Hoe wij gekomen zijn om de afslag te nemen naar Twente…. om daar ons leven verder te gaan leiden….

Een paar weken geleden deelde ik een conversatie die ik had met mijn lichaam

Ik eindigde toen dat ik op een kruispunt stond in mijn leven en ik nog niet duidelijk wist welke kant ik op zou gaan…. maar dat mijn leven opeens deze wending zou krijgen…… dat had ik nooit durven of kunnen dromen…

Mijn lichaam liet mij ongelofelijk in de steek…. maar ik had niet veel keus en bleef ademen en doorgaan.. wat ik wel merkte was dat ik onbewust het los liet en begon te accepteren dat dit mijn leven zou zijn… samen met mijn lieve echtgenoot en God, moest ik er het beste van maken…

Ik kreeg steeds meer aanvallen van onwel worden een soort van flauwvallen op een gegeven moment toch maar even langs de huisarts gegaan en die heeft mij toen uitgelegd wat er aan de hand was.

Ik had namelijk last van

Autonome Dysfunctie en Dysautonomie bij Diabetes

Toen ik dit hoorde en er ook over las viel het kwartje.. dit kwam er wel extra overheen want ik had natuurlijk ook nog de beschadiging van mijn kleine hersencellen en spiercellen door de vele medicatie die ik had gebruikt.

Inmiddels hadden we contact gehad met de WMO en we konden verhuizen naar een meer aangepaste woning, met een aangepaste keuken, aangepaste badkamer met tillift enz… ik was best wel blij met dit aanbod.

Het paasweekend kwam er aan en we zijn een weekendje weggegaan…. even afleiding zoeken.. we hadden een chalet gevonden op christelijke vakantiesite waar we goedkoop een chalet konden huren… we waren wel toe aan een weekendje weg en het paasweekend hadden we best wel veel dingen te doen in Overijssel dus kozen we voor een chalet in Ommen…

We zijn donderdagavond naar optreden van Adriann Snell met The Passion in samenwerking met de Choir Company geweest, helaas konden we zelf niet meer mee optreden omdat ik door mijn ziekte niet de laatste oefendag er bij kon zijn.. maar nu konden we er toch bij aanwezig zijn en dan van de andere kant van het podium en wat hebben we genoten van hun optreden…. prachtig ook enorm mooie foto,s van kunnen maken!!

Wij waren er niet voor niets bij, heerlijk om onze zangfamilie ook weer te ontmoeten!!!

Kortom we gingen voldaan ook weer terug naar Ommen…. de volgende dag heerlijk uitgeslapen en vrijdag in de middag kwam de oudste dochter en de jongste zoon van mijn man langs omdat hij de week er op jarig was.. het was erg gezellig en zo zei de oudste dochter tegen mijn man heb jij de wmo ook gevraagd of jullie kunnen verhuizen naar Twente met de zelfde condities als dat jullie naar het andere huis gaan verhuizen.. Dit hadden we nog niet gedaan en eerlijk gezegd ook niet aan gedacht……

Wij hebben al heel lang het verlangen om te verhuizen naar Twente maar er waren geen mogelijkheden maar door de vraag van de dochter werden we wel aan het nadenken gezet…. ze zijn weggegaan en wij hebben er samen over gesproken en voelden dat we dit nog wel moesten doen, dan hadden we in ieder geval alle kansen aangegrepen om te verhuizen naar Twente.. ging de WMO niet akkoord nou ja dan was er niks aan te doen… wij wisten ook dat als we nu verhuizen zouden naar het andere huis dat Twente voorgoed voorbij zou zijn…..

Zo gezegd zo gedaan… en we hebben er ook voor gebeden… wij wilden dit wel samen met God doen.. God wist dat wij al heel lang het verlangen hadden om weer terug naar Twente maar wij hadden de mogelijkheden niet.. en wij wilden wel doen wat God van ons vroeg…. ons verlangen is om te doen wat God van ons vraagt…. zodat ook Zijn zegen er op rust…

We hebben het losgelaten en zijn gaan genieten van het weekendje…

Zaterdags hebben we heerlijk genoten van het prachtige weer en een heerlijke wandeling gemaakt in de bossen van Ommen..

