Dubbel….

Toen ik vanmorgen wakker werd en naar buiten keek was de wereld wit…wat een prachtig gezicht en wat krijg je dan een heerlijk gevoel.

Tijdens het koffie drinken kijk ik altijd even op mijn telefoon op Facebook en daar zag ik dat iemand mij had getagd in een verhaal wat David de Vos op Go and Tell site had gezet…en ik schrok..het was namelijk mijn getuigenis wat ik vorig jaar met Pasen tijdens Simply Jezus had beleefd… ik schrok echt en een golf van Blijdschap en Verdriet ging door mij heen.. ik kreeg een ontzettend dubbel gevoel….logisch denk ik gezien de situatie waar wij nu in zitten…

Waarom zo dubbel….het gaf een dubbel gevoel omdat ik nog steeds leef met mijn lichamelijke beperkingen, maar wat God toen heeft gedaan is nog steeds Waarheid…Hij heeft mij toen genezen van mijn Ataxie, mijn dronken gevoel en mijn dronken lopen en dat ik steeds naar links liep….en dat is nog steeds zo..helaas lig ik nu al weer vier maanden op bed in de woonkamer met een forse Hernia…

Maar Hij is erbij…Hij draagt ons ook tijdens het lijden…Hij laat keer op keer zien dat Hij groter is…

God wil niet dat wij Ziek zijn…ziekte komt van Satan en zeker wij ervaren dagelijks zijn aanvallen..hij wil het liefst dat wij ons geloof in de wilgen hangen en God aan de kant schuiven….en menselijkerwijs is het logisch om dat te doen als je ziet waar wij het laatste jaar door heen moeten…ik wordt steeds zieker mijn lichaam laat mij steeds meer in de steek ook mijn man is nu erg ziek geworden en menselijkerwijs wordt hij ook niet meer beter dus redenen genoeg om God aan de kant te zetten..maar wij houden ons aan Onze God vast….Hij heeft ons iets beloofd en Hij zal dat ook gaan doen…Hij heeft gezegd dat “Hij af zou maken wat Hij in ons is begonnen!” Onze God is  GROTER, STERKER..en bovenal OVERWINNAAR!!

Even een Klein/Groot Voorbeeld.

Ik lig dus al 4 maanden op bed in de woonkamer met een forse hernia die door rust of beweging en fysio niet over wil gaan…afgelopen maandag heb ik een injectie gekregen in de hernia met cortison/Prednison…helaas heeft het nog niet geholpen maar bleek ik allergisch te zijn voor de prednison..het gevolg was Hoofdpijn en Nekpijn en hevige koorts..maar niet alleen lichamelijk had het zijn weerslag ook had het gevolgen voor mijn psychisch welzijn…..ik kreeg geestelijk ook een reactie…ik werd op een gegeven moment erg angstig en gejaagd en een paniekaanval…jonge jonge wat was ik bang…huilen huilen en nog eens huilen en het was of kneep iemand mijn keel dicht..ik zat tegen een psychotische aanval aan (wat erg herkenbaar is voor mij) en riep mijn man..hij kwam naar mij toe en zei zullen we bidden?? ik zei graag….het is aan ons dat wij God aanroepen en als wij ons uitstrekken naar Hem dan zal Hij daar wat mee doen….en mijn man begon te bidden…hij bestrafte mijn angst, hij bestrafte mijn pijn, en hij bestrafte satan en stuurde hem weg in de naam van Jezus en wat er toen gebeurde was onbeschrijfelijk…ik snikte zo onbedaarlijk tijdens het bidden, ik was zo overstuur dat ik kon bijna geen adem halen, ik was zo bang…maar toen mijn man satan weggestuurd had in Jezus naam moest ik in eens heel erg gapen en er viel een enorme oase van rust over mij heen…mijn lichaam stopte met trillen en ik viel tegen mijn man aan in totale rust….oooo wauw wat was dat een geweldig cadeau…en ik had het gevoel dat ik weer in de armen van onze Here Jezus lag net zo als toen met Pasen tijdens het wonder…

Wat hebben wij een grote God… ik werd er stil van…het onderstaande nummer beschrijft wat een geweldige Grote God wij hebben….

Onvoorstelbaar Groot….

