Inmiddels zijn we twee jaar verder.

Na mijn getuigenis ging het heel erg goed met mij, ik zat op de top van mijn kunnen.

Ook ging ik zelfs weer vrijwilligerswerk doen en geloofde in een nieuw leven dat God weer terug aan mij had gegeven.

Maar na een paar maanden ongeveer ging mijn conditie achteruit, ik kreeg veel pijn, allerlei onverklaarbare klachten.

Het begon heel erg langzaam allemaal.

Ik dacht o help zou dit kunnen komen door alle medicijnen die ik heb geslikt, de arts had wel gewaarschuwd tijdens het afbouwen dat hij absoluut niet kon vertellen wat de medicijnen met mijn lichaam hadden gedaan en hoe mijn lichaam zou herstellen.

Maar omdat het afgelopen jaar zo ontzettend goed ging dacht ik dat het wel mee zou vallen.

Maar helaas was dat niet waar.

Op een gegeven moment gingen mijn ogen dichtzitten en kreeg ik hoofdpijnen en mijn wenkbrauwen, neusvleugels en neus schoten continu heen en weer en op en neer ik werd er echt helemaal gek van.

Ik ging bepaalde handelingen doen omdat ik dacht dat iedereen het zag.

Dus mijn handen naar mijn wenkbrauwen zodra ik voelde dat het begon te schieten.

Pakte heel vaak mijn neus vast, zat veel met mijn handen in mijn gezicht om de boel na mijn eigen gevoel rustig te houden.

Dus naar de huisarts en een doorverwijzing naar de neuroloog.

Ben bij haar geweest onderzoeken gehad, MRI van het hoofd en bloedonderzoek maar ze zag het eigenlijk meteen wel aan mijn gezicht wat het zou kunnen zijn dus  de uitkomst was Syndroom van Meige, een vorm van Dystonie wat je kunt krijgen als je stopt met neuroleptica en omdat ik heel veel van dat soort medicijnen had geslikt was dit een gevolg daarvan.

Behandeling: Botox in mijn gezicht om de twee maanden.

Ik krijg dat nu twee jaar en het helpt wel enigszins alleen moet ik wel steeds meer botox erin spuiten om het rustig te houden heb de laatste tijd wel ontzettend last van trillende oogleden. Het vervelende is dat mijn spieren worden als het ware verlamd dus ik kan mijn neus niet meer ophalen en wat ik nog wel heb is ook enorme kramp in mijn kaken maar  de neuroloog wil daar geen botox in spuiten omdat ze bang is dat mijn mond dan scheef gaat hangen.

Dus doe ik met mijn mond ontspanningsoefeningen.

Verder is het heerlijk om af en toe naar de schoonheidsspecialiste voor een gezichtsmassage!

Hieronder deel ik even de link naar Syndroom van Meige ten gevolge van Neurolepticagebruik

Het syndroom van Meige als gevolg van neurolepticagebruik

Wat ik wel erg vindt ik dat de neuroloog eerst nog tegen mij zij , u moet maar weer aan de medicijnen dan is alles voorbij en heeft  nergens geen last meer van maar dit wil ik pertinent niet meer.

Ik leef weer en dat wil ik graag zo houden
Dit was mijn eerste beperking ten gevolge van overmatig medicijn gebruik!

In mijn volgende blog vertel ik hoe het allemaal verder ging