“Sch(Z)ijn” in het licht van Pasen!


Sporen…. Kwetsbaarheden…

Sporen van het leven… wat doet dit met je?? met je Lichaam?? Kom je er ooit vanaf??

Vragen die de laatste tijd door mij hoofd spoken en mij aan het denken zetten, ook de vragen wat kan ik of wat moet ik er mee.. of moet ik er überhaupt iets mee…  of moet ik gewoon maar accepteren dat het is zoals het is.. en dat ik er gewoon af en toe behoorlijk last van heb.. dat het bij mij hoort…. dat er teveel gebeurt is waardoor mijn lichaam soms zo beurs aanvoelt na weer een dreun..

Lastige vragen..

Waar ik achtergekomen ben in de loop der jaren en af en toe pijnlijk van bewust wordt.. is dat ik ontzettend kwetsbaar blijf… lichamelijk maar ook geestelijk.. lichaam en geest werken namelijk samen.. die kun je niet loskoppelen.. het heeft invloed op elkaar…

En eerlijk gezegd heb ik het er af en toe ontzettend moeilijk mee…

Vorige week had ik een pijnlijke ontmoeting met mijn kwetsbaarheid.. ons koor had een nieuw lied en daar zaten solo partijen in.. de dirigent had gevraagd dat hij de week erop vijf solisten wilde horen, hij zou ze niet aanwijzen maar wie het op zijn hart had kon zich opgeven.. het was een erg bijzonder lied Shine Your Light van de Oslo Gospel Choir… ik voelde mij helemaal warm worden.. als je mij een beetje volgt weet je wat de nummers van Oslo Gospel Choir voor mij betekenen.. ik werd aangemoedigd door mijn beste vriendin om het te gaan doen.. en ik dacht nou als die denkt dat ik het kan..  dan kan ik mij er wel aan wagen..

Maar er was direct een stemmetje in mij die zei: “Acht dat durf je niet.. dat kan je niet.. dat lukt je echt niet.. je klapt dicht.. wie ben jij om dit te gaan zingen.. er zijn vast koorgenoten die het veel beter kunnen dan jij… jij denkt nogal wat van jezelf om je zo op de voorgrond te plaatsen…

Oef allemaal leugens…

Tegelijk voelde ik een enorme drive in mij om het te doen… dit nummer zingen voor Hem die het licht weer in mij heeft laten schijnen.. die het licht is van deze wereld.. waardoor ik een weerspiegeling van Zijn licht mag zijn..  stiekem kreeg ik er heel erg zin in.. ik weet dat wat ik voelde mijn diep verborgen “ZIJN” was… die nooit aan de oppervlakte durft te komen.. dit was een van de liederen die ik jaren heb gezongen in stilte met mijn diepe “ZIJN”… ik zong dit al jaren vanuit mijn tenen..

Zou ik mijn “ZIJN” durven laten horen??

Ik ben naar huis gegaan en aan het oefenen geslagen maar thuis ging het geweldig.. gewoon zoals ik het altijd zong in stilte maar nu met geluid..  heerlijk in mijn eigen comfortzone.. in mijn eigen bubbel… lekker veilig.. maar durf ik dit ook op koor.. heb ik dan ook een stem??  ik sprak mijzelf moed in..  je hebt al aantal zanglessen gehad.. zingen kun je wel.. en Hij is erbij… wees niet bang…

En zo kwam ik een week later op koor…

We waren heerlijk aan het zingen/repeteren en ineens zegt de dirigent we gaan het nieuwe nummer doen en welke vijf dames willen de solo partijen doen.. voorzichtig stak ik mijn hand op.. de kleuren in mijn gezicht voelde ik al op en af gaan..  pff.. de eerste stap is gezet dacht ik.. maar het deed mij meer dan mij lief was..

Mijn verleden kwam als een film voorbij.. ik zag mijzelf weer liggen.. maar nu moest er geluid bij..

De onzekerheid nam de overhand en mijn hart vloog bijna uit mijn borstkas.. ik probeerde mijzelf moed in te praten..  je kunt het.. je hebt goed geoefend… goed op je ademhaling concentreren… niet bang zijn.. Hij houd je vast.. voor iedereen is het eng…

En toen was het mijn beurt…

Ik probeerde in te zetten maar voelde mijn keel dicht gaan… ik moest alle zeilen bij zetten om er geluid uit te krijgen..  waardoor ik de hele zangtechniek wat ik tot nu toe had geleerd vergat… maar daardoor ook de beleving niet meer voelde.. en die ik altijd zo heb gevoeld bij dit nummer..

OVERLEVEN…

Op dat moment ging mijn lichaam op de overlevingsstand staan.. langzaam blokkeerde ik.. ik kon  mij niet meer concentreren en merkte dat ik een marathon aan het lopen was.. verkeerde ademhaling of moest ik letterlijk een berg op…

Oef het eerste couplet zat er op.. nu het refrein door het koor en dan het tweede couplet nog.. eigenlijk wilde en kon ik helemaal niet meer.. maar dat doe je toch niet.. zo kwetsbaar wilde ik ook niet zijn..

Ik had tekort tijd om mijzelf bij elkaar te rapen om klaar te zijn voor het tweede couplet.. Ik wilde beginnen en merkte dat er geen geluid meer uit kwam.. ik perste alle lucht eruit om toch geluid te krijgen… Gelukkig er kwam geluid en ik kon door.. het zweet brak mij uit en voor mijn gevoel kon ik elk moment flauwvallen.. oef.. wat een spanning.. ik heb mijn solo gezongen maar wat was het een confrontatie met mijn “ZIJN”

Met mijn Kwetsbare “ZIJN” die zo graag wilde “ZIJN”

Ik baalde enorm.. en was eigenlijk intens verdrietig.. maar voelde ook ongelofelijk veel pijn.. mijn “ZIJN” werd pijnlijk geraakt.. het was of stak iemand met een mes in mijn “ZIJN”  ook was het herkenbaar… elke keer als ik mijn stem wil laten horen.. als ik mijn grens wil aangeven.. als ik graag wil laten weten wat ik er van vind of wat het met mij doet of gewoon mijn “ZIJN” wil laten horen… dan reageert mijn lichaam  komt er een hand om mijn keel en wordt mijn stem doodgeslagen…

Mijn “ZIJN” wordt monddood gemaakt!

Hoe laat ik mijn “ZIJN” nu zijn… mijn hele leven heeft mijn “ZIJN” gezwegen en is monddood gemaakt… waar ik nu de vruchten van pluk…

“Je mag er niet “ZIJN”

Ik weet dat dit het punt is waarom dit gebeurt “Je mag er niet zijn “ZIJN” …

Het bizarre is dat mijn hoofd en mijn hart waar het langzaam naar toe daalt, weet dat ik er mag zijn.. dat mijn “ZIJN” er zijn mag… dat ik geliefd ben.. dat er Één is die onvoorwaardelijk van mij houdt.. die alles voor mij over heeft gehad.. die gestorven is om mij het leven weer te geven… mijn “ZIJN” is jaren “dood” geweest…

Maar Hij heeft mij gered en mijn “ZIJN” weer een stem gegeven… waar ik tot op de dag van vandaag ontzettend dankbaar voor ben…  en elke dag probeer ik in die kracht te gaan staan… want ik weet mij gedragen door die ENE.. 100% Zekerheid..

Maar mijn lichaam is ontzettend kwetsbaar geworden.. zij reageert direct op situaties.. vooral “onveilige” en “spannende” situaties… waardoor mijn “ZIJN” weer monddood gemaakt wordt..  mijn lichaam heeft door de jaren heen teveel negatieve ervaringen gehad.. teveel gehoord in allerlei vormen  “je bent niet geliefd” “Je mag er niet “ZIJN”

Hoe geef ik dan mijn “ZIJN” weer een stem..

Mijn lichaam is letterlijk ziek geworden door wat er allemaal is gebeurt als je mij een beetje volgt weet je wat ik bedoel.. een lichaam waar ik niet van op aan kan.. een lichaam dat mij zomaar in de steek kan laten.. in verschillende opzichten.. bij spannende of onveilige situaties laat het mij letterlijk in de steek..

Wat ook niet bijdraagt zijn mijn aandoeningen SLE en Sjögren Syndroom en mijn Dystonie.. die allemaal zijn ontstaan door wat ik heb meegemaakt.. verdrietig maar het is helaas een feit.

Één van de vervelende kenmerken is dat deze aandoeningen erg wisselend zijn.. vooral SLE is daar erg goed in…  ik kan zo s’middags een vuurrode knie hebben tot dat ik op bed ga en denk ik moet morgen de huisarts maar even bellen dit is niet oké.. en dan wordt ik de volgende dag wakker en is de knie weer normaal.. niets vervelender dan SLE dus.. en hoe ga je hier dan mee om..

Zo kan het dan zijn dat ik de ene dag nog in het ziekenhuis ben en de andere dag al weer leuke dingen kan doen.. bizar maar het is zoals het is.. Met een lichaam dat zo wisselend reageert waar je geen peil op kan trekken is vreselijk ingewikkeld.. ik snap er zelf soms helemaal niks van hoe kan ik dan verwachten dat een ander het begrijpt..

En dan de vraag dus hoe bereik ik dan dat mijn lichaam wat minder kwetsbaar wordt en mijn “ZIJN” er meer mag zijn..

Dat is een vraag die mij soms… maar eigenlijk te vaak bezig houdt de laatste tijd.. moet ik dan maar dagen mijn lichaam rust geven als het even opvlamt.. of moet ik gewoon doorgaan..

Ik heb gemerkt dat ontspanning en inspanning elkaar mogen afwisselen.. en daarbinnen een goede nachtrust.. dan kom ik een heel eind..

Dealen met een kwetsbaar lichaam is zo ontzettend moeilijk… dat is elke dag opnieuw bekijken wat haalbaar is.

Ik kan mijn sporen niet uit wissen.. mijn sporen hebben voor een kwetsbaar lichaam gezorgd maar ik mag wel samen met Hem een weg erin vinden….

God heeft mij deze drie handvatten gegeven om mij te helpen een weg te vinden in mijn kwetsbaarheden.. en heel misschien dat dan mijn “ZIJN” steeds meer tevoorschijn komt.

  • Liefde
  • Grenzen
  • Balans

Liefde.. mijn website heet niet voor niks LOVE HEALS ALL THINGS… deze titel loopt als een rode draad door mijn leven en door mijn ervaringen weet ik dat zonder Liefde je leven hopeloos en nutteloos is.. ieder mens.. ieder schepsel op deze aarde heeft Liefde nodig.. zonder Liefde is er geen leven.. ga je dood en ben je dood.. God is Liefde.. Hij heeft jou zo lief dat Hij zijn enige zoon gegeven heeft voor jou zodat jij in eeuwigheid met Hem mag Leven.. Hij heeft met Pasen de dood overwonnen… Hij Leeft zodat wij mogen Leven!

Grenzen.. maar in die Liefde horen ook grenzen.. grenzen stellen is voor je zelf opkomen.. lief zijn voor jezelf.. “Je mag er zijn” ook met een kwetsbaar lichaam… lastig maar wel mogelijk.. hierin heb je de Liefde nodig.. Liefde van Hem om zo jezelf lief te hebben en zo ook weer Liefde door te geven aan de ander.. en God heeft hierin Zijn liefde al vele malen aan mij getoond.. Hij spreekt voor mij als ik geen stem heb..

Balans…En als je de bovenste twee toepast heb je de balans te pakken… want als je in Liefde je grenzen aangeeft kom je op voor jezelf.. ga je in je kracht staan en kom je in balans..

Dit zal de ene dag beter gaan dan de andere dag.. met vallen en opstaan achter Hem aan…. met een kwetsbaar lichaam wat elke dag invloed blijft hebben op mijn leven.. ik kan het niet uitpoetsen.. wegstoppen.. al zou ik het ERG graag willen…

Het solo zingen laat ik nog maar even voor wat het is.. gewoon tussen mijn mede koorzangers heb ik een veilige plek en durf ik te zingen.. mijn lichaam is nog te kwetsbaar om mijn “ZIJN” te laten horen…

Wie weet in de Toekomst...

En dan komt er Rust… Rust in je hart.. dan pak ik Zijn hand.. want er is niks veiligers dan Zijn hand… op deze aarde zul je nooit veilig zijn, in die zin dat jou niks zal overkomen… de vijand ligt overal op de loer.. de gebrokenheid van de wereld zal in dit leven blijven.. De kwetsbaarheid van mijn “ZIJN” en mijn lichaam zal ik mee moeten dealen… maar ik hoef niet bang te zijn want mijn leven ligt in Zijn hand..

En dan krijgt Pasen een heel bijzondere betekenis.. want door Pasen mag ik lopen aan Zijn hand met al mijn kwetsbaarheden..  Hij heeft mijn kwetsbaarheden.. mijn sporen.. mijn tekortkomingen gedragen toen hij stierf aan het kruis… wat een Genade… en wat een blijdschap kwam er toen Hij de dood versloeg!

Mijn Jezus is de grote Overwinnaar… OPGESTAAN uit de dood waardoor de weg is vrij gemaakt voor een toekomst met Hem..

Met Zijn Opstanding veranderd alles!!!

Nu en in de Toekomst!

