Echt de moeite waard om onderstaande overdenking van Jan Pool te beluisteren als jij het leven op dit moment net zo verwarrend vindt als ik..
Ik ben geraakt en tegelijk ontroerd omdat ik zo bevestigd wordt.. mijn gebed is al maanden.. Heer wat is waarheid!
Deze tijd is zo verwarrend.. je leest en hoort zoveel tegenstrijdige berichten.. maar ook de liefdeloze strijd onderling is ontzettend heftig en neemt zulke extreme vormen aan..
En dan denk ik steeds Here Jezus wat zou U doen?
En dan krijg je via een bemoedigende overdenking het antwoord voorgeschoteld..
Ik heb 2 ontzettend heftige weken achter de rug, waarin ik in een rollercoaster van emoties was beland.. waarin ik naar God toe mijn vertwijfeling heb uitgeroepen..
Er is deze week een einde aangekomen.. maar voor hoelang?
Alleen God weet dat..
Mijn lieve schat had een nieuw NPO onderzoek gehad.. en de uitslag daarvan was niet om naar huis te schrijven..
Cognitief waren er de nodige problemen.. wat vooral vanuit de frontale kwab kwam.. hier komt alles uit wat met planning, structuur, organiseren enz te maken heeft.. ook het geheugen was erg achteruit gegaan.. de psycholoog vertelde dat hij elke dag een marathon aan het lopen was.. doordat mijn man erg intelligent is, wat ook uit de test naar voren kwam, kan hij nog erg goed alle ballen redelijk in de lucht houden.. en merken de meeste mensen niet dat er wat aan de hand is.. hij is de hele dag “onbewust” aan het compenseren en verbloemen.. alleen kost hem dit ontzettend veel energie en past er naast zijn hobby/vrijwilligerswerk ook geen ander leven.. alles gaat naar zijn passie om dit nog zolang mogelijk te kunnen blijven doen!
Mijn petje neem ik echt voor hem af!
Hij was dus best wel achteruit gegaan.. en het heftige van vasculaire problemen is dat hij dit zelf heel af en toe ook bewust meemaakt en ervaart… en dat maakt het op dat moment best wel heftig en emotioneel..
Op een nacht werd hij wakker en ging praten, mijn man is een binnenvetter dus praat niet zo gauw over wat hij voelt of denkt.. ik ervaar dit dan ook als kostbare momenten..
Hij verteld verdrietig dat hij merkt hoe zijn geheugen hem af en toe in de steek laat en dat het plannen en organiseren steeds lastiger wordt.. het overzicht houden is ook best wel problematischer geworden.. hierdoor wordt het alleen zijn ook lastiger..
En om een stukje veiligheid voor hemzelf te creëren, stelde hij voor om dan maar opgenomen te worden..
Slik.. hoorde ik dat goed? Ik was even stil en moest dit even tot mij door laten dringen..
Ik schrok hier best wel van.. het kwam totaal onverwacht.. natuurlijk houdt je er steeds wel wat rekening mee.. maar als het zich dan aandient is het altijd onverwacht en schrikken en reken je er totaal niet op!
Een week van regelen en uitzoeken brak aan.. verschillende disciplines kwamen langs en hij werd actief op de wachtlijst gezet..
Ik ging AAN.. en mijn lijf ging automatisch in de overlevingsstand.. mijn gevoelens en emoties kon ik redelijk parkeren.. althans voor even.. af en toe schoten mijn emoties van hot naar her.. en belande ik ongewild in een rollercoaster van emoties en verwarring..
Ik wandelde met de hond en had tijdens de wandeling Verbinding met Jezus.. ik vroeg.. is het echt waar.. is hij echt al daar aan toe.. of hoor ik morgen dat was een vergissing..
Mijn man is namelijk ook af en toe een flipperkast wat deze dingen aangaat.. logisch het is ook niet niks wat er allemaal gebeurt in zijn hoofd.. ik geef het je te doen..
Maar elke dag begon hij er weer over en ik kreeg steeds meer het idee dat hij er ook al woonde in zijn hoofd..
Hij vondt het wel ontzettend moeilijk om dit te delen met zijn naaste familie.. hij was bang dat ze hem niet zouden begrijpen..
Je gaat zelf toch niet voor opname kiezen?
Toch begreep ik het wel.. daar had hij overzicht.. kleine kamer.. geen verantwoordelijkheden meer.. altijd zorg in nabijheid.. en hij kon hem helemaal storten op zijn passie.. de radio! Zodat hij dat zo lang mogelijk kon blijven doen..
Hij had wel een voorwaarde gegeven aan de opname.. hij moest wel gewoon naar zijn Passie kunnen gaan..
Dus werd er voor een open PG gekozen en de wachtlijst zou worden geactiveerd..
De casemanager zou nog gesprek hebben met de opname coördinator om te horen hoe lang de wachtlijst zou zijn en wat praktische dingetjes..
Na een dikke week belde ze mij op..
Corona strooide roet in het eten.. want vanwege de corona kon hij wel opgenomen worden maar niet met de voorwaarde dat hij naar zijn Passie kon blijven gaan.. want dat bracht teveel besmettingsgevaar met zich mee!
Oeps… de opname ging niet door want dit wilde hij niet.. zeer logisch..
Geen Passie Geen Leven!!
Maar nu komt er wel meer op mij af.. ik werk parttime maar wel onregelmatig.. dus als ik avonddienst heb.. of cursus dan moet ik dus nu iemand regelen die bij mijn man thuis kan zijn.
Ik heb al veel mee gemaakt en geleerd dat problemen er zijn om opgelost te worden en mijn vertrouwen in Hem is Groot!
Ook dit komt goed! Hij zorgt dat is mijn houvast..
Maar toch… in deze verwarrende tijd zit een onzekere toekomst wat betreft de zorg voor mijn man..
Want wat is waarheid.. hoe lang blijft Covid19 onder ons..
Wat moet ik geloven daarin? Tussen al die tegenstrijdige berichten?
En dan komt de overdenking van Jan Pool zomaar voorbij en krijg ik een antwoord..
Eigenlijk een bevestiging.. want het ontroerde mij.. Jezus raakte mij aan vanavond en zei: Vertrouw op Mij, Ik zorg.. ook in deze verwarrende onzekere coronatijd..
Zo fijn dat Hij geeft wat je op dat moment even nodig hebt!
Bevestiging!!
Nog steeds heb ik die zo nodig.. een overblijfsel van mijn getraumatiseerde leven..
Niet erg.. want ook dat weet God en ook daarin verzorgt Hij mij..
Wat een Genade..
Ondertussen tijdens dat ik de overdenking beluisterde kwam mij een lied in de gedachten..
Een heel oud nummer van Esther Tims.. maar zo van toepassing in deze tijd..
Liefde is de sleutel naar het hart!
Liefde, Vertrouwen en Verbinding met Jezus zijn de drie elementen om de strijd in deze verwarrende tijd aan te gaan!

PSALMEN 23:3
In Hem zijn wij meer dan overwinnaars!
Be blessed!