Ja hoe zal ik beginnen… weet je dat ik gewoon simpelweg niet durf?

Hebben wij weer…

Het is namelijk eigenlijk te erg voor woorden wat er gebeurt is… maar ook te wonderlijk om het niet te vertellen…

Jullie weten dat wij via de crowdfunding een Brommobiel hebben gekregen en hier waren wij ontzettend blij mij… ja ik zeg “waren” want het enthousiasme is nu wel een beetje bekoeld… we waren er namelijk vanuit Amersfoort mee naar huis gereden en dat ging prima.. voor mijn gevoel reed hij als een klokje en was er ook niks aan de hand..

Alhoewel.. er viel mij wel een dingetje op.. na een poosje begon de auto enorm te stinken… maar ach dan denk je.. hij heeft lang stil gestaan.. het wordt kouder dus het kan ook de kachel zijn die we nu aanhebben.. maar toch kreeg ik er wel steeds wat een raar onderbuik gevoel.. maar schoof het toch ook wel gauw weer aan de kant..

We hebben toch een goede auto gekocht?

Helaas na een week erin te hebben gereden kreeg de auto al wat meer mankementen dan alleen stinken… soms viel zomaar de radio uit.. ach de draadjes misschien los getrild.. gebeurt nogal eens bij een brommobiel vanwege het trillen… maar het stinken werd wel steeds meer… net of raakt hij oververhit..

Op een dag was het prachtig mooi weer en we wilden graag even te toeren.. koffie en broodjes mee zodat wij onderweg even konden picknicken in het bos wat wij zo graag mogen doen…

We waren onze woonplaats nog niet uitgereden of de auto minderde vaart en viel uit.. ik kon hem nog net in de berm rijden.. mijn echtgenoot uit de auto.. motorkap open maar kon niks vinden.. dan alle stroomvreters maar uit en proberen te starten.. en warempel hij deed het weer.. maar ik vond het maar niks… vertrouwde het niet meer.. maar ook dat gevoel schoof ik snel weer aan de kant want we wilden er zo graag op uit.. de laatste dagen van het mooie weer wilden ook wij graag nog even genieten!

Dus we tuften weer verder… de binnenweggetjes op gezocht en onderwijl alle stroomvreters toch maar uitgelaten, want stel je voor dat het daar aan lag.. we kwamen in de buurt van Wierden en ik minderde vaart om een kruising over te steken maar de brommobiel dacht daar anders over.. hij viel namelijk uit.. heeft vast gedacht ik help een handje.. maar dit was niet handig voor een kruispunt want het is een diesel dus moest ik hem eerst weer voor gloeien om te kunnen starten..dit duurt natuurlijk wel een aantal seconden tot minuten.. pff.. gelukkig stond er niemand anders achter ons..

Met zweet in de handen en natte oksels kreeg ik de auto weer aan de praat en konden we verder.. maar het bleef niet bij deze ene keer en na drie keer had ik mijn buik er vol van en zei.. we gaan niet verder hoor.. we gaan naar huis.. ik vertrouw het niet..

Mijn man was inmiddels ook op van de spanning en vond het helemaal prima..

Gelukkig was er direct een mogelijkheid om te keren en zo trokken wij maar weer op naar huis.. tot dat wij tussen Bornebroek en Enter waren… het viel mij wel al op dat hij steeds meer begon te stinken.. meestal rook ik het als ik hem thuis neer zette maar nu rook ik het zelfs onder het rijden.. het vreemde was dat er nergens een lampje ging branden.. nergens geen alarmen van oververhitting of iets dergelijks..

Totdat…..

Opeens kwam er allemaal witte rook uit de blazers en onder de motorkap vandaan.. tegelijk viel de snelheid weg en viel hij uit.. ik kon de auto nog net een weiland in rollen… het hart zat in mijn keel en ik werd er misselijk van…

Kon wel huilen…

Ik dacht dit kan niet.. dit mag niet.. we hebben hem nog maar net..