Nu… met mijn kwetsbare “ZIJN” met vallen en opstaan in de Overwinning van Pasen…

In de Toekomst… een leven zonder kwetsbaarheden.. met mijn “ZIJN” Juichend in de Overwinning!!

Iets waar ik nu al naar uitzie!!

Jij ook??

Het onderstaande nummer wil ik met jullie delen… het is een nummer van Lou Fellingham… wat zoveel zegt!

Be Blessed..

 

 

Geloof dan dat er hoop is…


GEloof dan dat er hoop is

Als je ziel niet meer verbindt met je lichaam

Als je lichaam je niet raakt

Als een knuffel of een aai over je hoofd bedreigend is

Als iedereen met je mag doen wat hij wil

Omdat je denkt, het is mijn lichaam maar

Als je jezelf pijn doet, om te weten dat je leeft

Als je lichaam je teleurstelt

Als de grenzen zijn vervaagd

Als emotie achter een muur zit

En tranen niet worden gedeeld

Dan ben je eenzaam en alleen

En er is niemand die het weet

 

Geloof dan dat er hoop is

Dat je kunt houden van je lichaam

Dat er grenzen zullen komen

Om te beschermen wat van jou is

Maar eerst mag je gaan voelen

Dat je niet alleen bent in je verdriet

Er is geroofd in je leven

Er is geroofd… ongevraagd

Maar er is genezing voor wie Hem zoeken

Er is genezing…

Hij wacht tot je klaar bent en het vraagt

 

Geschreven door -Trudy Steegman-

Nahum 1:7


Nahum 1 vers 7

De HEER is goed, een vesting in tijden van nood, hij kent wie bij hem schuilen

Ezechiël 34:31


Ezechiël 34 vers 31

Jullie zijn mijn schapen, de schapen die ik weid; jullie zijn mensen en ik ben jullie God – zo spreekt God, de HEER.

Hooglied 8:6b


Hooglied 8 vers 6

De ​liefde​ is zo sterk als de dood,

niemand houdt de ​liefde​ tegen.

Psalm 16:11


Psalm 16 vers 11

U leert mij hoe ik moet leven. Ik ben blij, omdat u bij me bent. Dat maakt me gelukkig, voor altijd.

Meer dan Genoeg!


Afgelopen zaterdag ging ik naar Amersfoort met de trein om te oefenen voor de concerten met Lou Fellingham met The Choir Company..

Dit ging niet zonder slag of stoot…

De vorige keer schreef ik al dat ik mij af en toe erg onzeker voel door wat er allemaal gebeurt en de grond flink onder mijn voeten schud..

Ik was net bezig om een nieuw leven op te bouwen met de liefde van mijn leven.. na een roerig leven werken aan stabiliteit en rust.. maar opnieuw staat mijn leven op de kop… en ja de hele situatie tornt flink aan mijn zelfvertrouwen.. eigenwaarde…  mantelzorg is zwaar en vermoeiend en brengt veel stress met zich mee waardoor ik af en toe flink onderuit wordt gehaald, en dan heb ik nog de spinnen in mijn hoofd vanuit mijn verleden die af en toe flinke spinnenwebben maken..

Die spinnenwebben belemmeren mij vaak in het contact maken met anderen.. ik ben een mensen mens en wil niks liever dan contact.. helaas is een van mijn spinnenwebben “onzekerheid” die mij ervan weerhoudt om op mensen af te stappen, een praatje te maken.. mijn keel wordt dicht geknepen en komt er geen geluid uit of ik ga stotteren…

Zitten ze wel op mij te wachten??

Ik wilde zo graag mee doen maar niemand van mijn zangvriendinnen deed mee.. dus ik moest alleen als ik mee wilde doen.. had mij vol goede moed opgegeven..

En toen was het Zaterdagmorgen.. de moed zonk mij in de schoenen en ik dacht ik blijf liggen.. ga het niet doen… ik kan het niet.. ik zing vals.. komt niet goed… straks sta ik helemaal alleen.. wie zal mij missen als ik niet ga… er zit niemand op mij te wachten.. allemaal spinnetjes die hun webben aan het spinnen waren en wat moest ik knokken en vechten om die webben te vernietigen..

Ik pakte mijn telefoon.. deed hem open en las direct een bericht op Instagram van Mirjam van der Vegte… wat trof mij dat… ik werd stil… en ik kon wel huilen van ontroering dat Jezus wist waar ik mee worstelde.. dat Hij mij zo tegemoet kwam..

ALLES WAT VANDAAG OP JE PAD KOMT, IS GENOEG ||

mirjamvandervegt_qs

ALLES WAT VANDAAG OP JE PAD KOMT, IS GENOEG ||
.
Van nature is de mens bang voor schaarste. Je denkt al gauw dat je niet genoeg bezit van alles wat je nodig hebt. Schrijfster Lynne Twist weet erover mee te praten: ‘De eerste gedachte die ’s ochtends bij me opkomt, is: ik heb niet lang genoeg geslapen.’ Dat idee van niet genoeg hebben, wordt gedurende de dag alleen maar versterkt. Je hebt niet genoeg werk, niet genoeg leuke vrienden, niet genoeg… vul maar in. Het intrigerende is dat genoeg helemaal geen hoeveelheid is, maar een maat die we onszelf toemeten. Je kunt er ook voor kiezen op een andere manier te kijken naar alles wat er op je pad komt. Leven vanuit de wetenschap dat er genoeg is en dat je als mens genoeg bent. Geniet deze dag van het genoeg dat je mag ontvangen!
.
.
Uit: Adem de dag van Mirjam van der Vegt

Nou hier kon ik het mee doen… ik die zei… wie staat er op mij te wachten??

Jezus zei dit vandaag tegen mij.. jij bent genoeg.. jij hoeft niet je best te doen en in een kramp te schieten want jij als persoon bent genoeg!

Ik voelde mij zo gesterkt om te gaan… natuurlijk vond ik het best nog wel spannend.. maar ik was niet meer bang.. ik had geen angst meer dat ik zou verdrinken in een eenzaam gevoel…. er niet bijhorend…

Nee… deze spinnenweb was gescheurd en God had Zijn licht er door heen laten schijnen…

Ik ben gegaan en wat heb ik een ongelofelijke mooie dag gehad.. eerst stond ik wat onwennig om mij heen te kijken en toen zag ik andere zangvriendinnen zitten en ik dacht “kom meid stap er op af.. je bent genoeg zoals je bent”… zo gezegd zo gedaan en het was goed.. ik had een leuke en gezellige dag met fijne contacten…

S’middags bevestigde God nog even wat ik die ochtend had gelezen.. dit deed Hij via de dirigent.. de dirigent wist niet wat ik die ochtend had gelezen en wat mijn worsteling was.. maar Jezus sprak door hem heen…

Hij (de dirigent) vertelde dat wij hier op dit moment niet zomaar zijn… dat meezingen genoeg was.. dat God een plek voor ons heeft binnen het koor.. je staat er niet voor niks.. Hij gebruikt jou op de plek waar jij op dat moment staat.. ook al sta je daar met honderd en wordt je stem niet gehoord.. God ziet jou wel staan en gebruikt jou daar op die plek..

En als ik dacht.. “ach ze missen me toch niet”.. dan had God mij vandaag zeker gemist en kan mij dan niet gebruiken… God heeft je dit talent gegeven en het is de bedoeling dat je het gebruikt en uitdeelt..

Dat wij ons in dienst stellen van de Gever van dit talent is onze opdracht op deze aarde..

Hij vertelde ook dat het geen hobby is als je weet waarom je staat te zingen en dat God je gebruikt.. dan wordt zingen Dienen… Au… zo had ik het nog niet eerder gezien maar wat werd ik er tegelijk ook blij van.. het gaf mij een hele andere kijk op het feit waarom ik zing…

Ik kreeg een enorm verlangen om deze God nog meer te dienen met mijn stem.. zingen is geen hobby meer van mij… nee het is een talent waarmee ik God wil dienen… Zingen als hobby is een vrijblijvend iets maar als zingen Dienen wordt vraagt het iets van ons.. van mij…  ook als mijn spinnenwebben groeien in mijn hoofd!

Zingen heeft voor mij een nog meer diepere betekenis gekregen!

Ik ben dankbaar voor deze bijzondere productieve dag.. veel geleerd.. niet alleen de nootjes.. maar ook een levensles!

Het was “MEER” dan Genoeg!!

Ik wil je als laatste bemoedigen met een lied wat precies mijn spinnenwebben verwoord  van Laura Daigle “You Say”

Vertaling  van You Say!

U zegt

Ik blijf stemmen in mijn gedachten horen die zeggen dat ik niet genoeg ben
Elke leugen die me vertelt dat ik me nooit zal meten
Ben ik meer dan alleen de som van elke hoogte en elke diepte?
Herinner me nog maar eens wie ik ben, want ik moet het weten (ooh oh)

U zegt dat ik geliefd ben, als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben, als ik denk dat ik zwak ben
U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zeg U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
ik geloof

Het enige dat nu telt is alles wat U van me denkt
In U vind ik mijn waarde, in U vind ik mijn identiteit, (ooh oh)

U zegt dat ik geliefd ben als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben als ik denk dat ik zwak ben
En U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zegt U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
Oh, ik geloof

Ik geef alles wat ik heb en leg het nu aan Uw voeten
U kent elke mislukking God, en U zult elke overwinning behalen, (ooh oh)
U zegt dat ik geliefd ben, als ik niets kan voelen
U zegt dat ik sterk ben, als ik denk dat ik zwak ben
U zegt dat ik vastgehouden word als ik tekort schiet
Als ik er niet hoor, zegt U dat ik van U ben

En ik geloof (ik), oh ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
ik geloof
Oh ik geloof (ik), ja ik geloof (ik)
Wat U van mij zegt (I)
Oh, ik geloof (oh)

Psalm 27:14


Psalm 27 vers 14

Stel uw hoop op de Heer.

Houd moed en wanhoop niet.

Stel uw hoop op de Heer.

 

Opwekking 695


Opwekking 695

Verberg mij nu
onder uw vleugels Heer
houd mij vast
in Uw sterke hand

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Vind rust mijn ziel
in God alleen
ken Zijn kracht
vertrouw Hem en wees stil

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Psalm 33:22


Psalm 33 vers 22

Heer, laat ons uw ​liefde​ zien!

Op u vertrouwen wij.

Samen, loslaten, rouwen, toekomst en plannen maken gaan hand in hand!


Hier zit ik dan achter mijn laptop… ooo ik wil zoveel vertellen… wil jullie zo graag bijpraten hoe het hier gaat.. maar weet niet hoe.. weet niet welke woorden ik moet gebruiken…

Het is hier ingewikkeld de laatste tijd… er gebeurt veel… ik zit al maanden na te denken.. te wikken en te wegen wat ik zal schrijven… en dan zit ik vanavond hier alleen… (mijn mannetje ligt ziek op bed.. ik zou naar een concert maar helaas kan en wil ik hem nu niet alleen laten..) en na te denken over mijn website.. over mijn bloggen wat ik dus al maanden niet doe.. ja ik maak mijn afbeeldingen waar ik veel in kwijt kan.. maar woorden op papier.. nee… en wat zou ik dat veel meer willen doen..

En dan zit ik dus achter mijn laptop en zeg ik tegen mij zelf… hou maar op je weet toch de woorden niet te vinden..

Zo scrol ik op Facebook en komt er een dagelijkse overdenking voorbij van Zussenliefde Je staat er nooit alleen voor!

Oeff die raakt.. ik lees het en voel mijn hart sneller kloppen en ik wordt er helemaal warm van… er komt een diep besef met schaamrood op de kaken.. ja Heer ik ga door met de opdracht die U mij gegeven heeft.. drie jaar geleden.. bloggen.. maar Heer wilt U mij de woorden geven…

En in dat vertrouwen ga ik jullie bij praten.. dat Hij mij de woorden gaat geven..

Wij zijn nu ongeveer 2 maanden verder en er is al weer veel gebeurt.. nou ja veel.. weet je het afgelopen jaar is er veel gebeurt.. gebeurt met mijn man, met mij en met onze relatie..

Wat is het ontzettend moeilijk en ingewikkeld als je zoveel van iemand houdt en elkaar langzaam verliest door een vreselijke mensonterende ziekte.. en weet je het gebeurt niet van het ene op het andere moment… nee het begint langzaam maar gaat wel gestaag door.. en dan zijn het nog niet eens alleen de cognitieve problemen maar ook lichamelijk gaat mijn man achteruit.. onder andere doordat hij binnen de CADASIL hartproblemen heeft (Angina Pectoris).

Er is al allerlei hulp in huis.. thuiszorg, ergotherapie, SPV’er… waar ik erg blij mee ben hoor… maar je leven staat op de kop.. weer aanpassen aan een leven met hulpverleners… (dacht dat ik er nu wel klaar mee zou zijn) maar ook fijn hoor hoef het hierdoor niet alleen te dragen..

Maar het moeilijkste vind ik toch wel dat je elkaar kwijt raakt.. ondanks dat je elkaar elke dag ziet.. elke dag met elkaar eet, slaapt.. maar delen.. waar je mee bezig bent… wat je voelt.. waar je doorheen gaat.. je gevoelens… emoties.. kortom het contact met je partner wordt anders… het contact verandert… elkaar begrijpen wordt veel lastiger.. je kunt elkaar niet meer vinden in waar je elkaar altijd in vond..

