MET ELKAAR,
Lieve zuster, lieve broeder
er is hard voor jou geklapt.
Maar bij jou in het verpleeghuis
is haast niemand die het snapt.
Want geen partners en geen kind’ renen
geen vrienden zijn te zien.
En bewoners vragen constant:
‘Weet jij waar ze zijn misschien?’
Dan vertel je van het virus,
in één uur wel twintig keer.
Maar na enkele minuten
weten mensen het niet meer.
Mensen worden heel onrustig,
raken soms totaal van slag.
Ze begrijpen er geen snars van,
dat bezoek niet komen mag.
En jij zelf moet afstand houden,
maar hoe moet dat aan het bed?
Bij het wassen, bij het eten,
bij het brengen naar ‘t toilet?
Je mag ook geen knuffel geven,
hoewel jij dat soms vergeet.
Of misschien dat jij uit liefde
bewust die regel overtreedt.
Je mist hulp van mantelzorgers,
die altijd aanwezig zijn
en geliefden bezig houden
en die afleiding is fijn
Want dat geeft jou even ruimte
en heb jij je handen vrij
om te doen wat maar blijft liggen,
want dat hoort er ook nog bij.
De familie is verdrietig,
de verpleging horendol
,de bewoners zijn onrustig
niets loopt volgens protocol
Het zijn hele rare tijden
en het lijkt nog lang niet klaar.
Maar we gaan het zeker redden
en dat doen we met elkaar.
❤️❤️❤️
Love Heals All Things 
Heel erg mooie regels en woorden wat ik mocht ontmoeten. Ik heb vele mensen verloren door dit virus en mis ook veel jet contact wat ik vroeger wel had. Maar we moeten de hoop houden dat eens alles weer voorbij zal zijn als is de wereld nu anders gemaakt en heb ik nog steeds het wakende oog wat waakt. Op 1 van mijn websites er ook al veel over geschreven over ons nieuwe leven. En mijn woorden die daar staan kan ook een ander bemoediging of troost geven.
Groetjes Tine
LikeGeliked door 1 persoon