Wij hadden totaal geen idee wat er aan de hand kon zijn.. en dan sta je daar… hoe komen we hier weg maar hoe komt de brommobiel hier weg..

Ik was namelijk nog bezig om pechhulp te regelen dit had ik nog niet helemaal afgerond.. dus daar kon ik ook geen beroep op doen.. de volgende optie.. vrienden bellen.. zo gezegd zo gedaan en de hulptroepen werden in geschakeld..

Na veel telefoontjes en geregel zijn wij thuis gebracht door hele lieve vrienden en de brommobiel werd later opgehaald door de garage..

Maar wij zagen de bui al hangen.. dit zou een duur grapje worden.. en hoe moeten we dat betalen.. we hadden de brommobiel niet voor niets via een crowdfunding gekregen… natuurlijk heb je wel onderhoud ingecalculeerd maar dat er binnen 2 weken zoiets zou gebeuren Tja….

Maar onze goede vriend zei.. God zorgt voor jullie!

Oeff.. het is zo waar.. maar hoe moeilijk om in deze omstandigheden je hieraan vast te houden.. en natuurlijk weet je verstandelijk dat het zo is.. en dat het vast wel weer goed zal komen op de een of andere manier want.. “Hij zorgt” dit staat bij ons als een paal boven water.. maar hoe… geen idee..

Loslaten….

In het volste vertrouwen dat Hij voor ons zorgt… wat de uitkomst dan ook zal zijn… en met alles rekening houdend gingen we in gesprek met God en legden we hem alles voor.. niet alleen dat de brommobiel weer gemaakt kon worden maar we vertelden Hem ook wat het met ons deed.. dat we er niet zonder kunnen.. dat we onze vrijheid terug hadden en nu voelt het of mochten we er even aan proeven en moeten we direct al weer loslaten..

We waren intens verdrietig..

Het is net of mag je iets heel moois in handen houden maar dan moet je het weer terug geven… en dat moois is onze vrijheid!

Ook was ik teleurgesteld en boos..  boos op de omstandigheden maar ook heel erg boos op de andere kant.. en dan bedoel ik onze tegenstander de Boze..  ze zeggen wel eens.. het is of de duivel er mee speelt.. nou ik dacht dat doet hij dus ook…

Ik weet dat hij voortdurend probeert ons leven in de war te schoppen.. steeds als er bij ons iets moois gebeurt komt hij als een bliksem om het weer flink in de war te schoppen.. met als enige doel dat wij kopje onder gaan… teleurgesteld raken.. het vertrouwen opgeven.. en ja.. het liefst wil hij dat wij zelfs God opgeven…

Nou dat kan hij vergeten!!! Want ik wordt er juist strijdlustig van.. er gebeurt namelijk juist het tegenovergestelde.. ons vertrouwen wordt alleen maar sterker.. wij klampen ons nog meer aan Hem vast.. omdat wij weten, ook door ervaringen, dat Onze God veel Sterker en Machtiger is, en alles kan omkeren ten goede.. en komt het anders dan dat wij voor ogen hebben… dan heeft Hij een nog veel mooier plan voor je klaarliggen.

Dit is ons geloof en met dit weten en in de naam van onze Helper Jezus sturen wij dan ook direct de tegenstander de deur uit!

Zijn dan mijn zorgen direct weg.. nee hoor… ik heb ook mijn momenten van twijfel.. van zorgen.. vooral als het dan een poosje duurt voordat je hoort wat er aan de hand is en of de auto wel gemaakt kan worden.. dan komt het op volharden aan.. volharden in Vertrouwen dat Hij voor ons zorgt!… pff dat is moeilijker hoor!

Maar deze week kwam dan eindelijk het telefoontje met de diagnose van de brommobiel.. Jonge dat was niet best… de diagnose was: “Onherstelbaar beschadigd.. niet operabel en ten dode opgeschreven” met andere woorden “Total Loss…”

Ik kon wel janken…

Dit kan toch niet.. hebben we een kat in de zak gekocht?