Dementie is verschrikkelijk…

En aan deze situatie kan ik echt niet wennen.. dit maakt mij ontzettend verdrietig, maar ook ontzettend eenzaam… ik ben namelijk een mensenmens en als ik mij niet meer kan verbinden met de mensen waar ik intens van hou dan ga ik van binnen letterlijk een beetje dood..

Als ik niet kan delen.. stik ik..

Ik heb 17 jaar een relatie gehad waarin ik weg kwijnde omdat ik mij niet kon uiten.. niet kon verbinden met de mensen waar ik intens van hield.. door een narcistische ex-partner… die situatie deed mij langzaam stikken.. doordat ik niet kon delen, niet kon uiten konden de mensen om mij heen de situatie niet goed inschatten en zijn er vele misstanden geweest.. waar ik nu nog de gevolgen van trek..

Laat ik dit dan nu weer gebeuren?? Ga ik mij weer in stilte hullen.. nu natuurlijk om een hele andere reden… begrijp mij goed.. maar hoe ga ik hier dan mee om.. in het hier en nu?

Hier heb ik veel strijd om gehad en nog hoe vindt ik mijn weg hierin.. Wat ga ik zelf doen om deze eenzaamheid te lijf te gaan… waar haal ik mijn energie uit en wat houdt mij nog op de been in deze moeilijke ingewikkelde situatie… wat zorgt er voor dat ik niet langzaam stik in stilte.. in eenzaamheid..

De hele situatie maakt mij zo ontzettend onzeker en knalt ontzettend op mijn blauwe plekken.. en dan ben ik zo aan het worstelen..

Oke zeg je… misschien moet je dan gaan bidden??

Ik kan op dit moment moeilijk bidden omdat ik moeilijk mijn woorden kan vinden… woorden om mijn grote verdriet onder woorden te brengen… mijn emoties zijn af en toe zo heftig en als ik dan naar God ga, in zijn onvoorwaardelijke Liefde kom..  weet ik dat ik breek.. en dat mag dat weet ik… maar dat kan ik op dit moment niet handelen.. ik moet sterk zijn.. ik zit in een overlevingsmodus…. gelukkig laat ik het af en toe gedoseerd toe.. en ik weet dat het oké is.. dat God het oké vindt…

Bidden doe ik op dit moment liever door te zingen.. omdat ik dan veel beter mijn emoties kan uiten naar God toe..  ik kan moeilijk woorden vinden om te bidden maar als ik zing gaat mijn hart open… en gelukkig kijkt God naar mijn hart en niet naar mijn woorden..

En ja heel eerlijk…soms zing ik ook gewoon met mijn verstand en schakel ik mijn gevoelens uit omdat die dan te heftig zijn…

En juist op die momenten als ik het niet meer weet en radeloos achter mijn laptop zit.. leeg..  dan gebeurt het.. dan komt God mij tegemoet… als ik niet meer Zijn hand kan vastpakken.. pakt Hij mijn hand vast… als ik leeg ben… kan Hij mij juist vullen…

Wat hebben wij een liefdevolle God…  Hij laat zichzelf zien in een liefdevolle overdenking…

Dan wordt ik ontroerd en klein om het feit dat God mijn gedachten kent.. dat Hij mij door en door kent… dat ik soms gewoon niks hoef te zeggen.. dat Hij mijn hart begrijpt zonder woorden…

En wat geeft dat rust… geen angst dat Hij alles van mij.. al mijn gedachten… maar het voelt juist als thuiskomen..  geborgenheid.. vrede.. rust… HIj weet precies wanneer en wat ik nodig heb.. en dan pak ik Zijn uitgestoken hand opnieuw.. en vraag ik Hem stil.. wilt u mij maar weer opnieuw vullen…

Fijn om te weten dat ik altijd die Hand vast mag pakken.. ook als ik het zelf niet meer weet…

Hij heeft mij een opdracht gegeven.. en die wil ik graag vervullen.. maar ooo die onzekerheid vanuit mijn blauwe plekken..

Het is vaak aan ons om de stap te zetten om het anders te doen… ik kan doen zoals ik altijd heb gedaan, maar heb ook de ervaring gehad dat het mij toen niet verder heeft gebracht maar waardoor ik veel ben kwijtgeraakt..

En ja het voelt vertrouwt om de dingen te doen zoals je het altijd hebt gedaan.. maar het helpt je niet verder… dus wil je het anders doen dan moet je veranderen… maar wat kost dat veel tranen… energie.. en lef… maar durf uit je comfortzone te stappen..

Het maakt je wereld groter…

Laat los al die onwaarheden.. de leugens die je verteld zijn dat je niets waard bent, dat je het toch niet kunt, dat ze je toch niet geloven.. enz…enz… maar geef deze leugens aan Hem.. en ga geloven in Zijn waarheden!

STA OP EN SCHITTER!!!

Toen God mij in 2010 bevrijdt heeft uit mijn situatie is Hij iets in mij begonnen… en Hij gaat door.. stap voor stap is Hij mij aan het genezen, aan het vormen zoals Hij mij heeft bedoelt.. en ja af en toe is dat erg pijnlijk.. snoeien doet zeer… maar het is zo nodig om goede vrucht te dragen.. ik heb hierdoor in de afgelopen acht jaar zoveel geleerd.. en nog mag ik elke dag van Hem leren… en hierin ga je dan ook stappen zetten..

Stappen in geloof…

Nadat God mij in oktober 2017 opnieuw heeft aangeraakt werd ik weer mobiel.. oooo wat geniet ik daar nog elke dag van.. elke dag kijk ik dankbaar terug op dit wonder.. en natuurlijk blijf ik mij ontzettend bewust van het feit dat mijn lichaam lichamelijk ontzettend kwetsbaar is geworden door wat ik allemaal heb meegemaakt.. waarin ik ook mijn hoofd voortdurend eraan moet herinneren dat ik de balans moet goed bewaken..  maar geestelijk wordt ik steeds sterker..

En wie had ooit gedacht dat ik na 30 jaar WAO weer tegenover een arbeidsdeskundige zou zitten van de UWV om te kijken wat er voor mij nog mogelijk is… en ja ik mag jullie vertellen dat er nog toekomst is.. dat er een weg van herstel is.. samen met een God van herstel mag ik dit hersteltraject ook op werk gebied gaan bewandelen.. waar het eindigt heb ik nog geen idee… maar wat doet dit mij goed… wat krijg ik hier een zelfvertrouwen door…

Weet je het voelt of tel je weer mee… en dat is wat ieder mens nodig heeft!

Ik heb namelijk na het gesprek met de arbeidsdeskundige een competentietest mogen doen via de UWV…

Bloos Bloos…. wat was ik ontzettend verrast toen ik de uitslag las… ik heb hierover op 20 maart een afspraak om dit te gaan bespreken.. en wie weet kan ik op den duur de WAO achter mij laten… er is in ieder geval toekomstperspectief…

En ja ook leerpunten.. maar zo fijn om te weten wat mijn leerpunten zijn.. dat zijn dingen waar je aan kan werken… en ook om te waken want het zijn ook mijn valkuilen..

Ehhh onzekerheid… ach dat wist ik nog niet hihi..

Dit hele traject was voor mij ondenkbaar.. nooit had ik dit nog durven dromen… in de donkerste periode van mijn leven was er zelfs sprake dat ik voorgoed opgenomen zou worden in een psychiatrisch ziekenhuis.. als ik daar aan terug denk wordt ik ontzettend verdrietig omdat ik weet dat het soms echt gebeurt.. terwijl er in sommige gevallen nog wel genezing mogelijk is..

Wat ben ik dan blij en ontzettend dankbaar dat ik toen wel mijn mond heb opengedaan en heb gezegd, nadat ik er was wezen kijken… DIT NOOIT!! Ik zei dit omdat ik wist dat wat de hulpverlening en de mensen dachten niet de realiteit was… dat de waarheid heel anders was…

En dan nu.. jaren… jaren later is mijn leven is 180 graden gedraaid.. heb ik een nieuw leven van Hem ontvangen..

Mijn toekomst ligt in Zijn handen.. ik mag het loslaten en mijn hele leven aan Hem overgeven en dan kan Hij mij opnieuw vullen en handvatten geven, en met vallen en opstaan al zoekende zal ik op de plek komen die God voor mij bedoelt heeft..

Ook mag ik op die manier de situatie thuis loslaten en overgeven in Zijn handen.. in de wetenschap dat God zorgt.. voor mij .. voor mij man.. voor onze situatie… waar kan het veiliger zijn dan onder Zijn vleugels en in Zijn sterke hand…

Opwekking 695

Verberg mij nu
onder uw vleugels Heer
houd mij vast
in Uw sterke hand

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Vind rust mijn ziel
in God alleen
ken Zijn kracht
vertrouw Hem en wees stil

Als de oceaan haar krachten toont
zweef ik met U hoog
boven de storm
Vader, U bent sterker dan de vloed
dan word ik stil;
U bent mijn God!

Opwekking 695

Ik ben af en toe intens verdrietig een wankel in de stevige storm die over ons heen raast… maar doordat God mij nieuwe perspectieven geeft kan ik doorgaan.. kan ik stappen zetten.. ondanks de rouw.. de pijn.. het verdriet..

En dan gaat Samen, loslaten, rouwen, toekomst, plannen maken, hand in hand!

 

 

 

 

Via Dolorosa


Sela-Via Dolorosa
Langs de Via Dolorosa in Jeruzalem die dag,
verdrongen zich de mensen in de straat.
Daar staarden ze Hem na:
de man die sterven moest op Golgotha.
Langs de Via Dolorosa, heel die lange lijdensweg,
ging de Christus, onze Koning als een lam.
Maar omdat Hij van ons hield met heel Zijn hart, is Hij gegaan,
langs de Via Dolorosa, heel de weg naar Golgotha.
Er kwam bloed uit al Zijn wonden, uit de striemen op Zijn rug,
uit de kroon van doornen om Zijn hoofd geklemd.
En Hij droeg met elke stap
de hoon van hen die schreeuwden: “Kruisigt Hem!”.
Langs de Via Dolorosa, heel die lange lijdensweg,
ging de Christus, onze Koning als een lam.
Maar omdat Hij van ons hield met heel Zijn hart, is Hij gegaan,
langs de Via Dolorosa, heel de weg naar Golgotha.
Zijn kruis werd een troon, Zijn bloed wast ons schoon
en het stroomt door het hart van Jeruzalem.
Langs de Via Dolorosa, heel die lange lijdensweg,
ging de Christus, onze Koning als een lam.
Maar omdat Hij van ons hield met heel Zijn hart, is Hij gegaan,
langs de Via Dolorosa, heel de weg naar Golgotha.

 

Lied Sela-Via Dolorosa

Een bloem groeit dwars


Een bloem groeit dwars....

Een bloem groeit dwars

Refrein:

Een bloem groeit dwars door het beton.

Zie, waar geen kleur het winnen kon

blijkt nu het duister zonder macht

de schepping aan het licht gebracht.

Gods hand vraagt -uitgestoken- :

maak heel wat is gebroken.

 

Soms wordt je leven een woestijn.

Hoe houdt een mens zich gaande?

Krijgt hebzucht of geweld ons klein;

wie blijft in liefde staande?

 

Waar leert een mens op weg te gaan

uit angsten en verslaving?

Vanuit het licht spreekt God ons aan,

leert Mozes ons beschaving.

 

Waar is de groei in mijn bestaan;

wie durft daar nog op wachten?

Wanneer breekt dan mijn bloeitijd aan,

de vrucht van mijn gedachten?

 

Als ik mijn naasten heb verjaagd,

-gebruikt voor eigen voordeel-,

wie staat naar mij, een mens die daagt,

op uitkijk zonder oordeel?

 

Wanneer beheren hebben blijkt

vindt zachtheid geen bescherming.

Wie zo de erfgenaam bekijkt

voelt voor geen mens ontferming.

 

De massa juicht een veldheer toe

zijn kracht willen wij delen

maar Jezus leert ‘de vraag is hoe’

en ‘echte kracht kan helen’.

 

Hij noemt in het verdriet mijn naam

en helpt mij om te keren.

Een blinde muur krijgt zo een raam,

het licht kan investeren.

 

Lied/tekst Michiel de Zeeuw en Mar van der Veer

 

 

 

ZIJ INTRIGEERT MIJ (Groot is Uw trouw, o Heer)


Groot is Uw trouw, o Heer

ZIJ INTRIGEERT MIJ

 

Zoveel meegemaakt, zoveel kwijtgeraakt

Mijns inziens veel te veel voor één persoon

Zoveel redenen tot verbittering

maar iets anders voert bij haar de boventoon

 

Zij intrigeert mij

Zij inspireert mij

want zij zingt elke dag weer:

 

Groot is Uw trouw, o Heer

Groot is Uw trouw, o Heer

iedere morgen aan mij weer betoond

Al wat ik nodig had hebt Gij gegeven

Groot is Uw trouw, o Heer

aan mij betoond

 

Dat ze dit zingen kan, dat ze ‘t geloven kan

daar kan ik met mijn hart en hoofd niet bij

Dat ze Zijn trouw ervaart

ondanks de tegenspoed

Die diepe laag verwondert mij

 

Zij intrigeert mij

Zij inspireert mij

want zij zingt elke dag weer:

 

Groot is Uw trouw, o Heer

Groot is Uw trouw, o Heer

iedere morgen aan mij weer betoond

Al wat ik nodig had hebt Gij gegeven

Groot is Uw trouw, o Heer

aan mij betoond

 

Ze is vaak uit het veld geslagen

maar ondanks tegenslagen

put zij uit de kracht die Hij haar geeft

 

Natuurlijk heeft ze vragen

maar toch voelt ze zich gedragen

door Degene die alles gedragen heeft

 

Liedtekst “Zij intrigeert mij” van Elise Mannah

 

Psalm 73:26


Psalm 73 vers 26

Ook als ik geen kracht meer heb,

als ik heel zwak ben,

dan bent u er, God.

