorden kan vinden… woorden om mijn grote verdriet onder woorden te brengen… mijn emoties zijn af en toe zo heftig en als ik dan naar God ga, in zijn onvoorwaardelijke Liefde kom..  weet ik dat ik breek.. en dat mag dat weet ik… maar dat kan ik op dit moment niet handelen.. ik moet sterk zijn.. ik zit in een overlevingsmodus…. gelukkig laat ik het af en toe gedoseerd toe.. en ik weet dat het oké is.. dat God het oké vindt…

Bidden doe ik op dit moment liever door te zingen.. omdat ik dan veel beter mijn emoties kan uiten naar God toe..  ik kan moeilijk woorden vinden om te bidden maar als ik zing gaat mijn hart open… en gelukkig kijkt God naar mijn hart en niet naar mijn woorden..

En ja heel eerlijk…soms zing ik ook gewoon met mijn verstand en schakel ik mijn gevoelens uit omdat die dan te heftig zijn…

En juist op die momenten als ik het niet meer weet en radeloos achter mijn laptop zit.. leeg..  dan gebeurt het.. dan komt God mij tegemoet… als ik niet meer Zijn hand kan vastpakken.. pakt Hij mijn hand vast… als ik leeg ben… kan Hij mij juist vullen…

Wat hebben wij een liefdevolle God…  Hij laat zichzelf zien in een liefdevolle overdenking…

Dan wordt ik ontroerd en klein om het feit dat God mijn gedachten kent.. dat Hij mij door en door kent… dat ik soms gewoon niks hoef te zeggen.. dat Hij mijn hart begrijpt zonder woorden…

En wat geeft dat rust… geen angst dat Hij alles van mij.. al mijn gedachten… maar het voelt juist als thuiskomen..  geborgenheid.. vrede.. rust… HIj weet precies wanneer en wat ik nodig heb.. en dan pak ik Zijn uitgestoken hand opnieuw.. en vraag ik Hem stil.. wilt u mij maar weer opnieuw vullen…

Fijn om te weten dat ik altijd die Hand vast mag pakken.. ook als ik het zelf niet meer weet…

Hij heeft mij een opdracht gegeven.. en die wil ik graag vervullen.. maar ooo die onzekerheid vanuit mijn blauwe plekken..

Het is vaak aan ons om de stap te zetten om het anders te doen… ik kan doen zoals ik altijd heb gedaan, maar heb ook de ervaring gehad dat het mij toen niet verder heeft gebracht maar waardoor ik veel ben kwijtgeraakt..

En ja het voelt vertrouwt om de dingen te doen zoals je het altijd hebt gedaan.. maar het helpt je niet verder… dus wil je het anders doen dan moet je veranderen… maar wat kost dat veel tranen… energie.. en lef… maar durf uit je comfortzone te stappen..

Het maakt je wereld groter…

Laat los al die onwaarheden.. de leugens die je verteld zijn dat je niets waard bent, dat je het toch niet kunt, dat ze je toch niet geloven.. enz…enz… maar geef deze leugens aan Hem.. en ga geloven in Zijn waarheden!

STA OP EN SCHITTER!!!

Toen God mij in 2010 bevrijdt heeft uit mijn situatie is Hij iets in mij begonnen… en Hij gaat door.. stap voor stap is Hij mij aan het genezen, aan het vormen zoals Hij mij heeft bedoelt.. en ja af en toe is dat erg pijnlijk.. snoeien doet zeer… maar het is zo nodig om goede vrucht te dragen.. ik heb hierdoor in de afgelopen acht jaar zoveel geleerd.. en nog mag ik elke dag van Hem leren… en hierin ga je dan ook stappen zetten..

Stappen in geloof…

Nadat God mij in oktober 2017 opnieuw heeft aangeraakt werd ik weer mobiel.. oooo wat geniet ik daar nog elke dag van.. elke dag kijk ik dankbaar terug op dit wonder.. en natuurlijk blijf ik mij ontzettend bewust van het feit dat mijn lichaam lichamelijk ontzettend kwetsbaar is geworden door wat ik allemaal heb meegemaakt.. waarin ik ook mijn hoofd voortdurend eraan moet herinneren dat ik de balans moet goed bewaken..  maar geestelijk wordt ik steeds sterker..

En wie had ooit gedacht dat ik na 30 jaar WAO weer tegenover een arbeidsdeskundige zou zitten van de UWV om te kijken wat er voor mij nog mogelijk is… en ja ik mag jullie vertellen dat er nog toekomst is.. dat er een weg van herstel is.. samen met een God van herstel mag ik dit hersteltraject ook op werk gebied gaan bewandelen.. waar het eindigt heb ik nog geen idee… maar wat doet dit mij goed… wat krijg ik hier een zelfvertrouwen door…

Weet je het voelt of tel je weer mee… en dat is wat ieder mens nodig heeft!

Ik heb namelijk na het gesprek met de arbeidsdeskundige een competentietest mogen doen via de UWV…

Bloos Bloos…. wat was ik ontzettend verrast toen ik de uitslag las… ik heb hierover op 20 maart een afspraak om dit te gaan bespreken.. en wie weet kan ik op den duur de WAO achter mij laten… er is in ieder geval toekomstperspectief…

En ja ook leerpunten.. maar zo fijn om te weten wat mijn leerpunten zijn.. dat zijn dingen waar je aan kan werken… en ook om te waken want het zijn ook mijn valkuilen..

Ehhh onzekerheid… ach dat wist ik nog niet hihi..

Dit hele traject was voor mij ondenkbaar.. nooit had ik dit nog durven dromen… in de donkerste periode van mijn leven was er zelfs sprake dat ik voorgoed opgenomen zou worden in een psychiatrisch ziekenhuis.. als ik daar aan terug denk wordt ik ontzettend verdrietig omdat ik weet dat het soms echt gebeurt.. terwijl er in sommige gevallen nog wel genezing mogelijk is..

Wat ben ik dan blij en ontzettend dankbaar dat ik toen wel mijn mond heb opengedaan en heb gezegd, nadat ik er was wezen kijken… DIT NOOIT!! Ik zei dit omdat ik wist dat wat de hulpverlening en de mensen dachten niet de realiteit was… dat de waarheid heel anders was…

En dan nu.. jaren… jaren later is mijn leven is 180 graden gedraaid.. heb ik een nieuw leven van Hem ontvangen..

Mijn toekomst ligt in Zijn handen.. ik mag het loslaten en mijn hele leven aan Hem overgeven en dan kan Hij mij opnieuw vullen en handvatten geven, en met vallen en opstaan al zoekende zal ik op de plek komen die God voor mij bedoelt heeft..

Ook mag ik op die manier de situatie thuis loslaten en overgeven in Zijn handen.. in de wetenschap dat God zorgt.. voor mij .. voor mij man.. voor onze situatie… waar kan het veiliger zijn dan onder Zijn vleugels en in Zijn sterke hand…

Opwekking 695

Verberg mij nu
onder uw vleugels Heer
houd mij vast
in Uw sterke hand

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Vind rust mijn ziel
in God alleen
ken Zijn kracht
vertrouw Hem en wees stil

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Opwekking 695

Ik ben af en toe intens verdrietig een wankel in de stevige storm die over ons heen raast… maar doordat God mij nieuwe perspectieven geeft kan ik doorgaan.. kan ik stappen zetten.. ondanks de rouw.. de pijn.. het verdriet..

En dan gaat Samen, loslaten, rouwen, toekomst, plannen maken, hand in hand!

 

 

 

 

Romeinen 8:18


Romeinen 8 vers 18

Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard.