Wij zijn verwonderd!

22 dagen geleden ging onze Crowdfunding online en binnen een dag was er al gul gegeven… dit gaf goede hoop..

Toen ik begon met de Crowdfunding was mijn vertrouwen niet erg groot.. vond het erg spannend en het was ook echt buiten mijn comfortzone.. moest voor mijzelf best wel een stap zetten… hulp vragen is niet iets wat ik makkelijk vindt…  maar heb de stap gezet mede door een bemoediging van God.. ik beschreef dit al in de blog over de Crowdfunding  “Totdat ik een preek hoorde op een zondagochtend waarin de spreker vroeg hoeveel vertrouwen wij in God hadden… en dat God soms ook stappen van ons vraagt… stappen in vertrouwen.. stap uit je boot durf op water te lopen.. pfff.. dit had ik vaker gehoord… God werkt heel vaak via andere kanalen.. wij krijgen geen briefjes uit de Hemel met een kant en klaar antwoord… wat Hij geeft en zegt is: Vertrouw je mij?? Stap uit in Geloof.. en als je het in Zijn handen legt en het van Hem verwacht dan kan het nooit tegenvallen”

Zoals ik al zei dat vertrouwen had een dun lijntje maar het was genoeg om toch te doen wat ik op mijn hart had.. en God ging verder met bemoedigen zodat mijn vertrouwen in Hem ging groeien..

Het begin van de Crowdfunding gaf in ieder geval hoop.. maar zo ook de hulp van een goede vriend… want de volgende dag belde een goede vriend en vroeg of hij ons mocht helpen met lobbyen zodat de  brommobiel gerealiseerd kon worden.. Hij had enorm vertrouwen er in en in het feit dat God voor ons zorgt en geeft wat wij nodig hebben… dit vonden wij natuurlijk geweldig en het deed ons ontzettend goed.. ook groeide de hoop hiermee ook weer wat meer..

Wij wisten dat God hem op onze weg had geplaatst..

Elke keer mag ik weer merken dat God mensen om je heen zet om je te helpen, te ondersteunen… je te geven wat je nodig hebt.. God werkt nu eenmaal met jou en mij om er voor ander mensen te kunnen zijn.. Wij hebben elkaar zo nodig in deze wereld en omdat God zelf niet naar ons af kan dalen stuurt hij zijn engelen..

Deze goede vriend ging aan de slag en de nodige stichtingen en bedrijven werden gevraagd voor een bijdrage en de Crowdfunding liep ook gestaag door..

Om een verhaal kort te maken kregen we gisteren een telefoontje.. het leuke was dat wij gisteren mochten vieren dat wij vier jaar gelden in het huwelijksbootje zijn gestapt en elkaar het jawoord mochten geven.. en dan krijg je juist op die dag een telefoontje..

Ik vond het gisteren best wel een lastige dag.. een dag met dubbele gevoelens.. natuurlijk blij dat wij vier jaar getrouwd zijn, maar ook met een verdrietige nare bijsmaak er schieten toch een aantal gedachten en gevoelens door je heen… waar zouden we volgend jaar staan.. hoe veel kruisjes mogen wij nog achter onze huwelijksdag zetten de komende jaren.. cru gezegd.. is dit onze laatste trouwdag?? Allemaal gevoelens en gedachten waar je misschien niet te lang bij stil wil blijven staan maar die je ook niet kunt negeren.. deze gevoelens en gedachten zijn wel reëel… je zit al in een “rouw” fase omdat je elkaar nu in het leven beetje bij beetje al kwijt raakt.. maar je kunt er niks mee omdat je nog in levende lijve naast elkaar zit.. het is een verwarrende tijd voor ons allebei..

En dan krijg je een telefoontje… met de mededeling dat de brommobiel realiteit is geworden.. het geld was bij elkaar gesprokkeld.. door de Crowdfunding en andere giften.. wij vielen helemaal stil.. eigenlijk ben je sprakeloos en voelt het onwerkelijk.. aan de andere kant durf je het niet eens aan te nemen… het is te groot.. maar al gauw werd ons hart gevuld met dankbaarheid en enorme blijdschap.. ik kon wel huilen…  de tranen van verdriet en blijdschap om onze situatie veranderde in tranen van vreugde en dankbaarheid…

We hebben onze vrijheid weer terug gekregen… zo voelt het echt en zo is het ook.. niet meer afhankelijk van instanties, taxi’s enzovoort.. maar weer zelfstandig erop uit kunnen.. onze eigen kracht weer in kunnen zetten.. wij hebben onze onafhankelijkheid weer terug… ik kan het niet in woorden beschrijven wat dat voor gevoel met zich mee brengt..

Tegelijk voelde ik mij ook beschamend.. dat mijn vertrouwen een dun lijntje was en ik niet durfde te hopen.. bang voor weer een teleurstelling.. bang dat God misschien andere bedoelingen had dan wij soms denken.. dit vind ik het lastige van de relatie met Hem.. je krijgt geen briefjes uit de Hemel met een antwoord.. maar wederom komt het aan op vertrouwen in Hem die het beste met ons voorheeft..  Gelukkig mag ik weten dat Hij mij door en door kent en weet hoe ik ben.. Hij heeft mij namelijk gemaakt.. en dat geeft rust! En dan verdwijnt al gauw dat gevoel en blijft dankbaarheid over dat ik een Liefdevolle Vader mag kennen en mag weten dat Hij voor ons zorgt.. wat er ook gebeurt!

Wij zijn ontzettend blij en dankbaar voor uw/jullie bijdrage.. in welke vorm dan ook.. misschien heeft u gedoneerd.. misschien heeft u voor ons gebeden dat het mocht lukken… de actie geliked en gedeeld.. en natuurlijk zijn wij onze vriend enorm dankbaar voor de geboden hulp.. maar bovenal danken wij God.. Hij zorgt voor ons.. ook als wij er niet zoveel vertrouwen in hebben en het lijntje maar dun is… Hij is zo ontzettend liefdevol.. Hij houdt zoveel van ons en in die liefde laat Hij zijn Zorg zien…

Hij Zorgt!!