Altijd ben ik veilig bij u,

u bent alles wat ik nodig heb.

Spreuken 20:15


Spreuken 20 vers 15

“Goud en edelstenen zijn er genoeg, maar wijze woorden zijn een zeldzaamheid.”

Psalm 63:3


Psalm 63 vers 3

“Uw liefde is meer dan het leven, mijn lippen zingen uw lof.”

Spreuken 4:25-26


Spreuken 4 vers 25-26

“Je moet elk mens recht in de ogen kunnen zien, nooit je ogen hoeven neerslaan. Effen de weg waarover je gaat, dan loop je met vaste tred.”

Jozua 1:9


jozua 1 vers 9

Ik gebied je dus: wees vastberaden en standvastig, laat je door niets weerhouden of ontmoedigen, want waar je ook gaat, de HEER, je God, staat je bij.’

Hoop = Zeker Weten


Nu de diagnose er is merk ik dat er bij mij rust is gekomen… heel veel rust.. natuurlijk is het pittig.. pittig om met deze ziekte te dealen en dan vooral met wat voor ongemakken deze ziekte met zich meebrengt… en dan heb ik mij nog licht uitgedrukt.. iedereen die met geheugenproblemen en dementie te maken heeft weet wat er dan zoal voor obstakels op je weg komen.

Maar ondanks dat is er ook een soort bovennatuurlijke Rust gekomen.. eerst had je de hoop dat het niet zo was.. dat je in een slechte film bent beland.. maar dan de realiteit van een diagnose waarmee veel op zijn plek valt.. en dan komt God die rust geeft..

Rust dat Hij bij mij is… Rust dat Hij mijn/ons leven in Zijn handen heeft… waar die rust vandaan komt weet ik ook.. God Zich al zo vaak heeft laten zien aan mij.. in mijn donkerste perioden en in mijn mooiste momenten was God daar op verschillende manieren… door vrienden, familie, muziek, de bijbel, in de natuur… er zijn zoveel manieren waardoor God zich laat zien.. maar soms was het ook stil… ijzig stil.. en was God voor mijn gevoel erg ver weg… en toch doordat God zich ook vaak wel heeft laten zien kan ik tegen mijzelf zeggen met mijn verstand.. Hij is er wel hoor.. wees niet bang.. Hij is IN CONTROL..

Ik weet dat hierdoor mijn hopen vaak een ZEKER WETEN is geworden.. niet van “ik hoop dat God bij mij is”.. “ik hoop dat Hij mijn leven in zijn handen heeft”.. Ik hoop dat Hij voor ons/mij zorgt… nee… dan wordt hopen een Zeker Weten..

Ik Weet Zeker dat Hij ons/mijn leven in Zijn handen heeft.. Ik Weet Zeker dat Hij bij ons/mij is.. ik Weet Zeker dat Hij voor ons/mij zorgt!

jozua 1 vers 9

We waren vanmorgen samen naar de kerk geweest, dit gebeurt niet zo vaak meer omdat onze gezondheid het niet altijd toelaat.. het was een fijne dienst.. en het ging over Jezus werkelijk kennen zoals Hij is.. en dat je Hem alleen leert kennen als je Zijn hart kent en jij jouw hart voor Hem open stelt.. zodat Hij jou kan laten zien wie Hij is, zodat Hij jou ogen kan verlichten waardoor je met je verstand mag Weten wie Hij werkelijk is.. en wij ook kunnen en mogen zijn, want wij zijn Zijn erfgenamen.. en zo dus meer en meer op Hem gaan lijken… Maar dan moeten we eerst Hem leren kennen.

De spreker haalde hierin een Bijbeltekst aan waarin Paulus een gebed uitspreekt voor alle gelovigen, uit Efeziers 1: 17-19 uit de Herziene Staten Vertaling: opdat de God van onze Heere ​Jezus​ ​Christus, de Vader van de heerlijkheid, u de Geest van wijsheid en van openbaring geeft in het kennen van Hem, namelijk verlichte ogen van uw verstand, om te weten wat de hoop van Zijn roeping is, en wat de rijkdom is van de heerlijkheid van Zijn ​erfenis​ in de ​heiligenen wat de alles overtreffende grootheid van Zijn kracht is aan ons die geloven, overeenkomstig de werking van de sterkte van Zijn macht,

Maar hij deelde ook daarin het zelfde vers uit “Het Boek” een andere vertaling Efeziërs 1:17-19 En dan bid ik dat de God van Jezus Christus, de Vader van wie alle macht en majesteit is, aan jullie de Geest van wijsheid en begrip zal geven. Want dan zullen jullie Hem pas echt goed kunnen leren kennen. Hij zal met Zijn licht in jullie hart schijnen. Daardoor zullen jullie weten wat jullie nog zullen krijgen. Jullie zullen dan werkelijk kunnen begrijpen wat voor geweldige erfenis Hij aan de gelovigen gegeven heeft. Ook zullen jullie dan begrijpen hoe onvoorstelbaar groot zijn kracht is in ons die in Hem geloven. 

De spreker vertelde hierbij dat deze twee vertalingen het zelfde zeggen alleen in ander bewoordingen dat je uit de oorspronkelijke Griekse Bijbeltekst op verschillende manieren kunt vertalen maar dat het allebei iets geweldigs zegt.. in de Statenvertaling staat dat Hij je ogen zal verlichten om met je verstand te weten wie Jezus is en daardoor weet wie jij bent in Hem..

in Het Boek staat dat Hij het licht in je hart zal laten schijnen waardoor je zult weten wie Jezus is en wie jij bent in Hem.. hierin kun je zo mooi zien dat God graag wil dat je Jezus leert kennen met je Verstand en met je Hart.. want allebei heb je ze nodig om Jezus ten volle te kennen en daarmee ook jou eigen identiteit.. die je door Hem te kennen kunt vinden.. maar hierbij is het wel nodig dat jij je hart openstelt… en daar word niet je bekering mee bedoelt.. want Paulus bad niet voor de mensen die nog bekeerd moesten worden maar voor de gelovigen die Jezus al hadden aangenomen.. ons hart moet helemaal aan Jezus toebehoren.. elk stukje, elke hoekje van je hart.. en wat zitten we vaak vast aan ons eigen ervaringen, verslavingen en tekortkomingen waardoor ons hart niet helemaal gericht kan zijn op Jezus en we onze identiteit kwijt zijn of daarin niet ten volle tot ontplooiing kunnen komen..

Wauw…

Wat een Genade dat God ons hart en verstand wil verlichten als wij ons Hart voor Jezus openstellen!

Dan leer ik Hem kennen zoals Hij is maar ik leer dan ook wie ik zelf ben.. want ik mag steeds meer op Hem gaan lijken.. in Zijn voetstappen gaan.. en dan kom ik tot bloei zoals Hij mij bedoelt heeft toen Hij mij schiep!

Toen Hij mij schiep zei Hij: En Ik zag dat het goed was!

En als ik dan mijn identiteit beetje bij beetje vindt kan ik steeds meer zeggen.. “IK WEET HET ZEKER” dan twijfel ik niet meer en kan ik ook deze moeilijke periode aan… dan weet ik zeker dat Hij mijn verstand zal verlichten en mijn hart om in liefde hier mee te dealen…

Met vallen en opstaan.. want ik blijf een mens en vanuit mijn natuur en ervaringen maak ik continu verkeerde keuzes… maar van mijn fouten en tekortkomingen leer ik…. Het is Genade dat ik met al mijn falen bij Jezus mag komen, en als ik dat dan doe kan Jezus met Zijn liefde komen om mijn verstand te verlichten en wijsheid te geven hoe ik in Liefde en vanuit mijn hart het anders kan doen..  en mijn ervaring is dat je er alleen maar sterker uit komt…

Is het leuk om te falen of met je tekortkomingen geconfronteerd te worden.. nee.. helemaal niet.. en extra lastig als je ook nog eens perfectionistisch bent zoals ik.. oeff.. wat is het dan lastig om te ervaren als je het niet goed hebt gedaan…  en wat is het dan heerlijk om achteraf te merken dat je er van hebt geleerd en steeds meer op Jezus gaat lijken door het dan vanaf dat moment te doen zoals Jezus je leert… met vallen en opstaan.. en dat Hij  liefdevol jou weer tegemoet komt als je dan toch weer onderuit gaat.

Het is zo moeilijk en ingewikkeld om met hersenletsel en dementie om te gaan… vooral als je in het verleden al zo enorm beschadigd bent.. dan reageer ik vaak vanuit angst… want mijn blauwe plekken activeren angst in mij… wat ik natuurlijk niet wil… maar dan mag ik ook merken en ervaren dat Jezus mij in mijn angst wijsheid wil geven als ik mijn hart voor Hem open stel en dan zegt Hij liefdevol.. wees niet bang IK ben bij je en ben IN CONTROL.. en dan komt er rust en weet ik Zeker dat ik de kracht en wijsheid krijg om er voor mijn man te kunnen zijn op de manier die hij op dat moment nodig heeft!

Dan wordt Zijn kracht zichtbaar in mijn kwetsbaarheden!

Durf jij je ook zo open te stellen voor deze Jezus..

Be Blessed!

 

De onzekerheid voorbij…


We zijn al weer vier weken verder in het nieuwe jaar…  en in die vier weken hebben we eindelijk duidelijkheid gekregen omtrent de ziekte van mijn man.

Na een lange zoektocht van ruim 2 jaar hebben we nu eindelijk een definitieve diagnose… maar wat was het een heftige zoektocht… ook een onzekere zoektocht.. het is een vreselijk gevoel als je niet weet wat je partner mankeert terwijl je ziet dat zijn gezondheid hem danig in de steek laat.. en tegelijk machteloos omdat je niet weet hoe je hem kunt helpen…  maar ook erg verwarrend, want het ene moment liet het lichaam hem fysiek in de steek.. het andere moment liet het lichaam hem mentaal in de steek… en dan heb je er nog hele goede dagen tussenin waarin je gaat twijfelen aan je zelf of je het wel goed ziet… je wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen twijfel en hoop… want als het dan weer een erg goede dag was dan groeide de hoop.. zie je wel ik heb het mis.. maar als er dan weer iets gebeurde werd genadeloos die hoop weer stukgeslagen.. dit was een situatie die slopend is… voor beide partijen.. voor diegene waarmee het gebeurt en voor diegene die er naast staat..

Onzekerheid nekt je!

Nadat hij een week in Amsterdam was opgenomen geweest om de nodige onderzoeken te laten doen, waren we helaas nog geen stap verder gekomen en moesten we geduld hebben…. de neuroloog had in het begin al gezegd dat het waarschijnlijk een zeldzame aandoening was maar dat het een heel zoektocht zou zijn om de juiste diagnose te vinden…

In die week hadden ze ook veel bloed afgenomen voor genetisch onderzoek, dit werd naar verschillende ziekenhuizen gestuurd waar het werd onderzocht op genetische afwijkingen om zo misschien er achter te komen wat er toch aan de hand was… helaas duren deze onderzoeken erg lang dus zat er niks anders op dan wachten en hopen op een uitslag waar duidelijkheid uitkwam..

