Waar bent U?
  
De Almachtige 
Begin en het einde 
Die is, die was, die komen zal
Maar ik mis soms de bewijzen 
  
Ik lees Uw woord
Maar mijn hart blijft stil
Ik bid om U 
Maar voel geen verschil 
  
Ik zie de ellende groeien 
Om mij heen 
Egoïsme 
Haat
Onverdraagzaamheid
Iedereen alleen 
  
Ik mis U
Waar bent U? 
Wat is het bewijs van Uw bestaan? 
  
Ik zie Uw volgelingen 
Ze volgen de leer die ze past
Claimen wonderen die ik niet zag
Leven niet anders dan de atheïst 
Maar geen van mijn zonden wordt gemist
  
Waar bent U? 
Wie bent U? 
Wie laat me zien dat U bestaat? 
Zoals ik het kwaad zie, overal op straat
  
Bestaat U? 
  
Ik bid om Uw heilig vuur
Aanwezigheid van Uw geest
Ik hoor de woorden die men spreekt in Uw naam 
Mooie woorden zonder kracht 
Over geld, gezondheid en dat het beter zal gaan 
  
Laat me zien dat U bestaat 
Laat me weten dat ik leef
Met een doel
  
Met een doel
  
Laat me weten 
Dat U bestaat
  
Zodat ik niet doelloos sterf
Maar leef
  
-Trudy Steegman- 

Bovenstaand gedicht las ik op de pagina van Trudy Steegman… zij schrijft prachtige gedichten die je raken.. Zo ook dit gedicht..

Het verwoord mijn gevoelens.. gevoelens die er al een poosje zijn en waar ik eerlijk gezegd geen raad mee weet.. gevoelens die mijn wereld regelmatig overhoop halen..

Gevoelens waar ik wat mee wil en waar ik ook wat mee moet..

Waarom??

Omdat ik merk dat ik de grip verlies op mijzelf..

Ja.. ik weet dat we ons niet moeten laten leiden door ons gevoel omdat die ons meestal misleiden.. maar ik ben blij dat ik eindelijk weer voel.. maar hoe en waar ligt de grens van die gevoelens..

Meestal schakel(de) ik mijn gevoel uit om te overleven.. ook al wil(de) ik dit niet.. mijn lichaam/geest deed/doet dit uit automatisme.. uit “altijd zo geleerd dus altijd zo gedaan”… overlevingsstrategie.. maar dit is niet oké! want als je niet meer bij je gevoel kan kan je ook de dingen niet meer verwerken of doorleven.. en als je dan getriggerd wordt dan kan het je zomaar ineens enorm overspoelen.. tevens wordt je onbereikbaar voor de ander en voor jezelf!

Ik ben de laatste tijd dus bezig om het voelen steeds meer toe te laten.. en ja… ik ben een gevoelsmens zoals jullie onderhand wel weten maar mijn lichaam/geest zit mij regelmatig in de weg.. die probeert namelijk regelmatig uit mijn vroegere overlevingsstrategie mijn gevoelens te blokkeren.. het klinkt misschien raar maar heb er vaak geen invloed op.. het gebeurt.. gelukkig herken ik het steeds vaker…

Maar waar ligt de grens… in gevoel(ens) en verstandelijk… ik merk dat dit enorm zoeken is en dat het met vallen en opstaan gaat.. tegelijk ben ik ook dankbaar dat ik überhaupt weer kan “voelen” ..

Maar de situatie waar we nu in leven (lees coronatijd) en mijn thuissituatie (lees achteruitgang van mijn partner) wordt het wel erg moeilijk om te blijven vechten tegen mijn lichaam/geest om niet mijn gevoel(ens) uit te schakelen.. om niet in de overlevingsstrategie te gaan stappen… ik ben er mij van bewust dat ik wel gedeeltelijk in een overlevingsmodus zit.. anders kan ik alles (wat er op mijn pad komt) niet volhouden… maar ik wil voorkomen dat ik kopje onder ga.. en van dit vechten.. daar wordt ik nou zo moe van.. toegeven aan totale uitschakeling van mijn gevoel(ens) ligt op de loer..

Ik probeer om God hierin te zoeken.. om Zijn nabijheid te vinden.. maar wat lijkt en voelt het soms of de hemel van koper is..

En dan lees je dit gedicht..

Ben geraakt..

Ervaar het als een knipoog van God.. dat Hij mij ziet en hoort..

Je zult nu vast zeggen.. knipoog van God?

Ja… ik geloof niet in toeval namelijk… ik zie dit als antwoord op mijn roep “Waar Bent U??”