En ja waarom God dan niet ingrijpt nu in onze situatie op dit moment…ik weet het niet…ik heb daar geen antwoord op…maar ik weet wel dat Hij erbij is..dat Hij ons vasthoudt en ons laat zien dat Hij er is…en ik weet en dat is ons geloof dat Hij afmaakt waar Hij is mee begonnen…

en is God dan nu niet een liefdevolle God…of doen wij dan nu wat verkeerd?? Nee God is nog steeds dezelfde..en Hij gebruikt zeer zeker wel ons lijden…dat merken wij dagelijks…maar ik heb geen antwoord op waarom ons nu dit allemaal overkomen moet…maar wij worden er wel sterker door…ons geloof staat als een huis op een rots…om dat wij gewoon zeker weten dat het goed komt..wanneer dat weet ik niet…maar ik weet wel dat alles in Zijn perfecte tijd gebeurt…en ja dan denk ik in Zijn tijd en als ik dan terugdenk aan al die keren dat God al heeft ingegrepen in mijn/ons leven dan wordt ik stil en kan ik alleen maar zeggen DANK U WEL HEER!!

• Hij heeft mij bevrijd uit een “gevangenis”
• Hij heeft mij genezen van mijn psychische beperkingen
• Hij heeft mij geholpen met afbouwen van alle medicatie.
• Hij heeft mij mijn oude liefde teruggegeven
• Hij heeft mijn hart gevuld met Zijn grote Liefde
• Hij heeft samen met mij oude relaties hersteld.
• Hij heeft mij genezen van mijn Ataxie..

en zo kan ik nog wel een poosje doorgaan…wat een Zegeningen…en zo gaat Hij door…stap voor stap zorgt Hij voor ons…wie ben ik dan om te zeggen waar bent u God..maar wij vergeten door de drukte van het leven vaak wat Hij al voor ons heeft gedaan en dan is het mooi om het zo eens even op te schrijven en er bij te worden stil gezet…

Maar dan kan niemand toch zeggen waar is die God van jullie dan??

Nou kijk dan maar naar het bovenste lijstje..Hij is er wel degelijk…

Ik luisterde van de week naar Groot Nieuws Radio naar Jorieke en die deed een interview met Corlien Doodkorte

Corlien Doodkorte genas van de ziekte van Parkinson

Dit Interview was voor mij zo herkenbaar…de vragen die bij je opkomen…waarom geneest God niet iedereen, en waarom die stap voor stap en waarom die ander helemaal niet…ik weet het niet..en heb er ook geen antwoord op…vind het ook moeilijk om er antwoord op te geven…omdat elk antwoord zo lastig is en je er altijd iemand pijn mee doet en dat is het laatste wat ik zou willen…En als je het wonder mag meemaken dan nog is het leven niet altijd een groot feest, dan moet je eigenlijk weer opnieuw leren leven met alles wat daarbij komt en omdat wij in een gebroken wereld leven zal satan ook weer nieuwe dingen/ziektes gebruiken om ons bij God weg te houden, maar ik weet wel dat God in ieder lijden is als wij ons maar uitstrekken naar Hem…en het van Hem verwachten en Hem vertrouwen in dat het Goed komt…

Vertrouwen is wel het sleutelwoord in ons geloof…en als je God kunt en mag vertrouwen dan komt er rust…rust die soms overweldigend is…

En ja het is steeds nog een worsteling…het lijden gaat door en het is niet altijd makkelijk…ik schreeuw het heus nog wel eens uit naar God…WAAROM…..en dat mag….dat is logisch we zijn mensen en overzien niet het hele plaatje..God gelukkig wel… en als je mag geloven dat Hij het beste met je voorheeft omdat je Zijn geliefde dochter bent..omdat Hij je heeft gemaakt waar ben je dan nog bang voor???

Welke vader zou zijn kind pijn willen doen of zien lijden??? 

Dus ik sta nog steeds achter mijn getuigenis wat er met Pasen is gebeurd…ook al geeft het mij een dubbel gevoel…Hij gaat door!!!!

Mijn getuigenis wat David de Vos heeft gedeeld kun je hier lezen….

Na ons evenement Simply Jesus kregen we veel getuigenissen binnen. Mensen die aangeraakt waren of iets bijzonders hadden meegemaakt. Een mooi voorbeeld is Mirjam Hiemstra, die op wonderlijke manier opstond uit een rolstoel!

Ik slikte in het verleden veel heftige, zware medicijnen die – zo bleek – mijn kleine hersencellen beschadigden. Het maakte mij zo ziek, dat ik drie jaar geleden ineens niet meer kon lopen. Als ik liep, leek het alsof ik gedronken had, zo wankel was ik. Daarom had ik een rolstoel aangeschaft en ik was al bezig met een elektrische rolstoel. Ondertussen bleef ik bidden voor genezing.

Mijn Getuigenis