Ondertussen probeerden we gewoon ons ding door te blijven doen maar toch merk je dat die onzekerheid je parten gaat spelen.. maar stilzitten deden we ook niet, omdat mijn man erg vermoeid was hamerde ik ook op bloedonderzoek naar B12 tekort.. ik wist uit vorige bloedonderzoeken dat ook zijn B12 op het randje zat… en als geen ander weet ik wat tekort van B12 kan doen.. en ik dacht al is het alleen maar dat hij wat meer energie weer krijgt… ik heb het wederom in Amsterdam ook weer aangekaart en ze hebben hem daar ook weer getest en de B12 was weer gedaald.. gelukkig was de neuroloog het met mij eens dat hij op het randje zat en zij ook baad het niet het schaadt ook niet en wie weet kan hij er zijn voordeel mee doen qua energie…

En zo gezegd de B12 werd voor geschreven en de thuiszorg komt thuis om het te geven… en wat is het geval…  het lopen ging al steeds slechter en hij liep al af en toe met een rollator en nu na zes weken injecties kan de rollator weer aan de kant en heeft hij energie genoeg om weer zonder te lopen.. en dan zijn we nog maar 6 weken aan de injecties… ben zo blij… al is het alleen maar voor de energie… natuurlijk hadden we toen nog geen diagnose en hoop je dat het misschien de B12 is die al die problemen veroorzaakt… want dat zou toch geweldig zijn… dan is gewoon levenslang injecties en hij zal volledig herstellen… en zo hoop je.. en hoop je en ga je door…

Maar helaas loopt het toch anders dan we hoopten…

Helaas had mijn man niet alleen te kampen met zijn energie, ook mentaal liep het allemaal niet meer zoals vroeger.. en wat vind ik dat moeilijk… vooral als je dan nog geen diagnose hebt dan loop je als mantelzorger/partner tegen een enorme muur op.. zowel bij de artsen als bij familie en vrienden om je heen… ik maak het 24 uur per dag mee.. de ander is er eventjes en dan gaat het vreemd genoeg meestal gewoon goed.. en wat is het dan belangrijk om dicht bij mijzelf te blijven en niet aan mijzelf te gaan twijfelen.. maar pff… wat vergt dat veel doorzettingsvermogen en energie.. vooral voor mij… want het leven heeft mij erg onzeker gemaakt en dan spelen er ook nog allerlei leugens mee die zich in mij afspelen door wat er altijd tegen mij gezegd is ik in die jaren ben gaan geloven… en om dan te blijven geloven in je zelf.. in je gevoel.. dat je het juist ziet… dit kan ik “gelukkig” niet alleen… hier heb ik hulp en bevestiging voor nodig en die kreeg ik gelukkig wel van mijn vrienden om mij heen die God naast mij heeft gezet om met mij te strijden in deze oneerlijke strijd… maar het vraagt ook actie van mij.. en dat is hulp vragen..

Oooo ook zo’n lastig iets…

Maar goed na 2 jaar hebben we dan eindelijk op 11 januari de definitieve diagnose gekregen… we kregen telefoon van de neuroloog van het VUMC in Amsterdam, eigenlijk wisten we niet wat we moesten verwachten.. dit kwam ook omdat wij een beetje twijfelden of er wel wat uit komen zou.. omdat we via de telefoon een diagnose zouden horen.. en bij ons weten doe je iets heftigs niet door de telefoon toch?? Schijnbaar leven we in een andere wereld, een wereld die steeds meer onpersoonlijker wordt.. want heus waar we kregen de diagnose per telefoon en ja het was een heftige diagnose want het vermoeden waar iedereen al twee jaar aan dacht werd bevestigd..

Mijn echtgenoot heeft CADASIL!

Aan de ene kant schrik je en aan de andere kant wordt je vermoeden bevestigd en ben je ook opgelucht… hé hé eindelijk een diagnose.. nu kunnen we verder.. alleen dan zit je aan de telefoon en kom dan maar zo gauw op vragen die je van te voren wel had bedacht maar die dan niet in je opkomen.. de neuroloog zei: “Er is niks aan te doen, onze samenwerking houdt hiermee op, u kunt zich nu weer melden bij uw “eigen” neuroloog die u naar ons heeft verwezen voor vervolgtraject”

En zo was het traject Amsterdam voorbij.. de klus was geklaard… achteraf dacht ik…dit is toch eigenlijk te bizar voor woorden dat je zo’n heftige diagnose via de telefoon krijgt.. wat leven we toch in een koude harteloze wereld..

We hadden veel vragen maar die moesten wachten tot we bij de “eigen” neuroloog van mijn man een afspraak hadden gekregen om ze te kunnen stellen…

De dagen er na ga je op de automatische piloot verder… ik ben al heel lang in de overlevingsmodus en die gaat gewoon door.. er veranderd eigenlijk niets.. het enige wat er is veranderd is dat er een diagnose is.. en dat de vele puzzelstukjes op zijn plek vallen..

Cadasil is helaas niks aan te doen… het is wachten op de steken die het lichaam laat vallen.. en het moeilijke is dat dit bij iedereen weer verschillend is.. er is geen een patiënt gelijk.. helaas merken we bij mijn man dat zijn problemen in het geheugen zitten, en bij zijn hart… we moeten op de symptomen die zich voordoen inspelen.. maar goed met een diagnose kom je wel verder ook bij de hulpverlening die je zo nodig hebt en in de toekomst nodig zal hebben..

Wij zijn afgelopen donderdag bij de “eigen” neuroloog geweest en die zei tegen ons.. dit is heftig en het moet dalen.. ik wil jullie over een half jaar weer zien op controle, want helaas is er niks aan te doen, maar het verklaart wel de dingen die er gebeuren.. het verklaart de geheugenproblemen, de vermoeidheid enz.. enz…

Ik merk aan mijzelf dat het nu pas langzaamaan bij mij begint te dalen.. dat het “menselijkerwijs” mis is.. dat het wachten is op…

Verdriet en gelatenheid wisselen elkaar af.. maar tegelijk is er ook een soort berusting… een soort rust die ik niet van mijzelf heb.. een bovennatuurlijke rust.. Rust die God geeft.. omdat ik weet dat ons leven in Gods handen ligt..

Hij is “IN CONTROL”

Wat er ook gaat gebeuren.. Hij is erbij.. dit is mijn/ons houvast.. onze Zekerheid..

Mijn man zei vanmorgen:

Hoop doet leven, en als het leven stopt dan wordt onze Hoop werkelijkheid…

Dit vond ik een mooie uitspraak.. want natuurlijk houden we hoop op een wonder omdat voor onze God niets onmogelijk is.. maar we blijven wel met de beide benen op de grond en weten dat onze Hoop eens werkelijkheid word, dat alle pijn dan voorbij zal zijn.. en dat dan alle strijd gestreden is.. en God onze tranen zal wissen!

En tot die tijd houden we vol.. hoe moeilijk ook..

Hij ziet ons, Hij ziet jou!!

Be Blessed

 

 

 

 

“Onze Vader”


onze vader _lhat_

Ik doe mee aan een Worthy Challenge  een challenge voor vrouwen.. waarin we opnieuw herinnerd worden hoeveel we eigenlijk waard zijn.. dat we Koningsdochters zijn van de Koningen der Koningen.. dat we uniek gemaakt zijn door Hem en Hij wil dat wij gaan schijnen en schitteren op de plek waar Hij ons neer zet.. met al onze gebreken, gebrokenheid en onze zwakte.. Door onze kwetsbaarheid laat Hij zijn Grootheid zien!

De opdracht voor vandaag was dat we over na gingen denken hoe wij tot God wilden bidden.. mocht in de vorm die bij jou paste.. en onze creatieviteit gebruiken.. een van de mogelijkheden was om het Onze Vader te schrijven in eigen woorden.. Als jou gebed naar jou Vader..

Dit leek mij een erg geweldig idee en deed een poging door het in eigen woorden op te schrijven en het te verwerken in een plaatje.. want dat is bij mij aan elkaar verbonden…

En het is gelukt.. het was een enorme uitdaging voor mij want had dit nog nooit gedaan of geprobeerd.. echt uit mijn comfortzone.. meestal gebruik ik bestaande bijbelteksten of gedichten in mijn plaatjes..

Mijn Vader

Mijn Vader die zich over mij ontfermt

Uw naam wil ik Grootmaken

Naar Uw koninkrijk zie ik uit

Laat Uw plannen die U voor mij heeft tot uiting komen in mijn leven.

Wilt u voor mij zorgen in alles wat ik nodig heb, elke dag opnieuw.

Vader wilt U alle dingen die ik verkeerd doe, denk of zeg nu en in de toekomst vergeven, en wilt U mij helpen om de ander ook te vergeven die mij schade toebrengt op welke manier dan ook.

Wilt U mij bewaren voor de verleidingen van deze wereld en van de dingen die niet van U zijn, en wilt U mij bevrijden van alle banden die mij aan deze wereld en verleidingen vasthouden.

Want U bent de regisseur van mijn leven, ik wil U danken voor de kracht die U laat zien in mijn kwetsbaarheid en ik wil U Prijzen voor Uw onvoorwaardelijke Liefde die U aan mij geeft.

Amen

 

Be Blessed!

Gods Liefde is genoeg


gedicht gods liefde is genoeg

Gods Liefde is genoeg

In al mijn gebeden

waarin ik telkens vroeg

 

Wist ik reeds het antwoord

Gods liefde is genoeg

 

Al gaat mijn pad niet over

rozen, Hij is steeds nabij

 

Daarom kan ik danken

God zorgt immers voor mij

 

In al mijn gebeden

vraag ik nu niet meer

 

Vertel God wat mij bezighoudt

elke dag en iedere keer

 

Want alles wat ik heb

is alles wat ik vroeg

 

Dat is een kind van Hem te zijn

ja echt Gods liefde is genoeg!

 

Gedicht Ans Bieleveld

Judas 1:2


judas 1 vers 2

Barmhartigheid zij u, vrede en liefde, in overvloed.

Psalm 6:7


psalm 6 vers 7

Moe ben ik van zuchten, elke nacht is mijn kussen nat, mijn bed doorweekt van tranen.

 

Psalm 121:2


psalm 121 vers 2

“Mijn hulp komt van de HEER die hemel en aarde gemaakt heeft.

Psalm 19:1


psalm 19 vers 1

“De hemel verhaalt van Gods majesteit, het uitspansel roemt het werk van zijn handen,”

 

 

Ons leven is vol breuken..


Ons leven is vol breuken Citaat Henri Nouwen

“Ons leven is vol breuken – gebroken relaties, gebroken beloften, gebroken verwachtingen. Hoe kunnen we leven met die breuken zonder bitter en verontwaardig te worden behalve door keer op keer terug te keren naar Gods trouwe aanwezigheid in ons leven.”

Citaat Henri Nouwen

Mijn hart klopt…


Mijn Hart klopt... Trudy Steegman

Mijn hart klopt in het ritme van Uw liefde

Het verlangen zo sterk dat het bergen verzet 

Uw almacht en liefde overstijgen mijn verwachting

Eindeloos lijkt de tijd dat ik U ontmoeten mag

 

Mijn hartslag wint kracht door de liefde die brandt

Het vuur eens begonnen bij U

Uw geest in mijn leven brengt nog meer verlangen

Naar heilig en alleen te leven voor U

 

Mijn hart is van U Heer zo lang als ik leef

Daarna zal ik zijn dicht bij U

Geen groter geschenk dan één zijn met U

Te delen in liefde zonder eind

 

Mijn hartslag versnelt soms van brandend ongeduld

Zo vurig verlang ik te zijn

Omarmd door Uw liefde

In vrede voor eeuwig te leven en bij U te zijn

 

Mijn ogen lichten op

Een glimlach verspreidt

De geur van Uw liefdevolle aanwezigheid

 

Ik weet mij bij U

Ook al ben ik nog hier

In eenheid verbonden

Nooit meer te scheiden

Voor eens en voor altijd Uw bruid

 

Gedicht -Trudy Steegman-

De Zegen voor 2019


 

De Zegen

De Zegen

In de ruimte gezet door Gods scheppende hand,

in de vrijheid geplaatst door het Woord,

in het licht gesteld door Gods liefde,

gaan we op weg,

omvat door de zegen, om te zijn tot een zegen.

De Eeuwige is voor u om u de juiste weg te wijzen

De Eeuwige is achter je, om je te beschermen tegen gevaar

De Eeuwige is onder u, om u op te vangen wanneer u dreigt te vallen

De Eeuwige is in jou, om je te troosten in verdriet

De Eeuwige is boven u en jou en mij, om ons allen te zegenen,

Vandaag en alle dagen

De zegen van Sint Patrick

Als alles wegvalt.. Dan..


Job 12 vers 22

In mijn vorige blog schreef ik al dat het enige wat God op dit moment van mij vraagt, is om dicht bij Hem blijven. De laatste weken heb ik echt geprobeerd om wat gas terug te nemen en meer tijd voor mijzelf te nemen.. tijd voor mijzelf samen met Hem..

Want ik heb Hem zoooo nodig..

Alle zekerheden vallen om mij heen weg.. vijf jaar geleden ontmoette ik weer opnieuw mijn allergrootste Liefde… en nu zie je hoe je allergrootste Liefde inlevert op het leven… lichamelijk maar ook mentaal….  in het prachtige breiwerk komen steeds meer gaten doordat er steken vallen..

En dat doet pijn.. als hij een goede dag heeft dan denk ik: Ach heb het mij verbeeld.. het ligt aan mij… ik zie spoken.. maar dan gebeurt er iets waardoor ik weer keihard met de neus op de feiten wordt gedrukt.. het zijn kleine dingen maar die kleine dingen geven aan dat het proces helaas doorgaat…

Daarnaast ervaar ik enorme eenzaamheid.. want het verraderlijke met deze ziekte is dat de omgeving er (nog) niet veel van merkt… ook omdat mijn partner best nog wel heel goed kan compenseren in een korte situatie… en dat kost hem ongelofelijk veel energie en als de situatie weer voorbij is, dan is hij ontzettend vermoeid want dat compenseren kost bakken energie.. het is het zelfde als een marathon lopen..

Ik zit er wel 24 uur per dag in en zie en merk wel degelijk op wat er gebeurt en gelukkig kan hij bij mij zich zelf zijn waardoor ik er meer mee dealen moet dan diegene die eventjes langskomt.. .. en dealen met een oneerlijke en gemene tegenspeler die je partner veranderd en waarvan je merkt dat hij terrein wint, is intens gemeen en ontzettend ontmoedigend.. je staat zo enorm machteloos..

