Vorige keer schreef ik de blog “Het is stil aan de overkant”

En wat was het stil aan de overkant.. bidden lukte niet of nauwelijks.. vaak had ik geen woorden…

Toch zette ik wel door.. het verlangen naar contact met God was er nog steeds… en ook wist ik dat niet altijd het gevoel een leidraad is.. ook al leef je als hooggevoelig persoon vaak wel vanuit je gevoel.

Als ik ergens niks meer bij voel, en het stil is in mij… dan heb ik het gevoel of iets dood is.. dood om mij heen en in mij.. Voelen is voor mij Leven.. best wel lastig.. een overblijfsel van twintig jaar onder invloed zijn.. waarin ik niks meer voelde, letterlijk en figuurlijk… waardoor mijn lichaam en geest nu enorm “(hoog)gevoelig” is geworden!

En omdat nou eenmaal “gevoel” er niet altijd is.. moet je verder in Zeker Weten!

Maar goed.. waarom deze blog…

Ik heb jullie volgens mij nog niet verteld dat ik gestopt ben bij het gospelkoor waar ik bij zat, hierdoor heb ik drie maanden niet gezongen bij een bestaand koor, The Choir Company niet meegerekend.. dit zijn projecten..

Waarom ben ik gestopt… tja.. onzekerheid.. geen klik met de andere koorleden.. waardoor ik veel negativiteit ervoer.. heel erg jammer maar als je huilend thuis komt omdat het niet meer oké voelt en je op een gegeven moment niet meer durft te zingen, überhaupt je mond open te doen.. dan wordt het tijd om verder te kijken..

Ik merk dat ik bij mijzelf ook een ontwikkeling doormaak doordat ik groei, mijn verleden steeds meer een plek krijgt en ik steeds sterker wordt.. maar daardoor ook gevoeliger voor situaties die niet meer bij mij passen.. hier ben ik erg blij om.. maar het maakt ook dat je dan soms keuzes moet maken om dichter bij je zelf te blijven en doen waar jij gelukkig van wordt.. en soms betekend dat ook, dat je soms moet loslaten…

Maar ik wist ook niet goed wat ik dan moest.. ik besloot om een time-out te nemen.. misschien moest ik wel stoppen met zingen.. misschien kon ik wel niet (meer) zingen…

Die gedachte maakte mij wel erg verdrietig… want zingen is mijn lust en mijn leven.. ondanks dat het mij ook ontzettend onzeker maakt… is het ook mijn uitlaatklep..

Maar nog meer was mijn vraag wat God hierin wilde.. Wil Hij dat ik blijf zingen?? Of heeft Hij iets anders voor mij in petto.. moet ik een andere weg inslaan… allemaal vragen waar je niet zo 1,2,3 antwoord op krijgt en al helemaal niet een briefje uit de hemel..

En dan kom je ook nog in een fase dat het zo stil in en om mij heen is…

Misschien omdat ik niet meer zing??

Wie zal het zeggen…

Na vier maanden begon het toch wel weer te kriebelen en omdat het nog steeds stil was.. dacht ik misschien moet ik het maar gewoon weer doen.. zingen.. en dan zie ik wel waar het heen gaat.. het geeft mij tenslotte heel veel blijdschap!

Ik heb gegoogeld op internet naar koren dicht bij mij in de buurt.. en daar kwam ik uit op een “klein” Gospelkoor, oefenavonden op de avonden dat het mij goed uitkwam..

Ik besloot om een keer te gaan kijken..

Dit is nu 3 weken geleden.. ik kwam binnen en werd gelijk hartelijk verwelkomd.. wat mij aansprak was dat het koor niet erg groot was.. en de klik was er gelijk omdat we er vrij snel achterkwamen dat er ook friezen op dat koor zaten.. en ik zelfs in mijn moedertaal met sommige koorleden kon communiceren… Ooo en wat voelt dat goed kan ik je zeggen… even in je Memmetaal…

Maar na 2 keer mee repeteren kreeg mijn onzekerheid weer de overhand, ik ben vast niet goed genoeg… zing ik nu vals? Ben ik dat? Oohh kijk… ze kijken allemaal naar mij… oef… wat is dat gekmakend… ik weet dat het allemaal leugens zijn en dat er 1 persoon heel graag wil dat die onzekerheid mij gaat nekken en mij kapot gaat maken!