S’avonds zijn de oudste zoon en vriendin langs geweest en dit was ook erg gezellig..

Zondag hebben we rustig aan gedaan en lekker gerelaxt omdat wij 2e paasdag naar Zwolle zouden gaan naar het Paasevent van David de Vos…. en ik wilde mijn krachten sparen..

We zijn daar geweest en een prachtige dag gehad… hier zal ik in een aparte blog over vertellen anders word dit wel een heel erg lang verhaal…

Dinsdag na Pasen was ons weekendje al weer voorbij en wij zaten s’morgens aan het ontbijt… en ineens zei een stemmetje in mij.. kijk eens op de website van de woningstichting in Twente… ik dacht oké, ik luister en ben gaan kijken op de site.. ..wij stonden al een poosje in geschreven, dit hadden we gedaan omdat we toch, al zou het in de verre toekomst zijn, te verhuizen naar Twente en zo bouwden we wel punten op… ik ging kijken en daar stonden twee levensloop woningen op… ik schrok een beetje, want in januari hadden wij voor de grap gereageerd op een woning om te kijken hoe hoog we al op de lijst stonden (dit adviseren ze) en wonder boven wonder hadden we die woning ook nog aangeboden gekregen… maar we moesten het negeren omdat we helemaal geen mogelijkheden hadden om te gaan verhuizen.. ik had steeds al op de site daarna gekeken om te zien of het huis weer opnieuw aangeboden zou worden gewoon uit nieuwsgierigheid… pffff wat kan een mens dan nieuwsgierig zijn…maar dat gebeurde niet en ik dacht nou ja, hij is dus verhuurd aan een ander.. maar dat gaf immers niks want we konden er toch niet er naar toe….

Nu keek ik dus weer en welke woning werd weer aangeboden??… u raad het al het huis wat wij toegewezen hadden gekregen en dan ook nog het huis er naast dus twee dezelfde woningen.. ik liet het mijn man zien en natuurlijk reageerde ik enthousiast… zoals ik ben…. nu heb ik gelukkig een hele nuchtere man en die zei laten we nou eerst de reactie maar afwachten van de WMO waar we een mail naar toe hebben gestuurd… ik zei ja je hebt gelijk.. ze zullen het toch wel niet doen….

We hebben de chalet schoongemaakt en zouden in de auto stappen weer naar huis.. zo zegt mijn man: “toch ook wel nieuwsgierig geworden” zullen we even langs het plaatsje rijden en even kijken bij het huis???? we zijn tenslotte aardig in de buurt… we keken elkaar aan en ja waarom ook niet, dus zo gezegd zo gedaan en hebben het bekeken…. en zijn toen naar huis gereden….

Wij kwamen thuis en daar rolt het mailtje van de WMO in de bus….. ik ging het lezen en ik viel stomverbaasd achterover en zei tegen mijn man “nu moet je eens luisteren wat ze schrijven… nu hadden we heel veel negativiteit meegemaakt met de WMO dus veel goeds verwachten wij niet meer van de WMO…. ik las de mail en daar stond kort gezegd letterlijk waar wij voor gebeden hadden…..

U kunt met dezelfde condities verhuizen naar Twente…….

Onze God is zo groot….. we hadden al zolang gebeden om antwoord… al zolang gevraagd om duidelijkheid waar wij ons leven op moesten bouwen…. waar God ons wilde hebben… hier in Friesland of in Twente….. al die twee jaar dat mijn man hier nu woonde en de anderhalf jaar dat wij getrouwd waren hadden we eigenlijk niet de rust dat hier ons plek was, maar andere mogelijkheden hadden we niet…. toch?????