En dan ervaar ik dat ik uiteindelijk met mij zelf over blijf… en om met mijn omstandigheden te dealen is het zo belangrijk hoe ik mij zelf zie… dat ik stevig in mijn schoenen sta..

Eenzaamheid is “killing”.. eenzaamheid doet je op je voeten wankelen… en maakt je onzeker… en onzekerheid gaat in je hoofd zitten en gaat allemaal leugens in je hoofd rondstrooien.. waardoor jij je ontzettend minderwaardig gaat voelen en minderwaardigheidsgevoelens geven dat jij jezelf verliest.. en veroorzaakt bij mij dat ik weer enorm ga pleasen.. het iedereen maar naar de zin ga maken om vooral maar gezien te worden.. en daardoor de minderwaardheidsgevoelens minder worden.

Gelukkig heb ik een coach waar ik over deze dingen kan sparren en zij helpt mij af en toe een handje om weer op het rechte spoor te komen.. zo ook deze keer.. ze vertelde mij dat ik goed genoeg was zoals ik ben.. dat het genoeg was dat Jezus van mij hield.. dat ik mij op Hem moet focussen en dat mijn waardigheid in Hem ligt.. en niet in de goedkeuring of opvulling in mijn leven van anderen..

Dat de enige verantwoording van mij is om Jezus te volgen.. te leven zoals Jezus het voor MIJ heeft bedoelt.. Hij gaat namelijk met iedereen een andere weg… en niet te leven zoals anderen dat willen…

Thuis denk ik altijd nog veel over onze gesprekken na en het bijzondere is dat in mijn stille tijd altijd de bevestiging komt… zo ook deze keer..

Ik heb een schrijfdagboek en ik moest na het gesprek met mijn coach lezen volgens mijn schrijfdagboek Marcus 1:16-19  16 Toen ​Jezus​ langs het ​Meer van Galilea​ liep, zag hij ​Simon​ en ​Andreas, de broer van ​Simon, die hun netten uitwierpen in het meer; het waren ​vissers17 Jezus​ zei tegen hen: ‘Kom, volg mij! Ik zal van jullie ​vissers​ van mensen maken.’ 18 Meteen lieten ze hun netten achter en volgden hem. 19 Iets verderop zag hij ​Jakobus, de zoon van Zebedeüs, en zijn broer ​Johannes, die in hun ​boot​ bezig waren met het herstellen van de netten, 20 en direct riep hij hen. Ze lieten hun vader Zebedeüs met de dagloners achter in de ​boot​ en volgden hem.

Toen kwam de vraag: Als Jezus nu langs kwam en tegen jou zou zeggen “Kom volg Mij” wat zou jij dan doen? Wat moet jij dan (achter)laten?

Ik werd stil en wist wat ik moest doen… stoppen met het pleasen van anderen.. vooral mijzelf blijven.. en wist dat ik de laatste tijd mijzelf niet meer was..

Drie kwart jaar geleden had ik besloten om mijn haar weer te laten groeien.. dit omdat mijn mannetje mij als 14 jarige heeft leren kennen met lang haar en hij het heel erg fijn vond dat ik weer lang haar zou hebben.. en ik weet dat ik er nog meer mensen een plezier mee zou doen.. ik zelf twijfelde maar dacht ach kan het wellicht proberen en misschien staat het mij ook nog wel leuk.. en zo gezegd zo gedaan.. maar wat gebeurde was iets heel anders.. ik was er niet gelukkig mee.. ik ervoer er veel stress bij en het maakte mij ontzettend onzeker.. ik snapte eerst niet waarom het mij zoveel deed.. maar gaande weg kwam ik erachter dat het lange haar ontzettend op mijn blauwe plekken donderde… en dat het mij daardoor erg onzeker maakte… het had te maken met mijn verleden.. au.. oefff.. dit was toch niet de bedoeling maar ik zat al weer zo in mijn please gedrag dat ik niet meer terug durfde.. bang om mensen teleur te stellen.. bang om mijn echtgenoot teleur te stellen.. dit alles had tot gevolg dat ik steeds onzekerder werd.. mij niet meer goed durfde te vertonen..  dacht dat iedereen mij achterna keek.. en ik herleefde weer het gevoel van vroeger.. het deed mij zoveel… totdat de Heilige Geest mij liet zien wat er eigenlijk aan de hand was en Hij liet mij dat zien door het vers in Marcus dat Jezus tegen mij zei: “Kom volg mij” wat moet jij opgeven om mij te volgen?

Ik wist het “Mijn please gedrag”

En om de daad bij het woord te voegen wist ik welke eerste stap ik daarin moest maken.. mijn haar moest weer kort.. zoals ik het zelf wilde.. dicht bij mijzelf moest blijven.. ook in die dingen en niet mijzelf iets opleggen om anderen te pleasen..

Pfff ik merkte dat het bij mij wel ver gaat hoor dat please gedrag en wil er ook echt vanaf.. en dat gaat met vallen en opstaan…

En ik kan je vertellen dat toen ik de kapperszaak verliet, ik rechtop en zelfverzekerd weer naar huis liep en riep “It’s Me!!”

Er was een enorme last van mij afgevallen… letterlijk en figuurlijk.. had namelijk door mijn lange haar (dat enorm dik en zwaar is) heel veel last van haarpijn.. dus een fijne bijkomstigheid was dat ik ook gelijk van mijn pijn af was…

Heb geen seconde spijt.. ben zo blij.. en zo dankbaar dat de Heilige Geest mij dit duidelijk maakte…

En daarbovenop kreeg ik vanmorgen een geweldige bemoediging en bevestiging via de preek van onze voorganger.. het was een heftige preek met enorm veel herkenning.. maar tegelijk door de herkenning werd ik enorm bemoedigd en bevestigd dat Jezus ons antwoord is..

De preek ging over de “Man met de Hamer” nu die kennen we allemaal denk ik wel.. vroeg of laat kom je hem tegen in je leven..  en de preek ging erover dat als alles om je heen weg valt en je echt alleen jezelf nog hebt… als alles op losse schroeven staat en je leven wankelt wat is er dan nog over..

Jezus

En die vind je in de bijbel… in de bijbel die vol staat met verhalen over Jezus.. waarin staat Mattheus 11:28-30  Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn ​juk​ op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van ​hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn ​juk​ is zacht en mijn last is licht.’

Hoe je leven ook op de kop staat… Hij altijd blijft.. ook al weet je het zelf niet meer en wankelt ook je geloof.. Hij laat jou nooit los.. en dan mag je aan zijn voeten gaan zitten en het bij Hem brengen.. al je sores bij Hem brengen en daar laten.. dan neemt Hij het over en richt je opnieuw op..

Ik krijg zoveel bemoediging als ik in de bijbel lees.. al die dingen die Jezus heeft gezegd.. het brengt je weer dicht bij Hem maar het brengt je ook weer dichter bij jezelf…

En dan ben ik blij en dankbaar dat Hij ook voor mij zorgt.. voor mij die zo vaak faalt.. die nog zoveel moet leren… als ik mijn sores elke keer maar weer bij Hem breng dan neemt Hij die last over… en draagt Hij mijn juk en mijn zware lasten en mag ik het juk van Jezus dragen en de last die vele malen lichter is.. omdat ik mag weten dat ik het niet alleen hoef te doen.. want….

Hij zorgt immers voor mij..

Die Jezus is mijn houvast…  Jezus die op een gegeven moment ook niemand meer om zich heen had en op zich zelf terug geworpen werd.. verzocht werd.. op de proef werd gesteld.. gebroken werd.. die weet wat het is om alles te verliezen.. Hij begrijpt mij.. Hij weet waar ik door heen ga..

Psalm 9 vers 11

Ik vertrouw Hem 100%.. nee 1000% dat Hij voor mij zorgt.. wat er ook gebeuren gaat.. waar ik ook nog doorheen moet.. Hij is erbij.. en dan ervaar ik vrede..

Nog een paar dagen en dan is het einde van het jaar weer in zicht… niet een makkelijke tijd.. vaak een emotionele tijd.. je gedachten gaan terug naar afgelopen jaar.. en je gedachten gaan naar de toekomst.. en natuurlijk blijf ik mens en heb ik ook mijn bange uren.. en zit ik er af en toe flink doorheen en ga ik regelmatig op mijn…..  maar ook in mijn bange uren en in die strijd weet ik dat Hij er is.. dat Hij zorgt.. ook voor de toekomst!!!

En dan kan ik zingen “IT IS WELL WITH MY SOUL!!”

 

 

 

Romeinen 8:18


Romeinen 8 vers 18

Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard.

 

 

Lucas 1 vers 46-48


Lucas 1 vers 46-48

Toen zei ​Maria‘Ik geef alle eer aan God.

Ik juich voor Hem, Hij is mijn Redder.

Hij koos mij uit, MIJ, een heel gewoon meisje.

Nu zal iedereen over mij zeggen:

‘Zij is gezegend.’

Lucas 1:46-48

Kerstboodschap


Gedicht Kerstboodschap Jelly Verwaal

Kerstboodschap

Midden in de onrust van het leven

Midden in de kou van het bestaan

Komt een Kind ons vrede en warmte geven

Komt een Man, die met ons mee wil gaan

Komt een Hand, die wonden kan genezen

Komt een Licht op onze donk’re baan

Komt een stem: Ik wil je Vader wezen

Midden in de kou van je bestaan.

 

Gedicht Kerstboodschap Jelly Verwaal

Job 12:22


Job 12 vers 22

God laat zien wat diep verborgen is,

hij brengt Licht waar het donker is.

Job 12:22

Psalm 9:11


Psalm 9 vers 11

Wie uw naam kent, kan op u vertrouwen,

u verlaat niet wie u zoeken, HEER.

 

Psalm 105:4


Zie uit naar de HEER en zijn macht, zoek voortdurend zijn nabijheid.

Dicht bij Mij blijven..


De laatste tijd vind ik het lastig om te schrijven maar ook om dingen te doen… het is net of ben ik “leeg” of is het te “Vol”?..  ik kan niet goed meer de woorden vinden om op papier te zetten..  terwijl mijn hoofd zo vol kan zitten… soms zit ik doelloos op mijn stoel voor mij uit te staren.. Leeg…

Ik begin dan aan mijzelf te twijfelen.. heb je een burn-out..  wat tegenwoordig bij iedereen op de loer schijnt te liggen.. wordt je ook vergeetachtig.. laten jou hersenen jou ook in de steek? en dan een stiekem stemmetje “zie je wel je bent psychisch niet in orde”…

Oooo de aanklager staat paraat om je onderuit te halen..

Of heb ik gewoon teveel op mijn bordje???

Ik ben er wel achter… ik heb geen burn-out, ik ben niet vergeetachtig, mijn hersenen laten mij niet in de steek.. ik ga psychisch niet onderuit…  ik heb gewoon veel op mijn bordje..

Het is heel “Normaal” gezien de situatie.

Mijn lichaam is eigenlijk nog herstellende van alles wat er de afgelopen jaren bij mij is gebeurt.. Dystonie.. B12 tekort.. SLE/SJOGREN… het gevecht voor erkenning dat mij psychisch niks mankeert.. maar dat mijn lichaam mij in de steek laat door jarenlange stress in een lastig huwelijk…

En door de achtbaan waar wij nu inzitten met mijn echtgenoot rollen wij van het een in het ander.. en merk ik dat mijn eigen lichaam helemaal niet aan herstellen toekomt en daardoor zijn steken laat vallen…

Als je B12 tekort hebt en daardoor neurologische klachten heeft je lichaam veel tijd en rust nodig om te herstellen en als het lichaam dat niet krijgt boer je uiteindelijk weer achteruit… en ook mijn andere aandoeningen gedijen op stress en vermoeidheid.. waardoor ik veel meer lichamelijke problemen heb en krijg en lichaam en geest werken samen dus heeft mijn hoofd ook veel te verduren..

Oef… af en toe heb ik het gevoel dat ik gillend gek wordt…

Hahaha.. het grappige is dat het nooit schijnt te gebeuren… want op dat moment gebeurt er wel weer iets waardoor dat gillende gekke gevoel weg genomen wordt… een lief sms’je… een prachtig lied wat door de boxen de huiskamer binnen komt.. een knuffel van je lief..

Dikke vette knipogen van Hem dus.. dat is Zijn omdenken aan mij..

Het gevolg van deze achtbaan is dat ik bij elke gebeurtenis direct in de overlevingsmodus schiet.. in de actie modus.. ik ben een erg oplossingsgerichte denker en doener geworden door wat ik in mijn leven heb meegemaakt..

Overleven.. Overleven..

En overleven doe je alleen maar door oplossingen te bedenken en actie te ondernemen zodat het weer goed komt.. dat heeft het leven mij geleerd

Maar wat put het je uit.. wat draaien die radertjes daarboven in dan overuren.. en wat wordt je daar dodelijk vermoeid van.. wat zou ik dat toch graag anders willen…

Wat zou ik graag…  Stop… 

RUST!!!

Gewoon leuke dingen doen, genieten, je verplichtingen doen die het leven van je vraagt maar in gewoon normaal tempo.. en verspreid over jaren… in ieder geval dat ik het allemaal bij kan benen…uit deze achtbaan…

En dan krijg ik zomaar een antwoord van Hem uit onverwachte hoek.. door dat iemand met mij bad en door het gebed antwoordde Hij mij..