Dit mag ik toch niet laten gebeuren??

Alleen hoe kan ik daar nu mee omgaan…

Het was niet alleen mijn “nieuwe” koor.. ook mijn eventuele “nieuwe” baan/werk speelde parten.. willen ze mij wel.. kon ik wel aan hun vraag voldoen… Ehh.. ja ik heb de nodige lovende woorden gekregen… maar was dit wel echt gemeend??

Oooo wat voel ik mij dan weer schuldig als ik die gedachten heb..

Want zijn deze gedachten wel zo christelijk??

Brrrr.. hoe moest ik hier nu mee overweg??

Tegelijk bleef het stil.. af en toe schreeuwde ik het uit naar God… wil U mij laten zien wat ik moet doen?? Waar wilt U mij hebben Heer? Wat is Uw plan met mijn leven?? Ik wordt gek van die onzekerheid!!

En dan na een intensieve periode van worstelen met God werd ik vanmorgen wakker…

Meestal ga ik in bed nog even lezen.. Dagelijks Woord… mail van “Ik wonder jou” van Erik en Wilma.. en de dagelijks afbeelding van You-version!

Zo ook vanmorgen.. maar vanmorgen las ik niet eerst.. nee ik begon te bidden… en stortte mijn hele hart opnieuw bij Hem uit.. al mijn vragen.. mijn twijfels.. mijn onzekerheden kwamen voorbij.. opeens midden in mijn stortvloed van woorden zei een stem in mij… “ga maar lezen.. ik ga je een antwoord geven” zonder na te denken of te twijfelen of ik het wel goed gehoord had.. deed ik mijn telefoon open en begon te lezen..

Als eerste deed ik de You-version app open en kwam onderstaande tekst naar voren!

Wauw wat een antwoord!!

Dit was een antwoord.. maar direct sloeg de twijfel om mijn hart…

Ja maar…

Ik dacht… ik interpreteer deze tekst nu natuurlijk vanuit mijn eigen gedachten en lees het door mijn eigen bril…

Ik zei gelijk.. Heer wilt u mij nog een keer bevestigen?? Is het Uw wil dat ik mij bij dit nieuwe koor aansluit en blijf zingen?? Is dit Uw antwoord???

Ik deed mijn mailbox open en de eerste mail die voorbij kwam was van “Ik Wonder jou” van https://nl.jesus.net/ikwonderjou/

En wat las ik?

Ik bid dat God je vandaag opnieuw met Zijn liefde en onwankelbare vrede zal omringen, zodat je je niet langer door angst of onzekerheid zal laten tegenhouden. 

“Durf… Durf in Mijn aanwezigheid te komen, de stap van vertrouwen te zetten. Durf, wees niet bang om deze eerste stappen te zetten. Sta op en geef niet op, Durf, je weet dat je hiervoor bent gemaakt, voor een leven van geloof in Mij. Volhard en ga door, wees niet bang om te falen of fouten te maken. Want zo kan Ik je vormen en je sterker maken. Zo leer Ik je op Mij te vertrouwen, van Mij afhankelijk te zijn… Ik beloof niet dat het makkelijk wordt, maar Ik beloof trouw te zijn. Ik beloof bij je te zijn tot het einde van deze tijd, dit proces, dit seizoen, deze stap van geloof. Durf, zet de stap… Ik Zelf zal met je meelopen. Zie Jesaja 45:2 en Mattheüs 28:20

Wauw… hier kwam de tweede bevestiging voorbij.. en wat een woorden… dit kwam enorm binnen…

De Bijbeltekst uit Jesaja 45:2 was de 3e bevestiging:

En dan de bemoediging uit Mattheüs 28:20:

En IK BEN alle dagen met jullie, totdat de tijd van de wereld om is.”

Ik werd stil en ontzettend dankbaar… tegelijk jubelde ik van binnen…

Ik voelde een ongekende blijdschap in mijn opkomen na dat dit vanmorgen gebeurde… Wauw… wat hebben wij toch een Liefdevolle Grote God..

Dankbaarheid overheerst en een onvoorstelbaar verlangen om te zingen voor Hem.. te bidden.. te aanbidden door middel van mijn zingen.. en op die manier mijn band met God nog meer versterken..

En wat betreft mijn eventuele nieuwe baan… Kom maar op! Wat er ook gebeurt….

Ik weet dat het goed is.. omdat mijn

God Goed is!!