En nu was ineens de weg open….. opengebroken door God….. wij ervoeren hierdoor zeker dat als God ergens deuren dicht doet er ergens anders deuren opengaan….

En ik kreeg een enorme rust over mij heen en mijn man ook…. ik weet nu 100% zeker dat ons plek in Twente zal zijn en God gaat met ons mee.. natuurlijk zal het niet altijd makkelijk zijn… ik ben natuurlijk een geboren Fries.. maar er ligt ook een uitdaging voor mij… en ja we maken allebei een nieuwe start… we komen in een hele nieuwe stad te wonen waar wij beiden geen verleden hebben liggen waardoor wij allebei kunnen beginnen aan een nieuw begin….

In Friesland ligt voor ons allebei een heel verleden.. mooie momenten, minder mooie momenten en vooral voor mij minder mooie momenten…. maar ik wilde niet vluchten… ik wilde door mijn proces heen hoe moeilijk soms ook….en Gods timing is perfect, anderhalf jaar geleden zou ik er nog niet aan toe zijn geweest, maar God wist de tijd en wanneer ik en mijn man er klaar voor zouden zijn…wij willen soms zo snel, ook omdat wij het hele plaatje niet overzien maar God gelukkig wel……en wat is het dan fijn dat God de dingen tegenhoud en pas de deuren opendoet als de tijd rijp is…… Vertrouwen is de sleutel…….

Ik zie dit ook absoluut niet als een vlucht… ik heb anderhalf jaar nu begeleiding van een christelijke begeleidster een coach die mij elke week bij de hand neemt en samen met mij door de hoogte en diepte punten gaat en ik pluk daar echt de vruchten van, ik wordt steeds sterker na alles wat ik heb meegemaakt…. zeker emotioneel.. durf meer voor mij zelf te kiezen.. heb door haar geleerd om op eigen benen te gaan staan, niet meer afhankelijk te zijn van anderen….maar ook zelf mijn dingen beslissen..natuurlijk wel rekening houdend met de mensen om mij heen maar tot zekere hoogte.. ik werd van het kleine meisje steeds meer een volwassen vrouw op het emotionele vlak… dit proces had ik zeker nodig na een leven van ellende en medicatieverslaving….. God had mij wel genezen en mij van alle medicatie afgeholpen maar dan komt er een heel proces…. mijn coach zei wel eens tegen mij “je moet het zo bekijken je hebt 20 jaar in Coma gelegen en nu ben je weer wakker geworden maar nu begint het proces van herstel”… iemand die wakker word uit coma moet ook alles weer opnieuw leren….. en nog zit ik in de proces van herstel, maar mag ervaren met de hulp van haar en mijn liefdevolle God dat ik herstel en vorderingen maak en steeds sterker wordt….. met ups en downs…. met mooie momenten en diepe dalen maar elke keer kom ik na een dal weer sterker op de top…..

En het is geen schande om een iemand te hebben die met je meeloopt, God geeft mensen om je heen die je helpen… laat dit een bemoediging zijn voor mensen die ook door de moeiten van het leven het even niet alleen kunnen… schroom niet om iemand te vragen om met je mee te lopen een coach die je handvatten en tips geeft

Zij is een cadeautje die ik heb gekregen van God…. en ik hoop ook dat ze nog een poosje met me mee loopt!!!

Ik was vroeger een stil en teruggetrokken meisje… gemaakt door het leven…. maar nu na mijn scheiding, afbouw van medicijnen, genezing van mijn geestelijke wonden…. wordt ik elke dag sterker…. maar God heelt mij  en geeft mij elke keer weer  een nieuw perspectief.. heeft mij mijn nieuwe/ oude liefde weer terug gegeven…. God was er altijd bij en gaat nu ook met ons mee…. een nieuwe start tegemoet!!

Op weg naar Twente het zal pas van de zomer worden dat we vertrekken,… er moet nog veel gebeuren maar wat een rust geeft God als je zijn stem verstaat….