Ik weet vanuit mijn geloof en zekerweten dat Hij ons ziet en hoort.. waarom het dan zo stil blijft.. weet ik eerlijk gezegd niet.. misschien vanwege onderstaande citaat van Ron van der Spoel!?

De tijd waarin God zwijgt, waarin gebeden niet worden verhoord, is de tijd waarin we het meest leren alles van onszelf los te laten, omdat we zo intens naar Hem gaan verlangen. Als God zwijgt, als God niet meer ingrijpt, zal onze blik langzaam maar zeker van zijn handen naar zijn ogen gaan. Dan zoeken we niet meer wat Hij voor ons kan doen, want Hij doet even niets. Dan zoeken we vol vertwijfeling en verlangen naar Zijn liefde, naar zijn hart.

Dan is er maar 1 antwoord op onze roep.. op mijn roep…

Liefde… Liefde van Hem voor ons!

Hoe houd je dan moed om door te gaan.. om overeind te blijven als alles om je heen stil valt.. dan moet ik ineens denken aan vanmorgen.. tijdens een Online dienst kreeg ik onderstaand nummer te horen.. een prachtig lied.. een strijdvaardig lied!

In dit lied zat een stukje tekst wat extra binnen kwam..

 Ik hef een halleluja op, in de aanwezigheid van mijn vijanden
 hef ik een halleluja op, luider dan het ongeloof
 Ik hef een halleluja op, mijn wapen is een melodie
 Ik hef een halleluja op, de hemel komt om voor me te vechten
  
 Ik ga zingen, in het midden van de storm
 Sterker en harder, je zult mijn lof horen brullen
 Vanuit de as, zal er hoop komen 
 De dood is verslagen, de koning leeft! 

Ik schiet vol als ik het lees… en weet je… dit is God.. Hij geeft moed en ik voel mij weer strijdvaardig…..

Zoals jullie weten is zingen een uitlaatklep voor mij.. maar momenteel ligt alles stil en is het binnenin mij ook stil.. dit knaagt aan mij.. en ben ik aan het zoeken om toch te blijven zingen.. maar regelmatig zakt mij de moed in de schoenen en vind ik het lastig om toch te zingen.. waarom.. waarvoor doe ik het nog.. dit maakt dat ik regelmatig in een dal zit… maar dit nummer geeft mij weer moed.. moed om zingend de vijand te bestrijden.. gevolg… heb de hele dag lopen zingen.. zingen van Hem!

Ooit zij een coach tegen mij dat als je gaat zingen er een engelentroon om je hoofd komt waardoor de duisternis geen macht meer heeft om in je gedachten te komen.. als je zingt troont God op je lofstem.. en waar God is kan geen duisternis zijn!

Waarom wordt het zingen aan banden gelegd.. de duisternis weet dit ook… maar ik blijf zingen.. in mijn eigen huis… in de auto…

Blijf alsjeblieft zingen.. dan zal God komen en de duisternis moet dan wijken..

Wauw wat een bemoediging..

Maakt dit de situatie minder zwaar? Nee..

Momenteel zit ik in zwaar weer.. maar wat mag ik dankbaar zijn met de knipogen van Hem…

Het mooie is dat God ons deze woorden heeft gegeven om uit te delen.. als je iets op je hart krijgt van Hem krijg je het nooit voor jezelf.. je krijgt het om iemand anders te bemoedigen en op te bouwend voor iemand anders..

Zo krijg je een dubbele Zegen!

Hij zegt…. Ik zie je.. heb vertrouwen in Mij.. ook al zie je het nog niet.. alles komt uiteindelijk goed want Ik heb de dood overwonnen.. ik heb allang de overwinning over het kwaad behaald..

Graag wil ik jullie bemoedigen met de Bijbelverzen uit Romeinen 8:35-38 https://debijbel.nl/bijbel/NBV/ROM.8.35

Wat zal ons scheiden van de liefde van Christus? Tegenspoed, ellende of vervolging, honger of armoede, gevaar of het zwaard? 36
Er staat geschreven: ‘Om u worden wij dag na dag gedood en afgevoerd als schapen voor de slacht.’ 37Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij hem die ons heeft liefgehad. 38Ik ben ervan overtuigd dat dood noch leven, engelen noch machten noch krachten, heden noch toekomst, 39hoogte noch diepte, of wat er ook maar in de schepping is, ons zal kunnen scheiden van de liefde van God, die hij ons gegeven heeft in Christus Jezus, onze Heer.

Wees niet bang maar vertrouw op Mij!

Het Komt goed!!

I am in Control!!

Love Heals All Things!

Be Blessed!!!