Ja..

Mmmmm… dat hebben wij weer!! Ik werd nog verdrietiger… wij moeten wel heel veel teleurstellingen incasseren hoor de laatste tijd… de moed zonk mij in de schoenen..

Hij vertelde wat er was gebeurt.. de vorige eigenaar had hem gekocht van iemand en die “iemand” had een verkeerd goedje in de motor gedaan.. nu kan dit wel bij gewone auto’s maar niet bij een brommobiel… dit goedje krijg je er ook niet weer uit… de meneer waar wij hem van gekocht hadden die reed er weinig mee, van de winkel naar huis, waardoor de motor nooit warm werd..  maar ja… wij zijn intensieve gebruikers dus bij ons wordt de motor wel warm.. want als de motor warm werd dan vrat dat goedje alles weg..  alles was ook letterlijk helemaal kapot en weggevreten…

Ik zei: “Vandaar dat er overal rook uitkwam op een gegeven moment”.. maar zei ik: “het was wel witte rook.. witte rook van overgave.. de auto kon niet meer en gaf de geest!”

Maar zei de stem aan de andere kant van de lijn.. er is een mogelijkheid om weer nieuw leven in de brommobiel te blazen en dat is een nieuw hart! (lees motor!)

En ik heb goed nieuws… dat nieuw hart is gevonden.. en de garage gaat hem repareren en hopelijk hebben jullie eind volgende week jullie brommobiel weer terug met een nieuw hart!

Oke.. maarrre..dat zal wel de nodige duiten kosten… ja dat klopt zei hij want een nieuw hart is niet goedkoop… maar zei hij: “die prijs is betaald door sponsors.. het kost jullie niets..”

Ik kreeg kippenvel en was totaal overdonderd en perplex.. kon alleen maar zeggen:

“Dankjewel”

Dit moest even dalen..

Ons leven staat voortdurend in het teken van overleven.. incasseren.. overgeven en loslaten.. en soms wordt het je dan toch wel effe teveel..

Elke keer als we er nu ook over hebben worden we emotioneel.. en ontzettend dankbaar… wat hebben wij een Grote Goede God… elke keer bevestigd Hij opnieuw..

“Ik Ben Er” “Ik Zorg”

Aan ons vraagt Hij maar 1 ding en dat is VERTROUWEN!!

Na het schrijven van deze blog werd ik er heel erg bij bepaald dat het eigenlijk ook zo kan zijn met ons leven.. met ons eigen hart.. die kan ook zo Total Loss zijn.. kapot gemaakt…

Maar dan heb ik goed nieuws want ook jij kunt een nieuw hart krijgen.. het mooie is dat jou nieuwe hart op je ligt te wachten… en weet je… dat nieuwe hart is ook al betaald.. er heeft 1 Iemand namelijk de hoogste prijs voor jou hart betaald.. Zijn naam is Jezus.. Hij heeft Zijn leven gegeven voor jou… zodat jij een nieuw hart.. een nieuw leven kunt ontvangen… Een Eeuwig leven!!

Wie wil dat nou niet!

Het enige wat Hij van jou vraagt is dat je Jezus Vertrouwt, Vergeving vraagt en Hem Accepteert als de Regisseur van jou leven..

Ik heb het jaren geleden gedaan en nog geen seconde spijt gehad… 

Mijn leven is daarna niet over rozen gegaan… dat kun je lezen in mijn andere blogs.. maar ik hoef geen angst meer te hebben want er is Iemand die voor mij zorgt en mij helpt… zo zal Hij ook voor jou zorgen en jou helpen in de moeiten van dit leven.. je staat er dan echt nooit meer alleen voor.. want Hij blijft aan jou zijde en neemt je bij de hand..

En dat geeft Rust, Blijdschap en Vrede!!

Dit bid ik jou ook toe!!

Be Blessed…