Laat het los.. Ik zorg.. Ik regel het.. jij hoeft niet te strijden.. Ik strijd voor jou… het enige wat ik van je vraag… is dicht bij Mij blijven…

Psalm 105 vers 4a

Maar weet je dat “Dicht bij Mij blijven” veel moeilijker is dan de overlevingsmodus wat vertrouwd is geworden.. want door mijn overlevingsmodus is het veel moeilijker om dicht bij Hem te blijven.

Want het is net of zit het in ons gebakken.. regelen.. zorgen.. het is mijn patroon geworden.. en nu moet ik het loslaten.. overgeven aan Hem die alle touwtjes in handen heeft..

Het is niet zo dat ik het niet durf… ik durf het zeer zeker wel… want Hij zorgt en regelt heel mijn leven.. dit heb ik al zo vaak meegemaakt.. en staat voor mij vast…  maar het is een soort van gewoonte geworden om direct zelf in actie te treden..

Natuurlijk bid je ervoor.. vertel Hem mijn worstelingen… maar zodra je Amen hebt gezegd zit je alweer in de modus van regelen.. zorgen… oplossingen zoeken.. en merk je dat het zo gebakken zit.. en gewoontes afleren.. pfff… dat is zo lastig..

Hoe doorbreek ik dan dit patroon.. moet ik dan helemaal niks meer gaan doen.. gewoon gaan zitten en wachten?

Ik denk dat ik wel mijn dingen moet blijven doen waar ik energie uithaal.. en ik zal mijn verplichtingen ook  wel “moeten” doen, maar daarnaast mag ik gerust af en toe even niks doen.. tijd nemen om dicht bij Hem te zijn.. wat er nu vaak bij inschiet door de omstandigheden..

Planning???

En misschien maar Accepteren dat het nu even zo is en dat er wel weer andere tijden komen… pfff… moeilijk…

Aan de andere kant geeft accepteren ook rust.. Accepteren en loslaten.. de situatie overgeven aan Hem.. en geduldig wachten op Zijn timing.. Hij zorgt, Hij strijd voor ons..

Maar wachten op Gods timing is toch ook wel een dingetje.. misschien komt dat ook wel doordat mijn leven 20 jaar heeft stilgestaan en je op de een of andere manier iets wilt inhalen van wat je gemist hebt.. en je bang bent dat je weer stil komt te staan.. of iets van het leven te missen.. dat geduldig wachten voor mij best wel een dingetje is..

Ik wil nog zoveel… heb zoveel gemist..

Maar God heeft Zijn eigen tijd… en het wonderlijke is alles gebeurt altijd op het goede moment.. niet te laat en niet te vroeg…

Zijn timing is perfect..

Ik weet dat het leven zo voorbij kan zijn.. en wat is er mooier dan mijn toekomst bij Hem in te gaan die voor mij ligt.. maar ik zou hier op aarde nog zoveel willen doen.. heb zoveel gemist!

HEB GEDULD REGELNEEF JOU TIJD KOMT!!!

Mijn worsteling nu is hoe geef ik hier handen en voeten aan en hoe hou ik hierin de balans.. zonder Hem voor de voeten te lopen.. mijn radertjes draaien overuren en veel dingen passeren de revue.. vrijwilligerswerk, weer leren, hobby uitbreiden bv zangles.. enz.. enz… mijn wensenlijstje is best wel lang.. en dan de angst.. kan ik het allemaal wel.. hou ik het wel vol.. als ik merk hoe mijn lichaam nu reageert durf ik niet meer.. en dat uit zich in.. geen stappen ondernemen..

Maar mijn hoofd wil zoveel..

En dan geeft God een bemoediging door te zeggen: “Het enige wat je hoeft te doen is dicht bij Mij blijven.. en de rest doe ik…

Wauw…  hoe rustgevend is dat..

Ik zie mij zelf dan aan Zijn voeten zittend.. luisterend naar Zijn woorden.. stil zijn… vol raken van Hem..  maar wat voel ik mij vaak een Martha.. altijd maar aan het zorgen en overleven..  en dan mag ik nu gaan proberen om meer een Maria te zijn… gewoon aan Zijn voeten zitten… loslaten.. luisteren.. stil zijn.. niks doen.. en mij vol laten stromen met Zijn levende woorden..

En als ik aardig voor mijn lichaam wil zijn en mijn lichaam toch te geven wat hij nodig heeft zal ik toch moeten proberen om meer een Maria te worden en gehoor te geven aan Zijn woorden voor mij!

Laat het los.. Ik zorg.. Ik regel het.. jij hoeft niet te strijden.. Ik strijd voor jou… het enige wat Ik van je vraag…  is dicht bij Mij blijven…

 

http://www.youtube.com/watch?v=L5XrMp-Qpic

 

 

 

Psalm 37:4


Psalm 37 vers 4

Zoek je vreugde bij de Heer,  dan vervult hij iedere wens.

Psalm 37:4 Groot Nieuws Bijbel

Leviticus 11:45


Leviticus 11 vers 45

” Ik ben de HEER, die jullie uit Egypte heeft geleid om jullie God te zijn. Wees heilig, want ik ben heilig.”

Leviticus 11:45

Als niemand het meer begrijpt


Mantelzorg gedicht Trudy Steegman

Mantelzorg gedicht!

 

Als niemand het meer begrijpt

Hou ik vol

Blijf bij je

Van je houden

Voor je danken

Je omarmen

 

Als niemand het meer begrijpt

Blijf ik liefde gieten

Hele emmers vol

Tranen als je weg bent

Koesteren als de zon

 

Als niemand het meer begrijpt

Dank ik God voor jou

Nooit de vraag hoe lang nog

Maar dankend voor wat komt

 

Als niemand het meer begrijpt

Is er Iemand die me ziet

Die me draagt en vult met kracht

Het is Zijn zegen

Zijn licht

Zijn vreugde

Zijn liefde

Zijn armen

Zijn zijn

Die ons samenbracht

 

Als niemand het meer begrijpt

Raken mijn knieën de grond

Handen omhoog

Een loflied verlaat mijn mond

 

Gedragen vrede

 

Gedicht Trudy Steegman

Het komt goed…


Dit stuk las ik op Fb…

Prachtig verhaal…

Auteur: Germen de boer

Het komt goed,

De oude vrouw leeft volgens een vast stramien. Ze staat iedere morgen om zeven uur op en eet om half acht twee bruine boterhammen met kaas. Ze drinkt daarbij één kopje koffie en een glaasje jus. Daarna loopt ze altijd even naar de buurtsuper en haalt daar een gevulde koek en een doosje bonbons.

Tussen de middag neemt ze een bord gortepap en ’s avonds krijgt ze eten van het huis. In de tussentijd luistert ze naar de radio, verwondert zich over de staat van de wereld en hoopt op bezoek. Zij heeft dit vast ritme nodig want dat kan ze makkelijk onthouden.

En nu kijkt de oude vrouw verdwaasd om haar heen, ze weet niet meer waar ze is. Vanmorgen is ze vol goede moed uit het seniorenhuis vertrokken en nu weet ze het niet meer, ze is de weg kwijt.

Ze heeft thuis haar jas aangedaan, haar rollator gepakt, boodschappentas in haar mandje gedaan en ze is gaan lopen. Op de galerij waar ze woont, kwam ze, geheel onverwacht, haar buurvrouw tegen, waar ze nog even een kort praatje mee heeft gemaakt en met dat gesprek in haar gedachten liep ze verder. Zonder na te denken liep ze een andere route dan haar normale dagelijkse wandelingetje naar de buurtsuper.
En ineens ziet ze winkels die ze niet kent, heel veel onbekende gezichten, ze weet niet meer hoe lang ze gelopen heeft, ze heeft geen enkel herkenningspunt en ze raakt van de kaart. Weg uit haar vaste stramien weg uit haar ritme.

Midden in de drukke winkelstraat gaat ze op de stoep zitten, haar handen onder haar hoofd en ze huilt zachtjes zodat niemand het hoort. De frustratie dat ze steeds vaker in de war is neemt de overhand, alle eenzaamheid en het verlies met de werkelijkheid, uit zich in haar tranen.

De jonge man leeft zoals het komt. Hij gaat zijn bed uit wanneer hij wakker wordt en zijn leven richt zich op de weekenden, dan gaat hij stuk en los. Nu is het maandag en moet hij naar school, hij heeft zich verslapen, maar dat lijkt hem niet te boeien. Hij pakt een tientje en stapt op de fiets. Voor hij naar school gaat, rijdt hij eerst nog even door de stad om een pakkie peuken te scoren, hij is toch al te laat. Zijn ouders maken zich zorgen over zijn luiheid, zijn des interesse en zijn totale “het komt wel goed” houding, maar hij trekt zich er niets van aan, hij leeft in zijn eigen wereld..

Vandaag heeft hij twee toetsen, heeft hij geen reet aan gedaan, maar ook dat lijkt hem niet te deren, “komt wel goed”. Met zijn koptelefoon op, geluid op standje levensgevaarlijk, fietst hij door de drukke winkelstraat in de stad.

Midden in de drukke winkelstraat ziet hij de oude vrouw zitten, voor haar staat een rollator, het lijkt of de vrouw huilt. Hij trapt op zijn rem, zet zijn fiets op de standaard, doet zijn koptelefoon af en loopt naar de oude vrouw.
Hij gaat naast haar zitten, legt zijn hand op haar knie en vraagt wat er aan de hand is.

De oude vrouw kijkt hem angstig en hoopvol aan. Ze begint tegen hem te praten. Ze vertelt dat ze niet weet waar ze is, en hoe ze er is gekomen. Ze vertelt dat ze van huis is gaan en door het onverwachte gesprekje met haar buurvrouw is blijven lopen maar de eindbestemming niet meer wist.
Het enige wat ze nog weet is dat ze op nummer 14 woont in Huis “de Zonnegloed”

De Jongeman pakt zijn I-phone 7 uit zijn broekzak en pleegt een belletje.

Hij blijft naast haar zitten en kletst tegen haar aan en niet veel later verschijnt er een taxi.

Hij helpt de oude vrouw overeind, geeft haar Rollator aan en ze lopen samen naar de taxichauffeur. De oude vrouw neemt plaats achterin de taxi en de jongeman praat met de chauffeur. Hij pakt uit zijn binnenzak het verfrommelde tientje en geeft deze aan de chauffeur, hij tikt nog een keer tegen het raam en zwaait naar de vrouw.

Dan pakt hij zijn fiets, doet zijn koptelefoon op en fietst naar school. Over zijn wang rolt een traan. De traan vertelt hem zonder woorden dat zijn pubertijd er bijna opzit en dat hij weer gevoel krijgt voor hetgeen er om hem heen gebeurt. Hij besluit om diezelfde avond zijn moeder te helpen met de afwas.

Hij had gelijk, “Het komt goed”

Auteur : Germen de boer

Ik heb geleerd…


In 2016 heb ik dit gedicht gevonden op Facebook.. ik vond het een prachtig en herkenbaar gedicht en wil het graag met jullie delen.. Ik weet niet wie het heeft geschreven dit moet ik jullie schuldig blijven helaas…

Be Blessed!

Ik heb geleerd
dat het leven
net een glijbaan is.
Hoe dichter bij het einde,
hoe sneller het gaat.

Ik heb geleerd
dat we blij moeten zijn
dat God ons niet alles geeft
waar we om vragen.

Ik heb geleerd
dat geluk of gezondheid
niet met geld te koop is

Ik heb geleerd
dat de kleine dagelijkse dingen
het leven bijzonder maken.

Ik heb geleerd
dat onder het harde schild van sommige mensen
vaak iemand verborgen zit
die zó graag waardering wil.

Ik heb geleerd
dat God niet alles heeft gemaakt
in één dag.
Waarom zou ik dat dan wel moeten kunnen?

Ik heb geleerd
dat de feiten negeren niet helpt
om ze te veranderen.

Ik heb geleerd
dat hoe minder tijd ik heb om te werken,
hoe meer dingen ik gedaan krijg.

Ik heb geleerd
mijn medemensen, voor zoverre mogelijk
te respecteren
te waarderen
te zien
als een medeschepsel
van onze God.

Schrijver van dit gedicht is mij onbekend!

Foto gedicht Ik heb geleerd

 

 

 

Vandaag Kinga Bán en Matthijn Buwalda


Vandaag

Gisteren is een afdruk van je voeten in het zand.
Morgen is de aanblik van een eindeloos groot strand.
De zee komt op wanneer ze wil, ze wist je passen uit.
En als de wind het zand bespeelt, zie je nauwelijks meer vooruit.

Dit is vandaag, het is alles wat je hebt.
Morgen komt later en gisteren is alweer weg.
Dit is vandaag, met z’n vreugde en zijn pijn
en je hoeft maar één ding te doen. Dat is: er zijn.

Als je om je heen kijkt, maar je ziet niet wat je hoopt.
En als het lijkt of je al tijden zonder toekomst verder loopt.
Bedenk dan, als je zicht verliest: je loopt in Iemands zicht.
De Aanwezige verlaat je niet, want de hemel gaat nooit dicht.

Dit is vandaag en het is alles wat je hebt.
Morgen komt later en gisteren is alweer weg.
Dit is vandaag, met z’n vreugde en zijn pijn
en je hoeft maar één ding te doen…

En niets is moeilijker dan laten gaan.
De toekomst, het verleden.
Maar je bent al hier, je kunt het aan.
Gedragen door de Ene.

Dit is vandaag en het is alles wat je hebt.
Morgen komt later en gisteren is alweer weg.
Dit is vandaag, met z’n vreugde en zijn pijn.
Je hoeft maar één ding te doen. Dat is: er zijn.
Vandaag…

Tekst: Matthijn Buwalda
Muziek: Kinga Bán, Matthijn Buwalda, Henk Pool

Miskoop??? Of…..


Ja hoe zal ik beginnen… weet je dat ik gewoon simpelweg niet durf?

Hebben wij weer…

Het is namelijk eigenlijk te erg voor woorden wat er gebeurt is… maar ook te wonderlijk om het niet te vertellen…

Jullie weten dat wij via de crowdfunding een Brommobiel hebben gekregen en hier waren wij ontzettend blij mij… ja ik zeg “waren” want het enthousiasme is nu wel een beetje bekoeld… we waren er namelijk vanuit Amersfoort mee naar huis gereden en dat ging prima.. voor mijn gevoel reed hij als een klokje en was er ook niks aan de hand..

Alhoewel.. er viel mij wel een dingetje op.. na een poosje begon de auto enorm te stinken… maar ach dan denk je.. hij heeft lang stil gestaan.. het wordt kouder dus het kan ook de kachel zijn die we nu aanhebben.. maar toch kreeg ik er wel steeds wat een raar onderbuik gevoel.. maar schoof het toch ook wel gauw weer aan de kant..

We hebben toch een goede auto gekocht?

Helaas na een week erin te hebben gereden kreeg de auto al wat meer mankementen dan alleen stinken… soms viel zomaar de radio uit.. ach de draadjes misschien los getrild.. gebeurt nogal eens bij een brommobiel vanwege het trillen… maar het stinken werd wel steeds meer… net of raakt hij oververhit..

Op een dag was het prachtig mooi weer en we wilden graag even te toeren.. koffie en broodjes mee zodat wij onderweg even konden picknicken in het bos wat wij zo graag mogen doen…

We waren onze woonplaats nog niet uitgereden of de auto minderde vaart en viel uit.. ik kon hem nog net in de berm rijden.. mijn echtgenoot uit de auto.. motorkap open maar kon niks vinden.. dan alle stroomvreters maar uit en proberen te starten.. en warempel hij deed het weer.. maar ik vond het maar niks… vertrouwde het niet meer.. maar ook dat gevoel schoof ik snel weer aan de kant want we wilden er zo graag op uit.. de laatste dagen van het mooie weer wilden ook wij graag nog even genieten!

Dus we tuften weer verder… de binnenweggetjes op gezocht en onderwijl alle stroomvreters toch maar uitgelaten, want stel je voor dat het daar aan lag.. we kwamen in de buurt van Wierden en ik minderde vaart om een kruising over te steken maar de brommobiel dacht daar anders over.. hij viel namelijk uit.. heeft vast gedacht ik help een handje.. maar dit was niet handig voor een kruispunt want het is een diesel dus moest ik hem eerst weer voor gloeien om te kunnen starten..dit duurt natuurlijk wel een aantal seconden tot minuten.. pff.. gelukkig stond er niemand anders achter ons..

Met zweet in de handen en natte oksels kreeg ik de auto weer aan de praat en konden we verder.. maar het bleef niet bij deze ene keer en na drie keer had ik mijn buik er vol van en zei.. we gaan niet verder hoor.. we gaan naar huis.. ik vertrouw het niet..

Mijn man was inmiddels ook op van de spanning en vond het helemaal prima..

Gelukkig was er direct een mogelijkheid om te keren en zo trokken wij maar weer op naar huis.. tot dat wij tussen Bornebroek en Enter waren… het viel mij wel al op dat hij steeds meer begon te stinken.. meestal rook ik het als ik hem thuis neer zette maar nu rook ik het zelfs onder het rijden.. het vreemde was dat er nergens een lampje ging branden.. nergens geen alarmen van oververhitting of iets dergelijks..

Totdat…..

Opeens kwam er allemaal witte rook uit de blazers en onder de motorkap vandaan.. tegelijk viel de snelheid weg en viel hij uit.. ik kon de auto nog net een weiland in rollen… het hart zat in mijn keel en ik werd er misselijk van…

Kon wel huilen…

Ik dacht dit kan niet.. dit mag niet.. we hebben hem nog maar net..

Wij hadden totaal geen idee wat er aan de hand kon zijn.. en dan sta je daar… hoe komen we hier weg maar hoe komt de brommobiel hier weg..

Ik was namelijk nog bezig om pechhulp te regelen dit had ik nog niet helemaal afgerond.. dus daar kon ik ook geen beroep op doen.. de volgende optie.. vrienden bellen.. zo gezegd zo gedaan en de hulptroepen werden in geschakeld..

Na veel telefoontjes en geregel zijn wij thuis gebracht door hele lieve vrienden en de brommobiel werd later opgehaald door de garage..

Maar wij zagen de bui al hangen.. dit zou een duur grapje worden.. en hoe moeten we dat betalen.. we hadden de brommobiel niet voor niets via een crowdfunding gekregen… natuurlijk heb je wel onderhoud ingecalculeerd maar dat er binnen 2 weken zoiets zou gebeuren Tja….

Maar onze goede vriend zei.. God zorgt voor jullie!

Oeff.. het is zo waar.. maar hoe moeilijk om in deze omstandigheden je hieraan vast te houden.. en natuurlijk weet je verstandelijk dat het zo is.. en dat het vast wel weer goed zal komen op de een of andere manier want.. “Hij zorgt” dit staat bij ons als een paal boven water.. maar hoe… geen idee..

Loslaten….

In het volste vertrouwen dat Hij voor ons zorgt… wat de uitkomst dan ook zal zijn… en met alles rekening houdend gingen we in gesprek met God en legden we hem alles voor.. niet alleen dat de brommobiel weer gemaakt kon worden maar we vertelden Hem ook wat het met ons deed.. dat we er niet zonder kunnen.. dat we onze vrijheid terug hadden en nu voelt het of mochten we er even aan proeven en moeten we direct al weer loslaten..

We waren intens verdrietig..

Het is net of mag je iets heel moois in handen houden maar dan moet je het weer terug geven… en dat moois is onze vrijheid!

Ook was ik teleurgesteld en boos..  boos op de omstandigheden maar ook heel erg boos op de andere kant.. en dan bedoel ik onze tegenstander de Boze..  ze zeggen wel eens.. het is of de duivel er mee speelt.. nou ik dacht dat doet hij dus ook…

Ik weet dat hij voortdurend probeert ons leven in de war te schoppen.. steeds als er bij ons iets moois gebeurt komt hij als een bliksem om het weer flink in de war te schoppen.. met als enige doel dat wij kopje onder gaan… teleurgesteld raken.. het vertrouwen opgeven.. en ja.. het liefst wil hij dat wij zelfs God opgeven…

Nou dat kan hij vergeten!!! Want ik wordt er juist strijdlustig van.. er gebeurt namelijk juist het tegenovergestelde.. ons vertrouwen wordt alleen maar sterker.. wij klampen ons nog meer aan Hem vast.. omdat wij weten, ook door ervaringen, dat Onze God veel Sterker en Machtiger is, en alles kan omkeren ten goede.. en komt het anders dan dat wij voor ogen hebben… dan heeft Hij een nog veel mooier plan voor je klaarliggen.

Dit is ons geloof en met dit weten en in de naam van onze Helper Jezus sturen wij dan ook direct de tegenstander de deur uit!

Zijn dan mijn zorgen direct weg.. nee hoor… ik heb ook mijn momenten van twijfel.. van zorgen.. vooral als het dan een poosje duurt voordat je hoort wat er aan de hand is en of de auto wel gemaakt kan worden.. dan komt het op volharden aan.. volharden in Vertrouwen dat Hij voor ons zorgt!… pff dat is moeilijker hoor!

Maar deze week kwam dan eindelijk het telefoontje met de diagnose van de brommobiel.. Jonge dat was niet best… de diagnose was: “Onherstelbaar beschadigd.. niet operabel en ten dode opgeschreven” met andere woorden “Total Loss…”

Ik kon wel janken…

Dit kan toch niet.. hebben we een kat in de zak gekocht?

Ja..

Mmmmm… dat hebben wij weer!! Ik werd nog verdrietiger… wij moeten wel heel veel teleurstellingen incasseren hoor de laatste tijd… de moed zonk mij in de schoenen..

Hij vertelde wat er was gebeurt.. de vorige eigenaar had hem gekocht van iemand en die “iemand” had een verkeerd goedje in de motor gedaan.. nu kan dit wel bij gewone auto’s maar niet bij een brommobiel… dit goedje krijg je er ook niet weer uit… de meneer waar wij hem van gekocht hadden die reed er weinig mee, van de winkel naar huis, waardoor de motor nooit warm werd..  maar ja… wij zijn intensieve gebruikers dus bij ons wordt de motor wel warm.. want als de motor warm werd dan vrat dat goedje alles weg..  alles was ook letterlijk helemaal kapot en weggevreten…

Ik zei: “Vandaar dat er overal rook uitkwam op een gegeven moment”.. maar zei ik: “het was wel witte rook.. witte rook van overgave.. de auto kon niet meer en gaf de geest!”

Maar zei de stem aan de andere kant van de lijn.. er is een mogelijkheid om weer nieuw leven in de brommobiel te blazen en dat is een nieuw hart! (lees motor!)

En ik heb goed nieuws… dat nieuw hart is gevonden.. en de garage gaat hem repareren en hopelijk hebben jullie eind volgende week jullie brommobiel weer terug met een nieuw hart!

Oke.. maarrre..dat zal wel de nodige duiten kosten… ja dat klopt zei hij want een nieuw hart is niet goedkoop… maar zei hij: “die prijs is betaald door sponsors.. het kost jullie niets..”

Ik kreeg kippenvel en was totaal overdonderd en perplex.. kon alleen maar zeggen:

“Dankjewel”

Dit moest even dalen..

Ons leven staat voortdurend in het teken van overleven.. incasseren.. overgeven en loslaten.. en soms wordt het je dan toch wel effe teveel..

Elke keer als we er nu ook over hebben worden we emotioneel.. en ontzettend dankbaar… wat hebben wij een Grote Goede God… elke keer bevestigd Hij opnieuw..

“Ik Ben Er” “Ik Zorg”

Aan ons vraagt Hij maar 1 ding en dat is VERTROUWEN!!

Na het schrijven van deze blog werd ik er heel erg bij bepaald dat het eigenlijk ook zo kan zijn met ons leven.. met ons eigen hart.. die kan ook zo Total Loss zijn.. kapot gemaakt…

Maar dan heb ik goed nieuws want ook jij kunt een nieuw hart krijgen.. het mooie is dat jou nieuwe hart op je ligt te wachten… en weet je… dat nieuwe hart is ook al betaald.. er heeft 1 Iemand namelijk de hoogste prijs voor jou hart betaald.. Zijn naam is Jezus.. Hij heeft Zijn leven gegeven voor jou… zodat jij een nieuw hart.. een nieuw leven kunt ontvangen… Een Eeuwig leven!!

Wie wil dat nou niet!

Het enige wat Hij van jou vraagt is dat je Jezus Vertrouwt, Vergeving vraagt en Hem Accepteert als de Regisseur van jou leven..

Ik heb het jaren geleden gedaan en nog geen seconde spijt gehad… 

Mijn leven is daarna niet over rozen gegaan… dat kun je lezen in mijn andere blogs.. maar ik hoef geen angst meer te hebben want er is Iemand die voor mij zorgt en mij helpt… zo zal Hij ook voor jou zorgen en jou helpen in de moeiten van dit leven.. je staat er dan echt nooit meer alleen voor.. want Hij blijft aan jou zijde en neemt je bij de hand..

En dat geeft Rust, Blijdschap en Vrede!!

Dit bid ik jou ook toe!!

Be Blessed…

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bemoediging


 

qoute Nic. Beets Bemoediging

Bemoediging

Een mens lijdt dikwijls het meest, voor het lijden wat hij vreest

doch dat nooit op zal dagen

Zo heeft men meer te dragen dan God te dragen geeft.

Het leed dat is drukt niet zo zwaar

dan vrees voor allerlei gevaar

Maar komt het eens in huis

dan helpt de Here altijd weer

en geeft Hij kracht naar Kruis!

Qoute Nic. Beets

 

Spreuken 4:27


Spreuken 4 vers 27

“Wijk niet af naar rechts, wijk niet af naar links, wijk alleen uit voor het kwaad.”

Spreuken 4:27

Vraag niet…


Christelijke spreuk Ryan Lister Vraag niet!

Vraag niet wat de wereld wil, maar wees wat de wereld nodig heeft!

Christelijke spreuk Ryan Lister

Psalm 75 vers 2


Psalm 75 vers 2

Wij loven, God, wij loven u, uw naam is ons nabij, uw wonderen gaan van mond tot mond. Psalm 75 vers 2

Psalm 18 vers 2


Psalm 18 vers 2

Ik heb U hartelijk Lief, Here, mijn Sterkte.   Psalm 18 vers 2